Συνέντευξη με τον Ángel Delgado, συγγραφέα πολλών αυτοδημοσιευμένων βιβλίων

από Actualidad Literatura Έχουμε ακούσει από καιρό σε καιρό το «πρόβλημα» που έχουν ορισμένοι συγγραφείς κατά τη δημοσίευση των βιβλίων τους και το τεράστιο θάρρος που τρέχουν όταν πρόκειται για αυτο-δημοσίευση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε σήμερα τον Ángel Delgado, έναν συγγραφέα ο οποίος δημοσιεύεται μόνος του για μερικά χρόνια και έχει ήδη πολλά βιβλία στην αγορά.
Αν θέλετε να μάθετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της αυτο-δημοσίευσης, το προσφέρουμε από πρώτο χέρι.

Actualidad Literatura: Antes que nada Ángel, queríamos agradecerte de parte de todo el equipo de Actualidad Literatura que hayas accedido gustoso a esta entrevista. Es un placer para todos nosotros.

Και για μένα, σας ευχαριστώ που πιστεύετε ότι το άνοιγμα ενός συρταριού στο γραφείο μου θα ήταν ενδιαφέρον για τους αναγνώστες σας. Είμαι χαρούμενος που περνάω λίγο χρόνο μαζί σας.

AL: Ángel, σας απευθύνω κατά τη διάρκεια αυτής της συνέντευξης με το όνομά σας ή έχετε ψευδώνυμο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα;

Α: Δεν σκέφτηκα ποτέ ψευδώνυμα, με το όνομα είναι εντάξει, σέβομαι όλους εκείνους τους ανθρώπους που επιλέγουν «καλλιτεχνικά ονόματα» επειδή έχουν πολύ κοινά ονόματα και επώνυμα, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να αλλάξω τη δική μου για να προσπαθήσω να γίνω γνωστός σε αυτήν την περιπέτεια που είναι να δοκιμάσετε να δημοσιεύσετε βιβλία. Παρόλο που τώρα το αναφέρετε, νομίζω ότι αν κάποια μέρα γράψω κάτι πραγματικά φρικτό και καταστροφικό, τότε ναι. Πιστεύεις ότι θα έπρεπε να σκεφτώ να αλλάξω το όνομά μου τώρα, ή ακόμα και την πόλη μου; (γέλια)

AL: Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, υπόσχομαι (γέλια). Πώς γεννιέται το πάθος σας για τη γραφή; Ήταν κάτι που αρχίσατε να σας αρέσει από τότε που ήσασταν λίγο ή ίσως έχετε σπουδάσει Λογοτεχνία και από εκεί προέρχεται ένα μεγάλο μέρος του χόμπι;

Α: Λοιπόν, αφού θυμάμαι μου άρεσε να ζωγραφίζω γράμματα πολύ περισσότερο από τους αριθμούς σε αυτά τα σημειωματάρια Rubio που μας ανάγκασαν να συμπληρώσουμε. Παρεμπιπτόντως, την άλλη μέρα κατά τύχη είδα νέες εκδόσεις αυτών των σημειωματάριων και δεν έχουν καμία σχέση με αυτές της δεκαετίας του '80, έχουν χάσει όλη τους την ουσία. Η πρώτη μου πραγματική ιστορία (επειδή είχα πολλές υποδείξεις ως έφηβος) ήταν μια με τίτλο Σταγόνες αίματος, με τον οποίο συμμετείχα σε λογοτεχνικό διαγωνισμό του ινστιτούτου. Από τότε που έπαιζα παιχνίδια ρόλων ως παιδί, με φανταστικές αποχρώσεις, δημιουργούσα πάντα ιστορίες ή σενάρια σε χαρτί, τα οποία δεν μετατράπηκαν απαραίτητα σε ιστορίες. Αργότερα αποφοίτησα στην Τέχνη, και ναι, έχει να κάνει με τα γράμματα, αλλά hey, που πραγματικά δεν έχει καμία σχέση με το χόμπι της γραφής, είχα ήδη δαγκώσει το σφάλμα πριν πάω στη σχολή.

