De wind kent mijn naam
De wind kent mijn naam is een historische en hedendaagse fictieroman geschreven door de Chileense auteur, geboren in Peru, Isabel Allende. Het werk verscheen in 2023 bij uitgeverij Plaza & Janés. Zoals met de eerdere teksten van Allende door de jaren heen is gebeurd, is zijn meest recente titel onderworpen aan kritiek, zowel door experts als door lezers, met een acceptatie van 85% volgens Google.
Dit cijfer is zeer positief, omdat het in de meeste gevallen de mening van gewone lezers aanspreekt. Hoewel de roman wat ongemakkelijk is om te lezen vanwege de thema’s die Isabel Allende erin behandelt, Velen hebben zijn zelfvertrouwen toegejuicht in het uiten van sociale kritiek en het blootleggen van een dergelijke complexe situatie. en angstaanjagend als de gedwongen ontheemding van minderjarigen.
Synopsis van De wind kent mijn naam
Over de tranen die vloeiden in Oostenrijk
Op 10 november 1939 Wenen was betrokken bij een gebeurtenis die de geschiedenis van Oostenrijk markeerde: Gedurende de nacht werd een reeks lynchpartijen uitgevoerd door de SA-aanvalstroepen samen met de burgerbevolking, tegen het Joodse volk dat het land bewoonde.
Op die verschrikkelijke dag, later bekend als Kristallnacht -of "Nacht van het gebroken glas", voor de vertaling ervan in het Spaans—, Meneer Adler verdween, waardoor zijn vrouw en zoon hulpeloos achterbleven.
De moeder, wetende dat het niet lang zou duren voordat de nazi's haar en haar kleintje zouden komen halen, besloten het kind naar Kindertransport, een georganiseerde Joodse reddingsactie. Zo verliet de zesjarige Samuel Adler het huis om op de trein te stappen die hem naar Londen zou brengen.
Hij, alleen met zijn viool, Hij stond op het punt te beseffen dat zijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn., en dat hij zijn geliefde moeder nooit meer zou zien.
Tegenslagen zijn ook cyclisch
Acht decennia later van de Holocaust, in een andere situatie – hoewel vergelijkbaar qua pijn, ontworteling en angst voor het onbekende –, Een moeder en haar dochter stappen in een andere trein om hun leven tegen gevaren te beschermen die hen te wachten staan in El Salvador. Uw bestemming is de Verenigde Staten.
Aangekomen, zijn onderschept door de autoriteiten en gescheiden van elkaar. Anita Díaz, zeven jaar oud, wordt geconfronteerd met de wreedste behandeling, eenzaamheid, discriminatie en verdriet.
Bang vlucht het meisje naar de enige plek waar ze zich veilig voelt: Azabahar, een magisch universum dat alleen in haar verbeelding bestaat.. Alleen vergezeld van haar pop wordt Anita opgesloten in La Hielera, een gevangenis voor immigranten waar de kou haar van top tot teen doet huiveren.
Ondertussen de karakters van Selena Durán en Frank Angileri proberen te vechten tegen de interne politiek van hun staat. Zij als maatschappelijk werker, en hij als advocaat.
Het belang van een naam
Het benoemen is van groot belang, omdat het ons in staat stelt iets of iemand op te bouwen, zichtbaar te maken en er dieper op in te gaan. Als we dit uitgangspunt in aanmerking nemen, Wat gebeurt er als mensen tot louter getallen worden gedegradeerd? Payrolls hebben geen ervaringen, gevoelens of behoeften, ze bestaan alleen om kwantificeerbaar te zijn. Dat is wat er met kinderen gebeurt De wind kent mijn naam.
Isabel Allende geeft identiteit aan haar slachtoffers, zodat de lezer het ongeluk van deze wezens een gezicht kan geven. Zowel Samuel als Anita zijn slechts een weerspiegeling van honderdduizenden kinderen die gedwongen zijn alles achter te laten. waar ze van houden. Allende begrijpt dit dilemma goed, aangezien zij zelf Chili moest verlaten om haar leven te beschermen toen de dictatuur begon.
Waar kwam het idee voor het boek vandaan?
