Çağdaş Latin Amerika Şiiri (I)

İspanyol-Amerikan şiirinden bahsettiğimizde, ilk çıkan veya ilklerden biri şüphesiz ki Ruben Dariokiminle Modernismoama bunun ötesinde İspanyol-Amerikan şiiri ya da başka bir büyük şair José Hernández var.

Diğerlerinin yanı sıra şu sesler öne çıkıyor: Gabriela Mistral, Jose Marti, Pablo Neruda, Octavio Paz, Cesar Vallejo y Vicente Huidobro'nun fotoğrafı. Bu yazıda ilk üçünden bahsedeceğiz ve yarın yayınlanacak olan son üçünden bahsedeceğiz. Şiirden veya daha doğrusu iyi şiirden hoşlanıyorsanız, gelenleri okumayı bırakmayın.

gabriela Mistral

Gabriela Mistral, ya da aynısı, Lucia Godoy Şiiriyle gerçekçiliği, gündelik gerçekliği keşfetmeye çalışan, aynı zamanda samimiyete sığınan zamanın şairlerinden biriydi.

1945 Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan Gabriela "Ölüm soneleri", en iyi ve en alakalı eserlerinden biri. İlham alır Romelio Ureta'nın intiharıeski aşkı. Ve ilk sone şu şekildedir:

Erkeklerin koyduğu donmuş nişten,
Seni mütevazı ve güneşli diyara götüreceğim.
İçinde uykuya dalmam gerektiğini erkekler bilmiyordu.
ve aynı yastığın üzerinde rüya görmemiz gerektiğini.

Seni güneşli bir yere yatıracağım
bir annenin uyuyan oğula tatlılığı,
ve dünya beşik yumuşaklığına dönüşmeli
Vücudunuzu ağrılı bir çocuk olarak aldığınızda.

Sonra kir ve gül tozu serpeceğim
ve ayın mavimsi ve hafif tozunda
hafif sakatat hapsedilecek.

Güzel intikamlarımı söyleyerek yürüyeceğim
Çünkü o gizli şerefe hayır eli
bir avuç kemiğine itiraz etmek için aşağı inecek!

Jose Marti

Kübalı José Marti, samimi bir iletişim biçimi olarak şiire sahipti, basit ve günlük olarak biçimsel bir şekilde tezahür etti. Şair kendini "Basit ayetler" şiiriyle, çünkü içinde ruhunu olduğu gibi sundu ve şekillendirdi. Bu ayetleri yazarken kendini şöyle açıklıyor: Adında olduğu gibi, farklı ve zıt unsurlardan oluşan bir birim "Geyiğin zayıflığı" karşı "Çeliğin gücü". Aynı zamanda dayanışma ve kırgınlığın kaldırılması gibi duyguları da yansıtıyor:

Beyaz bir gül yetiştirin
Ocak gibi haziran ayında
Dürüst arkadaş için
bana açık sözlü elini veren.

Ve beni koparan zalim için
birlikte yaşadığım kalp
Deve dikeni veya ısırgan otu yetiştiriciliği;
Beyaz gül yetiştiriyorum.

Pablo Neruda

Bu yazar hakkında kaç kere yazdığımı bilmiyorum ama yorulmuyorum. Neruda, sadece Latin Amerika'da değil, dünya şiirinin en büyük isimlerinden biri olmuştur ve her zaman olacaktır. Sadece çalışmanıza isim vererek "Yirmi aşk şiiri ve çaresiz bir şarkı", 1924'te yayınlandı, her şeyi söylüyoruz ... Ve bu yazar tarafından okunmayı hak eden her şeyi yayınlayacak satırlardan yoksun kalırdım. Ama kısa olacağım ya da en azından şöyle olmaya çalışacağım:

Beni duyman için
sözlerim
bazen zayıflarlar
Kumsallardaki martıların ayak izleri gibi.

Kolye, sarhoş çıngıraklı yılan
Elleriniz için üzüm kadar yumuşak.

Ve sözlerime uzaktan bakıyorum.
Benimkinden daha fazlası onlar senin.
Eski acıma sarmaşık gibi tırmanıyorlar.

Nemli duvarlara böyle tırmanıyorlar.
Bu kanlı oyunun suçlusu sensin.

Karanlık inimden kaçıyorlar.
Her şeyi doldurursun, her şeyi doldurursun.

Senden önce işgal ettiğin yalnızlığı doldurdular,
ve onlar benim üzüntüme senden daha alışkınlar.
Şimdi sana söylemek istediğimi söylemelerini istiyorum
Beni duymanı istediğim gibi duyabilmen için.

Acının rüzgarı onları hala sürüklüyor.
Bazen rüyaların kasırgaları onları alt üst eder.
Ağrılı sesimde başka sesler duyuyorsunuz.
Eski ağızların gözyaşları, eski duaların kanı.
Sev beni ortak. Beni bırakma. Beni takip et
O acı dalgasında beni takip et ortak.

Ama sözlerim senin aşkınla lekeleniyor.
Sen her şeyi işgal edersin, her şeyi işgal edersin.

Hepsinden sonsuzluk kolye yapıyorum
beyaz ellerin için, üzüm kadar yumuşak.

Siz de beğendiyseniz ve bu yazıyı benim yazmak kadar okumaktan zevk aldıysanız, yarın Perşembe günü yayınlanacak olan ikinci bölümü kaçırmayın. İçinde kısaca Octavio Paz, César Vallejo ve Vicente Huidobro hakkında konuşacağız.