AL: Με ενημερώνω λίγο για σένα, έμαθα ότι είσαι από το Κάδιξ. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το όμορφο Κάντιθ, οι παραλίες του, οι δρόμοι του, οι άνθρωποι του, μερικές φορές χρησίμευαν ως έμπνευση;

Α: Φυσικά, και όποιος λέει ότι η πόλη ή η καταγωγή τους δεν επηρέασε αυτό που γράφουν, βρίσκεται με άσχημο τρόπο (γέλια). Σοβαρά, αυτό είναι το μόνο που λέτε, δεν θα έλεγα περισσότερα για το Κάντιθ, καθώς οι δρόμοι του είναι επίσης οι μυρωδιές της γης, τα τραγούδια και η ποίησή της. Και οι παραλίες είναι το φως, οι άνεμοι της. Είμαι τυχερός που προέρχομαι από ένα παράκτιο μέρος και ζω σε αυτό, όπου οι καθαροί ορίζοντες είναι μια μοναδική ευκαιρία να εξαπολύσω και να απελευθερώσω εκείνα τα «μπλοκαρίσματα» που μερικές φορές υποφέρω, ξέρετε, εκείνα στα οποία δεν έχει σημασία πόσα θέλετε να γράψετε μια καλή ιστορία, μην βγείτε έξω, ούτε καθίστε, ούτε στέκεστε, ούτε περπατάτε. Όμως, στην περίπτωσή μου, το περπάτημα σε μια κενή παραλία ανοίγει μια πόρτα σε μια ευκαιρία να ξεκινήσει κάτι ξανά, από κάθε άποψη.

AL: Γράφετε εδώ και πολλά χρόνια στο λογοτεχνικό σας blog Scriptoria (http://scriptoria.blogspot.com.es/), αλήθεια? Πώς γεννήθηκε και γιατί αποφασίσατε να το ονομάσετε αυτό; Το όνομα του ιστότοπού σας μου θύμισε πολλά από τα πιο περίεργα βιβλία που έγραψε ο Auster, "Ταξιδεύει στο Σενάριο."

Α: Είναι αλήθεια, ότι το blog είναι ανοιχτό για περισσότερα από 7 χρόνια και η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν έγραψα περισσότερα. Με τη μόδα των κοινωνικών δικτύων, αυτή η επιτυχία στο blogging έχει υποβιβαστεί λίγο στην καλή διάδοση που έχει ο καθένας στα προφίλ του, στο Facebook και στο Twitter πάνω απ 'όλα. Δεν μπορώ να παραπονεθώ για αυτό, έχω ακόμα εκατοντάδες επισκέψεις όταν δημοσιεύω κάτι, αν και τα σχόλια στο ίδιο το blog έχουν μειωθεί. Το βιβλίο του Paul Auster θα ήταν σίγουρα ένας καλός τίτλος για το blog μου. Αλλά Σκριπορία Ξεκίνησε το ταξίδι του γιατί σε αυτό ήθελα να αποκαλύψω τα προβλήματα και τις ταλαιπωρίες που προέκυψαν κατά την ολοκλήρωση ενός μυθιστορήματος που έγραφα εκείνο το έτος. Σιγά-σιγά άφησα το μυθιστόρημα στην άκρη και άρχισα να γράφω άρθρα και νέες ιστορίες στο blog, ακριβώς όταν συνειδητοποίησα την αποδοχή που είχα. Το τηλεφώνησα Σκριπορία γιατί ήθελα να επιλέξω μια λέξη, μία λέξη, που περιείχε πολλά πράγματα και θα προσελκύσω την προσοχή με κάποιο τρόπο. Όντας ο λατινικός πληθυντικός του γραφείο μου φαινόταν τέλειο.

AL: Έχω δει ότι η αγάπη σας για το γράψιμο δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στο λογοτεχνικό σας blog, αλλά έχετε επίσης τόλμησε με τον επίπονο κόσμο της αυτο-έκδοσης. Πείτε μας λίγα λόγια για τα βιβλία που έχετε προς πώληση και για το τι είναι το καθένα από αυτά.

