De Jarama
De Jarama is een bekroonde roman die behoort tot de Spaanse neorealistische beweging. Het is geschreven door de grammaticus, taalkundige, essayist en auteur Rafael Sánchez Ferlosio en werd in 1956 voor het eerst gepubliceerd door het uitgeverslabel Destino. Na de release won het de Nadal-prijs en werd het een referentie binnen het sociaal realisme en de naoorlogse boeken.
Daar bestaat geen twijfel over Rafael Sanchez Ferlosio, een auteur van de generatie van 50, schreef een verhulde kritiek op het politieke systeem van die tijd, terwijl het een onopvallend verhaal vertelt dat tegelijkertijd een grote literaire waarde heeft. Voor critici is het een groot werk, voor lezers hangt het altijd af van ieders smaak.
Synopsis van De Jarama
Een oppervlakkig plot met een verborgen schat
De Jarama Er wordt geen complex verhaal ontwikkeld, verre van dat. Als het nodig is om over achtergronden te praten, schiet deze roman erg tekort, omdat Het gaat hier niet om wat er verteld wordt, maar om de manier waarop het verteld wordt.. Kortom, de plot draait om elf jonge mensen uit Madrid die zich voorbereiden op een hete zomerzondag op het platteland, tegenover de rivier die zijn naam aan het boek geeft.
De hoofdrolspelers komen naar beneden om in het water te baden en decimeren zo de verveling die de stad in hen veroorzaakt. Tegelijkertijd, Je ziet twee tegengestelde werelden, waarin de plattelandsklasse en de arbeidersklasse tegenover elkaar staan.. Er zijn twee centrale locaties: Puente Viveros en Venta de Mauricio, en de gebeurtenissen vinden daar ongeveer zestien uur lang plaats en eindigen in een tragedie.
Wat is het doel van zo’n ogenschijnlijk simplistische roman?
In zeer brede termen leek Rafael Sánchez Ferlosio de manier van spreken over de Spanjaarden in de jaren vijftig bekend te willen maken en uit te breiden. De dialogen en interacties tussen de personages zijn herhaaldelijk geprezen door gespecialiseerde critici.. Dit heeft ertoe geleid dat de tekst is opgenomen in de lijst van de 100 beste Spaanse romans van de XNUMXe eeuw, volgens De wereld
Een van de belangrijkste componenten van literatuur is transcendentie De Jarama heeft het dankzij bereikt zijn heel bijzondere stijl om niets te vertellen, maar alles via dialogen te laten zien. De psychologie van de personages wordt begrepen terwijl ze spreken, en het is precies daar waar de echte schoonheid van dit werk wordt gevonden: in de manier waarop mensen spreken, in hun zeer individuele uitdrukkingen.
Een portret van de gebruiken van de inwoners van Madrid
Een ander fundamenteel aspect dat de literatuur wil benadrukken is de dialectiek, de strijd tussen twee diametraal tegengestelde concepten. De Jarama ontwikkelt zich in deze eis en brengt het naar een cruciaal punt, omdat De roman wilde een precedent scheppen met betrekking tot de politiek van zijn tijd. de manier van leven van een volk, en natuurlijk hun waarden en gewoonten.
Je zou kunnen zeggen dat, Als je het Spanje van de jaren vijftig wilt leren kennen, een tijd van naoorlogsheid en ongelijkheid, moet je lezen De Jarama. Aan de andere kant, als je op zoek bent naar goede fictie, kun je het waarschijnlijk beter doen zonder dit boek, dat meer dan een verhaal is, een lezingenspel in het Spaans, een uiteenzetting over hoe je dialogen en beelden kunt creëren.
Een roman met twee stemmen (of veel)
De Jarama Het is gericht op het construeren van de gebeurtenissen op basis van de dialogen van de hoofdrolspelers, die meerdere zijn. De eerste zijn de elf kinderen die aan de oevers van de rivier baden, terwijl ze onder meer praten over hun pakken en zwemkleding, de grappen die ze maken, de woede die ze koesteren, het eten.
