Photography: Teresa Viejo. Kagandahang-loob ng Communication Ingenuity.
A Theresa Old Kilala siya sa kanyang propesyonal na karera bilang mamamahayag, ngunit ito rin manunulat bokasyonal. Ginagamit niya ang kanyang oras sa pagitan ng radyo, telebisyon, ang relasyon sa kanyang mga mambabasa at higit pang mga workshop at pag-uusap. Bilang karagdagan, siya ay isang Goodwill Ambassador para sa UNICEF at ang Foundation for Victims of Traffic. Nakasulat siya ng mga sanaysay at nobela na may mga pamagat tulad ng Habang umuulan o Ang alaala ng tubig, bukod sa iba pa, at ipinakita na ngayon Ang babaeng gustong malaman ang lahat. Sa pakikipanayam Sinasabi niya sa amin ang tungkol sa kanya at iba pang mga paksa. Maraming salamat sa iyong atensyon at oras.
Teresa Viejo — Panayam
- ACTUALIDAD LITERATURA: Ang iyong pinakabagong nobela ay pinamagatang Ang babaeng gustong malaman ang lahat. Ano ang sasabihin mo sa amin tungkol dito at saan nagmula ang ideya?
TERESA LUMANG: Ang batang babae na gustong malaman ang lahat ay hindi isang nobela, ngunit isang gawaing nonfiction sa paligid ng kuryusidad, isang kuta kung saan ang pagsasaliksik ko ay nagdadalubhasa sa mga nakaraang taon, na namamahala din sa isapubliko ang mga benepisyo nito at isulong ang paggamit nito sa mga kumperensya at pagsasanay. Ang aklat na ito ay bahagi ng isang proseso na nagbibigay sa akin ng malaking kagalakan, ang huling simula ang aking doctoral thesis upang suportahan ang pag-aaral na ito.
- AL: Maaari mo bang balikan ang unang aklat na iyong nabasa? At ang unang kwentong isinulat mo?
TV: I guess it would be a copy of the saga of Ang lima, ni Enid Blyton. Naalala ko din lalo Pollyanna, ni Eleanor H. Porter, dahil ang kanyang masayang pilosopiya sa kabila ng mga paghihirap na nararanasan ng karakter, ay nagmarka sa akin ng husto. Nang maglaon, sa paglipas ng panahon, nakita ko dito ang mga binhi ng positibong sikolohiya na ginagawa ko ngayon. sa paligid ng oras na iyon Nagsimula akong magsulat ng mga misteryosong kwento, na tila hindi karaniwan para sa isang batang babae na labindalawa, labintatlo, ngunit, tulad ng sinabi ni Juan Rulfo, "lagi naming isinusulat ang aklat na gusto naming basahin."
- AL: Isang pinuno ng manunulat? Maaari kang pumili ng higit sa isa at mula sa lahat ng mga panahon.
TV: Pedro Paramo, ni J. Rulfo ang librong palagi kong binabasa. Ang may-akda ay tila sa akin ay isang hindi pangkaraniwang nilalang sa kanyang pagiging kumplikado. mahal ko Garcia Marquez, Ernesto Sabato, at Elena Garro; Tinulungan ako ng mga nobelang boom na lumago bilang isang mambabasa. ang mga tula ng Peter Salinas lagi nila akong sinasamahan; kontemporaryo sa kanya, bagaman sa ibang kasarian, ay Daphne du maurier, na ang mga pakana ay umaakit sa akin mula sa simula, isang magandang halimbawa na maaari kang maging tanyag at magaling magsulat. at inirerekumenda ko sa Olga Tokarczuk para sa isang bagay na katulad, isang nagwagi ng Nobel Prize na ang mga libro ay agad na nakakabighani. Edgar Allan Poe sa pagitan ng mga klasiko at Joyce Carol Oates, kontemporaryo.
- AL: Anong character sa isang libro ang nais mong makilala at malikha?
TV: More than a character, gusto ko sana bisitahin ang alinman sa mga setting mula sa mga nobela ni Daphne du Maurier: Bahay ni Rebecca, Jamaica Inn, ang bukid kung saan nakatira ang pinsan na si Rachel...
- AL: Anumang mga espesyal na ugali o gawi pagdating sa pagsulat o pagbabasa?
TV: Wow, ang dami! Ang bawat nobela ay may hanay ng mga aroma, kaya Kailangan kong magsulat gamit ang mga mabangong kandila o air freshener sa paligid ko. sa aking opisina Lumilikha ako ng kapaligiran ng aking mga karakter gamit ang mga lumang larawan: mga tela at damit na kanilang gagamitin, ang mga bahay kung saan magaganap ang plot, ang mga kasangkapan at mga personal na bagay ng bawat isa sa kanila, ang mga tanawin ng mga lokasyon... kung ang ilang aksyon ay magaganap sa isang lungsod, sa isang tunay na kapaligiran , kailangan kong hanapin ang mapa na Ipaliwanag kung ano ito noong panahong naganap ang kuwento. Ang mga larawan ng mga gusali nito, ang mga repormang ginawa pagkatapos, atbp.