Α: Απλώς, η αυτο-δημοσίευση είναι μια τολμηρή, και μια απόλυτη και περιφρονητική εγωκεντρία (γέλια). Στην περίπτωσή μου, δοκίμασα πρώτα μια πολύ σύντομη εκτύπωση μιας συλλογής ποιημάτων των οποίων δεν έχω πλέον αντίγραφα. Αλλά έχω ακόμα αντίγραφα Scriptoria, πρώτο συρτάρι, που συλλέγει τις ιστορίες αρκετών ετών του ιστολογίου και αρκετών αδημοσίευτων, επίσης από Όλα τα σπασμένα ρολόγια, μια ανθολογία ιστοριών και παραμυθιών όλων των ειδών στις οποίες το πέρασμα του χρόνου ή οι απώλειες είναι η κύρια γραμμή πλοκής, και Η ατυχής καταγωγή του Χένρι Νόρτον, το χιουμοριστικό μυστήριο μυθιστόρημα που δημοσίευσα φέτος και με το οποίο είχα πολύ διασκεδαστικό γράψιμο, καθώς δεν είχε καμία σχέση με τις ιστορίες που έβαλα συνήθως στο blog ή σε άλλες εκδόσεις. Επίσης σε ψηφιακή μορφή μπορεί να βρεθεί στο Amazon Όλα τα σπασμένα ρολόγια, Ο άντρας χωρίς τόνους, που είναι μια πολύ ειδική ιστορία για μένα, και Πρωινή προσευχή του δίκαιου, μια μακρά ιστορία μεσαιωνικού μυστηρίου που έγραψα περισσότερα από 20 χρόνια πριν. Ελπίζω να διαθέσω την έκδοση ebook του Henry Norton έως το 2015.

AL: Ángel, είναι τόσο δύσκολο σήμερα να ζητήσετε από έναν εκδότη να παρατηρήσει κάποιο μυθιστόρημα και να αποφασίσει να το δημοσιεύσει; Προσπαθήστε να κάνετε λίγο σκληρό διανοητικό υπολογισμό και πείτε μας πόσους εκδότες έχετε πάει με τα έργα σας κάτω από το χέρι σας.

Α: Πριν από λίγα χρόνια πέρασα τη λίστα των εκδοτών που έχουν εγγραφεί στη σελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Λοιπόν, ας πούμε ότι έγινα «άντρας spam» στέλνοντας προτάσεις και συνοδευτικές επιστολές σε όσους πίστευα ότι ίσως ενδιαφέρονται για αυτό που έγραψα, μετά από λίγους μήνες ο «ενθουσιασμένος άντρας spam» είχε ήδη μυρίσει σαν «corpse spam» (γέλια ). Μερικοί εκδότες μου πρότειναν να δημοσιεύσω μαζί τους με αντάλλαγμα την πληρωμή αντιγράφων, το απορρίπτω πάντα. Ωστόσο, έχω ακούσει ιστορίες ανθρώπων που με λίγη προσπάθεια στην αναζήτηση ή την υποβολή του χειρογράφου σε μερικούς εκδότες είχαν καλύτερη τύχη από εμένα. Κάτι που κάνει κάποιον να σκεφτεί για μερικά πράγματα: είτε δεν είμαι καλός στο γράψιμο και το πείσμα μου μπορεί (γέλια), ή αυτά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που λαμβάνω συνήθως υποδεικνύοντας ότι αυτό που γράφω δεν ταιριάζει σε καμία συντακτική γραμμή θα είναι αλήθεια. Αυτή τη στιγμή έχω σταματήσει να στέλνω πρωτότυπα, δημοσιεύω τα βιβλία μου μόνα μου.

AL: Ποια είναι τα βήματα στη διαδικασία δημοσίευσης στην επιφάνεια εργασίας για τα οποία είστε λιγότερο και πιο ενθουσιασμένοι;

Α: Το λιγότερο: όταν πρέπει να κάνετε μικρές ρυθμίσεις στη διάταξη και δεν καταλήγουν να τετραγωνιστούν. Δεν είμαι επαγγελματίας διάταξης και περνάω πολύ χρόνο για να κάνω αυτές τις προσαρμογές. Μια ενόχληση, ουάου. Προσθέστε επίσης τη διανομή, θα πρέπει να ξοδέψω προσπάθεια και επιθυμία να διανείμουν τα αντίγραφα μέσω βιβλιοπωλείων ή υπηρεσιών πωλήσεων, κάτι που δεν είμαι καλός.
Εκείνοι που περισσότερο: γράφουν. Και ειδικά τις στιγμές αμέσως μετά την ολοκλήρωση της σύνταξης ενός βιβλίου, έχοντας επίγνωση ότι έχει τελειώσει και θέλετε οι άνθρωποι να το διαβάσουν και να σας πουν ότι είναι δεμένοι στην ιστορία ή ότι το μισούν και ότι πρέπει να τους πληρώσω ένας ψυχαναλυτής να ξεχάσει το βιβλίο μου (γέλια).