In 1996 Isabel Allende richtte een organisatie op die zijn naam draagt. Dit Het doel is om meisjes en vrouwen in precaire omstandigheden te helpen.. Via haar stichting heeft de schrijfster de gelegenheid gehad om veel mensen te interviewen, onder wie een jong Salvadoraans meisje dat haar gezichtsvermogen verloor en gescheiden werd van haar moeder nadat ze naar de Verenigde Staten was verhuisd. Nadat ze haar verhaal had gehoord, begon de auteur andere gevallen zoals die van haar te onderzoeken.
Isabel Allende besefte dat gedwongen ontheemding en de scheiding van kinderen van hun moeders niet iets nieuws is. Hij begreep ook dat geen enkele regering een bevredigende oplossing heeft gevonden zodat dit niet blijft gebeuren. Dus, De wind kent mijn naam Het wordt gepresenteerd als een boek over twee veerkrachtige kinderen die zonder hun familie moeten overleven in een onbekend land. Maar het is ook een verhaal van heldendom.
Ter ere van heldinnen en helden
Midden in zijn onderzoek, Allende merkte op dat er in de Verenigde Staten ongeveer 40,000 advocaten zijn die pro bono werken om slachtoffers te verdedigen. van gedwongen verplaatsing. Dit door hen te herenigen met hun moeders of door politieke, sociale en economische voordelen te zoeken, zodat deze mensen na het trauma een zo rustig mogelijk leven kunnen leiden.
Het meest merkwaardige aan deze kwestie is dat de meerderheid van de advocaten, psychologen, maatschappelijk werkers en assistenten die hun diensten gratis aanbieden, vrouwen zijn. In deze betekenis, Het boek wordt ook een eerbetoon aan al deze heldinnen die onbaatzuchtig hebben gevochten voor de kleintjes en hun dierbaren.
Over de auteur, Isabel Allende
Isabel Angelica Allende Llona werd geboren in 1942 in Lima, Peru. Hij groeide op in een gezin dat ijverig was in de politiek, aangezien zijn vader Tomás Allende Pesce was, een directe verwant van Salvador Allende, president van Chili tussen 1970 en 1973.. Als kind verhuisde ze met haar ouders van Lima naar centraal Chili..
Zijn vader moest als ambassadeur taken vervullen in dat land, dus verhuisde de auteur voor de eerste keer. Deze constante reizen maakten haar tot een eeuwige buitenlander.
Isabel voltooide haar middelbare schoolstudie tussen Bolivia en Libanon, eerst op een Amerikaans-katholieke school en later op een particuliere Engelse school. In 1959 trouwde ze met Miguel Frías, met wie ze twee kinderen kreeg: Paula en Nicolás. Vanaf 1967 begon een journalistieke carrière die tot op de dag van vandaag voortduurt. Later waagde hij zich aan de dramaturgie en ten slotte aan de literatuur, een kunst waarmee hij debuteerde Het huis van de geesten.
Andere boeken van Isabel Allende
Verhalen en romans
- Oma Panchita (1974);
- Laucha's en lauchones, ratten en muizen (1974);
- Beschaaf je holbewoner. De onbeschaamde van Isabel Allende (1974;
- Het huis van de geesten (1982);
- De porseleinen dikke vrouw (1984);
- Van liefde en schaduwen (1984);
- Eva Maan (1987);
- Verhalen van Eva Luna (1989);
- Het oneindige plan (1991);
- Paula (1994);
- Afrodita (1997);
- Dochter van fortuin (1998);
- Staand in sepia (2000);
- De stad van de beesten (2002);
- Mijn uitgevonden land (2003);
- Het koninkrijk van de gouden draak (2003);
- Bos van de Pygmeeën (2004);
- El Zorro: de legende begint (2005);
- Ines van mijn ziel (2006);
- De som van de dagen (2007);
- Guggenheim-liefhebbers. De taak van het tellen (2007);
- Het eiland onder de zee (2009);
- Maya's notitieboekje (2011);
- Amor (2012);
- Het spel van Ripper (2014);
- De Japanse minnaar (2015);
- Na de winter (2017);
- Lange zee bloemblad (2019);
- Vrouwen van mijn ziel (2020);
- Violeta (2022).
Theater
- de ambassadeur (1971);
- De ballade van halflang haar (1973);
- Ik ben Tránsito Soto (1973);
- De zeven spiegels (1975).