ห้า
บทความนี้ไม่เป็นปัจจุบันเนื่องจาก การออกใหม่ของหนังสือคลาสสิกของ Enid Blyton อยู่ในร้านหนังสือมาระยะหนึ่งแล้ว. สิ่งแรกคือการรวบรวมสองเล่มดั้งเดิมในโรงเรียนประจำในวัยเด็กที่มีชื่อเสียงที่สุดของเด็กผู้หญิงหลายคนเช่นฉัน: มาลอรี่ทาวเวอร์ y ซานตาคลารา. จากนั้นรุ่นใหม่ของคอลเลกชันเหล่านี้และของ ห้า.
ฉันเก็บหนังสือประมาณสี่หรือห้าเล่มของ ห้าหนึ่งในนั้นอยู่ในรูปถ่ายและฉันโชคดีที่ไม่กี่ปีที่ผ่านมาพวกเขาให้หนังสือสองเล่มที่ฉันพูดถึง ฉันกินพวกมันในฤดูร้อนปีเดียวอายุสี่สิบเศษ ในเวลาที่มีการพูดคุยของ การดัดแปลงตำราของเขาให้เข้ากับยุคสมัยใหม่ที่ถูกต้องทางการเมืองของวันนี้. คนแรกที่ทำได้คือชาวอังกฤษแน่นอน แต่เมื่อไม่นานมานี้ฉันได้อ่าน บทความนี้. และอย่างไรก็ตาม ...
ฉันพยายามที่จะกังวลเรื่องความยุติธรรมและขั้นต่ำ (เป็นเรื่องของหลักการและปัญหาบางอย่างที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมาน) เมื่อฉันเห็นคำว่า "ความถูกต้อง" และ "การเมือง" ในประโยคเดียวกัน หากนอกจากนี้การแก้ไขเป็นภาษาศาสตร์ให้พิมพ์ "ที่อยู่อาศัย" ลมพิษทำให้ฉันแพ้ในระดับที่แตกต่างกัน ดังนั้น ฉันระมัดระวังก่อนที่จะแต่งหน้าแบบปิรูเอตต์หรือภาษาศาสตร์ ที่ฉันเป็น
ฉันอ่านหนังสือการ์ตูน Blyton หรือการ์ตูน Tintin (ซึ่งก็ทิ้งตัวเขาเองเมื่อไม่นานมานี้) - เมื่อเราไม่ถูกต้องและภาษาไม่ใช่เครื่องมือทางการเมืองอย่างที่เป็นอยู่ ฉันอ่านตอนเป็นเด็กผู้หญิงอายุเจ็ดสิบแปดจากเมือง La Mancha และจากโรงเรียนแม่ชี และใน La Mancha เราก็เป็นคนธรรมดาเช่นเดียวกับ Terroir
หนังสือเล่มที่สี่ในชุดซานตาคลารา
ดังนั้นเมื่ออายุเก้าสิบหรือสิบเอ็ดปีมีเหตุผลคนหนึ่งอ่านโดยไม่มีแนวทางอื่นใดนอกจากใช้เวลา (หรือไม่) ให้เป็นประโยชน์กับการอ่านนั้น ย ฉันมีช่วงเวลาที่ดีที่สุด กับเค้กขนมปังขิง, ทัศนศึกษายามเย็น, กีฬาชนิดหนึ่ง และความยุ่งเหยิงความชั่วร้ายและเล่ห์เหลี่ยมนับพันที่สาวอังกฤษแห่งซานตาคลาราและตอร์เรสเดอมาลอรีสร้างต่อกัน และฉันซ่อนตัวอยู่ในถ้ำทั้งหมดและตรวจสอบความลึกลับทั้งหมดของ Kirrin ที่มาพร้อมกับ Jorge ญาติของเขาและสุนัขของพวกเขา Tim ในการผจญภัยของพวกเขา
ฉันจะเพิ่มสิ่งนั้น ฉันสนุกแบบเดียวกันกับ William Brown จาก Richmal Crompton British Blyton ร่วมสมัยอีกคนหนึ่ง. ฉันได้รับหนังสือของเขามาจากพ่อของฉันและมันทำให้ฉันหลงใหล ต่อมาพวกเขาให้ฉันมากขึ้น ฉันคิดว่าตอนนี้ Guillermo Brown เป็นเด็กที่ไม่ถูกต้องทางการเมืองมากที่สุดเท่าที่จะมีได้
อย่างไรก็ตามความจริงก็คือคนเราอายุมากขึ้นอ่านต่อไป และเรียนรู้ว่าความเกลียดชังหรือการเหยียดสีผิวมีอยู่ในหนังสือของ Blyton. นอกจากนี้คุณภาพงานวรรณกรรมของเธอยังเป็นที่น่าสงสัยและนั่นคือเหตุผลที่เธอถูกมองว่าเป็นนักเขียนอันดับสอง เขายังเกิดในศตวรรษที่สิบเก้าในบริเตนใหญ่แห่งจักรวรรดิและอาณานิคมที่นี่และที่นั่น เขาเสียชีวิตในปี 60 มาก ห่างจากความคิดและวิสัยทัศน์ใหม่ของแนวคิดปัจจุบัน.
