Gabriël Celaya werd geboren op een dag als vandaag in 1911 in Hernani. Hij woonde in Madrid, waar hij de dichters van '27 ontmoette en andere intellectuelen die hem besloten zich volledig aan poëzie te wijden. Onder zijn werken vallen op Meervoud, Bijna in proza o Voorlaatste gedichten. Met Duidelijk om te wissen, waarvoor hij de Critics Award won. En in 1986 ontving hij het Nationale prijs voor Spaanse brieven. Ik selecteer er een paar van hen gedichten onthouden.
Gabriel Celaya - gedichten
Soms stel ik me voor dat ik verliefd ben ...
Soms stel ik me voor dat ik verliefd ben
En het is lief, en het is vreemd
hoewel het van buitenaf gezien stom, absurd is.
Modeliedjes lijken me mooi
en ik voel me zo eenzaam
dat ik 's nachts meer drink dan normaal.
Adela is verliefd op mij geworden, Marta is verliefd op mij geworden,
en afwisselend Susanita en Carmen,
en afwisselend ben ik blij en huil.
Ik ben niet erg intelligent, zoals je begrijpt,
maar ik ben blij een van de vele te kennen
en door vulgair te zijn, vind ik rust.
Man liefde
Mijn strikte wil, mijn droge punt
wat temt in haar
oceanische passies en oude geruchten. De cauterisatie die ik toepas
op die liefdevolle pijn die, zonder vorm, klopt.
Als ik pijn doe, dood ik, ik spawn.
(Zijn levenloze glimlach ontroert en prikkelt me.)
Als ik het streel, meet ik,
onderwerp hun fouten en zo
de som van zachtheid die niets uitnodigt.
Tot eindelijk, in bloed,
in haar alleen zichzelf,
bij het doornemen van mijn eigen gevoelens,
Ik snap het, ik dood het, ik sterf.
Met passie
En zo veel, en zo veel, ik hou van je
dat mijn woorden sterven
in een gerucht van kussen zonder rust!
En nog steeds zo veel dat mijn handen
ze vinden je niet als ze je aanraken!
Zoveel en zo zonder rust,
dat ik stroom, en ik stroom, en ik stroom,
en het huilt gewoon!
Dichtbij en ver weg
Voorbij de zonde
onuitsprekelijk, ik aanbid je,
en bij het zoeken naar mijn woorden
Ik vind maar een paar kusjes.
Op de borst, in de nek,
Ik hou van je.
In de geheime kelk,
Ik hou van je.
waar je buik is combo,
vlucht je rug,
je lichaam stinkt,
Ik hou van je.
'S nachts
En de nacht komt op als muziek in wording
en de sterren schijnen bevend om te worden gedoofd,
en de kou, de heldere kou,
de grote kou van de wereld,
de kleine realiteit van wat ik zie en aanraak,
de kleine liefde die ik vind,
ze bewegen me om jou te zoeken,
vrouw, in een bepaald bos van hete beats.
Alleen jij, mijn lief,
zoet in de geuren van dik en sterk sap,
sprakeloos, heel dichtbij, kloppend met mij,
alleen jij bent echt in een voorgewende wereld;
en ik raak je aan, en ik geloof je,
en je bent een warme en zachte matrix van werkelijkheden,
minnaar, onderdak, moeder,
of het gewicht van de aarde dat alleen in jou streelt,
of aanwezigheid die nog steeds duurt als ik mijn ogen sluit,
uit mij, zo mooi.
Descanso
Met tederheid, met vrede, met onschuld,
met een zacht verdriet of vermoeidheid
dat wordt een trouwe hond die we strelen,
Ik zit in mijn stoel en ik ben blij
en ik ben blij
omdat ik niet de behoefte heb om iets precies te denken.
Met een vermoeidheid die geen teleurstelling is,
met een vreugde die de hoop niet aanmoedigt,
Ik zit in mijn stoel, en ik ben
in iets dat misschien gewoon van houdt.
Ik weet dat ik zweef
en toch lijkt mij niets onverschillig;
Ik weet dat niets me blij of pijn doet
en toch raakt mij alles;
Ik weet dat het liefde is
of misschien is het gewoon een zoete vermoeidheid;
ik weet dat ik blij ben
omdat ik niet de behoefte heb om iets precies te denken.
Vrijgezellenfeest
Misschien als ik dood ga
ze zullen zeggen: hij was een dichter.
En de wereld, altijd mooi, zal stralen zonder geweten.
Misschien weet je het niet meer
wie ik was, maar in jou klinken ze
de anonieme verzen die ik op een dag in de maak heb.
Misschien is er niets meer over
geen woord van mij,
niet een van deze woorden waarvan ik vandaag droom van morgen.
Maar gezien of niet gezien
maar gezegd of niet gezegd,
Ik zal in je schaduw zijn, oh prachtig levend!
Ik zal blijven volgen,
Ik blijf doodgaan
Ik zal, ik weet niet hoe, deel uitmaken van het geweldige concert.
Ik kende Celaya niet, ik hou echt van deze gedichten… ..uit Venezuela