Zin van Edurme Portela
Ondanks haar relatief korte carrière als romanschrijver, is Edurne Portela erin geslaagd om naam te maken onder de meest beruchte schrijvers van de 2017e-eeuwse Spaanse fictie. Sinds XNUMX heeft de Iberische historicus, filoloog en universiteitshoogleraar vier romans gepubliceerd, waaronder: Ogen dicht (2021) —Euskadiprijs voor Literatuur 2022— is de meest recente.
Dit verhaal speelt zich af in Pueblo Chico, door de auteur gedefinieerd als een plaats "die elke naam zou kunnen hebben". Daar onthullen de dialogen en gedachten van de bewoners een collectief trauma uit het verleden waarvan de gevolgen het heden beïnvloeden. Bijgevolg duikt de roman in een zeer belangrijk onderwerp voor Portela gedurende zijn professionele carrière: geweld.
Analyse en samenvatting van Gesloten ogen
Creatief proces
Ondanks de keuze voor een veel voorkomend thema in Edurne Portela — geweld —, de opbouw van de geschiedenis vertoont/toont een aantal duidelijke verschillen in vergelijking met zijn voorgangersromans. Om te beginnen distantieerde de schrijfster zich van haar eigen ervaringen ten koste van een discours gevormd door de stemmen van verschillende personages.
Elk lid van het verhaal heeft dus zijn eigen perspectief dat de lezer onderdompelt in verschillende specifieke wereldbeelden. Bij sommige gelegenheden tonen deze 'individuele werelden' de herinnering aan een vader; in andere is er ruimte voor nostalgie en liefde. Echter, Tijdens de ontwikkeling zijn er twee stille en overweldigende sensaties: angst en hulpeloosheid.
argument
In deze roman legt de auteur onomwonden het probleem bloot van een collectief geheugen dat heel moeilijk te beheersen is: geweld. Het is een angstaanjagende context waarin het onrecht niet werd verzoend door een enkele factie of groep. Bovendien waren alle leden van het verhaal — in meer of mindere mate — daders van schande of werden ze bezoedeld door immoraliteit.
Om deze reden liet schuld een alomtegenwoordige indruk achter op alle personages, aangezien zelfs de vergeving van de slachtoffers niet als een vehikel tot vrijspraak diende. Zo'n zielig beeld werd nog erger toen het ging om de vele mensen die spoorloos verdwenen waren. Bovendien namen de verarmden en wanhopig onderdrukten soms (noodzakelijkerwijs) de rol van daders op zich.
de plaats van evenementen
Pueblo Chico is een enclave van onbekende locatie waar de meeste inwoners zijn gestorven of vertrokken. Hoewel, die plaats zonder een precieze zitplaats ongetwijfeld een landelijk gebied vertegenwoordigt dat verwoest is door de Spaanse Burgeroorlog. In werkelijkheid, het dorp heeft slechts een handvol oudsten en een pas gearriveerd stel dat van plan is te blijven om van de oogst te leven.
dienovereenkomstig stilte is daar de eeuwige tonic; het sporadische geluid wordt veroorzaakt door de hoorns van verkopers die uit Pueblo Grande komen. Van alle bewoners is Pedro — een rouwende en kreupele oude man — de getrouwe weerspiegeling van de ziel van een door geweld verscheurde stad.
De verteller en de hoofdrolspelers
De gebeurtenissen worden in drie keer onthuld door een alwetende verteller met een wisselende toon. Soms vertelt de verteller de feiten met een voelbare emotie, maar in andere passages beschrijft hij de gebeurtenissen koeltjes zonder enige implicatie te tonen. Wanneer de actie zich echter richt op Pedro the vertelling gaat over naar de eerste persoon en wordt ondergedompeld in de pijn van de hoofdpersoon.
Het figuur van het karakter main zendt een stekende pijn uit, diep en duidelijk in de littekens van een latent verleden in het heden. Het is meer, zijn isolement heeft zo lang geduurd dat hij als kind alleen met grazende dieren sprak. Evenzo is de schijnbaar verborgen wroeging nog steeds voelbaar in de blik van de gemarginaliseerden, met elkaar verbonden door eenzaamheid.