Tegelijkertijd worden gesprekken van volwassenen gelezen. De thema's van laatstgenoemde, verkoopmanagers, draaien rond immigratie, werk, huisvesting, het soort auto's dat ze gebruiken, enzovoort. Onschuldige ervaringen zijn het perfecte excuus voor Rafael Sánchez Ferlosio om zijn taalkundige intelligentie de vrije loop te laten, met lyrische beschrijvingen van landen die op hun beurt metaforen zijn voor het verstrijken van de tijd.
De Jarama doorbreekt de structurele structuur van gewone boeken
De generatie van de jaren vijftig werd gekenmerkt door vernieuwing en het verplaatsen van de literatuur naar fundamenten die meer spel met woorden mogelijk maakten, met minder wortels in de rigiditeit van het Garcilasisme. Juist om die reden, de dichters en schrijvers uit die periode stonden ook bekend om het maken van werken die naar oorlog verwezen, de naoorlogse periode, sociale ongelijkheid, het denken van het gewone volk en de onzekerheid van werknemers.
Hoewel Rafael Sánchez Ferlosio deze thema’s op een heel subtiele manier aanpakt, richt hij zich meer op een soort vermakelijke leesuitdaging. Hier, het plezier schuilt in de pen van de auteur, in zijn manier van woordengebruik en benadruk de traditionele woordenschat en populaire taal, die voor critici nog steeds het meest onmisbare onderdeel van de roman zijn.
Over de auteur, Rafael Sánchez Ferlosio
Rafael Sanchez Ferlosio werd geboren op 4 december 1927 in Rome, Italië. Als zoon van de schrijver Rafael Sánchez Mazas groeide hij op tussen paragrafen, wat hem daartoe aanzette studeer Filologie aan de Faculteit Wijsbegeerte en Letteren van de Universiteit van Madrid, waarin hij ook zijn Ph.D. Tijdens zijn leven behoorde hij tot de taalkring van Madrid, samen met andere auteurs, zoals Agustín García Calvo en Carlos Piera.
Evenzo Hij was oprichter en medewerker van de Spaans tijdschrift in het gezelschap van zijn eerste vrouw, Martín Gaite, naast Ignacio Aldecoa, Jesús Fernández Santos en Alfonso Sastre. Al deze schrijvers waren kinderen van het Italiaanse neorealisme, dat ze alleen en samen in hun werken presenteerden. Losstaand van De Jarama y Alfanhui, Rafael Sánchez Ferlosio is vooral bekend om zijn essays.
Andere teksten van Rafael Sánchez Ferlosio
novelas
- Industrieën en avonturen van Alfanhuí(1951);
- Getuigenis van Yarfoz(1986).
verhalen
- “Tanden, buskruit, februari” (1961);
- “En het hart is warm” (1961);
- “De sneeuwgast” (1982);
- “Het schild van Jotham” (1983);
- “De gekko. Verhalen en fragmenten (2005).
essays
- De Tuinweken, 2 delen (1974);
- Zolang de goden niet veranderen, is er niets veranderd (1986);
- Campo de Marte 1. Het nationale leger (1986);
- De muis homilie (1986);
- Essays en artikelen, 2 delen (1992);
- Er zullen meer slechte jaren komen en ze zullen ons blinder maken (1993);
- Die verkeerde en vervloekte Yndias (1994);
- ziel en schaamte (2000);
- De oorlogsdochter en de moeder van het land (2002);
- niet-olet (2003);
- Castiliaanse glossen en andere essays (2005);
- over de oorlog (2007);
- God & pistool. polemologie notities (2008);
- Guapo en zijn isotopen (2009);
- Karakter en lot. Essays en geselecteerde artikelen (2011);
- van sommige dieren (2019);
- Dialogen met Ferlosio (2019);
- De waarheid van het vaderland (2020);
- Stierenvechten intermezzo (2022);
- Ezels in trainingspakken (2023).