Ang pag-alam ng kaunti pa sa lalim ng mga "baliw" na manunulat na binigyan kami ng labis na kagalakan sa kanilang mga likhang pampanitikan ay laging magagamit. Marahil sa ganitong paraan naiintindihan natin sa bahagi kung ano ang humantong sa kanila na magsulat alinsunod sa aling mga libro. Kung nais mong malaman tungkol sa anecdotes at nakakatuwang katotohanan tungkol sa mga libro at manunulat manatili sa Actualidad Literatura upang kunin ang maliit na oras na ito. Ito ay nakakaaliw!
Ang mga pangalan at pamagat na makikita natin dito ay: Kafka, Charles Dickens, Lord Byron, Victor Hugo at ang nobelang "Les Misérables" at Arthur Miller.
Arthur Miller at ang kanyang mukha na parang ...
Si Arthur Miller ay nakaupo sa isang bar na umiinom, nang may lumapit sa kanya na lalaki napakahusay na bihis na nagsimula sa susunod pag-uusap:
-Hindi ka ba Arthur Miller?
-Oo ako dahil?
-Hindi mo ako naaalala?
-Ang iyong mukha ay pamilyar sa akin, ngunit ...
-Ako ang dati mong kaibigan na si sam. Sama-sama kaming nag-aaral sa high school ...
-Natakot ako na ...
-Buhay ay naging mabuti para sa akin. Nagmamay-ari ako ng isang department store. Ano ang ginagawa mo?
-Well, ako ..... Upang magsulat
-At ano ang isusulat mo?
-Play, lalo na
-Nagawa na ba sila ng isa para sa iyo?
-Oo, ilan
-Sabihin sa akin ang pamagat, upang makita kung alam ko ito
-Well ... baka narinig mo ang tungkol sa "Death of a salesman"?
Ang lalaki ay tuliro na nakabuka ang bibig. Namumutla ang kanyang mukha at nanatili sandali kung siya ay nagsasalita. Maya-maya ay tinanong niya:
-Hindi ba ikaw ang manunulat ng Arthur Miller?
Dylan-Thomas at ang kanyang mga tula
Sa mga salita mismo ng makatang si Dylan-Thomas, ang kanyang mga tula "Ni hindi man niya naiintindihan ang mga ito"… Hukom para sa iyong sarili:
«Umiiyak na mabubuting tao, pagdating ng huling alon
Para sa kinang na kung saan ang kanyang marupok na gawa ay maaaring sumayaw sa isang berdeng bay,
Ang mga ito ay galit na galit, galit sa pagkamatay ng ilaw.
At ang kamatayan ay hindi magkakaroon ng panginoon.
Kahit na ang mga seagull ay hindi na sumisigaw sa iyong tainga
ni malakas na pagbagsak ng mga alon sa mga baybayin;
Kahit na ang mga bulaklak ay hindi tumutubo kung saan sila dati o lumaki
higit na ang ulo sa suntok ng ulan;
Kahit na sila ay baliw at patay bilang mga kuko,
ang mga ulo ng mga bangkay ay martilyo daisy;
Sasabog sila sa araw hanggang sa sumabog ang araw
at ang kamatayan ay walang kapangyarihan.
Mukhang hindi sila masyadong kumplikado upang maunawaan, hindi ba?
Victor Hugo at «Les Miserables»
Si Víctor Hugo ay naglalakbay ngunit bilang isang mahusay na manunulat na naghihintay sa kanyang mga nilikha, nais niyang malaman kung paano ang edisyon ng kanyang nobela "Ang mga miserable".
Sumulat ng isang liham sa kanya editor na si Hurst at Blackett paglalagay ng isang simpleng marka ng tanong "?". At ang sagot na matatanggap mo ay kasing simple ng tanong, habang sinasagot mo ng isang simpleng tandang padamdam "!". Sinabi nila na ito ay ang pinakamaikling sulat sa kasaysayan...
Ngayon ay maaaring maging normal sa amin, kasama ang mga pasilidad na mayroon tayo pagdating sa pakikipag-usap (Whatsapp, mga email, Facebook, atbp.), ngunit pagkatapos ay isipin ang pagpapadala kung paano makatanggap ng isang liham na may isang character lamang. Si Victor Hugo ay isang 'crack' at ang kanyang editor ay hindi malayo sa likuran.