กล่าวอีกนัยหนึ่งอีกครั้งหนึ่งการถกเถียงชั่วนิรันดร์ใช้กับนักเขียนทุกคนด้วยสมมติว่ามีตำหนิในไฟล์ของเขาต่อไป รูปแบบและวิธีการเล่าเรื่องนั้นมีอิทธิพลหรือไม่ ในความคิดของเด็กและเยาวชนที่เราอ่านแล้ว? ฉันตอบได้แค่ตัวเองว่าไม่มีความคิด คุณทำได้โดยไม่รู้ตัวหรือไม่? บางที แต่สำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่าไม่ใช่ในฐานะผู้อ่าน แต่ในฐานะผู้คนเราเป็นผลผลิตจากสิ่งที่เราอ่านใช้ชีวิตและสังเกตนอกเหนือจากการศึกษาและสิ่งแวดล้อมของเรา
หนังสือบางเล่มของฉันตั้งแต่วัยเด็กและก่อนวัยรุ่น
ฉันอ่านหนังสือของ Blyton เล่มนั้นด้วย พวกเขายังคงขายดีเพราะจักรวาลและการออกแบบมีระเบียบ โครงสร้างของมันคลาสสิกและสาระสำคัญไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าจะทำไปแล้วก็ตาม สิ่งที่เรียกว่า«การปรับตัว»อื่น ๆ «การตัดแต่งกิ่ง»และอื่น ๆ «เซ็นเซอร์». ฉันถามตัวเองด้วยคำถามเหล่านี้:
ว่าฉันสนุกกับเรื่องราวของพวกเขาไหม ไม่ต้องสงสัย. สิ่งที่สามารถปรับปรุงการอ่านของฉัน นอกจากนี้ ว่าฉันมีปัญหาเกี่ยวกับแนวคิดที่เข้าใจผิดหรือตีความ? ไม่. เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันสังเกตเห็นจุดอ่อนด้านวรรณกรรมและความเป็นส่วนตัวของนักเขียนคนนี้? ทั้ง.
