Beatrijs Stephan combineer je werk als psycholoog de literatuur. Hij heeft verschillende gepubliceerde romans en de laatste is getiteld schemering van de koningin. In deze interview Hij vertelt ons over haar en andere onderwerpen. Ik waardeer je tijd en vaardigheid enorm.
Beatriz Esteban - Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Je nieuwe roman is schemering van de koningin. Wat vertel je erover en waar komt het idee vandaan?
BEATRICE ESTEBAN: schemering van de koningin het is een roman geplaatst in Atlantis voordat het zonk, in een matriarchale samenleving waar zeemeerminnen en Atlantiërs naast elkaar bestaan in een schijnbare wapenstilstand. De roman volgt het verhaal van Elaine, de kroonprinses die besluit het paleis te ontvluchten nadat ze zijn geheimen heeft ontdekt, dus Ori, een jonge man verblind door wraak, en Fietsbel, die zich haar verleden niet herinnert, maar wel de zeemeermin die haar bezoekt, wanneer hun levens met elkaar verweven zijn terwijl Atlantis wordt gegeseld door wat er een legende van zal maken.
Deze roman zit al vele jaren in mijn hoofd, toen het bij me opkwam om mezelf af te vragen: wat had Atlantis zoveel macht kunnen geven? Wat als het haar samenleven met de zeemeerminnen was? Toen ik onderzoek deed naar het weinige dat over Atlantis bekend is, kwam het bij me op om er een matriarchale samenleving van te maken toen ik zag dat ze een godin aanbaden. De rest viel als dominostenen op zijn plaats: elk personage volgt de lijn van een verhaal, een conflict, een trope die hij wilde schrijven. Onder mijn eeuwige oorbellen was schrijf vanuit het standpunt van een zeemeermin en haar samenleving, en met deze roman heb ik die ook kunnen vervullen.
- AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?
BE: Ik ben opgegroeid met lezen Kika Super Heks, een Laura Gallego in de adolescentie... Toen ik klein was, had ik ongeveer verhalen Ik vond het geweldig dat ze werden gedeeld door lengte (kikker, muis en gans denk ik) en ik vroeg altijd om de langste.
Het eerste verhaal dat ik schreef, noemde ik het citroen. Ik ging van a magische wereld in de wolken die inderdaad Limón heette.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
BE: Ik heb altijd veel bewondering gehad voor het talent en het proza van Victoria Alvarez.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
BE: Ik denk er veel over na! Ik zal de hoofdrolspelers van vertellen De Zes van Atlas, Ik heb het onlangs gelezen en ik ben gefascineerd door hun persoonlijkheden en de dynamiek tussen hen.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
BE: Niets bijzonders. Ik ben een gewoontewezen dus ik vind het moeilijk om te schrijven als ik niet achter mijn computer zit, of zonder achtergrondmuziek. Bij het lezen, ervoor hij had de gewoonte altijd de laatste zin te lezen voordat ik aan een nieuwe roman begon, totdat ik een groot spoiler (was bij het tweede boek van de jHongerspelen) en ik stopte ermee.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
BE: Mijn favoriete tijd en plaats om naar toe te gaan lezen is binnen mijn bed vlak voor het slapengaan; Ik doe het mijn hele leven al. En schrijf overal, maar als de meningen vergezellen, waardeer ik het meer.
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
BE: Mijn favoriete genre is fantasie, en ik geniet ook echt van de historisch.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
BE: Op dit moment ben ik aan het lezen het zal nooit voor altijd zijn, Arantxa eet. Ik schrijf momenteel weinig, maar ik probeer momenten te vinden om te wijden aan het project dat ik nu onder handen heb, een roman met dromerige boventonen en magisch realisme welke bijnaam "Project groep'.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is en wat besloot je om te proberen te publiceren?
BE: De uitgeverswereld volgt een duizelingwekkend tempo, maar het belangrijkste voor mij is dat er verhalen blijven verschijnen die gehoord moeten worden, die we jaren geleden niet hadden. Het blijven plekken waar we onszelf ontdekken en vinden.
Wat mij deed besluiten toen ik meer dan zes jaar geleden begon met publiceren, was dezelfde reden waarom ik nu publiceer: de manier waarop deze verhalen brengen ons samen, hoe ze ons helpen onszelf en de wereld te begrijpen, en de toevlucht die we erin kunnen vinden. Het heeft me altijd opgelucht te bedenken dat mijn verhalen niet alleen een toevluchtsoord kunnen zijn voor mij, maar ook voor anderen.
- AL: Is het moment van crisis dat we ervaren moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige verhalen?
BE: Voor mij is het een tijd van veranderingen, en alle veranderingen zijn moeilijk, zelfs als ze goed zijn, maar ik wil geloven dat zij degenen zijn die ons laten groeien. Ik probeer altijd dat een van de belangrijkste boodschappen van mijn romans de hopen, in de hoop dat dingen kunnen veranderen en beter kunnen worden, dus ik denk dat dat de vraag vrijwel beantwoordt.