De schrijver Horacio Quiroga.
Horacio Silvestre Quiroga Forteza (1878-1937) was een verhalenverteller die zijn hele leven aangetrokken was om over de natuur en de liefde te schrijven. Deze verhalen toonden echter een leven vol tragedies; hij verloor veel dierbaren en zijn liefdesverhalen liepen niet gelukkig af.
Hij neigde naar enkele avant-garde schrijfbewegingen, modernisme en naturalisme, en werd gebruikt om de natuur als vijand van de mens te plaatsen. Hij werd beschouwd als een van de beste verhalenvertellers in Latijns-Amerika, niet alleen in zijn tijd, maar aller tijden.
Biografie
Het vroege leven en gezin
Horacio werd op 31 december 1878 in Uruguay geborenHij woonde een groot deel van zijn leven in Argentinië. Zijn moeder was Pastora Forteza en zijn vader Facundo Quiroga, die stierf na een ongeluk met zijn jachtgeweer toen hij terugkeerde van de jacht. Horacio was toen 2 maanden oud.
Zijn moeder trouwde met Mario Barcos, een man die de genegenheid van Quiroga won. In 1896 kreeg de stiefvader van de auteur een beroerte waardoor hij sprakeloos en half verlamd raakte.Barcos werd zo depressief dat hij zichzelf met zijn voeten in de mond schoot, terwijl Horacio de deur van de kamer opende.
studies
Schrijver Horacio Quiroga.
In de hoofdstad van zijn geboorteland voltooide hij de middelbare school.a, tijdens zijn jeugd toonde de auteur zijn interesse in het leven op het platteland, fotografie en literatuur. Hij was een jonge waarnemer, in enkele ateliers van het Polytechnisch Instituut en aan de Universiteit van Uruguay leerde hij verschillende taken zonder de bedoeling te kwalificeren.
Tijdens zijn universitaire dagen bracht hij tijd door in een werkplaats, daar interesseerde een jonge man hem ook voor filosofie werkte in de kranten Het magazine y La Reforma. Deze ervaring hielp hem zijn stijl op te poetsen en erkenning te krijgen. Tot 1897 schreef hij tweeëntwintig gedichten, die nog steeds bewaard zijn gebleven.
Literair begin
Het Consistorio del Gay Sabre was een literatuurgroep die hij aan het begin van zijn carrière in 1900 oprichtte, daar experimenteerde hij formeel als verteller. In 1901 publiceerde hij zijn eerste boekIn dat jaar stierven echter zijn twee broers en zijn vriend Federico, die hij per ongeluk vermoordde door een pistool op hem te schieten.
De pijn van deze tragedies, vooral die van zijn vriend, dwong de auteur om zich in Argentinië te vestigen, waar hij naar de jungle van missies reisde en erin slaagde volwassen te worden als professional en schrijver. Hij kreeg onderwijs als pedagoog en kreeg een baan als docent aan het Nationale College van Buenos Aires.
Horacio en zijn duistere liefde
Horacio leerde Spaans, en in 1908 werd hij verliefd op Ana María CiresB, werd hij gedwongen zijn ouders te smeken om hen te laten trouwen. Uiteindelijk accepteerden ze het, het echtpaar ging in de jungle wonen en kreeg 2 kinderen; maar Ana was niet gelukkig om daar te wonen en besloot in 1915 zelfmoord te plegen.
De auteur besloot met zijn kinderen terug te keren naar Buenos Aires; hij werkte als secretaris bij het consulaat-generaal van Uruguay. In die tijd produceerde Quiroga, geïnspireerd door de gedenkwaardige reis naar de jungle, belangrijke werken, waaronder: Tales of the Jungle, gepubliceerd in 1918.
Laatste jaren en dood
In de laatste tien jaar van zijn leven trouwde Horacio met María Elena BravoZe kregen een dochter en vestigden zich in de jungle van Misiones. Ze staan hem niet toe zijn positie in het consulaat over te dragen vanwege een regeringswisseling, zijn tweede vrouw werd ook het jungle-leven beu en keerde terug naar Buenos Aires, dit frustreerde de auteur.
Hun scheiding belette niet dat Maria en haar dochter hem vergezelden toen hij ziek werd. Quiroga keerde terug naar Buenos Aires om behandeld te worden, hij leed aan prostaatkanker. Op 19 februari 1937 besloot de schrijver zijn leven te beëindigen door cyaanhydrische vergiftiging, dit na te hebben geleefd temidden van tragedies.
Werken
Diverse foto's van Horacio Quiroga.
Verhalenboeken kenmerkten Quiroga's pen, het werden klassiekers voor literatuur; hij weerspiegelde zijn realiteit door te schrijven zonder zijn verhalen in een verhaal van zijn leven te veranderen. Enkele van de belangrijkste werken van de "grote meester van het Latijns-Amerikaanse verhaal" waren getiteld:
- Koraalrif (1901).
- Verhaal van een duistere liefde (1908).
- Verhalen over liefde, waanzin en dood (1917).
- Verhalen uit de jungle (1918).
- Anaconda en andere verhalen (1921).
Ik heb alle werken van Quiroga gelezen en in mijn persoonlijke bibliotheek bewaard. Bewonderenswaardige schrijver die ik ontmoette, literair, toen ik dat jaar in het tweede jaar van de business school zat. Ik denk dat zijn werk, Más Allá, zijn laatste en trieste fase in de literatuur weerspiegelt. Naar mijn mening identificeert zijn verhaal The Vampire hem volledig met wat zijn laatste einde op dit vliegtuig zou zijn; profetisch, in zekere zin. Ik weet dat zijn geest nog steeds in het ongewisse ronddwaalt, in het Hospital de Clínicas.