Φωτογραφία του συγγραφέα: ευγενική προσφορά του εκδοτικού οίκου Huso
Χαβιέ Βαλενζουέλα Είναι από τη Γρανάδα. Εργάστηκε τρεις δεκαετίες σε Η Χώρα ως χρονικογράφος των γεγονότων και ήταν ρεπόρτερ στους πολέμους της Μέσης Ανατολής, ανταποκριτής στη Βηρυτό, το Ραμπάτ, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον και αναπληρωτής συντάκτης της εφημερίδας. Το 2013 ίδρυσε Δωρεάν μελάνι, μηνιαίο ψηφιακό περιοδικό infoFree. Πολύ αργά για να καταλάβεις Είναι το δέκατο πέμπτο βιβλίο του και πέμπτο αστυνομικό μυθιστόρημα που δημοσιεύει, που μας λέει σε αυτό συνέντευξη. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και την καλοσύνη σας.
Javier Valenzuela — Συνέντευξη
- ACTUALIDAD LITERATURA: Το νέο σας μυθιστόρημα τιτλοφορείται Πολύ αργά για να καταλάβειςΤο Τι μας λέτε για αυτό και από πού προήλθε η ιδέα;
JAVIER VALENZUELA: Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στο Μαδρίτη 1984. Ήθελα να ξαναζήσω εκείνη τη φωτεινά σκοτεινή πόλη που ήταν η Μαδρίτη της Movida. Στη μία πλευρά υπήρχε ένα έκρηξη ζωής στην ελευθερία, που εκδηλώθηκε στη μουσική, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και τα πάρτι, αλλά από την άλλη υπήρχε τρομερή ανασφάλεια των πολιτών. Οτι επίσης ήταν καιρός του quinquis και της ηρωίνης. Υποθέτω ότι η ιδέα του Αυτό το μυθιστόρημα προέκυψε από την επαλήθευση ότι κανείς δεν είχε γράψει κάτι τέτοιο.
- AL: Μπορείτε να επιστρέψετε στο πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; Και η πρώτη ιστορία που γράψατε;
JV: Νομίζω ότι το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το Ιστορίες από την Αλάμπρα, de Ουάσιγκτον Ίρβινγκ, σε παιδική έκδοση φυσικά. Ακολούθησαν πολλά μυθιστορήματα. Jules Verne, Emilio Salgari και Robert Louis Stevenson. Νομίζω ότι εκεί γεννήθηκε η αγάπη μου για τα βιβλία: τα βιβλία έλεγαν μεγάλες ιστορίες, σε έκαναν να ταξιδέψεις και να ζήσεις περιπέτειες. Άρχισα να ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία σε πολύ μικρή ηλικία και να διηγούμαι ιστορίες από πολλές διαφορετικές πόλεις και χώρες.. Ήταν όμως δημοσιογραφικές ιστορίες, δηλαδή αληθινές, σχετικές και επαληθεύσιμες. Έκανα το πρώτο μου έργο μυθοπλασίας όταν ήμουν πολύ μεγάλος: το μυθιστόρημα Mandarinπου είναι α noir που λαμβάνει χώρα στην Ταγγέρη.
- AL: Ένας επικεφαλής συγγραφέας; Μπορείτε να επιλέξετε περισσότερες από μία και από όλες τις εποχές.
JV: Albert Camus, μεταξύ των Γάλλων. Χέμινγουεϊ, μεταξύ των Αμερικανών. Θερβάντες και Πέρεθ Γκαλντός, μεταξύ των Ισπανών. Και όσον αφορά τη μαύρη λογοτεχνία, τα κλασικά Dashiell Hammett, Ρέιμοντ Κηροπώλης και η Πατρίσια Υψηλός και οι Ισπανοί Χουάν Μαδρίτης, Αλέξης Ραβέλο y Μάρτα Σανζ.
- AL: Ποιος χαρακτήρας σε ένα βιβλίο θα θέλατε να συναντήσετε και να δημιουργήσετε;
JV: Ο πειρατής Λονγκ Τζον Σίλβερτου Το νησί του θησαυρού, de Stevenson. Υποθέτω πλήρως το τραγούδι του Joaquín Sabina: «Αν μου δώσεις μια επιλογή ανάμεσα σε όλες τις ζωές, διαλέγω αυτή του κουτσού πειρατή, με ξύλινο πόδι, με μπάλωμα στα μάτια, με κακό πρόσωπο. Ο γέρος κάθαρμα, καπετάνιος ενός πλοίου του οποίου η σημαία ήταν ένα ζευγάρι κνήμες και ένα κρανίο. Λατρεύω τους πειρατές, ήταν απολύτως ελευθεριακοί.
- AL: Έχετε ιδιαίτερες συνήθειες ή συνήθειες όταν γράφετε ή διαβάζετε;
JV: Όταν γράφω μυθιστορήματα Μου αρέσει να έχω στα χέρια μου κάτι σχετικό με το θέμα σου. Για παράδειγμα, όταν γράφετε Μπαρούτι, καπνός και δέρμα Είχα ένα στο γραφείο μου Πιστόλι Star 1922, ένα ημιαυτόματο 9 μακρού διαμετρήματος που κατασκευάστηκε στο Éibar για την Πολιτική Φρουρά. Σε περίπτωση που Πολύ αργά για να καταλάβεις, δεν άρχισα να γράφω ένα κεφάλαιο παρά μόνο όταν άκουσα το θέμα που επρόκειτο να του δώσει τον τίτλο του αρκετές φορές. Τραγούδια και οι δύο Nacha Pop, Radio Futura και Illegales όπως το Los Chichos και το Los Chunguitos. Είναι ο τρόπος μου να βυθίζομαι σε έναν συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.
