Ένας σεβαστός σουηδός εικονογράφος μίλησε μετά από μια ερώτηση που έθεσε ο συντάκτης του αλλάξτε στερεοτυπικές αναπαραστάσεις άλλων πολιτισμών στα δημοφιλή παιδικά βιβλία σας.
Jan Lööf, ο οποίος κέρδισε το βραβείο Astrid Lindgren το 2011 στον τομέα της σουηδικής λογοτεχνίας που απευθύνεται σε παιδιά και νέους, είπε αυτή την εβδομάδα στη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter ότι ο εκδότης του του ζήτησε να αλλάξει τις εικόνες δύο από τα βιβλία του, ειδικά από τον Mofar är sjörövare (στα ισπανικά, ο παππούς είναι πειρατής) και ο Ta fast Fabian (στα ισπανικά, η σύλληψη του Fabián).
Ο πρώτος τίτλος, Mofar är sjörövare, ήταν δημοσιεύθηκε το 1966 και αφορά ένα αγόρι και τον παππού του που ξεκίνησαν να κλέψουν τον θησαυρό ενός κακού πειρατή που ονομάζεται Ομάρ. Από την άλλη πλευρά, το δεύτερο βιβλίο δείχνει την εικόνα ενός άνδρα με μια φυλετική φορεσιά.
Ο Lööf είπε στην εφημερίδα Dagens Nyheter ότι του δόθηκε τελεσίγραφο, ή θα άλλαζε τις απεικονίσεις στα βιβλία ή θα τα έβγαλε από το κοινό.
«Είμαι 76 ετών και δεν μπορώ να ασχοληθώ με την αλλαγή. Δεν αφορά τα χρήματα για μένα, αλλά μάλλον νή θα φτιάξω περισσότερα βιβλία εικόνων για παιδιά".
Το προηγούμενο σχόλιο ο συγγραφέας πρόσθεσε ότι η εικόνα του δεύτερου βιβλίου της φυλετικής φορεσιάς είχε ληφθεί σύμφωνα με το μοντέλο ενός φίλου του.
"Το ξέρω αυτό θα ένιωθε κολακευμένος. Ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας "
Ο εκδότης Bonnier Carlse αρνείται τον ισχυρισμό ότι έχουν ακυρώσει τα βιβλία, λέγοντας ότι δεν είναι ακόμη σαφές εάν τα βιβλία θα παραμείνουν σε απόθεμα.
Σε μια δήλωση του σκηνοθέτη, είπε ότι το θέμα ήταν περίπλοκο και ότι ο εκδότης είχε συζητήσει πρόσφατα με τον Lööf για μερικές εικόνες στα βιβλία του που «θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως στερεοτυπικές αναπαραστάσεις άλλων πολιτισμών".
«Η αφετηρία μας είναι ότι τα βιβλία μας θα έχουν μια περιεκτική προοπτική και δεν θα αναπαράγουν προκαταλήψεις. Όλα τα βιβλία είναι προϊόν της εποχής τους ... Ως ενήλικας, μπορεί να μην είναι πρόβλημα και μπορεί κανείς να βάλει το έργο στο ιστορικό του πλαίσιο, αλλά το ερώτημα είναι αν μπορούμε να περιμένουμε το ίδιο από τα παιδιά μας.. "
Ενώ ορισμένοι δήλωσαν ότι η συζήτηση είναι γελοία, άλλοι έχουν επισημάνει τη λογοκρισία. Ο σκηνοθέτης κατέληξε
«Είναι σημαντικό να είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση γιατί είναι σημαντική και η ερώτηση είναι δύσκολη. Είτε σταματήστε να πωλείτε ένα αγαπημένο κλασικό, είτε τον κίνδυνο τα βιβλία των παιδιών μας να επαναλάβουν προκαταλήψεις για τους νεαρούς αναγνώστες ».
Εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι ο εκδότης και ο συγγραφέας θα βρουν λύση στην κατάσταση.
