Álvaro Lozano Hij is cardioloog van beroep en in zijn vrije tijd schrijft hij historische romans. heeft gepubliceerd Irene uit Athene, dat zich afspeelt in de Byzantijnse periode, en de laatste, vergetelheid en wreedheid. Hierin vertelt hij ons over haar interview. Heel erg bedankt voor uw tijd en vriendelijkheid om mij van dienst te zijn.
Álvaro Lozano — Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Uw nieuwste roman is getiteld vergetelheid en wreedheid. Wat vertel je erover en waar komt het idee vandaan?
ÁLVARO LOZANO: Het oorspronkelijke idee voor het boek kwam voort uit het personage van Maria de Padilla. In eerste instantie zou het een roman over haar worden, maar naarmate ik dieper in de documentatiefase kwam, ontdekte ik dat allemaal Mujeres die op de een of andere manier had beïnvloed in het leven van koning Don Pedro de wrede of hielpen met hun verhalen uit te leggen wie het was.
Als Sevilliaanse ben ik opgegroeid met luisteren naar de velen legenden Hoe zit het met deze koning in mijn stad? In zekere zin heb ik hem altijd gemogen, misschien vanwege de fascinatie die verliezers op ons uitoefenen, en die naam van Peter de Wrede het leek me nooit eerlijk.
Door al deze elementen bij elkaar te brengen, besloot ik een roman te schrijven waarin Don Pedro niet de hoofdrolspeler was, maar de vrouwen die hem omringden en hem definieerden. portret van de vorst vanuit verschillende gezichtspunten.
Peter I de wrede
Op deze manier vinden we in het eerste hoofdstuk Pedro I de Wrede in zijn puurste vorm, of in ieder geval het beeld van hem dat in de loop van de tijd is bewaard gebleven. Hieronder laat ik de koning zien vanuit het standpunt van deze vrouwen: sje stiefmoeder, je vrouw, je minnaar, de edelen wie hij verondersteld wordt het hof te hebben gemaakt.
want dit is de weer een geweldig thema van de roman, als het echt mogelijk is om te weten wat er in het verleden is gebeurd, als we over de geschiedenis kunnen schrijven zonder partij te kiezen, als we de bronnen kunnen vertrouwen. En Don Pedro en zijn tijd zijn daar het perfecte voorbeeld van, een tijd waarvan we maar één versie hebben en waar legendes verweven zijn met de realiteit die was of zou kunnen zijn.
Is Don Pedro de Justiciero of de Wrede? En nog verder: wie zijn deze vrouwen? Welnu, dezelfde taak om het leven van een hele koning van Castilië uit te wissen of te vervormen, wordt hier zorgvuldig op toegepast Mujeres, wiens persoonlijkheid verloren gaat in de tijd en uiteindelijk worden ze gereduceerd tot de archetypen van de martelaar, de zelfopofferende vrouw, de heilige, de hoer. Omdat dat de enige manier is waarop kroniekschrijvers over vrouwen kunnen denken. Dit alles, en nog veel meer, is vergetelheid en wreedheid.
principes en schrijvers
- AL: ¿Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?
AL: Ik ben altijd een verstokte lezer. Al toen ik een kind was, schold mijn moeder me uit omdat ik mijn boeken te snel uit had. Dit leidde al snel tot uitputting van de jeugdliteratuurboeken die thuis lagen en ik schakelde over op literatuur voor volwassenen, en de eerste waren Stephen King y Agatha Christie.
Wat het eerste verhaal betreft, ik kon niet zeggen welk verhaal het was. Ik begon met schrijven als tiener en ik herinner me schrijven rapporten wezen op school en geef ze door aan mijn bureaugenoten zodat ze ze kunnen lezen. schreef van bewerkingen van klassieke mythen omhoog existentialistische verhalen als tiener gekweld die overeenkomen met die leeftijd.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
AL: Te veel. Ik heb alles gelezen. Een van mijn favoriete boeken aller tijden is De Ilias van Homerus. Ik zou kunnen noemen Flaubert, Dostojevski, Galdos, Poe, Genet, Arendt, Sanchez Ferlosio, Garcia Hortelano, Marias, Eco, Roth, Saramago, en wat betreft meer actuele schrijvers Carrére, Vuillard, De Vigan, Mariana Enriquez...