ฉันอ่านเรื่องราวของ Callejaของ Andersen หรือของ พี่น้องกริมม์, การเซ็นเซอร์นั้นน่าขนลุกพอ ๆ. ตัวอย่างที่อธิบายได้ดี: แม่ของฉันซึ่งเป็นครูโรงเรียนประถมในเวลาพักเที่ยงจะวางเทปรายการวิทยุที่มีเรื่องราวที่เป็นละครซึ่งมีอยู่ในรายการวิทยุ หนึ่งในนั้นคือ เคราสีฟ้าโดย Perrault การแสดงละครนั้นยอดเยี่ยมมากด้วยนักแสดงที่ยอดเยี่ยมและดนตรีที่น่ากลัว วันนี้ฉันจะให้ทุกอย่างเพื่อหาเธอที่นั่นอีกครั้ง
แต่ฉันไม่ได้กลัวมันน้อยลงหรือมากขึ้น ฉันไม่คิดว่า ณ จุดนี้ในภาพยนตร์ของฉันฉันจะกลายเป็นคนโรคจิตหรือนักสืบแอลกอฮอล์ (สารวัตรโฮลมักเป็นเขา ... ) เพราะฉันหลงใหลในแนวคนดำ ดังนั้นฉันจึงจบลงด้วยความเรียบง่าย: บริบทที่คุณต้องใส่ทุกอย่าง. ชีวิตมีความชัดเจนเพียงพอในภาษาข้อเท็จจริงและภาพ เรื่องอะไรคือการอ่านไม่ว่าจะอะไรก็ตาม แต่อ่าน
ฉันยังอ่าน The Five และ Santa Clara และมันเป็นเรื่องจริงที่อ่านวันนี้พวกเขาสามารถบดขยี้ในแง่ใดแง่หนึ่งเช่นเดียวกับวันนี้เรารู้สึกสยองขวัญที่การ์ตูนสร้างขึ้นจากนักล่าสัตว์พร้อมกับชายผิวดำที่มีปัญหาเกี่ยวกับการใช้คำศัพท์ ( ฉันพูดถึง Eustaquio Morcillón) หรือว่ากัปตันธันเดอร์ฆ่า Moors หรือใน Tom Sawyer พวกเขาออกมาเป็นสีดำเหมือนทาส และนั่น? ประวัติศาสตร์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้และนวนิยายที่ดีหรือความบันเทิงจะไม่หยุดอยู่เพียงเพราะความน่ากลัวของความสยดสยองมันสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงทางสังคมในช่วงเวลาที่เขียนขึ้น สำหรับฉันพวกเขาไม่ควรแตะต้อง ถ้าฉันในฐานะป้าเห็นว่าสิ่งที่หลานสาวของฉันอ่านต้องการการควบคุมดูแลฉันมาที่นี่เพื่อบอกพวกเขาว่า« Prima, Secunda, Tertia ... แม้ว่าคุณจะเห็นว่าในการ์ตูนเรื่องนี้ / นวนิยายเรื่องนี้ / ภาพยนตร์เรื่องนี้พวกเขาก็ทำเช่นนั้น คุณไม่คิดว่าทำเพื่อสิ่งนี้เพื่อสิ่งนี้และเพื่อสิ่งนั้น และพร้อม.
(และฉันก็ไม่ได้หัวเราะเล็กน้อยกับ Guillermo คนเลว ... ห่าเด็กที่มีพายุเฮอริเคนแคริบเบียนอยู่เคียงข้างเขามันจะเป็นสายลมในฤดูร้อน)
ฉันยังจำ "แซนวิช" ที่ THE FIVE เอามาทานเป็นของว่างได้ ฉันจินตนาการถึงความสวยงามน่ารับประทานด้วยความคิดแบบสเปนในแซนด์วิชเหล่านั้น ...
แซนวิชเหล่านั้นอร่อยมาก โอ้ฉันมันเป็นเรื่องจริง แซนวิช. ผู้แปลยังไม่ได้ใส่ "แซนวิช"
ตาม DITA หนึ่งร้อยต่อหลายร้อย
เห็นด้วยอย่างยิ่งฉันก็เป็นแฟนของ The Five เช่นกันเป็นแฟนของ Jules Verne ฉัน "หลอน" ด้วยภาษาที่ "ซับซ้อน" เช่นนี้
คุณทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลาที่ดีในวัยเด็กตอนนี้ฉันอายุ 35 แล้ว
เป็นหนังสือที่ป้าของฉันมีซึ่งต้องใช้เวลา 10 ปี
คำถามหนึ่งนวนิยายสไตล์นี้ฟังดูคุ้นเคยกับคุณไหมซึ่งเป็นของหญิงสาวที่มีหน้ากากและเสื้อคลุมสั้น ๆ ? ฉันมีมันอยู่ในใจและการค้นหาไม่กี่ครั้งที่ฉันทำทุกอย่าง แต่มันก็ปรากฏให้ฉันเห็น
ขอบคุณ
Fantomette ถ้าฉันไม่ผิด😛
ขอบคุณJoão อันที่จริงบทความนี้น่าสนใจมาก
เห็นด้วยอย่างยิ่ง Mariola ฉันจำสิ่งหนึ่งได้จากตอนที่ฉันอ่าน Five และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Hollister ที่รักของฉันโดย Andrew E.Svenson: ฉันมีความสุขเหมือนคนแคระและหน้าเหล่านั้นได้เปิดประตูนับพันให้กับการอ่านของผู้ใหญ่ในเวลาเดียวกันกับที่พวกเขากำลังสร้าง ฐานราก
ฉันชอบผลงานของคุณมากแค่ไหนมันทำให้ฉันคิดถึงมาก ขอบคุณ.