- AL: Και ο τόπος και ο χρόνος που προτιμάτε να το κάνετε;
JV: Έχω γράψει τα πέντε μυθιστορήματά μου που έχουν ήδη δημοσιευτεί μεταξύ Ταγγέρη, η Alpujarra και η Salobreña. Ήσυχα μέρη, όπου μπορώ να περάσω έξι ή επτά ώρες συνεχόμενα γράφοντας χωρίς υπερβολική ενόχληση. ΚΑΙ ομορφα μερη, όπου, το σούρουπο, μπορώ να πάω μια βόλτα με υπέροχη θέα και να βρεθώ για μερικές μπύρες με φίλους.
- AL: Υπάρχουν άλλα είδη που σας αρέσουν;
JV: Εκτός από το είδος νουάρ; Ναι φυσικά. Διάβασα πολλά ιστορικά και φιλοσοφικά βιβλία. Η ιστορία είναι γεμάτη από φανταστικές αληθινές ιστορίες, ιστορίες που συχνά ξεπερνούν τη φαντασία του πιο γόνιμου συγγραφέα. Και η φιλοσοφία, ειδικά αυτή του Επίκουρος, Νίτσε και Καμύ, με συμφιλιώνει με τη ζωή, μου δίνει αυτό που λένε οι Γάλλοι joie de vivre, χαρά της ζωήςr.
- AL: Τι διαβάζεις τώρα; Και γράφοντας;
JV: Ξαναδιαβάζω, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, Συζήτηση στον καθεδρικό ναό, του Βάργκας Γιόσα. Αλλά τώρα δίνοντας πολύ μεγαλύτερη προσοχή στη μορφή παρά στην ουσία, στην αφηγηματική τεχνική παρά στις ιστορίες αυτού του βιβλίου. Ο Βάργκας Γιόσα έκανε σε αυτό το μυθιστόρημα α τιτάνια και αξιοθαύμαστη άσκηση αφηγηματικής αρχιτεκτονικής.
Και πώς τελείωσα πριν από λίγο καιρό Πολύ αργά για να καταλάβεις, τώρα Δεν γράφω μυθοπλασία, μόνο δημοσιογραφικά άρθρα.. Όταν γράφω μυθιστορήματα δεν διαβάζω μυθιστορήματα, μόνο ιστορία ή φιλοσοφία, για να μην μολύνω τον εαυτό μου. Αφήνω τη μυθοπλασία των άλλων για περιόδους αγρανάπαυσης.
Πανόραμα και τρέχοντα γεγονότα
- AL: Πώς πιστεύετε ότι είναι η εκδοτική σκηνή;
JV: Είναι σαφές ότι το εκδοτικό τοπίο είναι κυριαρχούν τρεις ή τέσσερις τεράστιοι επιχειρηματικοί όμιλοι που τοποθετούν θαυμάσια τους συγγραφείς και τα προϊόντα τους στα βιβλιοπωλεία, στα ΜΜΕ και στα λογοτεχνικά βραβεία. Αυτό είναι Η δύναμη του χρήματος. Υπάρχουν όμως και δεκάδες υπέροχοι μικροί, ανεξάρτητοι εκδότες που δημοσιεύουν υπέροχα έργα και προσπαθούν να τα κάνουν να επιβιώσουν κάτω από το συντριπτικό εμπορικό βάρος του μπεστ σέλερ. Τρέφω μεγάλο θαυμασμό και μεγάλη στοργή για τα editorial του David.
- Α.Λ.: Η στιγμή που ζούμε είναι δύσκολη για εσάς ή θα μπορέσετε να κρατήσετε κάτι θετικό τόσο στον πολιτιστικό όσο και στον κοινωνικό τομέα;
ΧΑΒΙΕΡ ΒΑΛΕΝΖΟΥΕΛΑ: Ο κόσμος του XNUMXου αιώνα κυριαρχείται υπερβολικά από απληστία, ναρκισσισμός και επιδεικισμός. Σε σημείο που νικητές του είναι οι επιρροή στα κοινωνικά δίκτυα και τους νικητές των τηλεοπτικών διαγωνισμών ριάλιτι. Αλλά Έχει και πολύ θετικά πράγματα. Ένα από τα πιο διεγερτικά είναι η εξαιρετική ορμή που έχει η δίκαιη αιτία ισότητα των γυναικών.
Λατρεύω τη μαζική κοινωνική απόρριψη που είχε η ματσιρούλα συμπεριφορά του προέδρου της ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας. Και πρέπει να πω ότι ήμουν ένας από τα εκατομμύρια συμπατριώτες που ένιωθαν πολύ χαρούμενοι όταν μας γυναικεία ομάδα κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας. Εκεί πάμε καλά.