Ένας ακόμη χρόνος Δεν δίνω τέταρτο στις ξένες κολοκύθες. Δεν είναι όλα αυτά τα είδη νυχτερίδων, ιστών αράχνης και στοιχειωμένων σπιτιών που εισβάλλουν σε καταστήματα και μπαρ. Ούτε στα σχολικά πάρτυ με μικροσκοπικά κοστούμια και φαντάσματα μάγισσας (μερικά τότε ονειρεύονται ...). Δεν πηγαίνω με τους καιρούς ούτε είμαι πολιτικά σωστός γιατί έμεινα μαζί του, με τον Don Juan Tenorio. Με τον πλέον ανατρεπτικό (ή ερμηνευμένο) μύθο για το πιο επαίσχυντο και αδίστακτο κρανίο, αλλά και για τους πιο ερωτευμένους και λυτρωμένους.

Don Χοσέ Ζορρίλα έγραψε την ιστορία του 1844, που σε ενέπνευσε Το Trickster της Σεβίλλης από το 1630, αποδίδεται στο Tirso de Molina. Και είναι αυτό που πρέπει να διαβάσουμε και ειδικά να δούμε να εκπροσωπούνται σε αυτές τις προσεχείς ημερομηνίες. Ξέρω ότι ο αγώνας μου είναι ένας χαμένος αγώνας, αλλά Θα προσπαθήσω να αγωνίζομαι κάθε χρόνο για να συνεχίσω να το προσφέρω. Οι μαθητές έπρεπε να το μάθουν πολύ καιρό και το απαγγέλλουν. Τώρα… είναι τώρα. Λοιπόν, επιστρέφω κάθε τέλος Οκτωβρίου στο πανδοχείο Laurel για να τον βρω να γράφει την επιστολή του. Αυτά είναι μερικοί από τους πιο αξέχαστους στίχους του.

ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ

Πώς αυτές οι καταραμένες κραυγές!

Αλλά η κακή αστραπή με σπάει

ναι στο τέλος της επιστολής

δεν πληρώνουν ακριβά για τις κραυγές τους!

***

Εδώ είναι ο Don Juan Tenorio

και δεν υπάρχει άνθρωπος για αυτόν.

Από την υπεροπτική πριγκίπισσα

σε αυτόν που ψαρεύει σε μια κακή βάρκα,

δεν υπάρχει γυναίκα στην οποία δεν εγγραφώ,

και κάθε εταιρεία καλύπτει

αν είναι σε χρυσό ή σε αξία.

Ψάξτε τον αντάρτες.

κλείστε τους παίκτες.

ποιος καυχιέται να τον κόψει,

Ας δούμε αν υπάρχει κάποιος που τον ξεπερνά

στο παιχνίδι, στον αγώνα ή στην αγάπη.

***

Όπου πήγα

ο λόγος που έτρεξα

η αρετή που κοροϊδεύαμε,

Χλευάστηκα τη δικαιοσύνη

Έχω ήδη πουλήσει γυναίκες.

Πήγα στις καμπίνες,

Πήγα στα παλάτια,

Σκαρφάλωσα τα μοναστήρια

και παντού έφυγα

πικρή ανάμνηση για μένα.

***

Φώναξα στον ουρανό, και δεν με άκουσε.

Αλλά αν με κλείσουν οι πόρτες,

των βημάτων μου στη Γη

απαντήστε στον παράδεισο, όχι εγώ.

***

Απομακρυνθείτε, παραποιημένη πέτρα!
Άφησε, άσε το χέρι
ότι υπάρχει ακόμα το τελευταίο σιτάρι
στο ρολόι της ζωής μου.
Αφήστε το, αν είναι αλήθεια
παρά ένα σημείο αντίθεσης
δώστε μια ψυχή σωτηρία
μιας αιωνιότητας,
Εγώ, ιερός Θεός, σε πιστεύω.
αν είναι το ακουστικό μου κακό,
το έλεός σου είναι άπειρο ...
Κύριε με έλεος!

Με το DON LUIS

ΜΗ ΛΟΥΙΣ

Με τον Θεό είσαι παράξενος άνθρωπος!

