Fotografie: website van Paz Castelló.
Paz Castello, een schrijver uit Alicante met een lange carrière in de communicatiewereld, presenteert een nieuwe roman getiteld Niemand van ons zal mededogen hebben. Hij begon in 2013 met publiceren De dood van 9. Andere titels zijn geweest Mijn naam staat op een wc-deur, Achttien maanden en een dag y De sleutel 104. De heel erg bedankt de tijd die je hiervoor aan mij hebt besteed interview waar hij ons vertelt over die nieuwe roman en nog veel meer.
Paz Castelló - Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Je nieuwste roman is Geen van ons zal mededogen hebben. Wat vertel je ons daarin?
PAZ CASTELÓ: En Niemand van ons zal mededogen hebben (Editions B) verhaal het verhaal van Camila en Nora, wat in eerste instantie lijkt te zijn twee heel verschillende vrouwen door leeftijd en vitale omstandigheden, maar al snel wordt ontdekt dat ze iets gemeen hebben: om twee uur Ze werden gebruikt door de mannen uit hun verleden en nu zijn ze niet bang om ze te confronteren, de beslissingen nemen die hun leven beïnvloeden. Camila is een volwassen vrouw die besluit om van haar man te scheiden. Dit zorgt ervoor dat hij een verdacht gunstige echtscheidingsovereenkomst voor haar bereikt.
Terwijl ze de verborgen bedoelingen van haar ex-partner onderzoekt, ontmoet ze Nora, een jonge studente, twintig jaar jonger dan zij, die al jaren een vreselijk geheim bewaart en naar Alicante komt om wraak te nemen. Tussen Camila en Nora ontstaat een heel bijzondere relatie met nuances van thriller, maar met een sensualiteit naar de oppervlakte. Is een verhaal van zusterschap en empowerment van vrouwen, met een lading mysterie en zeer krachtige intriges.
- AL: Kun je teruggaan naar de herinnering aan dat eerste boek dat je las?
PC: Ik denk dat ik me die titel herinner Gouden verhalen. Ik kan je de auteur niet vertellen. Het was er een verzameling verhalen enigszins moralistisch maar zeer van de tijd. Mijn vader kocht het voor mij op een rommelmarkt. Hij was dol op antiek. Het was begin jaren zeventig en toen was het een oud boek. Ik herinner me dat hij mij ook kocht Moby Dick, maar ik heb het later gelezen.
- AL: En het eerste verhaal dat je schreef?
PC: Het eerste dat ik schreef was gedichten. Van jongs af aan begon ik te lezen Gloria Fuertes en ik vond het geweldig. Ik veronderstel dat ik haar op de een of andere manier probeerde te imiteren.
- AL: Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?
PC: Toen ik twaalf was, las ik Oostenwind, westenwind, Pearl S. Buck. Het merkte me erg op omdat ik via een boek en op zo'n jonge leeftijd een andere cultuur ontdekte, een andere manier om de wereld te denken en te begrijpen. De traditionele Chinese cultuur versus de westerse mentaliteit die de roman uitbeeldt, vond ik erg schokkend. Vooral de rol van vrouwen in verschillende samenlevingen.
- AL: Die favoriete schrijver? U kunt meer dan één en altijd zijn.
PC: Ik blijf bij Agatha Christie, voor het genre dat ze schreef en omdat ze een baanbrekende en zeer iconische vrouw. Natuurlijk zijn er talloze auteurs die me fascineren, maar aangezien het oneerlijk zou zijn om ze allemaal te noemen voor vele anderen, blijf ik achter met de grote mysterieuze dame.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
PC: Het is erg moeilijk om te kiezen, maar ik denk bijvoorbeeld aan De kleine prins. Als kind had ik graag gezien dat het echt was. Het was zoiets als een denkbeeldige vriend. Ook de Alicia door Lewis Carroll. Maar de lijst zou zijn eindeloos.
- AL: Zijn er speciale gewoonten bij het schrijven of lezen?
PC: slechts twee: stilte en comfortabele kleding. Vanaf daar begint de reis.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
PC: ik moet schrijven en casa. Ik weet niet hoe ik me ergens anders moet concentreren. Er zijn mensen die in bibliotheken of zelfs in coffeeshops schrijven. Ik heb eenzaamheid en rust nodig. Voor mij is het een soort trancetoestand waarvoor ik absolute concentratie nodig heb.
- AL: Zijn er nog andere genres die je leuk vindt?
PC: Mijn favoriet is thriller maar ik heb alles gelezen. Wat ik vraag is dat het een goed verhaal is en dat het goed wordt verteld. Ik ben ook een lezer van poëzie en theater.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
PC: The Last of the Trilogy Blas Ruiz-Grau, Je zult niet sterven. Ik ben einde een roman. Andere binnenlandse noir met een zeer hete sociale kwestie. Tot nu toe kan ik tellen.
- AL: Hoe denk je dat de uitgeverswereld is? Te veel boeken, te veel auteurs?
PC: het is een zeer moeilijke en harde wereld. Te competitief en van korte duur, waar de marketingwetten soms krachtiger zijn dan de literaire. Ik probeer weg te komen van die energie die soms de sector omringt en focus op het maken van goede literatuur. Ik ben een schrijver, dat is mijn werk. Al het andere is buiten mijn controle.
Ik denk dat er altijd mensen zijn geweest die schrijven, alleen dat internet ons zichtbaarder heeft gemaakt. Uiteindelijk komt het altijd voor enig evenwicht tussen vraag en aanbod, zoals in elke andere sector. Dit betekent niet dat het eerlijk is en dat er geen nevenschade optreedt.
- AL: Is het moment van crisis dat we doormaken moeilijk voor jou of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige romans?
PC: Persoonlijk is deze crisis verrijkend. Gelukkig heeft de gezondheid ons gerespecteerd. Ik probeer altijd het positieve uit moeilijke situaties te halen. Aan het eind van de dag is het de manier waarop we dingen moeten omdraaien. Ik denk echter niet dat ik het gebruik in de boeken die ik schrijf. Ik ben van mening dat het kost tijd en afstand om de achtergrond van wat we hebben geleerd te internaliseren en ons creatief te helpen. Ik pas het meer persoonlijk toe. Ik dank elke dag voor al het goede dat het leven mij biedt. Ik waardeer de kleine dingen meer.