Mga gawa ni Garcilaso de la Vega

Ang gawa ni Garcilaso de la Vega ay itinuturing na mahalaga sa loob ng mga nagpapahayag na anyo ng Renaissance na tula sa wikang Espanyol. Sa katunayan, kinikilala ang makatang Toledo bilang isa sa mga pioneer ng tula noong tinatawag na Spanish Golden Age. Gayunpaman, hindi niya nakita ang alinman sa kanyang mga nakasulat na nilikha na nai-publish sa kanyang buhay.

Ito ay ang kanyang dakilang kaibigan na si Juan Boscán (1487 - 1542) na siyang nagbuo ng patulang produksyon ni Garcilaso at inilathala ito (post-mortem) kasama ang ilan sa kanyang mga tula noong 1543. Pagkatapos, noong 1569, isa-isang inilathala ng isang printer mula sa Salamanca ang gawa ng kompositor ng Toledo. Nang maglaon noong siglo ding iyon, ang iba pang mga tula​—hindi nai-publish noong panahong iyon​—ay kasama sa katalogo ng makatang Espanyol na kilala ngayon.

Ang mga gawa ni Garcilaso de la Vega

Unang publikasyon ng kanyang mga tula

Ginawa sa pagitan ng 1526 at 1535, Ang maliit na gawaing napanatili hanggang sa kasalukuyan ni Garcilaso ay lumitaw sa unang pagkakataon sa Ang mga gawa ng Boscán kasama ang ilan sa Garcilaso de la Vega (1543). Gayunpaman, sinasabi ng ilang mananalaysay na marahil ay sumulat siya ng mga tradisyonal na liriko at naging isang kilalang makata sa mga korte ng Castilian noong kanyang kabataan.

Sa anumang kaso, Si Juan Boscán ay naging susi sa pag-angkop ng hendecasyllable verse (italic) sa Castilian metrical composition ni Garcilaso. Ang huli ay napakahusay na inayos ang idiomatic na istraktura ng Castilian sa Italian accentuation. Sa parehong paraan, isinama niya ang neoplatonic poetic na nilalaman na tipikal ng Tana na tula ng Renaissance.

Inspirasyon at impluwensya

Mahalaga rin si Boscán para sa pagpapahalaga ni Garcilaso sa tula ng kabalyerong Valencia na si Ausiàs March. Ang isa pang mahalagang pigura sa buhay ng kompositor na Espanyol ay si Pedro de Toledo, na naging Viceroy ng Naples. Tiyak, ang dalawang pananatili ni Garcilaso (1522-23 at 1533) sa katimugang lungsod ng Italya ay minarkahan ang pagsasama ng mga tampok na Petrarchan sa kanyang tula.

Noong 1526, nakilala ng makatang Toledo si Isabel Freire de Andrade, isa sa mga babae ng Isabella ng Portugal nang ikasal ang magiging empress kay Carlos I. Ayon sa ilang akademya, ang dalagang Portuges ay lumilitaw bilang pastol na si Elisa sa mga taludtod ni Garcilaso de la Vega. Tila, naapektuhan ito nang pakasalan niya si Don Antonio de Fonseca, konsehal ng Toro (Castilla) noong 1529.

Iba pang pag-ibig na dapat banggitin

Noong 1521, nagkaanak si Garcilaso ng isang anak sa labas —bagaman kasama sa kanyang kalooban— kasama si Guiomar Carrillo, na kilala bilang unang pag-ibig ng makatang Toledo. Ang babaeng ito ay tinutukoy bilang ang Galatea sa Eclogue ko. Bukod pa rito, si Magdalena de Guzmán (isang pinsan) ay si Camila sa Eclogue II at ang magandang Beatriz de Sá, asawa ng kanyang kapatid na si Pablo Laso (tinukoy din bilang Elisa).

Mga katangian ng liriko ni Garcilaso de la Vega

Ang trabaho ng Garcilaso de la Vega Binubuo ito ng tatlong eclogue, apat na kanta, apatnapung soneto, isang sulat, isang oda at walong songbook. tradisyunal na uri (nakaayos sa octosyllabic verses). Sa kompendyum na ito posibleng pahalagahan sa lahat ng dimensyon nito ang pag-renew ng mga tema at genre na ginamit sa loob ng liriko ng Renaissance.

Bukod dito, ang ilan sa mga sonnet at eclogue ni Garcilaso ay itinuturing ng mga mananalaysay bilang isang tapat na representasyon ng huwarang ginoo ng Renaissance. Kasabay nito, ang kanyang mga taludtod ay tiyak na isinama ang mga sukatan ng Italyano na liriko na tula sa mga komposisyon sa Espanyol.

Paksa

Karamihan sa mga soneto ni Garcilaso ay may likas na pagmamahal, bukod dito, ang ilan sa mga isinulat noong kanyang kabataan ay nagpapakita ng mga katangian ng tradisyonal na songbook. sa halip, ang mga sonnet na iyon na nilikha sa isang mas mature na edad ng makata sa Toledo ay nagpapakita ng isang diskarte na higit na katangian ng Renaissance sensibility (nararamdaman din sa mga kanta nila).

