En Actualidad Literatura เราโชคดีพอที่จะพูดคุยโดยตรงด้วย อนา แพทริเซีย โมยา, ผู้อำนวยการ นิตยสารกรีนแลนด์นิตยสารเกี่ยวกับความคิดเห็นศิลปะและวัฒนธรรมโดยทั่วไป มันถูกสร้างขึ้นโดยเธอและเธอสามารถก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามและความกระตือรือร้นอย่างมากแม้จะมีปัญหาบางอย่างที่เธอพบระหว่างทาง
โดยไม่รอช้าเราจะทิ้งสิ่งที่บทสัมภาษณ์ของตัวเองและคำตอบที่ Ana Patricia ให้ไว้กับคำถามแต่ละข้อที่เราเสนอให้กับคุณโดยไม่รอช้า
Actualidad Literatura: สวัสดีตอนเช้า Ana Patricia หรือคุณอยากให้ฉันเรียกคุณว่า Periquilla Los Palotes? อย่างไรก็ตามเหตุผลพิเศษสำหรับนามแฝงตลกนั้นหรือไม่?
อนา แพทริเซีย โมยา: Lo de Periquilla เป็นชื่อเล่นที่ศิลปินตั้งให้ฉัน "หมดหวัง" เล็กน้อยที่จะโดดเด่นในโลกแห่งวัฒนธรรมเพื่อเรียกฉันในทางที่รักในฐานะ "ผู้หญิงที่ไม่มีใคร" "อีกคนหนึ่งในกลุ่ม" หรือ "หนึ่ง ที่จะไม่ถึงกับความว่างเปล่า ". Periquillas และ Fulanitos เป็น (และโปรดฉันไม่ใช้ทั้งสองคำในแง่ที่เสื่อมเสียเพราะเราทุกคนเริ่มต้นด้วยวิธีนี้) ผู้เขียนใหม่
อัล: เราทราบดีว่าคุณเป็นผู้สร้างนิตยสารกรีนแลนด์และเราอยากให้คุณอธิบายสั้น ๆ ว่าเกิดในปีใดและด้วยเหตุผลใดที่คุณตัดสินใจสร้าง
เอพีเอ็ม: เมื่อหกปีที่แล้ว วัตถุประสงค์ของฉัน (แบ่งปันโดยBárbaraรองผู้อำนวยการโครงการ) อันดับแรกคือสร้างสิ่งพิมพ์ที่ครอบคลุมสาขาวิชาศิลปะที่แตกต่างกันประการที่สองเพื่อให้พื้นที่แก่ผู้เขียนใหม่โดยไม่คำนึงถึงหลักสูตรวรรณกรรมสัญชาติหรืออายุและประการที่สาม แน่นอนใช้ประโยชน์จากเครือข่ายเพื่อเผยแพร่ไปทั่วโลก
แบบร่างของโครงการเริ่มต้นเป็นนิตยสารฉบับตีพิมพ์ แต่สุดท้ายทุกอย่างผิดพลาดและจบลงในรูปแบบดิจิทัล: ฉันคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดเพราะถ้ามันอยู่บนกระดาษมันก็คงอยู่ได้ไม่นาน เป็นที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งพิมพ์มีเสน่ห์ แต่ต้องใช้งบประมาณจำนวนมากและเนื่องจากเราตั้งตัวเองเป็นโครงการที่ไม่แสวงหาผลกำไรเราจึงยกเลิกความคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากสถาบันเพื่อการพัฒนาเนื่องจากจะบ่งบอกถึงข้อ จำกัด .
อัล: ใครสามารถเผยแพร่ในกรีนแลนด์และข้อกำหนดใดบ้างที่จำเป็นสำหรับผู้เริ่มต้นในการเป็นส่วนหนึ่งของมัน?
