Fotografie. Amherst College
Emily Dickinson een van belangrijkste dichters in de geschiedenis van Amerikaanse en universele literatuur, op het niveau van zijn landgenoten Edgar Allan Poe of Walt Whitman. Vandaag is geboren in de stad Amherst, Massachusetts, en 1830.
Zijn werk werd gekenmerkt door zijn opleiding, dat hoewel het onder grote intellectuele figuren was, het zich in een zeer puriteinse omgeving bevond. Van een teruggetrokken leven, zo ook van hem productie, die al was bewerkt na zijn dood. Maar het is beter het te lezen dan erover te praten. Dus daar gaat het selectie van enkele van de vele korte gedichten wie schreef.
Emily Dickinson
Fue dochter en kleindochter van relevante figuren van de tijd, maar dat onderwijs in een strikte en gesloten omgeving maakte haar een eenzaam en nostalgisch persoon. Daardoor had hij ook niet veel vrienden. Onder hen was de dominee Charles Wadsworth, die zijn denken en poëzie enorm heeft beïnvloed. Ook hij bewonderde de dichters Robert en Elizabeth Barrett Browning, John Keats, evenals de geschriften van Ralph Waldo Emerson, Henry David Thoreau, en dat van de romanschrijvers Nathaniel Hawthorne en Harriet Beecher Stowe.
Zijn werk gaat van de conventionisme van zijn principes in termen van vorm en inhoud tot de sublimatie en afleiding van liefde -of liefdeloos- aards jegens God. Het is ook product van zijn vitale eenzaamheid gewild uit eigen vrije wil. En soms schommelt tussen licht en transparantie en complexiteit meer intellectueel. Maar niets doet afbreuk aan uw gevoeligheid. Dit zijn enkele gedichten die altijd kort zijn.
Selectie van gedichten
De lucht is laag
De lucht is laag, de wolken zijn lelijk;
een sneeuwvlokreiziger
door een schuur of een groef
debat of het zal gaan.
Een magere wind klaagt de hele dag
hoe iemand hem behandelde.
De natuur zit, net als wij, soms in de val
zonder haar hoofdband.
***
Weet hoe u ons deel 's nachts moet dragen
Weet hoe u ons deel 's nachts moet dragen
of pure ochtend;
vul onze leegte met minachting,
vul het met gelukzaligheid.
Hier een ster, en nog een ster ver weg:
sommigen verdwalen.
Hier een mist, voorbij een andere mist,
maar later op de dag.
***
Het was te laat voor Man
Het was te laat voor Man
maar nog vroeg voor God
Creatie, machteloos om te helpen
maar het gebed stond aan onze kant
Wat een uitstekende hemel
wanneer de aarde niet kan worden verkregen
Hoe gastvrij dan, het gezicht
van onze oude buurman, God.
***
Zekerheid
Ik heb nog nooit een woestenij gezien
en de zee heb ik nooit gezien
maar ik heb de ogen van de heide gezien
En ik weet wat de golven moeten zijn
Ik heb nog nooit met God gesproken
noch heb ik hem in de hemel bezocht,
maar ik weet zeker waar ik vandaan reis
alsof ze mij de cursus hadden gegeven.
***
Waar ik altijd van heb gehouden
Waar ik altijd van heb gehouden
Ik breng je het bewijs
dat totdat ik liefhad
Ik heb nooit genoeg geleefd
waar ik altijd van zal houden
Ik zal het met je bespreken
wat liefde is leven
en onsterfelijkheid van het leven
dit -als je eraan twijfelt- schat,
dus ik heb het niet
niets te laten zien
behalve calvarieberg
***
Droom
Om aan de aarde te ontsnappen
een boek is het beste vat;
en je reist beter in het gedicht
dat in het meest pittige en snelste ros
Zelfs de armsten kunnen het,
niets ervoor hoeft te betalen:
de ziel in het transport van zijn droom
het wordt alleen gevoed door stilte en vrede.
***
In mijn bloem heb ik me verstopt
In mijn bloem heb ik me verstopt
zodat, als je me op je borst draagt,
zonder het te vermoeden, jij was er ook ...
En alleen de engelen zullen de rest kennen.
In mijn bloem heb ik me verstopt
zodat, als ik uit je glas glijd,
u, zonder het te weten, voelt
bijna de eenzaamheid die ik je heb nagelaten.
***
Dromen zijn het subtiele geschenk
Dromen zijn het subtiele geschenk
dat maakt ons een uur lang rijk
dan werpen ze ons arm.
Buiten de paarse deur
In het koude zegel
Eerder eigendom.