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
AL: Er zijn er veel, maar ik denk er altijd aan waarvan ik denk dat het niet al te bekend of geclaimd is, en dat is het ook Baudolino, uit de gelijknamige roman Umberto Eco. boven De naam van de roosHet is mijn favoriete roman van hem. Baudolino is, om het op de een of andere manier te zeggen, een leugenaar van beroep en wanneer hij zijn leven vertelt, zijn geschiedenis, verbeelding, bedrog en fantasie gemengd. Dat soort benadering van de historische roman heeft me altijd erg aangesproken en het personage is gewoon geweldig.
Gebruiken en genres
- AL: Een speciale hobby of gewoonte als het gaat om schrijven of lezen?
AL: Als ik een boek uit heb Ik kan niet slapen of iets anders gaan doen, altijd Ik moet aan de volgende beginnen. Ik veronderstel dat het een manier is om niet wees te worden, om altijd ondergedompeld te zijn in een verhaal.
En verwijzend naar schrijven, toen ik blokkade, Ik ga naar douche, en daar vind ik bijna altijd de weg uit de file.
- AL: En uw favoriete plaats en tijd om het te doen?
AL: Ik schrijf meestal op namiddag, dat is wanneer ik vrije tijd heb. En als het mooi weer is, doe ik dat graag in de tuin terras.
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
AL: Ik heb alles gelezen, maar ik denk dat wat ik het meest lees en wat ik als genre het leukst vind (ik denk dat de klassiekers niet te classificeren zijn), afgezien van het hedendaagse verhaal, de science fiction en terreur.
Lezingen en projecten
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
AL: Ik ben net klaar Teseo, door Mary Renault, in de gezamenlijke editie van de twee romans die Edhasa heeft uitgebracht, en ik vond het gewoonweg subliem. ik ben begonnen dagboek van de dief, door Jean Genet, dat net opnieuw is uitgegeven (ik was al jaren op zoek naar dat boek) en met het weinige dat ik heb, lijkt het me al geweldig.
Wat betreft wat ik ben schriftIk kan je voorlopig nog niet veel vertellen. Dat zeg ik deze keer alleen de hoofdpersoon is mannelijk en dat ik terug ga verder terug in de tijd dat in mijn laatste roman.
Huidige vooruitzichten
- AL: Hoe denk je dat de uitgeverswereld er in het algemeen uitziet?
AL: Ik ben een korte tijd in deze wereld geweest en Ik weet niet al te veel over de ins en outs genoeg om er een mening over te vormen. Mijn ervaring is buitengewoon, ik kan alleen maar goede woorden hebben voor mijn uitgeverij, Edhasa, en voor mijn redacteur Penélope Acero, maar ik weet dat de dingen daarbuiten niet zo eenvoudig zijn. Ja ik heb de mening als lezer, dat de caantal gepubliceerde boeken is uitzinnig, en dat, in het algemeen, de literaire kwaliteit van velen van hen op zijn minst twijfelachtig is, ongeacht hoeveel exemplaren ze verkopen. Ik lees heel diverse genres, en als omnivore lezer eis ik van een boek dat het goede literatuur is, en om dat te vinden moet je heel selectief zijn.
- NAAR DE: Hoe ga je om met het huidige moment waarin we leven? Vind je het inspirerend voor toekomstige verhalen?
AL: Ik neem het zoals ik kan, met berusting. I Ik ben een van de pessimisten: ik geloof dat de toekomst erg donker is en dat er weinig aan gedaan kan worden om die te vermijden, vooral omdat we dat niet willen. We leven in een wereld waarin iedereen voor zichzelf zorgt. We hebben elk empathisch vermogen verloren en het enige belangrijke is dat elke mening, hoe vergezocht ook, in aanmerking moet worden genomen, moet worden getolereerd. Het is Poppers paradox van tolerantie die in een nachtmerrie verandert, want door het ondraaglijke te tolereren gaan we regelrecht naar de afgrond.
Ik durfde nog niet te schrijven science fiction dystopisch, maar als er een idee door mijn hoofd gaat, want dat is het enkel geslacht waarin de toekomst waar we naartoe gaan verankerd kan worden.