Kami ni Platero.
Kami ni Platero Ito ay isa sa mga pinaka sagisag na liriko na piraso na nakasulat sa Espanyol. Trabaho ni José Ramón JiménezMayroong 138 na mga kabanata na ang balangkas ay umiikot sa mga pakikipagsapalaran ng isang batang Andalusian na magbubukid sa kumpanya ng isang palakaibigan at magaling na asno. Inilalarawan ng kanyang mga talata ang damdamin, landscapes, karanasan at pag-uugali na tipikal ng lipunan ng Espanya sa kanayunan sa simula ng ika-XNUMX siglo.
Bagaman marami ang kumukuha nito bilang isang autobiography - at, sa katunayan, eNaglalaman ang teksto ng ilan sa kanyang sariling mga karanasan—, nilinaw ni Jiménez nang maraming beses na hindi ito isang "kathang-isip" na personal na talaarawan. Ngunit ang emosyong maliwanag at muling pinagtibay ng may-akda ay ang pagmamahal na ipinahayag patungo sa kanyang katutubong lupain.
Ang may-akda
Si Juan Ramón Jiménez ay isa sa pinakatanyag na manunulat ng Iberian ng unang kalahati ng ika-XNUMX siglo. Ipinanganak siya sa Moguer, lalawigan ng Huelva, Espanya, noong Disyembre 23, 1881. Doon ay nag-aral siya ng pangunahing at pangalawang edukasyon. Pagkatapos ay lumipat siya sa Puerto de Santa María, sa Cádiz, kung saan kumuha siya ng degree na Bachelor of Arts mula sa paaralan ng San Luis Gonzaga.
Kabataan at maagang publication
Sa pagpapataw ng magulang, nag-aral siya ng Batas sa University of Seville, ngunit bumagsak bago matapos ang kanyang degree. Sa kabisera ng Andalusia, Sa huling limang taon ng ika-XNUMX na siglo, naniniwala siyang natagpuan niya ang kanyang masining na bokasyon sa pagpipinta. Habang ito ay isang nakagaganyak na trabaho para sa, sa lalong madaling panahon naintindihan niya na ang kanyang tunay na potensyal na nakalatag sa mga lyrics.
Samakatuwid Mabilis niyang na-redirect ang kanyang pagsisikap at sinimulang linangin ang tula sa iba`t ibang pahayagan sa Seville at Huelva.. Sa pagpasok ng 1900s, lumipat siya sa Madrid, ang lungsod kung saan pinamamahalaang nai-publish ang kanyang unang dalawang libro: Nymphaeas y Mga Kaluluwa ni Violet.
Ang Pagkalumbay
Ang kanyang pagkagambala sa loob ng mga lupon ng panitikan ng Espanya ay minarkahan ang simula ng isang napakatalino karera, nakoronahan sa pagkuha ng isang Nobel Prize para sa Panitikan noong 1956. Gayunpaman, Ang kanyang mga unang hakbang sa kaluwalhatian ay minarkahan din ng patuloy na pakikibaka laban sa pagkalumbay.. Ang sakit na ito ay sinamahan niya sa natitirang mga araw niya ... at sa wakas ay dinala siya sa libingan noong 1958.
Ang pagkamatay ng kanyang ama noong 1901 ay nagpalitaw ng una sa maraming laban laban sa kakila-kilabot na pagdurusa. Sandali siyang na-intern sa sanatorium, una sa Bordeaux at pagkatapos ay sa Madrid. Ang pagkamatay ng kanyang asawa noong 1956 ay ang huling hampas. Ang pagkamatay ng kanyang kapareha ay naganap tatlong araw lamang matapos mailathala ang balita tungkol sa pagkilala sa kanyang karera ng Sweden Academy.
Tungkol dito, isinaad ni Javier Andrés García ang sumusunod sa kanyang thesis ng doktor sa UMU (2017, Spain):
«Mula sa isinagawang pagsusuri na naabot namin ang mga sumusunod na konklusyon. Una, posible na makilala ang mga tipikal na tampok ng mystical na proseso sa klasikong tatlong yugto na dibisyon ng gawaing patula ni Juanramonian. Ang paghahanap na ito ay magkakaroon ng maraming implikasyon ng hermeneutical, dahil isiniwalat nito ang posibleng pagkakaroon ng isang mas malalim na substratum na malapit na maiugnay sa kanyang gawaing patula. Pangalawa, na si Juan Ramón Jiménez ay nagdusa sa buong buhay niyang mga sintomas na katugma sa isang melancholic depressive disorder, na maaaring masundan kapwa sa kanyang mga autobiograpiko at liriko na kwento »...
Ang Digmaang sibil
Juan Ramon Jimenez.
