Rosalía de Castro'nun şiirleri

Rosalía de Castro, bayrağı köklerini koruyan İspanyol bir kadındı. 24 Şubat 1837'de Santiago de Compostela'da doğdu. Yazar trajik anların istila ettiği bir yaşama sahipti; Çocuklarının ve annesinin ölümü gibi travmalar yaşadıktan sonra, onun hikayelerinden bazılarını yaratmak için ilham aldı.

Bu İspanyol şairin zamanında, Galiçya dili kötülenmişti, okunacak eserlerin özeti yoktu ve yazarlar bu lehçeyi kullanarak metinler yazmaya cesaret edemediler. Rosalia de Castro Galiçya edebiyatını ortaya çıkarma görevi olan kişiydive bunu başarma yolu, şarkı sözleriyle mükemmel bir işti. Çalışmaları birçok kişiye ilham verdi çağdaş Galiçya yazarları.

Gençliği ve ilham kaynağı

Rosalía, onu tanımamaya karar veren bir rahip olduğu için babası olmadan yaşadı, bu yüzden hayatının ilk sekiz yılını Galiçya'da birçok çiftçinin yaşadığı Castro de Ortoño adlı bir varlıkta geçirdi. Galiçya kültürü ve gelenekleri, Rosalía de Castro'nun eserlerini etkileyen faktörlerdir.

Genç bir adam olarak Liceo de la Juventud'da müzik ve çizim gibi kültürel çalışmalar okudu.; o günlerde onun yaşındaki bir kız çocuğu için uygun faaliyetler olarak görülüyordu. Aurelio Aguirre onu bu günlerde tanıyan bir şairdi ve bazı tarihçilere göre duygusal bir ilişkileri vardı.

Rosalía'nın hikayelerinin çoğu, sözde aşkı Aurelio Aguirre'nin hikayelerinden ilham aldı.; ancak romantik bir ilişki içinde oldukları gerçeği doğrulanmadı. 1856'da Madrid'e taşındı, bir yıl sonra İspanyolca yazılmış bir dizi şiir yayınladı ve başlıklı tek bir eserde derledi. Çiçek.

Annesi Teresa de Castro'ya adanmış bir şiir kitabı adadı. AnnemeHayatındaki bu önemli varlığı kaybettiği için hissettiği büyük acıyı, çaresizliği ve yalnızlığı gösterdiği yedi şiir yazdı.

Evlilik

Şiir kitabı Çiçek Manuel Murgía'nın beğenisine buydu, Rosalía'nın bir arkadaşı aracılığıyla tanıştığı bir yazar. Bu adam, kadınların toplumda önemli bir rolünün olmadığı zamanlarda bile, de Castro'nun yazma arzusunu sürdürmesinden sorumluydu.

Castro yakında Murgía ile evlendi. Genç Rosalia, 10 Ekim 1858'de düğün töreni gerçekleştiğinde yaklaşık sekiz haftalık hamileydi.

Bir süre sonra kızı Alejandra doğdu ve onu Aura, Gala ve Ovidio, Amar izledi.. Genç bir adamken kaza sonucu ölen Adriano ve doğmadan önce ölen Valentina; bütün çocukları Galiçya varlığından geldi.

Çoğu temsili işler

Yazar pratikte Galiçya dilinde yazılmış eserlerin yaratılmasına sıfırdan başladı, çünkü Galiçyaca'da hikaye geçmişi yoktu. De Castro, Rexurdiment onun kitabıyla Galiçya şarkıları (1863).

Yazar Rosalía de Castro, Galiçya'nın melodileri ve şarkılarıyla bağlantılı. Toprağının kökleri, ilk kitabının yaratılmasının anahtarıydı. Galiçya şarkılarıBu bölgede aşk, mahremiyet, görgü, sosyal ve politik temaları görebileceğiniz otuz altı şiire sahip.

1880'de Galiçyaca adlı başka bir eser yazdı. Novas'ı sikiyorsun, bu lehçede yazılı ikinci oldu. Rosalía bu şiirleri XNUMX'ların sonunda ve XNUMX'ların başında yazdı. Kadınlara, terk edilmiş bebeklere ve köylülere yönelik tacizleri dile getiren bir hikâyeydi; edebi kadın bu eserinde bir daha Galiçyaca yazmayacağını belirtmiştir.