เอพีเอ็ม: ใครก็ตามที่สนใจสามารถเผยแพร่ได้ตราบเท่าที่เป็นไปตามข้อกำหนดด้านคุณภาพและสอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่ว่าสำนักพิมพ์ของเราเป็นแบบดิจิทัล (สำหรับตอนนี้) การแสวงหาที่เรียบง่ายและไม่แสวงหาผลกำไร: สิ่งพิมพ์ทั้งหมดมีไว้สำหรับการอ่านและดาวน์โหลดฟรี ข้อเสนอทุกประเภทผ่านมือเราไม่ว่าจะเป็นบทกวีหรือเรื่องราวที่จะตีพิมพ์ในนิตยสารหรือส่วนเสริมหรืองานที่สมบูรณ์ เราต้องเลือก: คุณไม่สามารถเผยแพร่ทุกอย่างได้ เราชัดเจนใช่ว่าเราไม่ได้สนใจหลักสูตรวรรณกรรมของผู้เขียนว่าเขามาจากไหนหรืออายุของเขาเราจะให้ความสำคัญกับงานของเขาโดยไม่สนใจปัจจัยข้างต้นเพราะเป็นสิ่งที่สำคัญมาก มีผู้เขียนที่ไม่รู้จักที่ดีมาก: เราต้องการพึ่งพาพวกเขา และเราต้องการให้พวกเขาเชื่อมั่นในงานของเราแม้ว่าจะเป็นดิจิทัลโดยเฉพาะก็ตาม
อัล: เราได้เรียกดูทั้งเว็บไซต์ของนิตยสาร (http://www.revistagroenlandia.com/) และตัวเลขและอาหารเสริมที่คุณมีจนถึงตอนนี้และเราได้ตระหนักว่าในบรรดาผู้เข้าร่วมคุณสร้างความแตกต่างระหว่าง "ผู้อยู่อาศัย" และ "ผู้เยี่ยมชม" พวกเขาหมายถึงอะไร?
เอพีเอ็ม: ความแตกต่างนี้ไม่ได้ใช้งานอีกต่อไป แต่เดิมเป็นวิธีการกำหนดผู้เข้าร่วมปกติและไม่เป็นทางการ ปัจจุบันคนส่วนใหญ่เป็นทีมกรีนแลนด์ (นักออกแบบปกช่างภาพและนักวาดภาพประกอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเขียนที่มอบงานให้เราเพื่อทำผลงานให้เสร็จสมบูรณ์เช่นการเขียนบทความหรือบทส่งท้ายหรืองานพิสูจน์อักษร) ในช่วงเริ่มต้นผู้อยู่อาศัยมี "สิทธิพิเศษ" มากขึ้น: มีหน้าเผยแพร่ผลงานของตนในนิตยสารมากขึ้นเช่น แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเราได้ตระหนักว่าไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะ“ แก้ไข”: หากผู้ทำงานร่วมกันเสนอสิ่งที่น่าสนใจมากและเกินกว่าที่อนุญาตเราไม่สามารถลบบทกวีเรื่องราวหรืออื่น ๆ ได้เนื่องจากการทำงานร่วมกันของพวกเขาเล็กน้อย เกินพื้นที่ที่ได้รับ
อัล: ทั้งตัวเลขและอาหารเสริมที่คุณทำนั้น "ได้ผล" มากควรใช้ความพยายามอย่างสูงในการทำนิตยสารให้สมบูรณ์เหมือนของคุณใช่ไหม? มีใครช่วยคุณในการสั่งซื้อเลย์เอาต์ ฯลฯ หรือไม่? ขั้นตอนการทำคืออะไร?
เอพีเอ็ม: ผลงานส่วนใหญ่ได้รับการประสานงานจัดวางและออกแบบโดยฉัน แน่นอนว่าหากไม่ได้รับการสนับสนุนจากช่างภาพนักวาดภาพประกอบและนักออกแบบกราฟิกฉันจะไม่สามารถผลิตสิ่งพิมพ์ที่ซับซ้อนและมีคุณภาพสูงได้ ความพยายามคือไททานิกฉันไม่สงสัยเลย: ในความเป็นจริงในปีนี้นิตยสารที่สิบเจ็ดควรจะออกมา แต่เนื่องจากสถานการณ์ส่วนตัวจึงไม่สามารถออกมาได้ หวังว่าจะออกในเร็ว ๆ นี้แม้ว่าเราจะมุ่งเน้นไปที่ปัญหาด้านบรรณาธิการ กล่าวอีกนัยหนึ่งทุกอย่างไม่เพียงขึ้นอยู่กับว่าฉันตรงต่อเวลาอย่างไร แต่ยังขึ้นอยู่กับผู้ทำงานร่วมกันด้วยซึ่งมีลำดับความสำคัญ กระบวนการนี้มีหลายขั้นตอน: การเลือกข้อความการแบ่งส่วนเดียวกัน (หากรวมอยู่ในส่วนเสริมหรือนิตยสาร) การออกแบบเทมเพลตสำหรับสิ่งพิมพ์การจัดวางการแก้ไขและการตีพิมพ์
อัล: คุณเผยแพร่แต่ละปัญหาบ่อยแค่ไหน?