«Για μένα το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό από αυτά τα συγκεκριμένα βιβλία. Πρόκειται για το πώς εμείς, ως εκδότες, διαχειριζόμαστε με σεβασμό την πολιτιστική μας κληρονομιά και ταυτόχρονα συμμορφωνόμαστε με την τρέχουσα αξία για να δώσουμε τα καλύτερα συμφέροντα στις καρδιές των παιδιών ».
Καταλήγω σε αυτό το άρθρο θέτοντας μια ή δύο ερωτήσεις: ο κόσμος είναι γεμάτος στερεότυπα, όχι μόνο στη λογοτεχνία, αλλά μας περιβάλλουν παντού και δεν πρέπει πάντα να είναι κακό. Η προσπάθεια αλλαγής στερεοτύπων στα βιβλία δείχνει μεγαλύτερη ισότητα, αλλά, από την άλλη πλευρά, και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα βιβλία αυτού του συγγραφέα είναι κλασικά από το 1966 (πριν από 50 χρόνια), Είναι απαραίτητο να αλλάξετε τις κλασικές ιστορίες για να εξαλείψετε τα στερεότυπα; Δεν θα ήταν αυτό να εξαλείψει την αρχική ιστορία και έτσι να εξαλείψει ένα κλασικό; Και τέλος, πιστεύεις ότι τα στερεότυπα μπορούν να βλάψουν τους αναγνώστες τόσο πολύ;
Προσωπικά πιστεύω ότι ένας κόσμος που περιβάλλεται από στερεότυπα δεν είναι καλός, αλλά ότι, αν τα συνδυάσουμε με καλό τρόπο με τα μη στερεότυπα, δεν θα πρέπει να υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται σωστό να τροποποιήσω ένα κλασικό επειδή δεν συμμορφώνεται με αυτό που οι εκδότες θέλουν τώρα στα βιβλία. Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε περισσότερο την ικανότητα των παιδιών να μάθουν να τοποθετούν το πλαίσιο των βιβλίων και στους γονείς όταν τους λένε πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτά.
Γεια Lidia.
Συμφωνώ απολύτως με τον τελικό προβληματισμό σας στην τελευταία παράγραφο. Το πρόβλημα, εδώ και μερικά χρόνια, είναι ότι η κοινωνία ζει εγκατεστημένη στην πολιτική σωστή. Είμαι ένθερμος υποστηρικτής του να λέω πράγματα με ευγενικό, ευγενικό και ειλικρινή τρόπο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να πέσει στη διάσημη έκφραση: "Γαμήσου με τσιγάρο."
Για μένα, θα ήταν σαν λογοτεχνική ή συντακτική εκτροπή να αλλάξουμε κλασικές ιστορίες, ώστε να μην βλάπτει παιδικά (ή ακόμα και ενήλικες) ευαισθησίες. Οι άνθρωποι δεν είναι ανόητοι και τα παιδιά δεν είναι ούτε. Μπορείτε να φανταστείτε ότι προοριζόταν να τροποποιήσει το τέλος του "Little Red Riding Hood" ώστε να μην ενθαρρύνει το κυνήγι του λύκου; Θα ήταν παράλογο, γελοίο.
Ένας λογοτεχνικός χαιρετισμός από τον Οβιέδο και σας ευχαριστώ.
Συμφωνώ μαζί σας, Lidia. Κατά τη γνώμη μου, η κλασική ιστορία πρέπει να παραμείνει ως έχει και πρέπει να αναλυθεί λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο και την κοινωνική κατάσταση της στιγμής.
Αυτό που φαίνεται απαραίτητο για μένα είναι ότι στο εξής γράφονται ιστορίες χωρίς στερεότυπα, που αντικατοπτρίζουν μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Δεν είμαι ιδιαίτερα υπέρ της πολιτικής ορθότητας, αλλά της εξάλειψης των προκαταλήψεων. Εάν κάνουμε το δεύτερο, το πρώτο δεν θα είναι απαραίτητο.
Χαιρετισμούς από κακές χώρες!
Γεια σας Luchifús.
Πόσο αστείο το ψευδώνυμό σας, είναι πολύ ωραίο. Μοιάζει με το όνομα ενός χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Χαιρετισμούς από αστουριανά εδάφη.