Aldous Huxley was een Engelse schrijver, dichter en filosoof wiens verjaardag vandaag is 60ste verjaardag van zijn overlijden. Zijn bekendste en erkende werk is Een gelukkige wereld. Wij herdenken het hiermee selectie van fragmenten, zinnen en gedichten.
Aldous Huxley
Geboren in een familie van intellectuelen, had hij in zijn jeugd serieuze zaken zichtproblemen die hun studie uitstelden Oxford, maar hij herstelde zich, maakte ze af en reisde door Europa als kunst- en literatuurcriticus.
Hij schreef poëzie en korte verhalen en zijn eerste romans deden het niet zo goed. Maar in 1932 publiceerde wat het meest bekende en controversiële zou zijn: Een gelukkige wereld. Visionair en dystopisch In gelijke delen weerspiegelde het de obsessies die hem het meest zorgen baarden, zoals staatscontrole en de ontmenselijking van technologie.
Hij vestigde zich later USA, waar hij op negenenzestigjarige leeftijd in Los Angeles stierf aan keelkanker.
Aldous Huxley - Selectie van fragmenten, zinnen en gedichten
contrapunto
- Wat hem betreft was Gods beste grap dat hij niet bestond. Het bestond simpelweg niet. Noch God, noch de duivel. Want als de duivel bestond, zou God ook bestaan. Het enige dat bestond was de herinnering aan solide, weerzinwekkende domheid en nu formidabel boksen. Eerst een kwestie voor de prullenbak en daarna een farce. Maar diep van binnen was dat misschien de duivel: de geest van de vuilnisbakken. En God? God zou in dit geval de afwezigheid van vuilnisbakken zijn.
- …als ze bezeten zou zijn, dan verzeker ik je dat deze wereld veel meer op het koninkrijk der hemelen zou lijken dan onder ons huidige christelijk-intellectueel-wetenschappelijke regime.
Een gelukkige wereld
- En hier ligt het geheim van geluk en deugd: houden van wat je moet doen.
- Waanzin is besmettelijk.
- Woorden kunnen als röntgenstralen zijn, die overal doorheen gaan, als je ze op de juiste manier gebruikt.
- Wat de mens verenigt, kan de natuur niet scheiden.
- Hoe groter het talent van een man, hoe meer hij anderen kan corrumperen.
- … Echt geluk lijkt altijd schamel in vergelijking met de compensaties die tegenslag biedt. En natuurlijk is stabiliteit lang niet zo spectaculair als instabiliteit. En tevreden zijn met alles heeft niet de charme van een goed gevecht tegen ongeluk, noch de schilderachtigheid van het gevecht tegen de verleiding of tegen een fatale hartstocht of twijfel. Geluk heeft nooit grootsheid.
- Zonder doorzettingsvermogen kan niets worden bereikt.
- Maar ik wil de troost niet. Ik wil God, ik wil poëzie, ik wil echt risico, ik wil vrijheid, ik wil goedheid. Ik wil zonde.
- Er kan geen duurzame beschaving bestaan zonder een overvloed aan aangename ondeugden.
- Ik claim het recht om ellendig te zijn.
- Ik ben liever mezelf, mezelf en ongelukkig, dan wie dan ook en gelukkig.
- Als je anders bent, ben je veroordeeld tot eenzaamheid.
- Geluk is een tirannieke meester, vooral het geluk van anderen.
- Toespraken over de vrijheid van het individu. De vrijheid om nutteloos en ellendig te zijn. De vrijheid om als een ronde pin in een vierkant gat te zijn.
- Familie, monogamie, romantiek, overal exclusiviteit: overal concentratie van interesse, nauwe kanalisatie van impulsen en energie.
- Er is geen beschaving zonder sociale stabiliteit. Er is geen sociale stabiliteit zonder emotionele stabiliteit.
- Het zou pure wreedheid zijn om hen te kwellen met buitensporige vrije tijd.
- Als iedereen jou wantrouwt, word jij ook wantrouwend tegenover hen.
- Je moet pijnlijk en rusteloos zijn; Anders krijg je de echt goede, indringende zinnen niet goed.
- Een van de belangrijkste functies van een vriend is het ondergaan van de straffen die we onze vijanden wel en niet willen opleggen.
Spiegel
In slow motion kwam het maanlicht er ooit doorheen
de spiegel dromer,
waar, geknield, onschendbaar diep,
oude, onvergetelijke geheimenhaven
onvergetelijke wonderen.
Maar nu verstrengelen stoffige spinnenwebben zich
door de spiegel, die ooit
Ik zag de vingers die het goud verwijderden
van een zorgeloos voorhoofd;
en de diepten zijn verblind voor de maan,
en zijn geheimen vergeten, nooit verteld.
De deuren van de tempel
Talrijk zijn de deuren van de geest die leiden
naar het meest intieme heiligdom:
en ik beschouw de deuren van de tempel als goddelijk,
omdat de god van de plaats God zelf is.
En dit zijn de deuren die God heeft gevestigd
die ze naar huis zouden brengen: wijn en kussen,
koude afgronden van gedachten, jeugd zonder uitstel,
en stille veroudering, gebed en verlangen,
de borst van de minnaar en de moeder,
het vuur van het oordeel en het vuur van de dichter.
Maar hij die die deuren in eenzaamheid vereert,
terwijl je het heiligdom daarachter vergeet, zul je zien
plotseling gaan de sluitingen open,
openbarend, niet de stralende troon van God,
maar het vuur van woede en pijn.