Straten van Napels
Elena Ferrante is het pseudoniem van een Italiaanse schrijver die al bijna twee decennia het literaire wereldtoneel verblindt. Ondanks dat hij zijn literaire werk in de jaren 90 was begonnen, schoot zijn carrière in 2012 na publicatie in een stroomversnelling De geweldige vriend, roman waarmee de tetralogie begon Twee vrienden. In 2018, na het succes van de saga, heeft HBO het aangepast voor tv met de naam van het eerste boek en tot nu toe zijn er 2 seizoenen uitgezonden.
Met bijna 20 jaar in de literaire omgeving heeft de auteur een catalogus van negen romans, een kinderverhaal en een essay. Zijn anonimiteit heeft hem er niet van weerhouden talloze lezers te veroveren, zowel in Italië als in de rest van de wereld. Zijn nieuwste roman, Het liegende leven van volwassenen (2020), werd gecatalogiseerd door Tijd als een van de 100 beste boeken van het jaar.
De boeken van Elena Ferrante
L'amore overstuur (1992)
Het is het eerste boek van de Italiaanse schrijfster, dat ze opdroeg aan haar moeder. Het werd gepubliceerd in Spanje met de naam Vervelende liefde (1996), vertaald door Juana Bignozzi. Het is een roman die zich afspeelt in Napels in het midden van de XNUMXe eeuw, heeft 26 hoofdstukken en wordt in de eerste persoon verteld. Op zijn pagina's de relatie tussen een moeder en haar dochter is verwant — Amalia en Delia—.
Synopsis
Op 23 mei wordt een lijk gevonden dat in zee drijft, na identificatie van het lichaam wordt bevestigd dat het Amalia is. Het verschrikkelijke nieuws bereikt Delia's oren net op haar verjaardag. Dat zijn moeder dood werd aangetroffen, had hij die dag het minst verwacht te weten.
Na de tragedie, Delia besluit terug te keren naar haar geboorteland Napels om de gebeurtenis te onderzoeken, omdat ze verbaasd was dat Amalia alleen een beha droeg. Bij aankomst in de stad is het niet gemakkelijk voor hem om het verleden onder ogen te zien dat hij zo hard probeerde te negeren, die complexe jeugd die hij had besloten in zijn geest te blokkeren.
Terwijl hij de mysteries rond het sinistere ontrafelt, komen de waarheden die ze hebben gesmeed aan het licht je omgeving, je leven en je persoonlijkheid, rauwheid die je een nieuwe realiteit laat zien.
De donkere dochter (2006)
Het is de derde roman van de literata. Het werd vertaald door Celia Filipetto en gepubliceerd in het Spaans met de titel De donkere dochter (2011). Het is een verhaal verteld in de eerste persoon door zijn hoofdpersoon, Leda, en wiens hoofdthema het moederschap is. De plot speelt zich af in Napels en ontvouwt zich over 25 korte hoofdstukken.
Synopsis
Leda is een vrouw van bijna 50 jaar, gescheiden en met twee dochters: Bianca en Marta. Ze woont in Florence en zorgt niet alleen voor haar meisjes, ze werkt ook als lerares Engelse literatuur. Je routinematige leven verandert plotseling wanneer haar nakomelingen besluiten met hun vader naar Canada te verhuizen.
Zin van Elena Ferrante
De vrouw, verre van zich nostalgisch te voelen, ziet ze zichzelf pond om te doen wat je wilt, dus gaat op vakantie naar zijn geboorteland Napels.
Tijdens het rusten op het strand delen met verschillende lokale families, herleven, onbedoeld, zijn verleden. Op dat moment, binnengevallen door onbekenden die in haar herinneringen terechtkomen, een complexe en risicovolle beslissing nemen.
De briljante vriend (2011)
Het is de eerste roman van de saga Twee vrienden. De Italiaanse versie werd in 2011 gepubliceerd. Een jaar later werd het door Celia Filipetto in het Spaans vertaald en gepresenteerd onder de naam: De geweldige vriend (2012). De plot wordt verteld in de eerste persoon en speelt zich af in Napels in de vorige eeuw. Bij deze gelegenheid is vriendschap de basis van het verhaal, en dit heeft twee jonge mensen als hoofdrolspelers: Lenù en Lila.