Tulad ng marami sa kanyang mga kapanahon, si Jiménez ay isang matibay na tagapagtanggol ng Republika. Dahil dito, sa tagumpay ng mga mapanghimagsik na puwersa na humantong kay Francisco Franco sa kapangyarihan noong 1936, kailangan niyang tumakas sa pagpapatapon upang mailigtas ang kanyang buhay. Hindi na siya bumalik sa Espanya; Siya ay nanirahan sa Washington, Havana, Miami at Riverdale, hanggang sa wakas ay tumira sa San Juan, Puerto Rico.
Kami ni Platero: ang paglipat ng isang mahusay na artista
Bukod sa pagiging isang iconic na piraso ng panitikan ng Castilian, Kami ni Platero kumakatawan sa bago at pagkatapos sa loob ng tula ni Jiménez. Sa gayon, lumayo siya mula sa tipikal na istilong modernista - kung saan ang mga form ay nangingibabaw sa damdamin - patungo sa isang pagsusulat na ang nilalaman ay nagbibigay ng katanyagan sa mga totoong karanasan at emosyon.
Mismong ang may-akda, sa isa sa mga huling pahina, ay inihayag nang bukas ang paglipat na ito. Paggamit ng isang talinghaga para dito, isa sa pinaka ginagamit na mapagkukunan sa buong gawain: "Isang kagalakan dapat na lumipad tulad nito!" (tulad ng isang butterfly). "Ito ay magiging para sa akin, totoong makata, ang kasiyahan ng talata" (...) "Tingnan mo siya, anong kasiyahang lumipad tulad nito, dalisay at walang rubble!".
Ang pang-uri sa kabuuan
Kasabay ng mga talinghaga, isa pa sa mga "diskarte" na ginamit ng makata upang hubugin ang kanyang mga linya at mahuli ang publiko, ay ang mga adjective na ironclad. Ibinigay nito ang kanyang mga eksena nang labis na mga detalye ng minuto. Samakatuwid, Kahit na ang pinaka-pabaya sa mga mambabasa ay may maliit na problema sa nakikita ang kanilang mga sarili sa gitna mismo ng mga bukid na kanayunan ng 1900 Andalusia..
Sipi ni Juan Ramón Jiménez.
Ang nasabing naglalarawan na density ay maliwanag sa sumusunod na segment ng mga paunang linya: “Ang Platero ay maliit, mabuhok, malambot; napakalambot sa labas, sasabihin ng isa na ito ay gawa sa koton, na walang mga buto. Ang mga salamin lamang ng jet ng kanyang mga mata ang matigas tulad ng dalawang itim na baso na beetle ”(…)" Siya ay malambot at mahiyain tulad ng isang batang lalaki, tulad ng isang batang babae ..., ngunit tuyo at malakas sa loob tulad ng isang bato ".
Isang kwentong pambata (na hindi kwentong pambata)
Maaari kang bumili ng libro dito: Walang nahanap na mga produkto
Mula noong orihinal na publication noong 1914, Kami ni Platero ito ay kinuha ng publiko bilang isang kuwento para sa mga bata. Gayunman, si Jiménez mismo ang mabilis na nakarating sa pahayag na iyon. Partikular, nilinaw ito ng makatang Andalusian sa paunang salita sa isang pangalawang edisyon. Kaugnay nito, itinuro niya:
"Karaniwan itong pinaniniwalaan na isinulat ko at Platero para sa mga bata, na isang libro ng mga bata. Hindi (...) Ang maikling aklat na ito, kung saan ang kagalakan at kalungkutan ay kambal, tulad ng tainga ni Platero, ay isinulat para sa ... ano ang alam ko para kanino! (…) Ngayon na siya ay pupunta sa mga bata, hindi ako naglalagay o kumukuha ng kuwit sa kanya. Gaano kabuti! (…) Hindi pa ako nakasulat at hindi rin ako magsusulat ng anupaman para sa mga bata, sapagkat naniniwala ako na ang mga bata ay makakabasa ng mga librong binabasa ng kalalakihan, na may ilang mga pagbubukod na naiisip nating lahat. Magkakaroon din ng mga pagbubukod para sa kalalakihan at kababaihan, atbp. ”…
Ng buhay at kamatayan
Ang buong, maganda at maliwanag na buhay, na nakuha ng may-akda sa pamamagitan ng mga kulay at init ng tag-init upang mai-frame ang simula ng kanyang trabaho. Pagkatapos, ang pagbuo ng teksto ay hindi nagdadala ng isang sunud-sunod na pagkakasunod-sunod ng mga kaganapan, kahit na malinaw na ang oras ay sumusulong bilang bahagi ng isang walang katapusang siklo. Ang pagtatapos ng paglalakbay na ito - ang pagsasara nito, ang paglubog ng araw - ay kinakatawan ng taglagas at taglamig.
Ngunit ang buhay ay hindi nagtatapos kahit sa kamatayan. Ang wakas - na tinitiyak ng tagapagsalaysay na hindi mangyayari kay Platero - ay kasama ng limot. Hangga't buhay ang mga alaala, ang isang bagong bulaklak ay muling tatawagan at tumutubo sa lupa. At kasama nito, babalik ang tagsibol.