Εκ των προτέρων, Luis Cernuda και Sam ShepardΔεν έχουν τίποτα κοινό, αλλά μόνο εκ των προτέρων. Εκτός από το κοινό πάθος τους για τη λογοτεχνία, ενώνονται επίσης από έναν αριθμό, 5. Συγκεκριμένα σήμερα, 5 Νοεμβρίου. Εκείνη την ημέρα, ένας γεννήθηκε και ο άλλος πέθανε, ναι, πολλά χρόνια. Εκείνη την ημέρα, όπως σήμερα, ο Σεβίλλης Λουίς Τσέρντουα πέθανε στην Πόλη του Μεξικού το 1963. Ο Σαμ Σέπαρντ γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1943 στο Ιλινόις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εδώ είναι λίγο για τον καθένα, με τον δικό μας τρόπο και ως ξεχωριστό Σάββατο.
Λούις Τσερύντα
Ο Σεβίλλης ποιητής έγραψε κάποτε:
«Η ποίηση για μένα είναι με τον οποίο αγαπώ. Λοιπόν, ξέρω ότι αυτός είναι ένας περιορισμός. Όμως ο περιορισμός με περιορισμό είναι ο πιο αποδεκτός. Τα υπόλοιπα είναι λέξεις που ισχύουν μόνο στο βαθμό που εκφράζουν αυτό που δεν σκέφτηκα ή δεν ήθελα να πω. Με άλλα λόγια, μια προδοσία. Αν χωρίζεις από εμένα, ας είναι να με προδώσεις. Ο άνεμος θα σας αποσπάσει την προσοχή με τις διηγήσεις του. Θα ξεχάσω το ίδιο πράγμα που ξεχνιούνται επίσης ένα δέντρο και ένα ποτάμι ».
Ο Luis Cernuda ανήκε σε αυτήν την ομάδα ποιητών γνωστών ως Δημιουργία του 27. Πτυχιούχος και υποστηρικτής της Δημοκρατίας, πήγε στην εξορία μετά τον εμφύλιο πόλεμο στην Αγγλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό, όπου τελικά θα πέθανε.
Στο έργο του ποιητή η σύγκρουση μεταξύ «πραγματικότητας και επιθυμίας» είναι μια σταθερή, στην πραγματικότητα, όλο το ποιητικό του έργο από το 1936 ομαδοποιείται με τον ίδιο τίτλο: «Η πραγματικότητα και η επιθυμία».
Αυτή η ποιητική εξέλιξη μπορεί να χωριστεί σε δύο φάσεις, συγκεκριμένα εκείνες που αντιστοιχούν σε πριν και μετά τον πόλεμο. Το πρώτο δείχνει μια εξέλιξη από η αγνότερη ποίηση («Προφίλ αέρα», 1927) έως α σουρεαλιστική επιρροή ("Απαγορευμένες απολαύσεις", 1931). Είναι επίσης σε αυτήν τη φάση όπου βρίσκουμε το διάσημο έργο του "Όπου κατοικεί η λήθη" (1932-1933). Μετά τον πόλεμο, το εθνικό θέμα αναφέρεται στους στίχους του και εκρίζωση προς τη χώρα όπου γεννήθηκε. Σιγά-σιγά η δουλειά του ξεπερνά μερικά πιο μεταφυσικά και φιλοσοφικά επίπεδα.
Ο Luis Cernuda έγραψε πολύ συχνά στο απογοήτευση της αγάπης, να το δούμε ως ανέφικτο και «απαγορευμένο» στο πρόσωπο της κοινωνίας. Τα συναισθήματα της μοναξιάς, της έλλειψης ελευθερίας και του χρόνου περνούν επίσης στους στίχους του. Εξ ου και ο διάσημος στίχος του: "Πόσο όμορφη ήταν η ζωή και πόσο άχρηστο."
Φράσεις και στίχοι του ποιητή
- «Γνωρίζουμε μόνο πώς να επικαλούμαστε το κρύο ως παιδιά για το φόβο ότι θα μείνουν μόνα τους στη σκιά του χρόνου»
- «Δικαιολογείς την ύπαρξή μου: αν δεν σε ξέρω, δεν έχω ζήσει. αν πεθάνω χωρίς να σε γνωρίζω, δεν θα πεθάνω γιατί δεν έχω ζήσει ».