Soneto XXIII

“Basta rose at lily

ang kulay ay ipinapakita sa iyong kilos,

at ang iyong masigasig, tapat na hitsura,

may malinaw na liwanag ang matahimik na bagyo;

at habang ang buhok, na nasa ugat

ginto ang pinili, na may mabilis na paglipad,

sa pamamagitan ng magandang puting leeg, patayo,

gumagalaw, kumakalat at gumulo ang hangin;

kunin mula sa iyong masayang tagsibol

ang matamis na prutas, bago ang galit na panahon

takpan ng niyebe ang magandang summit.

Ang nagyeyelong hangin ay malalanta ang rosas,

babaguhin ng liwanag ng edad ang lahat,

sa hindi paggawa ng pagbabago sa kanilang kaugalian”.

Kalikasan sa akda ni Garcilaso

Bukod dito, Ang mga eklogo ni Garcilaso ay bumubuo ng pinakamataas na pagpapahayag ng kanyang talento sa patula. Sa kanila, pinag-isipan ng ilang pastol ang mga tanong na may kaugnayan sa pag-ibig sa isang konteksto ng idealized na kalikasan. Sa kabila ng enumeration Eclogue II Ito ang unang isinulat ng kompositor ng Castilian at, kabilang sa tatlo sa kanyang pagiging may-akda, ang nag-iisang nagtanghal ng isang dramatikong balangkas.

Eclogue II (fragment)

“Albanian

Panaginip ba ito, o talagang naglalaro ako

ang puting kamay? Ah, panaginip, nanunuya ka!

Ako ay naniniwala na parang baliw.

Oh ingatan mo ako! lumilipad ka

Gamit ang mabilis na mga pakpak sa pamamagitan ng pinto ng itim na kahoy;

Nakahiga ako dito umiiyak.

Hindi pa ba sapat ang malubhang kasamaan kung saan ito nagigising

ang kaluluwa ay nabubuhay, o upang ilagay ito nang mas mahusay,

namamatay ba sa walang katiyakang buhay?

salicium

Albanio, tumigil ka sa pag-iyak, qu'en oíllo

nagdalamhati ako

Albaniano

Sino ang naghahatid sa aking pagluluksa?

salicium

Narito kung sino ang tutulong sa iyong pakiramdam.

Albaniano

Nandito ka ba Salicio? malaking aliw

Ako ay nasa anumang masama sa iyong kumpanya,

ngunit mayroon ako dito sa kabaligtaran ng langit”.

Talambuhay ni Garcilaso de la Vega

Walang pinagkasunduan ang mga mananalaysay tungkol sa taon ng kapanganakan ni Garci Lasso de la Vega (pangalan ng pagbibinyag). Isa sa mga katiyakan sa bagay na ito ay ipinanganak siya sa Toledo sa pagitan ng 1491 at 1503, sa loob ng isang pamilya ng maharlikang Castilian. Siya ay naulila sa kanyang ama sa murang edad, ngunit hindi ito naging hadlang sa kanya na ibabad ang mga pakana sa pulitika ng kaharian ng Castile..

Ang kanyang kabataan sa mga korte ng Castilian

Ang batang Garcilaso ay nakatanggap ng isang kumpletong edukasyon para sa kanyang panahon sa mga Hukuman ng kaharian. Doon, natutunan niya ang ilang mga wika (Latin, Greek, Italyano at Pranses) at nakilala si Juan Boscán, kung kanino siya ay malamang na may utang sa kanyang predilection para sa Levantine poetry. Noong 1520, ang makata ay naging isang maharlikang sundalo; mula noon ay lumahok siya sa maraming kampanyang militar sa paglilingkod kay Haring Carlos I.

Noong Nobyembre 11, 1523, si Garcilaso de la Vega ay hinirang na Santiago sa simbahan ng San Agustín sa Pamplona. Sa mga sumunod na taon, nagpatuloy siyang lumahok sa mahahalagang ekspedisyon ng militar (malubhang nasugatan siya sa isa sa kanila). Samantala, noong 1525, pinakasalan niya si Elena de Zúñiga, kapatid ni Carlos I ng Espanya, na nagkaroon siya ng limang anak.

Mga huling kampanyang militar, pagpapatapon at kamatayan

Noong 1530, si Garcilaso ay bahagi ng royal excursion ni Carlos I sa Bologna, kung saan siya ay naging Charles V, Holy Roman Emperor. Pagkaraan ng isang taon, siya ay ipinatapon (para sa pakikilahok sa isang hindi awtorisadong kasal) sa isla ng Schut (Danube), bago tumira sa Naples. Noong 1535, nakatanggap siya ng dalawang hiwa ng sibat sa kanyang bibig at kanang braso noong Araw ng Tunis.

Nang sumunod na taon, nakipagdigma si Charles V laban kay Francis I ng France. Di nagtagal, si Garcilaso ay hinirang na field master para sa ekspedisyon sa pamamagitan ng Provence. Doon, siya ay malubhang nasugatan sa labanan sa panahon ng pag-atake sa kuta ni Muy. Sa wakas, namatay ang makata at sundalo ng Toledo sa Nice, noong Oktubre 14, 1536.