ขอขอบคุณ. มีความสุขที่ได้ทำให้คุณคิดถึงมีชีวิตชีวามีพลังหรือลึกลับ ฉันจะบอกอะไรคุณว่าคุณยังไม่รู้
ตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กฉันได้อ่านหนังสือเหล่านี้ที่ผู้เขียนแสดงความคิดเห็นขอบคุณที่พี่สาวของฉันกินพวกเขาและสนับสนุนให้ฉันอ่านหนังสือเหล่านี้ ฉันมี Santa Clara, Malory, the Five และ Puck อยู่ในมือ
ภาษาผู้หญิงใน Los Cinco? Ana ค่อนข้าง "เป็นผู้หญิง" ในความหมายแบบคลาสสิกและอาจจะขี้อาย แต่ Jorgina (Jorge ขอโทษ) ตรงกันข้ามและญาติของเธอก็เคารพและชื่นชม "ความแปลกประหลาด" ของเธอ พ่อแม่ของเขามองไม่เห็นด้วยทัศนคติที่สำคัญของ Jorge แต่พวกเขาก็แสดงให้เห็นเช่นนั้น ในความเป็นจริงความรอบคอบของ Ana ไม่ได้ขมวดคิ้วอย่างแน่นอนได้รับการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องให้กล้าหาญและกล้าหาญมากขึ้น
แสดงความคิดเห็นด้วยว่าฉันได้อ่าน Malory ซ้ำแล้ว คุณสามารถสูบบุหรี่แต่ละเล่มได้ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงความจริงก็คือหนังสือเล่มนี้สั้น ฉันสามารถพูดได้ว่าฉันตรวจไม่พบวลีที่ส่งเสียงแหลมแม้แต่คำเดียว ผู้หญิงควรมีความฉลาดกล้าหาญและมั่นใจในตัวเองให้ห่างจากหุ่นแบบเดิม ๆ
บางครั้งฉันมีความรู้สึกว่าเรากำลังเอากระดาษมวนบุหรี่
การวิเคราะห์ที่ยอดเยี่ยมในสิ่งที่คุณทำ และไม่ใช่ว่าเราจะมีความรู้สึกมันคือการที่เราใช้กระดาษมวนบุหรี่มาเป็นเวลานานแล้ว
ไม่เพียง แต่โดยการอ่านสิ่งที่เรียกว่าคลาสสิกเท่านั้นที่เราสร้างเกณฑ์วรรณกรรมของเรา
ฉันรู้สึกตื่นเต้นทั้งจากความกรุณาของคุณและจากผู้อ่านต่อไปนี้ที่ให้ลิงค์ฉันด้วย ตื่นเต้นขนาดไหนไม่รู้ ฉันขอขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจที่คุณมอบชิ้นส่วนในวัยเด็กของฉันที่มีความหมายกับฉันมาก ฉันไม่สามารถเริ่มวันใหม่ได้ดีกว่านี้ และจากที่นี่จะเชิญคุณให้ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รายละเอียดที่ยอดเยี่ยมนี้ ขอบคุณขอบคุณขอบคุณ.
นี่คือเคราสีฟ้าที่น่ากลัวของฉัน
ฉันจะดูว่าฉันสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้หรือไม่
หลุยส์ขอบคุณมากจริงๆ ฉันอ้างถึงคำตอบที่ฉันให้ดาเนียลก่อนหน้านี้ ฉันตื่นเต้นมากและได้ฟังมันสองครั้งแล้ว ล้ำค่าทริปนี้ทันเวลา ...