Laura Gallego.
De vallei van de wolven (1999) was het tweede gepubliceerde boek van de Spaanse auteur Laura Gallego García. De titel werd de eerste aflevering van de tetralogie Tower kronieken. De andere boeken in de serie zijn De vloek van de meester, De oproep van de doden y Fenris de elf. De laatste vertelt gebeurtenissen voorafgaand aan het begin van de hele saga zelf (prequel).
Gallego's eerste redactionele release, einde van de wereld, betekende een literair droomdebuut (Barco de Vapor Award van Editorial SM). Meer, De vallei van de wolven het vertegenwoordigde een stijl binnen het genre van de fantasie. In feite wordt de Valenciaanse schrijver tegenwoordig beschouwd als een maatstaf voor kinderlezingen en fantasierijke jeugdliteratuur in het Spaans. Alvorens verder te lezen, wordt opgemerkt dat er zal zijn spoilers.
De auteur, Laura Gallego García
Geboren in Cuart de Poblet, Valencia, op 11 oktober 1977. Ze ontdekte haar literaire roeping als tiener en stuurde sindsdien tevergeefs meer dan een dozijn boeken naar verschillende uitgevers. Niettemin, zijn volharding wierp zijn vruchten af in 1998, toen de uitgeverijgroep SM publiceerde einde van de wereld. Ondertussen behaalde hij een doctoraat in de Spaanse filologie aan de Universiteit van Valencia.
Genres en stijl
Gedurende twee decennia van literaire carrière, Gallego heeft in verschillende genres gewerkt. Het begon met een historisch-fantastische roman (einde van de wereld). Daarna experimenteerde hij met sciencefiction (Tara's dochters, 2002) en epische fantasie (met de trilogie Idhun's herinneringen, 2004-2006). Ook opmerkelijk zijn de talrijke titels van kinderliteratuur.
De Spaanse schrijver heeft met de serie ook enkele realistische literatuurverhalen geproduceerd Sara en de doelpuntenmakers (zes leveringen gelanceerd in 2009 en 2010). Het is een saga die zeer wordt geprezen om zijn benadering van kwesties als gendergelijkheid, vooroordelen en sportiviteit. Tot op heden heeft Laura Gallego in totaal 41 boeken gepubliceerd.
Onderwerpen
In alle genoemde genres geeft de Valenciaanse auteur meestal relevantie aan de amor. Dienovereenkomstig worden de verhalende draad en de motivaties van de personages gedomineerd door gevoelens, intriges en wrok. Dat wil zeggen, de subjectieve rechtvaardigingen (van de hoofdrolspelers) hebben over het algemeen voorrang op idealen als eer, gerechtigheid of plicht.
Enkele van de meest opmerkelijke onderscheidingen en erkenningen uit zijn carrière
- El Barco de Vapor Children's Literature Award 2002, voor The Legend of the Wandering King.
- Cervantes Chico Award (2011).
- Nationale prijs voor kinder- en jeugdliteratuur van 2012. Dit, voor zijn boek Waar de bomen zingen.
- Imaginamalgama Award 2013, voor Het boek met portalen.
- Kelvin 505-prijs 2016.
Analyse El valle de de Wolven
De vallei van de wolven.
U kunt het boek hier kopen: De vallei van de wolven
Structuur en context
De roman bestaat uit 14 hoofdstukken en een epiloog. Evenzo speelt het verhaal zich in een tijd vóór het heden, aangezien paarden het belangrijkste vervoermiddel zijn. Net zoals de dagelijkse taken in de landelijke omgeving zonder machines worden uitgevoerd. De verteller (alwetend) beschrijft een denkbeeldige wereld, gebaseerd op legendes, waar magie, spreuken en fantastische wezens echt zijn.
stijl
De verteller van de derde persoon gebruikt gecultiveerde, nauwgezette en tegelijkertijd eenvoudige taal. Dat is belangrijk om een setting vol details te bereiken zonder de lezer af te leiden of te overladen met onnodige informatie. Op dezelfde manier, de tekst is rijk aan dialogen die van nature worden afgewisseld met spannende situaties die leiden tot een opwindende en vloeiende lezing.
trances
De verteller beschrijft de gebeurtenissen op een zeer objectieve manier, ondanks dat het subjectieve emoties zijn. Het is geen ondergeschikt aspect, want in de roman ontstaan verschillende conflicten die dienen om de aard en gevoelens van de hoofdrolspeler beter te begrijpen, Dana. Ze wordt hopeloos verliefd op Kai, die op haar beurt een geest is.
Maar wanneer Kai moet terugkeren naar de onderwereld, besluit ze te wachten tot haar eigen dood om hem weer te kunnen ontmoeten. Een ander voor de hand liggend probleem voor de hoofdrolspeler is haar wantrouwen in bijna alles om haar heen en in magische zaken. Dana ontcijfert echter haar onbekenden door middel van gesprekken met de andere personages in het verhaal.
Hoofdpersonen
Dana
Hij is de hoofdpersoon. Ze is een klein meisje met zwart haar met blauwe ogen met een hele diepe blik, een dapper karakter en ze houdt van veel studeren. Evenzo is ze voor het volgen van de regels van elke plaats ... tenzij ze de wensen van haar hart tegenspreken.
Kai
Het is het co-sterpersonage. Hij verschijnt in eerste instantie als Dana's "denkbeeldige vriend", maar in werkelijkheid is hij een geest wiens figuur een blonde jongen is met lichte ogen, heel knap. Avontuurlijk in gedrag, altijd bereid om onvoorwaardelijk samen te werken met degenen die hij waardeert.
