Fotografie: Alfonso Mateo-Sagasta-website.
Alfonso Mateo Sagasta Hij komt uit Madrid in de jaren 60. Hij studeerde af Aardrijkskunde en geschiedenis van de Autonome Universiteit van Madrid en werkte als archeoloog, Boekhandelaar, redacteur en timmerman. En in zijn vrije tijd renderen. Hij heeft verschillende romans gepubliceerd en er veel geschreven artikelen, verhalen en essays over geschiedenis en natuur. Bovendien grijpt het in talleres lezen en schrijven en geven conferencias over geschiedenis en literatuur. Tot zijn bekendste titels behoren inkt dieven en zijn nieuwste roman is Je ergste vijand. In deze interview Hij vertelt ons over zijn carrière en ik dank hem hartelijk voor zijn tijd en vriendelijkheid.
Alfonso Mateo-Sagasta – Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Uw nieuwste roman is getiteld Je ergste vijand. Wat vertel je ons daarin?
ALFONSO MATEO-SAGASTA: Su ergste vijand is een herwerking van een korte roman die ik in 2010 op verzoek schreef voor het lesgeven van Spaans en die de titel droeg De gevangen dichter. Ik vond het verhaal erg leuk en toen ik de rechten terugkreeg, besloot ik er nog een draai aan te geven, door een nauwkeuriger vocabulaire te introduceren, wat meer hoofdstukken om het verhaal af te ronden en een zekere dosis ironie. Dergelijke veranderingen, en het feit dat het alleen op de markt voor taalonderwijs circuleerde, moedigden mij aan om de titel te veranderen alsof het een nieuw werk was, tenminste zo zie ik het. Hoewel wat het boek echt zijn status geeft, zijn de prachtige illustraties van María Espejo, tekeningen in silhouet, of in de schaduw, die op prachtige wijze de tijdgeest en sfeer van die tijd weergeven.
Het thema is Cervantine, en kan worden gedefinieerd als een prequel op mijn roman inkt dieven, eerste van de serie van Isidoro Montemayor (de anderen zijn Het wonderkabinet y Het koninkrijk van mannen zonder liefde). Gaat over aankomst in Madrid in 1605 van Jerónimo de Pasamonte, een oude soldaat die naar de stad gaat op zoek naar een uitgever voor zijn memoires en die in een stilleven luistert naar een hoofdstuk uit de Quixote, het nieuwe modeboek, waarin denigrerend over hem wordt gesproken. Van daaruit hun avonturen en tegenslagen Ze dienen als gids om ons onder te dompelen in de Madrid van de Oostenrijkers, zijn grootsheid en zijn ellende, en in de altijd verrassende wereld van literatuur uit de Gouden Eeuw en zijn mysteries.
- AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?
AMS: Toen ik een kind was, hield ik erg van boeken van Salgari. Mijn favoriete personage was Yanez de Gomera, de Portugese metgezel en vriend van Sandokan, maar ik houd met bijzondere emotie mijn eerste lezing van de PC Wren-trilogie vast: Beau Geste, Beau Sabreur en Beau ideaal. Vreemd genoeg denk ik dat die romans mijn interesse hebben gewekt Arabische wereldDaarom studeerde ik middeleeuwse geschiedenis en mijn eerste roman speelde zich af in de XNUMXe eeuw, op het hoogtepunt van de kalifaatboom op het Iberisch schiereiland. Je titel is de geur van kruiden.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
AMS: Ik heb geen hoofdschrijver, en ik bewonder er zoveel dat het nutteloos zou zijn om ze op te sommen. Hoewel het waar is dat Cervantes Het is degene die ik het meest heb gelezen en waar ik het meest aan heb gewerkt.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
AMS: Antonio José Bolivar Proaño, hoofdpersoon van Een oude man die liefdesromans las, door Luis Sepúlveda.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
AMS: Nee, dat is de waarheid Ik heb geen hobby’s die verder gaan dan het hebben van een computer, papier en pen. Ik lees overal, en schrijf het liefst op kantoor, hoewel ik later ook overal corrigeer.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
AMS: Ik leg een soort van op kantoortijden, ochtend en middag, tussen schrijven en lezen. Soms gaat het 's ochtends beter, maar niet altijd.
Panorama en actuele gebeurtenissen
- AL: Je cultiveert voornamelijk historische romans. Zijn er andere genres die je leuk vindt?
AMS: Dat denk ik graag Ik probeer literatuur in het algemeen te doen, hoewel het waar is dat de meeste van mijn verhalen zich in andere tijden afspelen. Het hebben van een exotische omgeving, en als ik exotisch zeg, bedoel ik een andere dan degene die de lezer kent, is een goed hulpmiddel om fictie te cultiveren, maar de geest van de roman zit in de personages, niet in het raamwerk waarin de gebeurtenissen zich ontwikkelen. . In elk geval, Ik hou van variëren.
Ik heb zelfs een roman gepubliceerd van science fiction (De gezichten van de tijger), A test uit de natuur (Omgaan met haaien met Karlos Simón) en een verhaal kinderachtig (mangata) met illustraties van Emilia Fernández de Navarrete, afgezien uiteraard van a verhaal over de ontologie van de geschiedenis, zoals De oppositieen een verhalend essay, natie. In dit laatste beschrijf ik in scènes de val van de katholieke monarchie sinds 1808 en de geboorte van Spanje in 1837. Voor mij is Geschiedenis, met een hoofdletter, een heel bijzonder literair genre.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
AMS: Dat ben ik geweest herziening van de Amerikaanse editie van natie, onder redactie van de Fondo de cultura Económica, die ik in oktober in Mexico presenteerde (de Spaanse komt uit het koninkrijk Cordelia). Wat het lezen betreft, ik heb zojuist een heel interessant boek gelezen van Anselmo Suárez en Romero gerechtigd Francisco, vindingrijkheid of de geneugten van het platteland, een schokkende roman over de slavernij in Cuba geschreven in 1839, waar ik nog niet van had gehoord toen ik schreef slecht blad.
- AL: Hoe denk je dat de uitgeverswereld er in het algemeen uitziet?
AMS: Afgaande op alles wat er gepubliceerd wordt, denk ik dat het jammer is dat er voor zoveel boeken geen lezers zijn. Wat verkeerd is, en altijd zo is geweest, is het beleid ter bevordering van lezen, en in het algemeen van cultureel en educatief belang. Helaas wordt er in Spanje heel weinig gelezen.
- AL: Hoe ga je om met het huidige moment waarin we leven?
AMS: Als je politiek bedoelt: verreweg interesse en nieuwsgierigheid; sociaal, met hopen; persoonlijk, met kalmte en literair, met waan. Hoe dan ook, we zullen zien.