De Etruskische glimlach
De Etruskische glimlach is een roman geschreven door de econoom, humanist en wijlen Barcelona-auteur José Luis Sampedro. Het werk werd in 1985 voor het eerst gepubliceerd door uitgeverij Alfaguara. Na verloop van tijd kende het boek zo’n succes onder critici en lezers dat het in 2001 De wereld Hij nam het op in zijn lijst van de 100 beste Spaanse romans van de 2011e eeuw. Veel later, in XNUMX, werd een toneelstuk opgevoerd, gebaseerd op het verhaal van Sampedro.
Posteriormente, regisseurs Oded Binnun en Mihail Brezis verkregen de rechten om een film te filmen gebaseerd op De Etruskische glimlach, dat in 2018 werd uitgebracht. In tegenstelling tot het originele materiaal van José Luis Sampedro speelt de plot van deze productie zich af in de Verenigde Staten, met in de hoofdrollen Rosanna Arquette, Brian Cox, JJ Feild en Thora Birch.
Synopsis van De Etruskische glimlach
Van Calabrië tot Milaan
Salvatore Roncone heeft zijn hele bestaan in Calabrië gewoond. Het ruige en wilde landschap van dit land in Zuid-Italië vertegenwoordigt niet alleen zijn leven, maar ook hemzelf.
Zijn koppige karakter is bijna hetzelfde als de regio waar hij zoveel van houdt, de regio waar hele imperiums zijn ontstaan en ten onder gegaan, waar krachtige krijgers en zachtaardige vrouwen zijn geoogst, waar verandering slechts in zeer kleine proporties plaatsvindt. Hoewel ik graag in dit gebied zou willen blijven wonen, Roncone wordt gedwongen te vertrekken vanwege terminale kanker.
Hoewel hij zijn ziekte met vastberadenheid aanvaardt en vrede sluit met zijn aanstaande dood, Zijn echte tragedie bestaat erin dat hij met zijn zoon Renato naar Milaan moet verhuizen., haar schoondochter en zijn kleinzoon Bruno. De grote stad, vol wolkenkrabbers, weelde en mensen die komen en gaan, verandert zijn toch al humeurige persoonlijkheid.
Echter, zijn ontmoeting met Bruno, een kind van amper dertien maanden oud, vernieuwt het, waardoor zijn verlangen om van zijn laatste dagen te genieten toeneemt.
Een verbinding als geen ander
Salvatore is in de wolken met Bruno zodra hij zijn naam kent, aangezien dit dezelfde is die hij gebruikte in de ondergrondse van het Italiaanse verzet tijdens de gewapende strijd tegen het fascisme, die plaatsvond in de Segunda Guerra Mundial.
Dit is hoe Er ontstaat een relatie van onvoorwaardelijke genegenheid. Salvatore giet alle tederheid die in zijn ziel overblijft over zijn kleintje, en leert hem bovendien over het leven en zijn verlangen om het te leven.
Naarmate kanker steeds meer delen van uw lichaam overneemt, Salvatore Roncone schopt op hilarische wijze tegen de canons die in de moderniteit worden opgelegd van Milaan: de vrijheid van vrouwen, de kwetsbaarheid van sommige mannen, de ‘zwakke’ manieren om kinderen groot te brengen…
De oude man Hij wordt verscheurd tussen de seksistische ideologieën van zijn tijd en zo, beetje bij beetje, Leer van je nieuwe omgeving. Al deze ervaringen vergroten je uithoudingsvermogen, maar niet je levensduur.
De verhalen van opa
Deze openbaring komt echter niet snel. In werkelijkheid, Salvatore moet vele lessen doormaken voordat hij leert dat de ideologie van zijn tijd is veranderd.. Voordien voelt de hoofdpersoon zich verantwoordelijk voor het opvoeden van zijn kleinzoon op basis van zijn overtuigingen, omdat hij denkt dat Bruno alleen daardoor een goed mens zal worden. Daarom vlucht opa elke avond naar de kamer van de jongen. Daar vertelt hij verhalen over zijn ervaringen en geeft hij hem advies.
