El 10 Kasım 1759 Marbach'ta (Almanya) doğdu Frederick schiller. Ve aynı gün ama Charleville'de (Fransa) ve casi bir asır sonra, 1854'te yaptı Arthur Rimbaud. İkisi oldu evrensel şöhretin şairleri, yörüngeleri ve yaşamları çok farklı olmasına rağmen, Fransızlarınkinden daha yoğun ve çok kısa. Bugün doğum günlerindeki rakamlarını hatırlıyorum. seçtiği birkaç şiir.
Frederick schiller
Schiller oldu oyun yazarı ve filozofun yanı sıra şair. Nacido en Marbach 1759'da okudu tıp Stuttgart'ta ama asıl mesleği her zaman edebiyata yönelikti. Başlangıcı tiyatroAskeriyede görev yaptıktan sonra ilk eserini okumadan etkilenen tablolar için yazdı. Shakespeare ve Rousseau. Oradan kendini şiirsel kompozisyona adadı.
Birkaç Alman şehrinde yaşıyordu ve arkadaşlık kurdu gibi isimlerle Goethe. Ayrıca Tarih Başkanı 1799 yılına kadar Jena Üniversitesi'nde. Ahlaki bir kurum olarak tiyatro, İnsanın hayvani ve ruhsal doğası arasındaki ilişki üzerine bir makale, Zarafet ve haysiyet o Trajik sanat. 1805'te Weimar'da öldü.
Bunlar seçtiği şiirlerinden ikisi:
Laura tarafından Ecstasy
Laura, bakışın hassassa
yanan ışını benimkine batır
yeni hayatla mutlu ruhum
patlamak
Mayıs güneşinin ışığında kaygan.
Ve eğer sakin gözlerinde kendime bakarsam
gölgesiz ve perdesiz,
kendinden geçmiş mola
göklerin auraları.
Ses aksanı varsa
havadaki dudağın iç çekerek veriyor
ve tatlı uyum
altın yıldızların;
Koroyu meleklerden duyuyorum
ve ruhumu emdi
şeffaf aşık ecstasy içinde.
Ahenkli dansta ise
ayağın, ürkek bir dalga gibi, kayıyor,
gizemli aşk birliğine
Kanat çırpışını izliyorum;
ağaç dallarını arkanda hareket ettiriyor
sanki lir Orpheus'tan duyulmuş gibi,
ve benim bitkilerim, bastığımız topraklar
baş döndürücü dönüşler.
Gözlerinden saf ışıltı
sevgi dolu ateş tutuşturur,
sert mermere dövmek
verir ve çağırdığı kurak hayati gövdeye.
Fantezinin hayalini kurduğu zevk ne kadar
zaten mevcut onu düşünün ve tabii ki,
gözlerinde okuduğum zaman, Laura'm!
Ölümsüz anımsama
Söyle bana arkadaşım, bu yanmanın sebebini
içimdeki saf, ölümsüz özlem:
Beni sonsuza dek dudağına as,
ve kendimi varlığınıza ve hoş atmosfere daldırın
kusursuz ruhunuzdan alın.
Geçen bir zamanda, farklı bir zamanda,
Varlığımız tek bir varlık değil miydi?
Soyu tükenmiş bir gezegenin odak noktası mı
aşkımıza kuşattı
sonsuza kadar kaçtığını gördüğümüz günlerde?
… Sen de benden hoşlanıyor musun? Evet hissettin
göğüste tatlı kalp atışı
hangi tutku ateşini duyurur:
Hadi birbirimizi sevelim ve yakında uçalım
O gökyüzüne mutlu bir şekilde yükseleceğiz
yeniden Tanrı gibi olacağımızı.
Arthur Rimbaud
Nació en Charleville en 1854 ve o küçüklüğünden beri gösterdi edebiyat için büyük yetenek. Çok küçükken Paris'e gitti ve orada ile arkadaş oldu zamanın önemli şairleri, özellikle Paul Verlaine. Onunla bir tuttu skandal ve fırtınalı aşk ilişkisi iki yıl sonra ikisi arasındaki ciddi anlaşmazlıklar nedeniyle sona erdi. O anda oldu ilk yayınları görünür olarak Sarhoş gemi o Cehennemde bir mevsim.
Çalışması tarafından işaretlenmiştir sembolizm ve aynı zamanda derin bir etkiye sahiptir. Charles Baudelaire. Onun ilgisi okültizm veya din. Ancak telaşlı hayatı, eskiden olduğu bir süre için onu şiir bırakmaya zorladı. Avrupa ile seyahat. Ayrıca Kuzey Afrika'da ticaretle de uğraştı. Fransız başkentine döndüğünde, çalışmaları çoktan yayınlanmıştı. Aydınlatmalar. Ayrıca Kasım 1891'de öldü.
Hayal edemez misin ...
Neden aşktan öldüğümü hayal edemiyor musun?
Çiçek bana şöyle diyor: Merhaba! Günaydın kuş.
Bahar geldi, meleğin tatlılığı.
Neden sarhoş olduğumu tahmin edemez misin?
Beşiğimin tatlı meleği, büyükannemin meleği
Bir kuşa dönüştüğümü tahmin edemez misin
Lirimin attığı ve kanatlarımın çektiği
kırlangıç gibi mi?
Ofelia
I
Yıldızları kucaklayan derin sularda,
Beyaz ve samimi, Ophelia büyük bir zambak gibi süzülüyor,
o kadar yavaş yüzüyor, peçelerine yaslanarak ...
uzak ormanda ölümüne oynadıklarında.
Soluk Ophelia'dan bu yana binlerce yıl geçti
büyük kara nehirden geçen beyaz hayalet;
Yumuşak çılgınlığından bu yana bin yıldan fazla
gece havasında melodisini mırıldanıyor.
Rüzgar bir taç gibi göğüslerini okşar
ve açılır, beşikle, mavi yelkeni;
titreyen söğütler omuzlarına ağlıyor
ve rüyalardaki alnından çan kulesi kıvrılıyor.
Kıvırcık nilüferler onun yanında iç çekiyor,
uyurken kızılağaçta
minimum titremenin ortaya çıktığı bir yuva ...
ve altın renkli bir şarkı gizemli gökten düşer.
II
Oh üzgün Ophelia, kar kadar güzel
sen çocukken ölü, nehir tarafından taşınan!
Ve Norveç'ten gelen soğuk rüzgarlar
sana korkunç özgürlük fısıldadı.
Ve yeleğinizi sallarken gizli bir nefes,
transpoze zihninize tuhaf sesler koydu;
ve kalbin ağıtları dinledi
Doğanın - onlar ağaçlardan ve gecelerden.
Ve denizin sesi muazzam bir nefes gibi
bir çocuk olarak nazik ve hassas kalbinizi kırdı;
ve o nisanda bir gün, güzel solgun bir bebek,
sefil bir deli, ayaklarının dibine oturdu.
Cennet, Aşk, Özgürlük: ne rüya, ah zavallı Loca!
Onun içinde yanan kar gibi eridin;
vizyonlarınız, muazzam, sözünüzü boğdu.
-Ve korkunç Sonsuzluk senin mavi gözünü korkuttu.
III
Ve şair bize yıldızlı gecede
kestiğin çiçekleri toplamaya geliyorsun
ve suyun içinde peçelerine yaslanarak gördüğü,
büyük bir zambak gibi samimi Ophelia şamandırasına.