Korte verhalen: wat ze zijn, kenmerken en hoe je er een schrijft

Korte verhalen zijn extreem korte verhalen waarin één onderwerp aan de orde komt. Ze hebben over het algemeen geen grenzen aan het betreffende onderwerp en variëren van fictieve verhalen tot teksten van suggestieve of ongebruikelijke aard. Microverhalen neigen bijna altijd naar bovennatuurlijke kwesties of beschrijvingen van een indrukwekkende realiteit.

De twee fundamentele elementen binnen dit literaire subgenre zijn in ieder geval originaliteit en concreetheid. Op deze manier, het korte verhaal zal de lezer kunnen verrassen of boeien (en het zal geen "gemakkelijk te vergeten" verhaal zijn). Dat wil zeggen, de auteur moet de mogelijkheid hebben om zijn kijkers van de eerste tot de laatste zin te haken.

Kenmerken van het korte verhaal

De volgende eigenschappen definiëren een kort verhaal:

bondig

Het is duidelijk dat een kort verhaal niet dezelfde ruimte heeft om beschrijvingen van de omgeving te ontwikkelen in vergelijking met andere literaire genres (zoals de roman, bijvoorbeeld). Er is ook geen plaats om de personages diepgaand te introduceren en geen tijd om na te denken over hun motivaties. Overeenkomstig, de ontwikkeling van het verhaal wordt maximaal verdicht.

Verlaagde aantallen

Een kort verhaal heeft nooit meer dan drie karakters, meestal wordt de verhaallijn gedragen door de discursieve monoloog van de hoofdpersoon. In consecuense, in het microverhaal is er geen tijd om de omgeving te 'contempleren' of voor verschillende wendingen in de plot (er kan er maar één zijn, aan het einde).

Intenso

Een kort verhaal begint zonder leedvermaak of "oppervlakkige" details; de actie is direct ter zake. In deze betekenis, de inzendingen van dit type tekst zijn meestal anticipaties op een climax of een passage vol spanning. In feite worden de beste microverhalen gekenmerkt door te profiteren van de impact of indruk die van tevoren wordt gegenereerd en deze te behouden tot sluitingstijd.

Het is "een verhaal in een ander verhaal"

De onmisbare narratieve spanning van een kort verhaal wordt door de auteurs bereikt door het gebruik van ritme. Tegelijkertijd, de dynamische opeenvolging van gebeurtenissen vereist een nauwkeurige controle van de hoeveelheid verzonden informatie. De reden is simpel: het doel is om het gevoel te wekken dat de lezer een bevoorrechte "glimp" opvangt van een veel groter volgend verhaal.

Discursieve stijl

De meeste korte verhalen worden verteld door middel van spraak. Dit is vooral merkbaar in microverhalen die in de eerste persoon zijn geschreven. Deze zijn vergelijkbaar met uitspraken, uitbarstingen of verheven portretten van de hoofdrolspeler.

Soorten verhalen

Realistisch verhaal

Zoals de naam al aangeeft, het is een kort verhaal geïnspireerd door een haalbaar feit. Daarom vertrekt zijn betoog vanuit de nauwkeurige observatie van een bepaalde omgeving of vanuit een echt onderzoek. Voorafgaand documentair werk is echter niet verplicht. Een van de meest voorkomende vormen van realistisch verhaal is de politie, waarbij aan de lezer een anekdote wordt voorgelegd over een misdrijf.

Fantastisch verhaal

Het zijn die waar allerlei onwerkelijke gebeurtenissen een plaats hebben (inderdaad, onmogelijke gebeurtenissen en / of personages worden behandeld alsof ze echt hebben bestaan). Even, er zijn microverhalen van meta-fictie anekdotisch van aard. Deze zijn gebaseerd op een historische gebeurtenis, zij het met een plot dat geheel of gedeeltelijk door de schrijver is uitgevonden.

Aanbevelingen voor het schrijven van een kort verhaal

Lees veel van dit soort teksten

Er zijn talloze auteurs die echte meesters zijn van dit literaire subgenre, zij zijn de best mogelijke referentie bij het schrijven van een kort verhaal. Onder die grote namen in het Spaans zijn Soledad Castro, Julio Cortázar, Jorge Luis Borges, Mario Benedetti, Julio Ardiles, Vicente Huidobro en Gabriel García Márquez.

Exclusieve focus op de te vertellen gebeurtenissen

Een gecondenseerd, concreet en intens verhaal zijn, het is noodzakelijk om zorgvuldig te selecteren welke passages echt relevant zijn binnen een plot. Een van de manieren om op dit punt te komen, is door van macro naar micro te gaan, zoiets als "een samenvatting van een samenvatting". Subplots zijn ongetwijfeld weggelaten.

Al mismo tiempo, je kunt een cruciaal element niet weglaten, omdat het het hele verhaal zinloos maakt. Het schetsen van een goed kort verhaal is dus een perfecte balans tussen een enorme hoeveelheid informatie - verteld in een samenhangend of begrijpelijk tempo - en de kleinst mogelijke lengte.

Zorgvuldige selectie van karakters

Als een kort verhaal twee of drie karakters heeft, is het advies om ze heel duidelijk van elkaar te onderscheiden. Echter - aangezien er geen ruimte is voor gedetailleerde beschrijvingen - de belangrijkste kenmerken zouden in een paar woorden moeten worden opgemerkt (hoe minder hoe beter). In deze gevallen kan het contrast tussen de karakters worden gebruikt om de lezer aan het denken of twijfelen te brengen.

Gestructureerde uiteenzetting van de feiten

De supercompacte organisatie van het korte verhaal ontslaat het niet van het tonen van de basiselementen aan de lezer:

• Een vermelding (inleiding)
• Een ontwikkeling
• Een ontknoping

Natuurlijk elk van deze delen van de tekst bestaat meestal uit slechts één of twee zinnen en ze hebben een chronologische volgorde. Anders is het risico om een ​​onverstaanbaar verhaal samen te stellen vrij groot.

Een schokkende start, een memorabele afsluiting

Het begin moet zoveel mogelijk de aandacht van de lezer trekken. Dus, de entree moet spannend en opvallend zijn. Evenzo vertegenwoordigt de laatste wending een kans om de kijker ontroerd achter te laten. Om beide effecten te bereiken, is het noodzakelijk om de informatie die in elke regel van de tekst wordt weergegeven zorgvuldig te plannen en te selecteren.

Narrator's Choice

Vanwege de beknoptheid van de tekst is er slechts plaats voor één rapporteur. In deze betekenis, het meest geschikt voor een microverhaal zijn de hoofdverteller en de alwetende verteller. Bovendien staat het type verteller bepaalde games toe met de taal die sterk afhankelijk zijn van de originaliteit van de auteur.

De verrassing zit 'm in de details

Ondanks de beperkte marge die beschikbaar is om enkele details vast te leggen, is het raadzaam om ze niet volledig te missen. In dit verband - nogmaals - het concreet vermogen van de schrijver is essentieel om die onmisbare beschrijvingen samen te vatten voor de consistentie van het verhaal. Bovendien kunnen die belangrijke elementen uw kansen op een verbluffend einde vergroten.

Eindelijk de titel

Na het zorgvuldig verdichten, bekijken en debuggen van de inhoud ... is het tijd om de tekst een titel te geven. Op dit punt, het advies is om te gaan voor een intrigerende, interessante en tot nadenken stemmende kop. Per slot van rekening moeten een of twee dingen over een kort verhaal in het achterhoofd blijven van de lezer: de titel en de gedachte of zorg die het opleverde.