Πόσες ημέρες χρησιμοποιείτε

σε κάθε γυναίκα που αγαπάς;

ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ

Αναχώρηση των ημερών του έτους

μεταξύ των οποίων βρίσκετε εκεί.

Κάποιος να τους κάνει να ερωτευτούν,

άλλο για να τους πάρει,

άλλο να τα εγκαταλείψει,

δύο για να τα αντικαταστήσουν

και μια ώρα για να τα ξεχάσετε.

Με το DON DIEGO

Κ. DIEGO

Με σκοτώνεις ... Περισσότερα σε συγχωρώ

του Θεού σε ιερή κρίση.

ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ

Μακροπρόθεσμα με βάζεις.

(Αν και θα προτιμώ πάντα την έκδοση του Tirso de Molina, όπου ο Trickster είπε "Πόσο καιρό με εμπιστεύεσαι!").

Με DOÑA INÉS

ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ

Αχ! Δεν είναι αλήθεια, άγγελος της αγάπης,

ότι σε αυτήν την απομονωμένη ακτή

καθαρίζει το φεγγάρι λάμπει

και αναπνέεις καλύτερα;

Αυτή η αύρα που περιπλανιέται, γεμίζει

από τις απλές μυρωδιές

των λουλουδιών χωρικών

Οι ευχάριστες ακτές βλαστάνουν:

ότι καθαρό και γαλήνιο νερό

που περνάει χωρίς φόβο

η βάρκα του ψαρά

που περιμένει να τραγουδήσει τη μέρα,

Δεν είναι αλήθεια, περιστέρι μου,

τι αναπνέεις αγάπη

***

MRS. INES:

Δεν ξέρω ... Από τότε που τον είδα,

Η Μπρίτζετ μου και το όνομά της

μου είπες ότι έχω αυτόν τον άντρα

πάντα μπροστά μου.

Παντού είμαι αποσπασμένος

με την ευχάριστη μνήμη σου,

και αν τον χάσω για μια στιγμή,

στη μνήμη του υποτροπιάζω.

Δεν ξέρω τι γοητεία

στις αισθήσεις μου ασκεί,

που με περιστρέφει πάντα προς αυτόν

μυαλό και καρδιά:

και εδώ και στην ρητορική

και παντού προειδοποιώ

ότι η σκέψη διασκεδάζει […].

***

MRS. INES:

Σκάσε, για χάρη του Θεού, ω, μη Χουάν!

ότι δεν θα μπορέσω να αντισταθώ

πολύ καιρό χωρίς να πεθαίνεις

οπότε ποτέ δεν ένιωθα πρόθυμος.

Αχ! Να είστε σιωπηλοί από συμπόνια,

μου ακούει

ότι ο εγκέφαλός μου τρελαίνεται

η καρδιά μου καίει.

Αχ! Μου έδωσες να πιω

ένα κολακευτικό φίλτρο, χωρίς αμφιβολία,

που σε βοηθά να παραδοθείς

η αρετή των γυναικών […].

ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ:

Η ψυχή μου! Αυτή η λέξη

η ύπαρξή μου αλλάζει τον τρόπο,

τι μπορώ να κάνω

μέχρι να ανοίξει η Έντεν.

Δεν είναι, Dona Ines, Satan

ποιος βάζει αυτή την αγάπη μέσα μου

Είναι ο Θεός που θέλει για σένα

πιθανόν να με κερδίσεις.

Όχι, η αγάπη που είναι πολύτιμη σήμερα

στην θνητή μου καρδιά

δεν είναι μια επίγεια αγάπη

σαν αυτό που ένιωσα μέχρι τώρα.

όχι αυτή η φευγαλέα σπίθα

ότι οποιαδήποτε ριπή σβήνει.

Είναι μια φωτιά που καταπιεί

πόσο βλέπει, απέραντο, πονηρό.

Απομακρύνετε λοιπόν το άγχος σας

όμορφα doña Inés,

γιατί νιώθω στα πόδια σου

ακόμα ικανός για αρετή.

Ναι, θα πάρω την περηφάνια μου για να προσκυνήσω

πριν από τον καλό Διοικητή,

και ή θα μου δώσει την αγάπη σου,

ή θα πρέπει να με σκοτώσει.

***