Carmen Conde: บทกวี

การวาง "บทกวีของ Carmen Conde" ในเครื่องมือค้นหาเว็บคือการค้นหาตัวอักษรที่หลากหลายและกว้างขวาง กวีคนนี้ เมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 1978 เธอกลายเป็นผู้หญิงคนแรกที่เข้าสู่ RAE ในช่วงเวลานั้น - 173 ปีแห่งการดำรงอยู่ของสถาบัน การชักนำของเธอไม่ได้เกิดจากความขัดแย้งเนื่องจากเธอและสามีของเธอเชื่อมโยงกับกลุ่ม Falangists ของระบอบการปกครองของ Francisco Franco แต่ค่อนข้างเอนเอียงที่จะให้ความสำคัญกับนักวิชาการเพียงเพื่อความผูกพันทางการเมืองของพวกเขา นอกจากนี้เขายังได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในบุคลิกที่โดดเด่นที่สุดของสิ่งที่เรียกว่า การสร้าง 27.

คาร์เมนนับ เกิดที่เมือง Cartagena เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 1907 เธอเป็นนักเขียนที่มีผลงานมากมายและยังโดดเด่นในฐานะนักเขียนบทละครอีกด้วย นักเขียนและครูร้อยแก้ว. ตั้งแต่อายุยังน้อยเธอผูกพันกับวัฒนธรรมและจดหมายมากดังนั้นผู้เชี่ยวชาญบางคนจึงคิดว่าการตีพิมพ์ผลงานของเธอ "เพียง" ประมาณ 300 ชุดนั้นไม่เพียงพอ เกี่ยวกับวันเกิดครบรอบ 100 ปีของเขาหนังสือพิมพ์ Pais เอล สร้างบทความบรรณาการที่บทกวีของเขาถูกกำหนดให้เป็น "โคลงสั้น ๆ สดใหม่ตระการตา"

เยาวชนงานแรกและแรงบันดาลใจ

ถือได้ว่าอิทธิพลหลักของเขาคือ Juan RamónJiménezผู้ได้รับรางวัลโนเบล ในทำนองเดียวกันในการติดต่อกับกวี Ernestina de Champourcínเป็นเวลาเกือบเจ็ดทศวรรษความชื่นชมของเขาสำหรับผู้เขียนเช่น Gabriel Miró, Santa Teresa และ Fray Luis de Leónเป็นหลักฐาน

งานแรกของเขาคือในปี 1923 ในตำแหน่งผู้ช่วยห้องที่ Sociedad Española de Construcción Naval Bazán. หนึ่งปีต่อมาเธอกลายเป็นผู้สนับสนุนสื่อ เขาเรียนการสอนที่โรงเรียนปกติแห่งมูร์เซียที่นั่นเขาได้พบกับกวีอันโตนิโอโอลิเวอร์ซึ่งเขาได้สานสัมพันธ์อย่างเป็นทางการในปี 1927 และแต่งงานกันในปี 1931

ในช่วงเวลานี้เขายังตีพิมพ์หนังสือบทกวีเล่มแรกของเขา: ขอบ (1929) ซึ่งธีมร้อยแก้วคือสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยแสงของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ย ดีใจ (1934) เขียนขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ซึ่งเธอแสดงให้เห็นถึงความลึกซึ้งมากขึ้นเพื่อสะท้อนถึงประเด็นที่มีอยู่จริง

น่าเศร้าที่ลูกสาวคนเดียวของพวกเขายังเกิดในปีพ. ศ. 1933 โศกนาฏกรรมเป็นจุดเริ่มต้นของงานของเขาจนกระทั่งเขาได้พบกับ Amanda Junqueras ซึ่งเขามีความรักที่แฝงเร้นซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับผลงานที่โลดโผนที่สุดของเขาซึ่งเต็มไปด้วยกามารมณ์และคำอุปมาอุปมัยที่เกี่ยวข้องกับความมืดและเงา (พาดพิงถึงสิ่งต้องห้าม) เช่น ความปรารถนาสำหรับพระคุณ (1945) y ผู้หญิงที่ไม่มีสวนอีเดน (1947) และอื่น ๆ

