José Manuel Aparicio | Fotografie: website van de auteur.
José Manuel Aparicio Hij komt uit Bilbao en is toegewijd aan redactie en redactioneel advies bij het redactiebureau Rubriek, gespecialiseerd in het in eigen beheer uitgeven, verspreiden en promoten van boeken. Hij schrijft ook voor de krant 20 minuten op de historische romanblog XX eeuwen. Hij was verantwoordelijk voor de website wereldwoorden, wat werkte als schrijvende gemeenschap en zette zich ook in voor het publiceren van auteurs uit alle Spaanstalige kusten.
Hij was een student in de literaire werkplaats van Ramón Alcaraz García en was er dol op historisch onderzoek, vooral over minder bekende periodes en gebeurtenissen, heeft hij verhalen en twee romans geschreven, vlaggenmannen, gepubliceerd in 2016, en Bellum Cantabricum, die in 2020 verscheen. Hierin interview Hij vertelt ons over hen en zijn hele carrière, waarin hij, naast zijn projecten en andere onderwerpen, al enkele erkenningen heeft behaald. Ik waardeer je tijd echt en vriendelijkheid toegewijd om mij te dienen.
José Manuel Aparicio – Interview
- vlaggenmannen, winnaar van de IV International Historical Novel Contest Ciudad de Úbeda in 2015, en Bellum Cantabricum, finalist voor de Edhasa Historical Narratives-prijs in 2020, zijn uw gepubliceerde romans van het historische genre. Waar komt deze liefde voor hem vandaan?
JOSÉ MANUEL APARICIO: Voor mij zullen er altijd twee fundamentele elementen zijn die mijn neiging tot geschiedenis bepaalden: de familie-uitstapjes naar monumentale steden waar ik als kind zo van genoot en de Romeinse cinema, type Ben-Hur, waar ik ook van genoot met mijn ouders en broers en zussen. Dit zijn twee schijnbaar fundamentele feiten die een grote invloed op mij hebben gehad.
- Kun je teruggaan naar dat eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?
JMA: Ik denk met veel plezier terug aan de boeken van Senda die in de EGB werden gelezen en vooral die van het paard Clavileño. Wat betreft het eerste verhaal dat ik schreef: een hele goede vraag. De waarheid is dat ik het me niet kan herinneren. Het is mogelijk dat een korte roman over een wetenschappelijke missie op Antarctica, toen ik begin twintig was, maar ik veronderstel dat ik voor die tijd met korte verhalen en strips bezig zou zijn geweest. Ik moet ze zoeken. Ik ben gewoon enorm ongerust en ik moet de twijfel wegnemen.
- Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
JMA: Ik blijf bij Edgar Allan Poe y Jules Verne. Ze hadden een grote impact op mij als tiener. En wat er met je gebeurt als je jong bent, vergezelt je voor altijd.
- Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
JMA: Ik had graag de keizer Augustus, de persoon die het keizerlijke project voltooide dat zijn oudoom, Julius Caesar, niet kon voltooien. Wat het creëren van een personage betreft, alle personages die ik heb uitgevonden, zijn geschikt. Anders had ik hem meteen uit het boek geschopt!
- Een speciale hobby of gewoonte als het gaat om schrijven of lezen?
JMA: Ik schrijf meestal met muziek, hoewel niet altijd. Is hij puurste kunst dat bestaat. Een motor die in staat is alle soorten emoties te mobiliseren, die zo noodzakelijk zijn om te creëren.
- En uw favoriete plaats en tijd om het te doen?
JMA: Vooral in mijn kantoor’s Nachts, indien mogelijk.
- Zijn er andere genres die je leuk vindt?
JMA: Ik begin de laatste tijd de smaak te pakken te krijgen dystopieën. Ook de non-fictie verhalen Ze behoren tot mijn favorieten. Persoonlijke ervaringen en dat soort dingen, vanwege hun didactische karakter. En af en toe doe ik een test tussen mijn borst en rug.
- Wat lees je nu? En schrijven?
JMA: Ik ben aan het lezen Van gevangenissen, hoeren en geweren, door Manuel Avilés; En 1984, door George Orwell. En ik ben het schrijven van een historische roman die zich afspeelt in Romeins Duitsland uit de XNUMXe eeuw na Christus. C.
- Hoe denk je dat de publicatiescène is?
JMA: Noch goed, noch slecht, noch helemaal het tegenovergestelde. Het is veel bewerkt en met heel verschillende kwaliteiten. Ik denk dat het goed is om binnen een bestelling variatie te hebben. Een ander ding is of het veel verkoopt. In principe, Spanje is geen land met een grote leesmassa, dus het is moeilijk om veel auteurs te vinden met grote verkoopcijfers. In ieder geval vertelt iedereen het verhaal zoals het gaat. Als je in overvloed verkoopt, zijn de vooruitzichten goed; Als je weinig verkoopt, een churro.
- Hoe vat u het culturele en sociale moment dat we ervaren op?
JMA: Ik denk dat er meer mogelijkheden zijn voor toegang tot cultuur dan ooit. Tot dan, goed. We leven echter in een samenleving waarin de haast wordt steeds groter en daarom moet de culturele honger tevredengesteld worden makkelijke consumptieproducten. Als we het naar de literatuurwereld brengen, zijn er veel romans met een eenvoudige stijl, die juist bedoeld zijn om deze overhaaste consumptie te bevredigen. Er is geen tijd meer om te pauzeren en te genieten. Het is alsof we, terwijl we vooruitgang boeken in onze benadering van cultuur, achteruitgaan.. Een take-it-and-nat-paradox.