Santiago Mazarro. Interview met de auteur van The Fort of Florida

Santiago Mazarro heeft een zeer veelzijdig profiel omdat es schrijver, scenarioschrijver y documentaire filmregisseur, omdat hij een dubbele graad in Journalistiek en Audiovisuele Communicatie behaalde. In 2019 bracht hij zijn eerste roman uit, Wilde paden, een epos van Aventuras met in de hoofdrol de wildwest-pionier Manuel Lisa en waarmee hij de Hislibris Award won in de categorie Beste nieuwe auteur, evenals finalist in de Úbeda International Historical Novel Contest. Twee jaar later publiceerde hij zijn tweede werk getiteld Fort Florida, een historische fictie over het eerste fort van vrije zwarten op Noord-Amerikaanse bodem. In deze interview Hij vertelt ons over haar en meer onderwerpen uit zijn carrière. Ik dank u hartelijk voor uw tijd en vriendelijkheid.

Santiago Mazarro – Interview

• ACTUALIDAD LITERATURA: Uw laatst gepubliceerde roman is getiteld The Fort of Florida. Wat vertel je ons daarin en waar komt het idee vandaan?

SANTIAGO MAZARRO: Het fort van Florida is niemand minder dan Fort Mozes, eerste nederzetting van vrije zwarten in wat nu de Verenigde Staten is uit Amerika. Ik ben erg geïnteresseerd in episoden in de geschiedenis die niemand eerder heeft opgemerkt, en dit was er één. Wat daar gebeurde 1740, tijdens de Britse invasie van het Spaanse grondgebied van La Florida, was het waard om gefictionaliseerd te worden.

• AL: Kun je teruggaan naar dat eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

SM: Asterix. De Asterix-strips, zonder twijfel. Ik las ze één voor één, zonder te stoppen. En het eerste wat ik schreef moet uit diezelfde tijd stammen. Negen of tien jaar oud. A beroepsauteurIk, wat er gezegd wordt. 

• AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen. 

SM: Mijn meest bewonderde schrijver is – en is dat al jaren – Tijdelijke afbeelding voor Miguel Delibes. De ketterHet is vooral mijn favoriete roman. Ik zou natuurlijk iemand anders kunnen noemen, zoals David Foster Wallace of Truman Capote. 

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren? 

SM: Hoe moeilijk. Om er één te zeggen, Louis kaarsen, uit de nieuwste roman van Ana B. Nieto. 

Gebruiken en genres

• AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen? 

SM: Ik schrijf chaotisch en wanordelijk dat allergieën zou veroorzaken bij liefhebbers van canonieke richtlijnen als ze mij door een klein gaatje zouden zien. Bij het lezen overkomt mij iets soortgelijks. Ik pak een roman, lees drie of vier hoofdstukken in één keer door, onderstreep iets. Dan neem ik de volgende, ik begin bij het einde... Absolute waanzin. 

• AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen? 

SM: De nacht. Dat zonder enige twijfel. Ik moet weten dat de stad slaapt en dat de telefoon niet overgaat, zodat ik mezelf op mijn stoel kan verankeren en urenlang op de knop kan drukken. 

• AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt? 

SM: Natuurlijk. Ik schrijf historische romans omdat ik als een kind geniet van het documentatieproces, maar ik lees bijna alles. Veel testheel veel journalistieke tekst.

Huidige vooruitzichten

• AL: Wat lees je nu? En schrijven?

SM: Ik lees twee of drie dingen tegelijk, zoals bijna altijd. Om er een paar te noemen, de Gids voor tijdreizen naar het middeleeuwse Engeland, door Ian Mortimer, en de biografie van Juan Belmonte, door Manuel Chaves Nogales. Wat het schrijven betreft, ik ga met de de laatste hand aan mijn volgende roman en ik begin deze maand script van een nieuwe documentaire. 

• AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is?

SM: Ingewikkeld, volgens mij wel. De figuren zijn niet zo verschrikkelijk als je zou verwachten, maar ik mis variatie, originaliteit, authenticiteit. Jonge auteurs moeten hard pushen en uitgevers moeten op nieuwe dingen wedden. 

• AL: Wat vind je van het culturele en sociale moment dat we ervaren?

SM: Met het ene oog op AI en het andere op platforms. Anders, Ze kunnen de formaten veranderen, maar nooit de interesse van het publiek in goede verhalen. Het is de taak van de maker om zich aan te passen. Wet van het leven.