วุฒิภาวะหลังสงครามและวรรณกรรม

หลังสงครามกลางเมืองสเปน (พ.ศ. 1936-1939) เคานต์และสามีเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยคาร์ตาเฮนายอดนิยม และจากเอกสารประจำสัปดาห์ของRubénDaríoที่มหาวิทยาลัยมาดริด ช่วงเวลาที่ยากลำบากผ่านไปเพราะเนื่องจาก Oliver ยึดมั่นใน The Republic ครั้งแรกทั้งคู่จึงถูกบังคับให้อยู่ห่างกันเป็นเวลานาน

ในปีต่อมาคาร์เมนคอนเดทำงานเป็นศาสตราจารย์ด้านวรรณคดีสเปนที่สถาบันยุโรปศึกษา และที่มหาวิทยาลัยวาเลนเซีย (ใน Alicante) นี่เป็นช่วงเวลาที่โดดเด่นด้วยความเก่งกาจในการประพันธ์ซึ่งเห็นได้ชัดในบทกวีเช่น "In No Man's Land« (1960) ถูกครอบงำด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวและการเกณฑ์ทหาร

นอกจากนี้ยังมี งานของเขา ในด้านนี้ของนิรันดร์ (1970) ประกาศจุดยืนที่ดื้อรั้นของเขาเมื่อเผชิญกับความอยุติธรรมในสังคม. ใน การกัดกร่อน (1975) สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตความตายและความเจ็บปวด (ได้รับผลกระทบจากการเดินทางไปนิวยอร์กและการตายของสามีของเธอ) หัวข้อที่กำลังต่ออายุใน เวลาคือสายน้ำที่ไหลเชี่ยวกราก (1978) y คืนที่มืดมนของร่างกาย.

บทกวีและมรดกล่าสุดของ Carmen Conde

รางวัลที่โดดเด่นที่สุดที่มอบให้กับ Carmen Conde ได้แก่ Elisenda Montcada Prize (1953) สำหรับ รากสีเข้ม, รางวัลกวีนิพนธ์แห่งชาติ (1967) และรางวัล Seville Athenaeum (1980) ด้วย ฉันคือแม่. ในปี 1978 เธอสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับแต่งตั้งให้เข้า Royal Academy of the Spanish Language

Conde ยังร่วมมือใน La Estafeta Literaria และ RNE ภายใต้นามแฝง Florentina del Mar ในทำนองเดียวกัน Spanish Television ได้ดัดแปลงผลงานของเขาให้เป็นซีรีส์จอเล็ก แรมบลา y Yerba หนาขึ้น.

ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 ผู้เขียนได้แสดงอาการแรกของโรคอัลไซเมอร์ อย่างไรก็ตามความเจ็บป่วยไม่ได้ขัดขวางเขาจากการเผยแพร่บทกวีชุดล่าสุดของเขา วันที่สวยงามในประเทศจีน (1987) ซึ่งเขาแสดงความชื่นชมในวัฒนธรรมของยักษ์ใหญ่ในเอเชียหลังจากเยี่ยมชมแล้ว เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 1996 ที่เมือง Majadahonda ตอนอายุ 88 ปี

คุณสมบัติของผลงานและบทกวีที่เป็นตัวแทนมากที่สุดของเขา

การใช้โคลงสั้น ๆ ของตัวเองในบทกวีของ Carmen Conde นั้นไม่ถูกต้องและบางครั้งก็เป็นนามธรรม ในทำนองเดียวกันเพศของตัวละครจะซ่อนพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงศีลทางศีลธรรมโดยการเรียกจิตวิญญาณและการใช้สรรพนามที่ไม่แน่นอน

ผู้เขียนมักจะระบุคนที่คุณรักด้วยภูมิทัศน์ องค์ประกอบของร่างกายเกิดขึ้นบ่อยครั้งซึ่งสะท้อนให้เห็นผ่านความเป็นมนุษย์ของธรรมชาติ ความปรารถนาสำหรับสิ่งต้องห้ามและความเงียบเป็นเรื่องธรรมดาผ่านคำอุปมาอุปมัยเกี่ยวกับค่ำคืนและความว่างเปล่าที่ไม่รู้จัก

กวีนิพนธ์ของเขาเป็นอิสระขาดจังหวะ แต่ไม่เป็นจังหวะ ภาษาของเขาเป็นธรรมชาติและแสดงให้เห็นถึงการใช้ภาษาอย่างลึกซึ้งพร้อมด้วยอุปลักษณ์เชิงลึกที่ดึงดูดผู้อ่านและเชื้อเชิญให้พวกเขาอ่านและอ่านซ้ำแต่ละบทกวีทีละข้อ ควรรวมบทกวีของ Carmen Conde เนื่องจากความลึกและเนื้อหา หนังสือกวีนิพนธ์ที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์

