Αλέξανδρος Πάπας. Επέτειος από τη γέννησή του. Θραύσματα των έργων του

Πορτρέτο του Alexandre Pope στην Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο. Από τον Mikael Dahl.

Alexander Pope γεννήθηκε σε μια μέρα όπως σήμερα Λονδίνο. Συγγραφέας, δοκίμιο και μεταφραστής, θεωρείται το ο πιο σημαντικός ποιητής του XNUMXου αιώνα Αγγλικά. Ήταν σύγχρονος και φίλος συγγραφέων όπως ο Jonathan Swift. Μεταξύ των πιο γνωστών έργων του είναι το δικό του Ποιμαντικά τραγούδια. Αυτό είναι ένα σύντομο επιλογή αποσπάσματος από αυτούς.

Alexander Pope

Γεννημένος μέσα 1688, άρχισε να γράφει ποιήματα στο δικό του παιδική ηλικία. Το δικό του Ποιμαντικά τραγούδια, δημοσιεύθηκαν το 1709, ήταν δικοί του πρεμιέρα επίσημος στη λογοτεχνία. Ήδη αναγνωρισμένος ως συγγραφέας, συνέχισε με έργα όπως Elegy στη μνήμη μιας κυρίας, Heloise to Abelard, The curl curl o Δοκίμιο για τον άνθρωπο. Μεταφρασμένο Η Ιλιάδα y Η Οδύσσεια και ήταν επίσης ο συγγραφέας του Επιτάφιος του Ισαάκ Νεύτωνα.

Επηρεασμένος από φυματίωση και του α φυσική δυσπλασία που σηματοδότησε τη ζωή του, ήθελε να το αντισταθμίσει με πολλά ταλέντο, πνεύμα και μια υπέροχη αίσθηση φιλίας. Μεταξύ των φίλων του ήταν ο John Gay και Jonathan Swift, με τον οποίο δημιούργησε τη συγκέντρωση Λέσχη Scriblerus στο Λονδίνο.

Μερικά κομμάτια των έργων του

Από την Ελόσα στο Αμπελάρδο (Αρχή)

Από αυτά τα φρικτά κύτταρα και βαθιά μοναξιά
όπου βρίσκεται η ουράνια περισυλλογή,
όπου βασιλεύει η πραγματική μελαγχολία,
Τι εκφράζουν οι όγκοι των φλεβικών φλεβών;
Γιατί οι σκέψεις μου ξεφεύγουν από αυτό το καταφύγιο;
Γιατί καίγεται η κρυφή φωτιά στην καρδιά μου;
το λάθος είναι ο Abelardo, αν εξακολουθώ να αγαπώ,
και πρέπει να φιλήσει το όνομά του, ακόμα, Heloise.

Θανατηφόρο και αγαπημένο όνομα! το μυστικό παραμένει
από αυτά τα χείλη σφραγισμένα με ιερή σιωπή.
καρδιά μου, κρύψτε το είναι η οικεία μεταμφίεση του,
όπου αναμιγνύεται με τον Θεό βρίσκεται η αγαπημένη του ιδέα.
το όνομα γίνεται ορατό -αχ, μην γράφεις, το χέρι μου-;
έχει ήδη ανακοινωθεί - τα δάκρυά μου σβήνουν! -
Η Heloise έχασε, είναι άδειο που κλαίω και προσεύχομαι,
η καρδιά του υπαγορεύει ακόμα και το χέρι του υπακούει.

Elegy στη μνήμη μιας κυρίας (θραύσμα)

Ω πάντα όμορφα, πάντα ευγενικά, πες μου
Είναι η αγάπη πολύ καλά, στον παράδεισο, έγκλημα;
Για να έχετε μια καρδιά πολύ τρυφερή ή πολύ σφικτή;
Παίξτε το ρόλο ενός Ρωμαίου ή ενός εραστή;
Δεν υπάρχει στον παράδεισο μια λαμπρή αποκατάσταση
για όσους έχουν υπέροχη σκέψη ή θαρραλέο θάνατο;

Η κλεμμένη μπούκλα (θραύσμα)