-
«Ελευθερία δεν ξέρω, αλλά την ελευθερία να φυλακίζομαι σε κάποιον του οποίου το όνομα δεν μπορώ να ακούσω χωρίς να τρέμουν».
- «Κάποιος για τον οποίο ξεχνάω αυτή τη μικροσκοπική ύπαρξη, για τον οποίο μέρα και νύχτα είναι για μένα αυτό που θέλω, και το σώμα και το πνεύμα μου επιπλέουν στο σώμα και το πνεύμα του σαν χαμένα κούτσουρα που η θάλασσα πλημμύρισε ή μεγάλωσε ελεύθερα, με αγάπη ελευθερία, το μόνο ελευθερία που με μεγαλώνει, η μόνη ελευθερία γιατί πεθαίνω
- «Ορισμένα σώματα είναι σαν λουλούδια, άλλα σαν στιλέτα, άλλα σαν κορδέλες νερού. Αλλά όλα, αργά ή γρήγορα, θα είναι εγκαύματα που μεγαλώνουν σε άλλο σώμα, μετατρέποντας μια πέτρα σε άνθρωπο λόγω της φωτιάς.
Sam Shepard
Θεωρείται ο Sam Shepard (72 ετών) ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους συγγραφείς της Αμερικής. Τα πρώτα του έργα γεννήθηκαν τη δεκαετία του 60 και εκτός από το θέατρο έχει γράψει σενάρια ταινιών, είναι ηθοποιός και μουσικός. Δύο από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι "Η Έκθεση Πελεκάνος" y "Επιλεγμένος για δόξα".
Είναι πραγματικό μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστολών και ως τιμητικές διακρίσεις που έχει αποκτήσει είναι οι Theatre Pulitzer το 1979 για τη δουλειά του "Θαμμένο παιδί" ("Bored Kid") και μια υποτροφία Guggenheim.
Έχει καλή σχέση με το πρόσφατο βραβείο Νόμπελ στη λογοτεχνία, Bob Dylan με ποιον συνεργάστηκε στην ταινία "Ρενάλντο και Κλάρα" και μαζί με αυτόν που έγραψε το τραγούδι "Brownsville Girl", ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Dylan.
Το τελευταίο γραπτό του έργο ήταν "Κρύο τον Ιούλιο" (2014).
Φράσεις από αυτόν τον ευέλικτο συγγραφέα
- Σίγουρα είναι μια άδικη ερώτηση, δεν νομίζετε; Ρωτήστε κάποιον γιατί είναι τόσο δυσαρεστημένοι;
- Τα άλογα είναι σαν τους ανθρώπους. Πρέπει να γνωρίζουν τα όριά τους. Μόλις τους ανακαλύψουν, είναι ευτυχείς απλά να βόσκουν στο χωράφι.
- "Το τελευταίο μου καταφύγιο, τα βιβλία μου, είναι απλές απολαύσεις, όπως η εύρεση άγριων κρεμμυδιών στην άκρη του δρόμου ή μια παλινδρομική αγάπη."
- "Το θέμα είναι ότι η σύζυγός μου χαράσσει τον εαυτό της σε χάπια και πίνω, είναι η συμφωνημένη συμφωνία, μια ρήτρα του συμβολαίου γάμου μας."
- «Η δημοκρατία είναι ένα πολύ εύθραυστο πράγμα. Πρέπει να προσέχετε τη δημοκρατία. Μόλις σταματήσετε να είστε υπόλογοι και αφήστε το να μετατραπεί σε τακτική τρόμου, δεν είναι πια δημοκρατία, έτσι; Είναι κάτι άλλο. Μπορεί να είναι μια ίντσα μακριά από τον ολοκληρωτισμό. "
Θαυμάζω πολύ τα έργα εκείνων που τολμούν να ασκήσουν κριτική στο σύστημα στο οποίο ζουν. ή που εκφράζουν όνειρα απογοητευμένα από την ατυχία. ότι δεν έχουν άλλη λύση παρά να εκφράσουν τον πόνο τους, την απελπισία τους και την καταδίκη τους. Ωστόσο, με πονάει που βρίσκουν στη βιβλιογραφία, τα μέσα για να εκφράσουν τα όνειρά τους να προκαλέσουν πόνο, για την ευχαρίστηση να αισθάνονται υπέροχα.