Si Kafka at ang batang babae na may nawala na manika
Sa pamamagitan ng ikinuwento ni Dora DymantSentimental na kapareha ni Kafka sa kanyang mga huling taon, ang nobelista ay may bituin sa isang anekdota na maraming sinasabi tungkol sa kanyang pagkatao.
«Habang naglalakad sa isang parke malapit sa kanyang bahay, natagpuan niya ang isang batang babae na umiiyak dahil nawala sa kanya ang kanyang manika. Sa araw na iyon, pumasok siya sa parehong estado ng pag-igting ng nerbiyos na nagmamay-ari sa kanya sa tuwing umupo siya sa kanyang mesa, kung magsulat ba ng isang liham o isang postkard. Nagpasya siyang magsulat ng isang sulat kung saan sinabi ng manika ang dahilan ng kanyang pag-alis. Nagpasya siyang magpunta sa buong mundo. Habang ang batang babae ay natagpuan ang ginhawa sa kanyang pagbabasa, nagpatuloy si Kafka sa pagsulat ng mga missive mula sa manika na nagsalita tungkol sa kanyang paglalakbay din sa loob ng tatlong linggo. Sa huling liham, ipinaliwanag niya kung bakit hindi siya makakabalik: magpapakasal siya, na sa palagay namin ay isang makatuwirang paliwanag sa kanyang pag-abandona sa batang babae.
Si Charles Dickens at ang kanyang hindi nangangailangan ng pag-iisa upang makapagtuon ng pansin
Sa mga salita ng kanyang bayaw na si Burntt:
"Isang hapon sa Doughty Street, si Gng. Dickens, aking asawa, at ako ay nakikipag-usap tungkol sa banal at sa tao sa pag-ibig ng apoy, nang biglang lumitaw si Dickens. "Paano, dito ka?" Bulalas niya. "Mahusay, ngayon dinadala ko ang trabaho." Makalipas ang ilang sandali pagkatapos ay lumitaw ulit siya kasama ang manuskrito ng Oliver Twist; pagkatapos ay hindi tumitigil sa pagsasalita, umupo siya sa isang mesa, nakiusap sa amin na ipagpatuloy ang aming pag-uusap, at ipinagpatuloy ang pagsusulat, nang napakabilis. Paminsan-minsan ay makikialam din siya sa aming mga biro, ngunit hindi tumitigil upang ilipat ang panulat. Pagkatapos ay babalik siya sa kanyang mga papel, na nakadikit ang dila sa pagitan ng labi at nanginginig na kilay, nahuli sa gitna ng mga tauhang inilalarawan niya ... »
Nakita ito, Si Charles Dickens ay lumilikha ng higit pa at mas mahusay kapag nagkaroon siya ng paggalaw at pagmamadali ng mga tao sa paligid niya... Hindi karaniwang bagay sa gitna ng karamihan ng mga manunulat na ginusto ang pag-iisa upang likhain muli ang kanilang bapor.
Panginoon Byron
Ang buhay ni Lord Byron ay puno ng mga anecdote at mausisa na mga katotohanan na sorpresa pa rin:
- Ito ay patihendido (Pinasadya ko ang aking mga daliri sa paa).
- Su unang pagtatalik ito ay 9 taong gulang, may governess na si Mary Gray.
- Fue kinikilalang bisexual.
- Ito ay isang katapusang pedophile.
- Umibig siya sa dalawa niyang pinsan.
- Sinasanay ko ang incest kasama ang kanyang kapatid na babae na si Augusta Leigh, na mayroong isang anak na babae at napapabalitang ito ay maaaring si Byron mismo.
Isang buong maikling pagnanasa at kontrobersyal na buhay ... Namatay siya sa edad na 36.
At hanggang dito, mga mambabasa. Kung gusto mo ang mga ganitong uri ng mga artikulo kung saan maaari naming makilala ang ilan sa aming mga paboritong may-akda nang kaunti pa, ipaalam sa amin sa seksyon ng mga komento. Salamat!
Ano ang ibig sabihin na si Byron ay isang "kasapi" na pedopilya?