Synopsis
Lenù en Lila hebben hun kindertijd en jeugd doorgebracht in zijn geboorteplaats, een extreem arme plaats aan de rand van Napels. De meiden groeiden samen op en hun relatie is verschoven tussen de vriendschap en rivaliteit die typerend zijn voor die tijd. Beiden hebben hun dromen helder, ze zijn ervan overtuigd zichzelf te overwinnen en uit die donkere plek te komen. Om je ambities waar te maken, staat onderwijs centraal.
Verhaal van de perduta bambina (2014)
Het verloren meisje (2014) —titel in het Spaans— is het werk dat de tetralogie beëindigt Twee vrienden. Het verhaal speelt zich af in de XNUMXe eeuw in Napels en toont Lenù en Lila in hun volwassenheid. Beiden zijn een andere richting ingeslagen, waardoor ze afstand hebben genomen, maar een nieuw verhaal over Lenù zal hen weer verenigen. Het verhaal reist vanaf het heden van deze twee vrouwen en maakt een terugblik op hun leven.
Synopsis
Lenù werd een beroemde schrijver, verhuisde naar Florence, trouwde en kreeg kinderen. Hun huwelijk liep echter spaak. Lila van haar kant had een ander lot, ze slaagde er niet in haar dorp te verlaten en ze worstelt nog steeds met de ongelijkheden die daar heersen. Lenù besluit aan een nieuw boek te beginnen en het onderwerp deed haar terugkeren naar Napels, waar ze haar vriendin weer kan ontmoeten..
La Vita bugiarda degli Adulti (2019)
Na het succes van de saga Twee vrienden, Elena Ferrante gepresenteerd Het liegende leven van volwassenen (2020). Het is een verhaal met Giovanna als hoofdrolspeler en dat zich afspeelt in Napels in de jaren 90. Deze roman heeft persoonlijke trekken van Ferrante, die in een collectief interview verklaarde: "Als kind was ik een zeer leugenaar. Rond mijn 14e besloot ik, na vele vernederingen, volwassen te worden”.
Synopsis
Zin van Elena Ferrante
Giovanna is een 12-jarig meisje dat behoort tot de Napolitaanse bourgeoisie. Op een dag hij hoorde van zijn vader -Zonder dat hij het weet- dat ze een lelijk meisje was, zoals haar tante Vittoria. Geïntrigeerd en verward door wat ze hoorde, kon ze zien hoe volwassenen hypocrieten en leugenaars zijn. Overspoeld door nieuwsgierigheid besloot ze deze vrouw te zoeken, om uit de eerste hand te zien waar haar vader op doelde.
Over de auteur, Elena Ferrante
Door haar anonimiteit zijn er weinig biografische details bekend over de Italiaanse auteur. Velen zeggen dat hij in 1946 in Napels is geboren en dat hij momenteel in Turijn woont. Gedurende haar carrière is ze alleen bekend van een paar interviews die ze via e-mails heeft gegeven.
Anita Raja, de "schrijver" achter Elena Ferrante
In 2016, een vrouw genaamd Anita Raja "bevestigde" via een Twitter-profiel dat zij de persoon achter het pseudoniem was. Via verschillende berichten bekende deze persoon de "schrijver" te zijn en vroeg om zijn privacy te respecteren, waarna hij het account verwijderde. Korte tijd later claimde Tommaso Debenedetti - helaas bekend om het verspreiden van nep-interviews met beroemdheden - de tweets, waardoor er meer twijfel ontstond.
Debenedetti verzekerde dat hij Raja had ontmoet en dat zij hem de informatie gaf. Ondanks het twijfelachtige traject van de schrijver - die zichzelf "de Italiaanse kampioen van de leugens" noemde - bevestigden enkele journalisten de theorie. Om dit te doen, vroegen ze waar het auteursrechtgeld was gestort en het werd bijgeschreven op een rekening van Anita Raja, die kon bevestigen dat zij het was.