Fenris en Maritta
Fenris een nogal knappe 200-jarige elf (een jongere voor de chronologie van zijn soort). De grootste bijzonderheid is de transformatie in een wolf tijdens maanverlichte nachten. Aan de andere kant is Maritta de dwergkok van de toren, chagrijnig en wantrouwend tegenover magie. Terwijl het Dana helpt wanneer ze het nodig heeft.
El Maestro
Hij is de lange, donkere man; de torenmeester, een heel hoog gebouw vol onbewoonde kamers en een enorme bibliotheek. Ook is de leraar een zeer krachtig, egoïstisch en opportunistisch karakter. In feite is een van de belangrijkste aspecten van het verhaal dat de meester zijn eigen gouvernante, Aonia (de voormalige heerser van de toren), heeft vermoord.
Synopsis
De denkbeeldige vriend
De vroedvrouw merkte iets vreemds op aan Dana zodra ze werd geboren, maar ze vertelde het aan niemand. Haar ouders en broers en zussen behandelden haar op een normale manier, maar ze merkten allemaal dat ze anders was, heel stil en voorzichtig. Toen ze zes jaar oud was, ontmoette ze Kai, die haar begon te helpen met haar dagelijkse klusjes. op de boerderij voor meer speeltijd.
Zin door Laura Gallego.
Na twee jaar van dezelfde "routine", miste ze op een dag etenstijd, daarom werd ze sterk onderdrukt door haar ouders. Ze voerde aan dat ze met Kai speelde, maar haar broers vertelden haar dat Kai niet bestaat. Een paar dagen later nodigden andere kinderen in het dorp haar uit om te spelen, alleen maar om haar te vernederen, omdat ze tegen zichzelf sprak en haar 'heks' noemde.
De toren
Kai voelde zich erg gekweld omdat hij de oorzaak voelde van de situaties die Dana leed. Daarom aarzelde hij om bij zijn vriend te blijven, maar zij vroeg hem voor altijd te blijven. Echter, er was een man in grijze mantel die Kai kon zien, dit personage - de Meester - vroeg de familie van Dana om toestemming om haar naar een andere plaats (de toren) te brengen. Tot Dana's verbazing werd het verzoek ingewilligd.
De toren is eigenlijk een school van magie in de vallei van de wolven (zo genoemd vanwege de onsterfelijke beesten die er 's nachts rondlopen). In de toren ontmoet Dana Fenris, de elf, en Maritta, de dwergkok. Later begrijpt Dana dat ze een "Kin-shannay" is, een type persoon dat in staat is om met de doden te communiceren.
De Eenhoorn
Dana begint te leren over magie. Op dat moment begint een mysterieuze vrouw in gouden gewaad genaamd Aonia (de voormalige minnares van de toren) regelmatig aan hem te verschijnen. De raadselachtige aanwezigheid vertelt hem de legende van een eenhoorn (alleen zichtbaar tijdens nachten met volle maan) en vraagt hem hem te ontmoeten in de vallei van de wolven.
Dan, op een nacht met volle maan, slagen Dana en Kai erin om de eenhoorn te zien, maar de wolven van de vallei (immuun voor elke betovering) verhinderen dat ze hem volgen. Wat meer is, de honden hebben Dana bijna gedood, in extremis gered door Fenris. Na een jaar herinnert Dana zich Fenris 'transformatie in een wolf, waardoor ze in staat was om beesten te beheersen.
De bedoelingen van de Meester
In een tweede poging, vergezeld van Fenris, slaagt Dana erin de eenhoorn te volgen naar een kamer waar zich een put met een schat bevindt. Wat de magische kracht verdubbelt van degene die het bezit. Plotseling, De meester (die hen volgde) verschijnt en gooit Dana, Fenris, Maritta en Kai in een zwart gat eeuwigdurend, terwijl hij een spreuk uitspreekt om de magie van de eenhoorn te grijpen.
Vanuit het oneindige gat stuurt Dana Aonia terug naar de onderwereld (met behulp van Maritta's lichaam). De tovenares probeert tevergeefs de Meester te vangen, maar hij ontvoert Fenris en sluipt naar de toren. Als Dana, Kai en Aonia de meester proberen te volgen, spreekt de meester een spreuk uit die Kai in een fles opsluit.
De overeenkomst
De Meester biedt aan om Kai te bevrijden in ruil voor Dana's trouw en eeuwige dienstbaarheid. Het meisje accepteert en slaagt voor de zuurtest (nu is ze een goochelaar, ze is niet langer een leerling). Net voordat ze de deal met de Master sluit, wordt Dana vermoord door Aonia.
De laatste confrontatie
Dana slaagt erin terug te keren naar de wereld van de levenden als een Kin-shannay. Eenmaal terug bij de Toren, herenigt hij zich met Fenris om de Meester opnieuw onder ogen te zien. Uiteindelijk is Maritta degene die de meester van de toren weet af te maken, die hem in de rug steekt. Vanaf die dag wordt Dana de nieuwe heerser van de toren.
Hoewel niet alles rooskleurig is voor Dana, omdat ze zich moet scheiden van Kai (die permanent moet terugkeren naar de wereld van de doden). In de epiloog reist de heerser van de toren met Fenris naar de boerderij van haar familie om te zoeken naar de botten van een blauwe draak. En ja hoor, de botten zijn van hetzelfde beest dat Kai vijfhonderd jaar geleden heeft gedood.