Terwijl Don Salvatore voor Bruno zorgt, begint zijn perspectief te wankelen. De oude man vraagt zich af of zijn perceptie over het opvoeden van zijn kinderen juist is.
later maak kennis met Hortensia, een vrouw met wie hij een vriendschap opbouwt die, na verloop van tijd, het wordt liefde. Deze nieuwe link nodigt Salvatore uit om zijn relaties uit het verleden mentaal opnieuw te creëren en te analyseren hoe hij ze destijds benaderde. Al deze introspectie resulteert in een transformatie aan het einde van het bestaan van de hoofdpersoon.
Een zekere bestemming richting de dood, maar ook richting de liefde
Het is in de uitpuilende drukte van Milaan, op de rand van de dood, waar Salvatore bewijst dat hij nog steeds nuttig is en gekwalificeerd is om elke activiteit uit te voeren die op zijn pad komt.. Het is ontroerend om zijn verlichte debatten met zijn geduldige en gevoelige schoondochter te lezen, en om te begrijpen dat de ideeën van deze oude strijder tegelijkertijd hun wortels hebben in een andere periode, een seizoen dat verblind werd door zijn eigen tegenslagen. .
Tegelijkertijd mist hij de wildheid van zijn geboortestad, met zijn smaken, geuren, natuurlijke geluiden en kleine bergen, Salvatore begint te genieten van zijn welkom.
Een van de belangrijkste redenen voor deze verandering houdt hiermee verband, Hoe kan het ook anders, met een vrouw: Hortensia. Dit is een dame die hem nieuw leven inblaast, zijn hart prikkelt en hem alle kalmte en vriendelijkheid geeft die hij nodig heeft om als de gelukkigste aller jonge mensen van zijn zwanenzang te genieten.
Over de auteur, José Luis Sampedro
Jose Luis Sampedro
José Luis Sampedro Sáez werd geboren in 1917 in Barcelona, Spanje. Zijn liefde voor lezen begon in Tanger, een stad in het noorden van Marokko. dat in de tijd van de auteur deel uitmaakte van het protectoraat Spanje. Toen hij twaalf jaar oud was, verhuisde hij naar Cihuela, Soria, waar hij bij een tante woonde totdat ze hem naar een jezuïetenkostschool in Zaragoza stuurde. Later verhuisde hij naar Aranjuez, waar hij woonde tot hij meerderjarig werd.
Vanaf dat moment kreeg de schrijver een baan als douanebeambte, waardoor hij naar Santander werd gestuurd. In 1936 maakte hij deel uit van het Republikeinse leger in de Spaanse Burgeroorloga, vechtend voor de anarchistische factie. Naast het vechten las hij in die periode nieuws en boeken voor aan analfabeten. Nadat Santander was veroverd, gaf de auteur zich over en vocht hij samen met het nationale leger.
Reeds in tijden van vrede, José Luis Sampedro werkte een aantal jaren als econoom, bij instellingen als de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. Op dezelfde manier verdeelde hij zijn tijd tussen dit werk en het maken van boeken over economisch management en romans.
De auteur Hij ontving gedurende zijn literaire carrière enkele erkenningen.. Een van de meest opvallende is zijn benoeming tot erelid van de Koninklijke Spaanse Academie in 1990.
Andere boeken van José Luis Sampedro
economisch
- Praktische principes van industriële locatie (1957);
- Economische realiteit en structurele analyse (1959);
- De economische krachten van onze tijd (1967);
- Bewustzijn van onderontwikkeling (1973);
- Inflatie: een volledige versie (1976);
- De markt en wij (1986);
- De markt en de mondialisering (2002);
- De Mongolen in Bagdad (2003);
- Over politiek, markt en samenleven (2006);
- Humanistische economie. Meer dan alleen cijfers (2009).
roman
- Het standbeeld van Adolfo Espejo (1939 / 1994);
- De schaduw van de dagen (1947 / 1994);
- Congres in Stockholm (1952);
- De rivier die ons meeneemt (1961);
- Het naakte paard (1970);
- Oktober, oktober (1981);
- De oude zeemeermin (1990);
- Koninklijke site (1993);
- De lesbische minnaar (2000);
- Het pad van de draak (2006);
- Kwartet voor solist (2011).
verhaal
- Zee op de achtergrond (1992);
- Terwijl de aarde draait (1993).
Theater
- De kartonnen duif (1948 / 2007);
- Een plek om te leven (1955 / 2007);
- De knoop (1982).
poëzie
- Lege dagen (2020).