Andere belangrijke personages
Ariadna
Dag na dag, deze jonge vrouw voelt zich meer op haar gemak in het dagelijks leven in de bergen door zonsopgangen, zonsondergangen en een rustige levensstijl. Bovendien, aangezien hij vanuit huis werkt, paste hij zich snel aan de gebruiken van het dorp aan. Het verstrijken van de tijd zal hem onthullen dat zijn band met Pueblo Chico veel sterker is dan aanvankelijk gedacht.
Eloy
Hij is de echtgenoot van Ariadne, een man met een voorliefde voor uitdagingen. Het landwerk heeft zijn fysieke conditie zichtbaar verbeterd, dus het plattelandsleven is goed van pas gekomen. Hoe dan ook, Soms mist hij de stad.
Enkele van de complementaire karakters
- Lola: moeder van de kleine Pedro en echtgenote van de knappe Miguel. Ze is een vrouw met een angst voor bootstamps vanwege slechte herinneringen die door dat geluid worden nagebootst.
- teresa: Ze is een dame met een aantal geheimen bewaard. Hun kinderen zijn de jonge Federico en de baby José. Deze laatste waakt samen met kleine Pedro over de geiten.
- Frederick: werd gedwongen om c . te zijnmedeplichtige van het leger op zoek naar de ontsnapte mannen van de stad.
Over de auteur, Miren Edurne Portela Camino
Edurme Portela
Kijk Edurne Portela Camino werd geboren in Santurce, Vizcaya, Spanje, in 1974. Zijn eerste universitaire graad was een BA in Geschiedenis van de Universiteit van Navarra (1997). Vervolgens vervolgde hij zijn academische opleiding in de Verenigde Staten, eerst met een master's degree in Hispanic Literatures; vervolgens met een doctoraat in de Spaanse en Latijns-Amerikaanse literatuur.
Beide postdoctorale graden werden behaald aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill. Later, De historicus werkte tussen 2003 en 2016 als docent aan de Lehigh University in Pennsylvania. In dit studiehuis was ze ook onderzoeker en bekleedde ze verschillende bestuursfuncties bij het Centre for Humanities van de Hogeschool voor de Kunsten en Wetenschappen.
Van wetenschappelijke publicaties tot essay
In 2010, Portela werd mede-oprichter van de International Association of Spanish Literature and Cinema XXI Century. In die entiteit was ze tussen 2010 en 2016 vice-president en maakte ze deel uit van de redactiecommissie van het tijdschrift. Daarnaast publiceerde hij tijdens zijn verblijf op Amerikaanse bodem zes wetenschappelijke artikelen, vrijwel allemaal gericht op de verschillende varianten van geweld.
Datzelfde thema vormt de kern van de twee essays van de schrijver uit Santurza, Ontheemde herinneringen: de poëzie van trauma bij Argentijnse vrouwelijke schrijvers (2009) y De echo van de schoten: cultuur en herinnering aan geweld (2016). In 2016 beëindigde de Spaanse schrijfster haar professionele carrière in Noord-Amerika en keerde terug naar zijn geboorteland om zich volledig op het schrijven te concentreren.
novelas
Sinds haar terugkeer naar Spanje levert Portela regelmatig bijdragen aan verschillende kranten, tijdschriften en digitale media. Onder hen: Het tij, El País, De mail, RNE en Cadena SER. In de tussentijd, de Biscayaanse schrijver publiceerde haar eerste roman, beste afwezigheid, erkend met de prijs Beste fictieboek door de Gilde van Boekhandels van Madrid.
Lijst van romans van Edurne Portela
- beste afwezigheid (2017);
- Manieren om weg te zijn (2019);
- Stil: verhalen om 's nachts alleen te gaan (2019). Feministische roman met veertien verhalen geschreven door 14 Spaanse auteurs;
- Ogen dicht (2021).