AL: Αν σήμερα ορισμένοι από τους αναγνώστες μας αποφασίσουν να εμπιστευτούν εσάς και τη βιβλιογραφία σας, πού πρέπει να πάνε για να αγοράσουν ένα αντίγραφο;

Α: Με εμπιστεύεστε; Είσαι σοβαρός? (γέλια) Όχι, ας δούμε ... είναι εύκολο για εσάς, απλά πρέπει να μου γράψετε ένα email (angel.delgado@gmail.com) ζητώντας αντίγραφα. Βλέπετε τι έλεγα; Μηδενική κατανομή (γέλια). Μπορούν επίσης να έχουν πρόσβαση στον σύνδεσμο Αγοράστε τα βιβλία μου στο ιστολόγιο Σκριπορία, όπου έχω ενεργοποιήσει ένα μικρό εικονικό κατάστημα με κουμπιά αγοράς. Φυσικά, μερικά μπορούν να αγοραστούν στο Amazon στην ψηφιακή του έκδοση. Αλλά, για παράδειγμα, Scriptoria, πρώτο συρτάρι y Η ατυχής καταγωγή του Χένρι Νόρτον είναι μόνο σε χαρτί.

AL: Ángel, θέλουμε να θέσουμε σε όλους τους ερωτηθέντες μια τελευταία ερώτηση από κοινού για να δούμε τη διαφορά στις απαντήσεις που μας δίνετε. Εκεί πηγαίνει: Σε ποιο λογοτεχνικό είδος είστε πιο άνετα, ποια είναι τα τρία αγαπημένα σας βιβλία και ποιος διάσημος συγγραφέας πιστεύετε ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να ήταν συγγραφέας; Και προσθέτουμε ένα επιπλέον: Ηλεκτρονικό βιβλίο ή χαρτί;

Α: Λοιπόν, αν και αυτό που έχω δημοσιεύσει θα σας έκανε να σκεφτείτε ότι μου αρέσουν περισσότερο οι ιστορίες και οι ιστορίες, πρέπει να σας πω ότι έχω έναν καλύτερο χρόνο να γράφω μυθιστορήματα, ακόμα κι αν η φθορά είναι μεγαλύτερη, αλλά νιώθεις μεγαλύτερα όταν βάζεις ένα τέλος σε αυτό. σε μια ιστορία πάνω από διακόσια σελίδων. Δεν έχω μόνο τρία αγαπημένα βιβλία, ξέρετε… Αλλά αν πρέπει να διαλέξω τρία τώρα, αυτή τη στιγμή, είναι: Δοκίμιο για την τύφλωση, Firmin y Η παγωμένη καρδιά. Ω, και χωρίς αμφιβολία, ο Dan Brown έπρεπε να είχε εγγραφεί σε μαθήματα τένις ή ό, τι ήθελε, αντί να πάρει ένα στυλό και ένα χαρτί. Να παίρνετε πάντα ένα χαρτί σε ένα ταξίδι και τα υπόλοιπα σε ένα ebook, στο σπίτι πάντα, πάντα, πάντα ... χαρτί.

AL: Pues, como te dije al principio, ha sido todo un placer contar contigo para esto Ángel. Agradecerte también el regalo personal de tu último libro “El lamentable descenso de Henry Norton”. Estoy convencida que me encantará. Estate muy atento a la reseña que desde Actualidad Literatura haremos de él. Muchísimas gracias por todo y hasta siempre.

Α: Ευχαριστώ. Αν θεωρήσετε την καταγωγή του Norton πραγματικά, πολύ λυπηρή, είστε πάντα στην ώρα σας να απορρίψετε την κριτική και να χτυπήσετε στην πόρτα μου με την άκρη ενός cut-out για να μου ζητήσετε εξηγήσεις (γέλια), για να αποφευχθεί αυτό να συμβεί καλύτερα σας ζητώ ραντεβού με τον ψυχαναλυτή μου. Τα λέμε σύντομα.