Bilang halimbawa, sa pagsulat ng aking pangalawang nobela, Maaaring hanapin ka ng oras, pinagtibay mexican idyoma upang ibigay ang mga ito sa mga karakter at nasanay ako sa pagkaing Mexicano, isinasawsaw ang aking sarili sa kultura nito. Karaniwan kong sinasabi na ang pagsulat ng isang nobela ay isang paglalakbay: sa loob, sa oras, sa ating sariling mga alaala at sa kolektibong alaala. Isang regalo na dapat ibigay ng bawat isa sa atin, kahit minsan sa isang buhay.
- AL: At ang iyong ginustong lugar at oras upang magawa ito?
TV: Sa opisina ko, na marami likas na liwanag, at mas gusto kong magsulat sa araw. Mas maganda sa umaga kaysa sa hapon.
- AL: Mayroon bang ibang mga genre na gusto mo?
TV: Sa pangkalahatan, gusto ko ang mga soap opera na may magandang load misteryo, ngunit dumadaan din ito sa mga streak. Halimbawa, sa mga nakaraang taon mas marami akong nabasang non-fiction: neuroscience, sikolohiya, astrolohiya, pamumuno at personal na paglago... at, sa aking mga pagbabasa, laging pumapasok ang mga teksto sa espirituwalidad.
- AL: Ano ang binabasa mo ngayon? At pagsusulat?
TV: Napakadalas na pagsasama-samahin ko ang ilang mga libro sa parehong oras; sa maleta kong bakasyon ay isinama ko ang mga nobela Hamnet, ni Maggie O'Farrell, at Ang langit ay asul, ang lupa ay puti, ni Hiromi Kawakami (sa pamamagitan ng paraan), at ang mga sanaysay mag-isip mulini Adam Grant pagiging relational, ni Kenneth Gergen at ang kapangyarihan ng kagalakan, ni Frédérich Lenoir (ang kanyang mga pagmuni-muni ay sumasalamin nang kaunti). At ngayon lang ako nakatanggap ng Blonde, ni Carol Oates, ngunit para sa halos 1.000 na pahina nito ay kailangan ko ng oras.
Kung tungkol sa pagsusulat, ako pagtatapos ng isang kwento na ako ay inatasan para sa isang compilation. At isang nobela ang umiikot sa aking isipan.
- AL: Ano sa palagay mo ang eksena ng pag-publish at kung ano ang nagpasyang subukan mong i-publish?
TV: Actually, hindi ko talaga alam kung ano ang isasagot ko sa iyo kasi Ang pagsusulat at paglalathala para sa akin ay naka-link. Inilathala ko ang aking unang libro noong taong 2000 at ito ang resulta ng mga pakikipag-usap ko sa aking publisher; Palagi kong pinapanatili ang tuluy-tuloy na pakikipag-ugnayan sa aking mga editor, pinahahalagahan ko ang kanilang trabaho at ang kanilang mga kontribusyon, upang ang huling resulta ay karaniwang ang kabuuan ng ilang mga view sa panahon ng proseso ng paglikha.
- AL: Ang panahon ba ng krisis na nararanasan namin ay mahirap para sa iyo o magagawa mong mapanatili ang isang bagay na positibo para sa mga kwento sa hinaharap?
TV: Ang bawat panahon ay may kani-kaniyang krisis, ang digmaan at ang mga multo nito, at ang mga tao ay dapat matutong pamahalaan ang mga ito. Imposibleng itanggi ang hirap ng senaryo na ating kinalalagyan; ngunit kapag nagsusulat tungkol sa iba pang mga makasaysayang junctures ito ay tumutulong sa iyo upang relativize at din upang maunawaan. Hindi ko maisip ang pagdurusa ng aming mga lolo't lola na nagsisikap na makahanap ng normal sa panahon ng digmaang sibil, at patuloy na umagos ang buhay: ang mga bata ay pumasok sa paaralan, ang mga tao ay lumabas, nagpunta sa mga coffee shop, umibig at nagpakasal. Ngayon ang mga kabataan ay nangingibang-bansa para sa mga kadahilanang pang-ekonomiya at noong 1939 sila ay tumakas para sa mga kadahilanang pampulitika. Ang ilang mga katotohanan ay malapit nang malapit, kaya upang maunawaan kung ano ang ating nararanasan dapat nating basahin ang kamakailang kasaysayan.