"La Celestina", XV asrning eng muhim dramatik asari

"La Celestina", Fernando Roxas tomonidan, dramatik asar XV asrning eng muhim va dolzarbligi. U O'rta asrlar qadriyatlari inqirozini aks ettiradi va Renessansgacha bo'lgan jamiyatni xarakterlovchi materializmni aks ettiradi.

Bu o'rtada edi XV asr Kastiliyada dramatik an'ana vujudga kela boshlaganida, lekin ular faqat mashhur festivallarda yoki Korpus Kristi yoki Rojdestvo kabi diniy sanalarda bo'lib o'tgan teatr faoliyati edi. XV asrning oxirlarida saroyda ko'ngil ochish uchun teatr ham tashkil etilgan. Gomes Manrike, diniy teatr va Xuan del Encina, diniy va shuningdek, nopok teatr bilan ajralib turadigan raqamlar ajralib turardi. Biroq, bu davrda barchaning eng yorqin ishi bo'ldi "La Celestina", noma'lum asar, ammo muallif Fernando de Roxasga tegishli.

Ish

"La Celestina", ularning ichida yigirma bitta akt, Melibea va Kalisto o'rtasidagi muhabbat munosabatlarini taqdim etadi, albatta qiziqish bilan sobiq sivilce La Celestina.

Fernando de Roxasning o'zi asarni o'zi yozgan deb topgan birinchi aktdan boshlab yaratganligini e'lon qildi. Hozirda bu qabul qilingan "La Celestina" Bu ikki muallifning natijasidir: birinchi partiyani yozgan noma'lum muallif va qolgan asar, bu Fernando de Roxas tomonidan yozilgan kompozitsiya bo'ladi.

Ishning mavzusi

Melibeya va Kalisto o'rtasida ish olib boradigan sudxo'r Celestinaning ochko'zligi, kasbini Kalistoning xizmatkorlari bilan bo'lishishni istamaydi, u bilan hamjihat bo'lib, uni fojiali o'limga olib boradi.

El Kalisto va Melibeya o'rtasidagi sevgi bu ham afsus. Kallisto vafot etadi va u o'z joniga qasd qiladi.

Asarning xarakterlari

• Celestine: U spektaklning bosh qahramoni, shuningdek, eng mohir. U yovuz keksa ayol, ichkilikboz, sobiq fohisha va juda xoin ayol. Sizning xulq-atvoringizni qo'zg'atadigan ikkita kuchli ehtiros - bu xudbinlik va ochko'zlik. U hiyla-nayrang, og'zaki va juda manipulyativ.

• Kallisto: U grotesk xususiyatlariga ega bo'lgan belgi (u o'zini tutadi va umuman boshqacha gapiradi). Sevgi uning mavjudligining markazidir va u uni ezgu va fidoyi tuyg'u sifatida tasvirlaydi, ammo kitob rivojlanib borishi bilan uning harakatlari uning so'zlariga zid ekanligi ko'rsatiladi.

• Melibeya: U qat'iyatli munosabatda bo'lgan qiz. Avvaliga u Kallistoning unga ko'rsatgan muhabbatidan mudofaa qiladi, ammo oxir-oqibat sevib qoladi. Kallistoning o'lganini ko'rgach, u o'z joniga qasd qilishga qaror qiladi. Kalistodan farqli o'laroq, Melibea noqonuniy munosabatlarga kirishish nimani anglatishini biladi va uning o'z joniga qasd qilish - belgilangan qadriyatlardan voz kechishning yana bir natijasidir.
• Yordamchi aktyorlar: Sempronio va Parmeno, Kallistoning xizmatkorlari; Elicia va Areusa, Celestina tomonidan boshqariladigan fohishalar.

Ishning maqsadi

Fernando de Roxas, asarning dastlabki prologida, o'zlarining axloqsizligi oqibatida sharmandalikka uchragan oshiqlarning mas'uliyatsiz va mantiqsiz xatti-harakatlarini tanqid qilish niyatida yozganligini da'vo qilmoqda.

Fernando de Roxas ham yozadi "La Celestina" ekzistensial falsafiy tuyg'u bilan, chunki uning uchun hayot faqat og'riq va baxtsizliklarni keltirib chiqaradigan doimiy kurashdir.

Ishning qisqacha qismi

SEMPRONIO: Ey ochko'z kampir, pulga chanqoqdan o'layotgan tomoq! Topganingizning uchdan bir qismiga qanoat qilmaysizmi?

CELESTINA: Qanday uchinchi qism? Xudoyim bilan mening uyimdan boring, va qichqirmang, mahallaga olib kelmang! Meni aqldan ozdirmang, Kallistoning va sizning narsangiz joyida chiqib ketishini istamang.

SEMPRONIO: Siz va'da qilganingizni bajarishingizni yoki bugun kunlaringizni bajarishingizni aytadigan ovozlar yoki hayqiriqlar bering!

ELICIA: Xudo uchun qilichni qo'ying! Tut, Parmeno, ushlab tur! Uni jinni o'ldirma!

CELESTINA: adolat, adolat, janob qo'shnilar; adolat, bu ruffians meni uyimda o'ldiradi!

SEMPRONIO: Ruffians yoki nima? Sehrgar kuting, men sizni do'zaxga harflar bilan tushiraman.

CELESTINA: Oh, men vafot etganimda, oh, oh! E'tirof, iqror!

PARMENO: bering, bering; tugating, yaxshi boshladingiz! Ular bizni his qilishlari uchun! O'l, o'l; dushmanlarning, hech bo'lmaganda!