Pascual Martínez. Interview met de auteur van El Santo de Villalobos

Pascual Martínez Perez Hij komt uit Logroño. Afgestudeerd in lichamelijke opvoeding, werkt hij als interim-ambtenaar in La Rioja en op een cruciaal moment dat hij zonder werk zat, begon hij met schrijven. Van daaruit kwam zijn eerste gepubliceerde roman en behorend tot het historische genre: de eeuwige bewoner, waarin de hoofdrolspeler Alexander de Grote was.

Een paar jaar later, in 2021, veranderde hij het verhaal in de zwarte toon en publiceerde zijn tweede werk, het thuisland van zelfmoorden, wat hem veel succes heeft gebracht en finalist was voor de Silverio Cañada-prijs in Gijón's Semana Negra. Ga nu verder met de serie en beveilig deze met De heilige van Villalobos, beide met in de hoofdrol de sergeant van de Burgerwacht Ernesto Pitana. De critici benadrukten de setting van de eerste titel, het proza ​​​​van korte en effectieve zinnen dat zeer goed in elkaar zit met de dialogen, en de weergave van de hoofd- en bijpersonages. In deze interview Hij vertelt ons over hen en andere onderwerpen. Heel erg bedankt voor je toegewijde tijd en vriendelijkheid.

Pascual Martínez — Interview

• ACTUALIDAD LITERATURA: Uw nieuwste roman is getiteld De heilige van Villalobos. Wat vinden we er daarna in het thuisland van zelfmoorden?

PASCUAL MARTÍNEZ: In de eerste roman concentreerden we ons op de zogenaamde zelfmoord driehoek - waarin de denkbeeldige hoekpunten de steden Iznájar, Priego de Córdoba en Alcalá la Real zouden zijn - en in de vorm van een opgehangen alleen de dag dat hij Sergeant Ernesto Pitana van de Guardia Civil komt naar de stad.

De nieuwe roman begint wanneer Martin Urquijo, de heilige van Villalobos, een curandero zeer gewaardeerd in de omgeving, blijkt dood op de nacht van de koningen van 2008, op het strand van Valdearenas, in Iznájar. Sergeant Ernesto Pitana en zijn team zullen de onderzoek. 

• AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?

PM: Mijn eerste lezingen waren de boeken van Enid Blyton met in de hoofdrol De vijf. In de puberteit heeft het me getekend De achtdoor Katherine Neville. En vanaf daar ben ik nooit meer gestopt met lezen. Het eerste verhaal dat ik schreef was een verhaal Het heeft nooit het daglicht gezien en ik hoop dat het dat ook nooit zal doen. Was verschrikkelijk.

• AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.

PM: Pieter De meester, Arthur Perez-Reverte, Fred Vargas en Andrea Camillery.

Personages en gewoonten

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?

PM: Lorenzo Kwart, karakter van Trommelvel; Camille Verhoeven, de dwergcommandant uit de romans van Pierre Lemaitre en de detective Rocco schiavonedoor Antonio Manzini.

• AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?

PM: Ik ben niet manisch Op dat vlak. Ik kan overal lezen. Om te schrijven geef ik de voorkeur aan de rust van mijn woonkamer.

• AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?

PM: Ik hou van de nacht, vooral om te lezen.

Genres en actueel panorama

• AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?

PM: Ik probeer andere genres te lezen, vooral historische romans, maar het is bijna altijd om de misdaadfictie los te koppelen.

• AL: Wat lees je nu? En schrijven?

PM: Ik ben aan het lezen heilig hout, door Silvia Rodríguez, en Txalapartadoor Augustin Pery. Wat betreft het schrijven, ik ben aan het afronden en corrigeren een roman die ik begon een paar jaar geleden.

• AL: Hoe denk je dat de uitgeverswereld er in het algemeen uitziet?

PM: Elke dag ingewikkelder. Er zijn meer schrijvers dan lezers, en de nieuwe generaties brengen de dag door met hun neus ingebed in het mobiele scherm. Een ramp.

• AL: Hoe ga je om met het huidige moment waarin we leven? Vind je het inspirerend voor toekomstige verhalen?

PM: Het is altijd een goed moment om te schrijven en de verhalen zijn er, je hoeft ze alleen maar te zoeken.

Geesten verschijnen altijd 's nachts. En ze zijn niet voor niets bedekt met witte lakens: om ze in het donker uit elkaar te houden.

De heilige van Villalobos