Γεια σας Βαλεντίνα!
Λυπάμαι που δεν συμφωνώ με αυτό που λέτε ότι το κάνουν «για την ευχαρίστηση του αισθήματος που μεγάλωσα» ... Τουλάχιστον όχι όσον αφορά τον Luis Cernuda.
Χαιρετισμούς!
Γεια σου.
Δεν συμφωνώ με αυτά που λέει η Βαλεντίνα. Δεν θέλουν να προκαλέσουν πόνο, αλλά να εκδηλώσουν το δικό τους, να το διοχετεύσουν μέσω της γραπτής λέξης. Και ορισμένοι θέλουν να αισθάνονται υπέροχοι και να αναζητούν λογοτεχνική δόξα. Αλλά άλλοι σίγουρα όχι.
Ένα χαιρετισμό.
Γεια σας carmen.
Ευχαριστώ για το άρθρο σας, πολύ ενδιαφέρον. Έχω μάθει για ορισμένα θέματα που δεν γνώριζα. Πόσο όμορφες είναι οι φράσεις του Luis Cernuda. Το καθεστώς του ως ποιητή είναι σαφές σε αυτά. Ένα από τα πιο θλιβερά πράγματα που μπορεί να συμβεί σε εσάς είναι να πάει στην εξορία.
Μια λογοτεχνική αγκαλιά από τον Οβιέδο.
Γεια σας Alberto!
Ο Luis Cernuda είχε πολλές ατυχίες: εξορία, έπρεπε να κρύψει τη σεξουαλική του κατάσταση επειδή δεν τον θεωρούσε καλά ή δεν κρίθηκε για αυτό, δεν ήταν σε θέση να εκφράσει ελεύθερα τα πολιτικά του ιδανικά λόγω φόβου για αντίποινα κ.λπ. Δεν έχω μια πολύ ευτυχισμένη ζωή ...
Ευχαριστώ για το σχόλιο σου! Μια αγκαλιά! 🙂
Γεια σας πάλι, Κάρμεν.
Ναι είναι αλήθεια. Είχε πολλά ανοιχτά μέτωπα στη ζωή του. Φυσικά, τι κακή τύχη είχε ο φτωχός τόσοι πολλοί άνθρωποι, εξαιρετικοί ή όχι, σε όλη την ιστορία. Δεν ξέρω γιατί αυτή η καταραμένη μανία ορισμένων να μην σέβονται πολιτικές ή θρησκευτικές ιδέες ή τη σεξουαλική κατάσταση άλλων. Σαν να αναγκάζονται να κάνουν ή να σκέφτονται το ίδιο όταν δεν είναι.
Δεν ήξερα ότι δεν έζησε μια πολύ ευτυχισμένη ζωή, αλλά δεν με εκπλήσσει αφού διάβασα το σχόλιό σας.
Ευχαριστώ πάλι.
Μια αγκαλιά από τον Οβιέδο.
Μόλις διάβασα το ποίημα του Luis Cernuda με τίτλο "Αν ο άνθρωπος μπορούσε να πει" από όπου πήρες μερικές από τις προτάσεις σου. Μόλις μου ήρθε μέσω email όταν εγγραφήκα σε μια λογοτεχνική ιστοσελίδα. Τι σύμπτωση είναι ότι είναι το ίδιο ποίημα και όχι άλλο.
Μια λογοτεχνική αγκαλιά από τον Οβιέδο.
Συγγνώμη Carmen, αλλά αυτός που συνοδεύει τον Shepard στη φωτογραφία δεν είναι ο Dylan, αλλά ο φίλος του Johnny Dark. Τα καλύτερα!