Fotografie: (c) Mariola Díaz-Cano Arévalo
Ik weet niet hoe het met me gaat, maar ik begin januari al twee of drie jaar met het lezen van verhalen met een paranormaal punt. Of liever gezegd, met hoofdrolspelers met speciale vaardigheden, laten we zeggen dat ze, hoewel ze hen helpen bij het oplossen van gevallen of mysteries, ook een bron van zorg en een grote emotionele last vormen. Vandaag behandel ik deze drie: Amos Decker, door David Baldacci, Wilfred Gayborg, door Roberto GenovesiEn Luigi Alfredo Ricciardi, door Maurizio de Giovanni, die ook in de strip is opgenomen.
Amos Decker - David Baldacci
Ik ontmoette Amos Decker bij Totaal geheugen en ik heb het opnieuw gelezen in De laatste mijl. Ik was gefascineerd door zijn verhaal van verliezer (mijn zwakke punt in noir-karakters) twee keer hard geraakt: eenmaal, de zijne letsel toen hij een professionele American football-speler was, wiens carrière eindigde voordat hij begon met een gewelddadige botsing van zijn hoofd tegen dat van een rivaal.
De gevolgen: wie lijdt hypermnesie, dat is wat kan niets vergeten. Een geschenk en een vloek tegelijk, die wordt verergerd als twintig jaar later rechercheur, kom op een avond terug en vindt zijn vrouw, dochter en zwager vermoord. Dus ik kan niet elk detail van die avond vergeten, Decker Stopt met de politie en verdient de kost met klusjes als rechercheur privaat. Totdat hij zich opnieuw zal moeten aansluiten om de zaak te onderzoeken van een man die zichzelf heeft aangegeven en bekende de dader van de moorden te zijn.
Decker's bonhomie en tegelijkertijd zijn wanhoop maar ook berusting om met hun permanente herinneringen te leven, vormen ze een personage dat de moeite waard is om te leren kennen.
Wilfred Gayborg - Roberto Genovesi
Ik heb nu Wilfred Gayborg ontmoet bij Satans linkerhand, door de Italiaanse schrijver Roberto Genovesi. Het is altijd goed om rond te lopen Victoriaans Londen en meer als je rondloopt Jack the Ripper hun ding doen. Gayborg is een andere onderzoeker. Half Engels half Indiaas, heeft een tragisch verleden, getekend door de dood. A) Ja, spreekt tot ons in het heden en leeft in de schaduw, waar hij van alle gevoelens is ontdaan en alleen vermengd is met de prostituees die langs de straten van East End lopen die nu gehavend zijn door de gruwelijke misdaden van de Ripper.
Maar het meest opvallende is dat is een psychometrist die in staat is de geschiedenis te 'zien' van elk object dat zijn handen aanraken, en natuurlijk de wapens die worden gebruikt om een misdaad te plegen. Daarom draagt hij altijd handschoenen. Iedereen in Scotland Yard kijkt hem wantrouwend aan voor zijn onderzoekstechnieken, die bewegen tussen wetenschap en magie. Maar Gayborg heeft een behoorlijke reputatie opgebouwd en haalt krantenkoppen dankzij zijn specifieke manier om onopgeloste moorden te onthullen, ongeacht het weer.
Maar het aantal slachtoffers van Whitechapel begint toe te nemen, en dat kan ook onder hen zijn Jacqueline, Thede enige vrouw waar Gayborg ooit van hield en tegelijkertijd gekwetst. Hiervoor heeft hij de hulp van twee unieke vrienden: George Bernard Shaw en Herbert H. Wells.
Het feit is dat Genovesi een karakter ver verwijderd van de Italiaanse toon van manieren en verergerde expressiviteit die transalpiene schrijvers gewoonlijk delen. En het brengt je volledig in de Victoriaanse sfeer met die gotische tonen die zo specifiek zijn voor het genre.
Luigi Alfredo Ricciardi - Maurizio de Giovanni
En nog maar twee jaar geleden las ik in de maand januari de zes romans die de reeks van Luigi Alfredo Ricciardi, de Napolitaanse commissaris gemaakt door Maurits de Giovanni. Ik sprak uitvoerig over hem in dit artikel. En nu ben ik erg blij om te horen dat hun verhalen aan sommigen zijn doorgegeven strips met zeer goede factuur.
Duidelijk leg de sfeer vast hoe goed De Giovanni daarmee beschrijft Napels uit de jaren 30. De loomheid en ernst van commissaris Ricciardi, met het geschenk dat hij van zijn moeder had geërfd om te zien het laatste gebaar en luister naar de laatste woorden van de slachtoffers van gewelddadige dood. Maar alle streken van de personages die ermee gepaard gaan, zijn net zo goed.
Het tweede verhaal komt uit in februari en ik heb het gevoel dat ik ze meteen te pakken zal krijgen.