Ipagpalagay na ang "kasapi", na inilapat sa isang tao, ay nangangahulugang siya ay mahusay o perpekto sa aktibidad na tinukoy niya, hindi ko maintindihan ang konsepto sa kasong ito ...
Ginagamit niya ito bilang isang participle ng pandiwa na "ganap" na kung saan ay "Upang ganap na makamit ang isang bagay." Sa puntong iyon, kung ano ang ibig niyang sabihin ay nakikipagtalik siya sa mga bata. Ang tanong ko ay kung ito ay isang kalabisan. Mayroon bang isang pedopilya na hindi nakipag-ugnay sa mga bata o menor de edad ayon sa batas? O siya ba na mayroong erotikong pagkahilig sa mga bata, ngunit hindi tinupok ito, ay naiwan sa isang mas malawak na larangan ng pedophilia at ang pedophilia ay inuri lamang para sa mga kasunod na krimen ng pedophilia?
Talagang nasiyahan ako sa artikulong ito. Binigyan mo ako ng isang mabibigat na regalo dahil hindi ko alam si Dylan-Thomas at mayroon siyang paghinga na napaka komportable para sa akin, sapat na upang mawala ang mga walang bisa upang maunawaan siya. Salamat ulit, na-download ko na ang isang kumpletong antolohiya sa kanya. Salamat ulit hehe
Kumusta mga carmen.
Salamat sa artikulong ito, napaka-interesante. Hindi niya alam ang mga anecdote tungkol kina Arthur Miller, Dylan-Thomas, Dickens, at Lord Byron. Oo, iyon ni Victor Hugo. At ang kay Kafka ay maaaring nabasa na nito matagal na, bagaman hindi ko alam na ang anekdota na ito ay lilitaw sa aklat ni Paul Auster at ginamit ito ni Jordi Sierra i Fabra.
Nagtataka ako kung ano ang nangyari sa mga titik na sinulat ni Kafka na nagpapanggap na maging manika at kung mayroon sila, nasaan sila? Marahil sila ay nawasak o marahil, tulad ng nangyari nang maraming beses sa iba pang mga dokumento, napag-isipan nila ang hindi inaasahang sandali. Sana balang araw makabawi sila.
Ang tulang Dylan-Thomas ay napakahusay at totoo na hindi mahirap intindihin.
Tungkol kay Dickens, maraming curiosities: gustung-gusto niyang maglakad at napakahaba ng paglalakad. Naaakit siya sa pag-arte at mahusay niyang ginawa ito. Karaniwan sa kanya na ilarawan ang iba't ibang mga character sa kanyang pamilya at mga kaibigan kapag binasa niya nang malakas ang kanilang mga kwento. Ano pa, mag-a-audition siya para sa isang prestihiyosong paaralan sa pag-arte sa London at isang hindi maayos na sipon ang pumigil sa kanya na gawin ito. Hindi na siya sumubok ulit. Kahit na ang isang sikat na artista ng kanyang panahon ay pinuri ang mga katangian ng pag-arte ni Dickens.
Nais kong, tulad ng maraming iba pang mga mambabasa ng blog na ito, na sa bawat linggo ay nai-publish mo ang isang artikulo tulad ng isang ito. Gusto kong basahin ang makasaysayang, pampanitikan o anumang iba pang anecdotes.
Isang pagbati sa panitikan, at hindi anecdotal, mula sa Oviedo.
Kumusta ulit, Carmen.
Ang "The Storyteller" ay tama: ang pang-uri na "kasapi" ay hindi tama sa tabi ng "pedophile." Bagaman ang kahulugan kung saan mo nasabing perpektong naiintindihan ito.
Isang pagbati sa panitikan mula sa Asturias.
Gustung-gusto ko ang artikulo !!
Okay, si Dylan Thomas ay hindi Machado, ngunit may isang napakapangit na pagsasalin, normal na mukhang isang nabuong patatas ... Sa palagay ko dapat na naiwan natin ang "pag-unawa sa tula." Ang Little Viennese Waltz ni Lorca ay lubos na naintindihan, halimbawa, kumpara sa mga tula ni Thomas?
Isa pang bagay: Hindi ko maintindihan ang script na sumasali sa pangalan at apelyido, Carmen-guillen!