Sar nehrinin kıyısında 1886'da yayınlandıYazarın son eseriydi ve aynı şekilde tek bir amaca bağlı olan yüzden fazla şiir içeren bir kitaptı. Bu çalışmada Rosalía kendi deneyimlerini açığa çıkardı ve bunlar erkeklere bağlılık, keder, nostalji, hayal kırıklığı ve Tanrı sevgisiyle doluydu.

Bu yazılar onun bir kişi ve yazar olarak olgunlaşmasına yol açtı. onun olarak görülmesine izin veren İspanyol romantizminin en önemli yazarlarından biri. Rosalia rahim kanserine yakalandı ve 15 Temmuz 1885'te İspanya'nın Padrón kentinde öldü ve ülke çapında bir kültürel miras bıraktı.

Rosalía de Castro'nun şiirleri

İşte Rosalía de Castro'nun en temsili şiirsel yapıtlarından bazı parçalar. (İspanyolca yazılmış ve ona çevrilmiş):

Cantares Gallegos (çeviri)

Hoşçakal nehirler; güle güle kaynaklar;

hoşçakal küçük dereler;

güle güle gözlerimi görmek

Birbirimizi ne zaman göreceğimizi bilmiyorum

Benim toprağım

büyüdüğüm yer

çok sevdiğim küçük bahçe

Diktiğim incir ağaçları.

Padros, nehirler, korular,

rüzgarı hareket ettiren çam ağaçları,

cıvıl cıvıl kuşlar

içeriğimin küçük evleri ...

Beni unutma canım

yalnızlıktan ölürsem ...

denize açılan o kadar çok lig ...

Elveda evim! Evim!

Follas novas (çeviri)

Sınırsız uzaydaki bulutlar gibi

gezginler kanat çırpıyor!

Bazıları beyaz

diğerleri siyah;

bazı, nazik güvercinler bana görünüyor

Başkalarını kovarlar

ışıltılı ışık ...

Yükseklikte ters rüzgar esiyor

zaten dağılma,

onları emir ve bilgelik olmadan alıyorlar,

Nerede olduğunu bile bilmiyorum

Nedenini bile bilmiyorum.

Yıllar geçti onları giyiyorlar

hayallerimiz

ve umudumuz.

Sar nehrinin kıyısında

Yaprak dökmeyen bitki örtüsü boyunca

Bu işitme tuhaf söylentiler bırakıyor,

ve dalgalı bir deniz arasında

sebze,

sevgi dolu kuş konağı,

pencerelerimden görüyorum

her zaman çok istediğim tapınak.

Çok istediğim tapınak ...

Peki, onu seviyorsam nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum

hiç ara vermeden kaba sarsılan

düşüncelerim telaşlı

Acımasız kin olduğundan şüpheliyim

göğsümdeki aşkla birleşmiş yaşıyor.

Galiçya mektuplarından Rexurdimiento

The Reexurdimiento Galiçya kültürünün ve harflerinin önemini geri kazandığı aşamaydı. İspanya'da ve Rosalia de Castro bu hareketin öncü kadınıydı.

Parçası Rosalía'nın çalışmasının gücü, Galiçya halkını tanımlayan her şeyden daha fazlasını temsil etmesinde yatıyordu.,

Galiçyaca'da hiçbir eser üretilmeden yıllar geçti, bu yüzden Rosalía'dan sonra birçok başka yazar bu dilde hikayeler yazdı. Oyun Galiçya şarkıları bu hareketi başlattı ve birlikte bazı şiirlerin yaratılmasına bile katılarak Galiçya nüfusunun kalbinde kaldı.

O dönemde İspanya hükümetleri tarafından empoze edilen ideolojiler, Galiçya topluluğunun önemini tamamen görmezden geldi, böylece yıllar içinde üyeleri ayrımcılığa uğradı. Yine de, Rosalía de Castro'nun çalışmalarının gelişinden sonra, Galiçya'nın tüm algısı değişti.