บทกวีของ Carmen Conde

กวีนิพนธ์ของ Carmen Conde เป็นสากล วันกวีนิพนธ์สากล 21 มีนาคม บทกวีของเขาถูกอ่านในหลายส่วนของโลก ด้านล่างนี้คุณสามารถดูบทกวีที่เป็นตัวแทนมากที่สุดห้าบทในการประพันธ์โคลงสั้น ๆ ของ Carmen Conde

"คนรัก"

«มันเหมือนกับการหัวเราะในกระดิ่ง:

ไม่มีอากาศหรือได้ยินคุณหรือรู้ว่าคุณได้กลิ่นอะไร
ด้วยท่าทางที่คุณใช้เวลาทั้งคืนของร่างกายของคุณ
และฉันทำให้คุณโปร่งใส: ฉันเป็นคุณมาตลอดชีวิต

ตาของคุณยังไม่จบ คนอื่น ๆ เป็นคนตาบอด
พวกเขาไม่เข้าร่วมกับฉันไม่มีใครรู้ว่าเป็นของคุณ
การขาดหายไปของมนุษย์ที่หลับใหลอยู่ในปากของฉัน
เมื่อเสียงร้องโหยหวน

ลอเรลอ่อนโยนผุดขึ้นบนหน้าผากของผู้อื่น
และรักปลอบใจตัวเองโดยการล้างจิตวิญญาณของมัน
ทุกอย่างเบาและเป็นลมเมื่อเด็กเกิด
และโลกก็มีดอกไม้และในดอกไม้ก็มีท้องฟ้า

มีเพียงคุณและฉัน (ผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลัง
ของแก้วที่น่าเบื่อนั่นคือระฆังร้อน)
เรากำลังพิจารณาว่าชีวิต ... ชีวิต
อาจเป็นความรักเมื่อความรักทำให้มึนเมา
มันเป็นความทุกข์อย่างไม่ต้องสงสัยเมื่อคนหนึ่งมีความสุข
มันเป็นความสว่างอย่างแน่นอนเพราะเรามีตา

แต่หัวเราะร้องเพลงตัวสั่นฟรี
ที่ปรารถนาและเป็นมากกว่าชีวิต ... ?
ไม่ฉันรู้. ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ฉันรู้
ดังนั้นสำหรับคุณฉันยังคงอยู่ในโลก».

"ก่อนคุณ"

«เพราะการเป็นคุณเหมือนกันคุณจึงแตกต่าง

และห่างเหินจากทุกคนที่มอง

ที่สว่างไสวที่คุณเทลงเสมอ

จากท้องฟ้าของคุณถึงทะเลของคุณทุ่งนาที่ฉันรัก

ทุ่งแห่งความรักของฉันฉันไม่เคยสารภาพ

ของความรักที่สงบเสงี่ยมเจียมตัว

เหมือนสาวพรหมจารีโบราณที่อดทน

ในร่างกายของฉันถัดจากคุณนิรันดร์

ฉันมารักคุณเพื่อบอกฉัน

คำพูดของคุณเกี่ยวกับทะเลและต้นอินทผลัม

โรงสีผ้าใบของคุณที่คุณกร่อย

พวกเขาดับความกระหายของฉันมานาน

ฉันละทิ้งตัวเองในทะเลของคุณฉันปล่อยให้ตัวเองเป็นของคุณ

วิธีการให้ตัวเองคุณต้องทำเพื่อเป็นคุณ

ถ้าฉันหลับตามันก็ยังคงอยู่

สร้างสิ่งมีชีวิตและเสียง: จมน้ำเสียชีวิต

ฉันมาแล้วและฉันก็จากไป พรุ่งนี้ฉันจะไป

และฉันจะมาเหมือนวันนี้ ... ? สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ

จะกลับมาหาคุณเพื่ออยู่

หรือหลบหนีในแสงสว่างของคุณไปสู่สิ่งที่ไม่เคย? ».

รูปปั้นเพื่อเป็นเกียรติแก่ Carmen Conde

"การค้นหา"

«เปล่าและแนบกับความเปลือยเปล่าของคุณ

หน้าอกของฉันเหมือนน้ำแข็งตัดใหม่

ในน้ำที่หน้าอกของคุณ

ไหล่ของฉันแผ่ไปใต้ไหล่ของคุณ

และคุณลอยอยู่ในความเปลือยเปล่าของฉัน

ฉันจะยกแขนขึ้นและกอดคุณไว้

คุณสามารถสืบทอดความฝันของฉัน

เพราะท้องฟ้าจะซบลงที่หน้าผากของฉัน

แม่น้ำของคุณจะเป็นแม่น้ำของเรา

เราจะล่องเรือไปด้วยกันคุณจะเป็นใบเรือของฉัน

และฉันจะพาคุณผ่านทะเลที่ซ่อนอยู่

ช่างเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมของภูมิศาสตร์!

มือของคุณบนมือของฉัน

ดวงตาของคุณนกในต้นไม้ของฉัน

ในหญ้าในหัวของฉัน».

"โดเมน"

«ฉันต้องมีจิตวิญญาณที่อ่อนโยน

เหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกครอบงำ

โปรดเขาด้วยความราบรื่น

ของเธอที่มีผิวบอบบางในความอ่อนโยน

จำเป็นต้องทำให้เธอเชื่องไข้ของเธอ

ฉันไม่ได้ตัวสั่นเป็นเลือดสักนาที

ปล่อยให้ไฟน้ำมันท่วมมัน

หนาขึ้นด้วยความน่ากลัวและต่อต้าน

โอ้จิตวิญญาณที่อ่อนนุ่มและอ่อนล้าของฉัน

สัตว์ร้ายที่ล้อมรอบตัวเองในร่างกายของฉัน!

ฟ้าผ่ากรีดร้องแช่แข็งและแม้แต่ผู้คน

กระตุ้นให้เธอออกไป และเธอก็มืด

ฉันขอให้คุณรักที่จะอนุญาตให้ฉัน

ยุติเสือที่ถูกคุมขังของฉัน

เพื่อให้คุณ (และปลดปล่อยฉันจากความโกรธนี้)

กลิ่นหอมที่ยังคงไม่เสื่อมคลาย '

"จักรวาลมีตา"

“ พวกเขามองมาที่เรา;

พวกเขาเห็นเราพวกเขากำลังเห็นเราพวกเขามองมาที่เรา

ดวงตาที่มองไม่เห็นหลาย ๆ อันที่เรารู้จักกันในสมัยก่อน

จากทั่วทุกมุมโลก เรารู้สึกถึงพวกเขา

คงที่เคลื่อนย้ายทาสและทาส

และบางครั้งพวกเขาก็ทำให้เราหายใจไม่ออก

เราอยากจะกรีดร้องเรากรีดร้องเมื่อเล็บ

จากจุดชมวิวที่ไม่มีที่สิ้นสุดหลอกหลอนและทำให้คุณหมดแรง

พวกเขาบรรลุพันธกิจในการมองเราและเราเห็นกันและกัน

แต่เราอยากจะเอานิ้วของเราไปวางไว้ระหว่างเปลือกตา

เพื่อให้พวกเขาเห็น

เพื่อที่เราจะได้เห็นตัวต่อตัว

ต่อขนตาหายใจไม่ออก

หนาแน่นไปด้วยความกังวลความกลัวและความวิตกกังวล

วิสัยทัศน์ที่สมบูรณ์ที่เราทุกคนใฝ่หา

อาถ้าเราทำให้คุณประหลาดใจเป็นรูปธรรม

บังเอิญบนพื้นผิวของกระจกเงา!

พวกเขาจะมองมาที่เราตลอดไป

พวกเรารู้.

และเราจะเดินไปด้วยกันโดยไม่พบว่าตัวเองเป็นมนุษย์

รอบ ๆ สิ่งมีชีวิตเดียวกันยังคงอยู่

ที่ปฏิเสธดวงตาที่มันสร้างขึ้น

ทำไมถ้าเราไม่ไปดูทั้งที่มันทำให้เราตาบอด

เหล่านั้นและดวงตานับไม่ถ้วนเหล่านี้หรือไม่? ».

"รัก"

“ การเสนอขาย.

เข้ามาใกล้ ๆ.

ฉันรอคุณอยู่ข้างในคืนนี้

ว่ายน้ำฉัน

น้ำพุลึกและเย็น

พวกเขาคลั่งไคล้ปัจจุบันของฉัน

ดูว่าบ่อของฉันบริสุทธิ์แค่ไหน

ช่างเป็นความสุขที่ได้จาก yelo ของฉัน! ».