เอพีเอ็ม: ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาความถี่มีการเปลี่ยนแปลง: ตอนนี้เป็นแบบรายปี นิตยสารหนึ่งฉบับและอาหารเสริมหนึ่งฉบับต่อปี น่าเสียดายเพราะก่อนหน้านี้เป็นรายไตรมาส: ไม่มีวิธีการไม่ต้องสงสัยเลย หวังว่าจะปรับปรุงด้านนี้เนื่องจากเป็นส่วนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของโครงการ
อัล: หากเราเข้าไปดูในเว็บอย่างละเอียดเราจะเห็นว่ามีหนังสือตีพิมพ์อยู่ด้วย หนังสือเหล่านี้อยู่ในรูปแบบ pdf และทุกคนอ่านได้ แต่คุณทำหนังสือกระดาษด้วยหรือไม่? และถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเขาจะได้มาได้อย่างไร?
เอพีเอ็ม: หนังสือกระดาษกำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ ฉันจะไม่พูดอะไรอีก เป็นครั้งคราว. อย่าคาดหวังว่าจะเกิดเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่ประมาณสองปีที่แล้วเรากำลังจะเริ่มต้นการเดินทางของหนังสือที่พิมพ์ออกมา แต่เนื่องจากการตัดสินใจส่วนตัวที่ไม่ดี (เพื่อเดิมพันกับสำนักพิมพ์อื่น) ฉันจึงถูกทิ้งโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือทางการเงิน คุณเรียนรู้จากความผิดพลาดฉันเดา และฉันไม่เสียใจที่ได้ทำมัน: คนหนึ่งฉลาดกว่าและรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ด้วยเหตุนี้โลกแห่งการเผยแพร่จึงกระตุ้นความไม่ไว้วางใจในตัวฉันอย่างมากมันเป็นไปได้ที่จะทำสิ่งที่แตกต่างกัน แต่มันง่ายกว่าที่จะทำแบบแยกส่วนและทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่พูดกันว่าดูดีกับคนอ่านโดยไม่รู้ตัวมาก ในบางครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหลัง
อัล: ปัจจุบันและอนาคตของกรีนแลนด์คืออะไร?
เอพีเอ็ม: ปัจจุบันเป็นเรื่องปกติเพราะปีนี้เป็นปีที่เลวร้ายที่สุดในระดับบุคคลและเนื่องจากน้ำหนักของโครงการส่วนใหญ่ตกอยู่กับฉันด้วยเหตุนี้การปรากฏตัวของสิ่งพิมพ์จึงลดน้อยลงโดยธรรมชาติ อนาคตมีแนวโน้ม: ฉันรู้ว่าสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปในปีหน้า เพื่อความดี ฉันตื่นเต้นเกินกว่าที่โลกวรรณกรรมและคนหลอกลวงอื่น ๆ จะฉกฉวยผลงานของฉันและความปรารถนาที่จะบริจาคเม็ดทรายของฉันต่อไปในสิ่งที่ฉันหลงใหลสิ่งที่ฉันอยากจะเปลี่ยนเป็นอาชีพ
อัล: คุณคิดว่าน่าจะมีโครงการแบบนี้อีกไหม?
เอพีเอ็ม: มีอยู่ ปัญหาคือพวกเขาต้องการความทุ่มเทและความพยายามอย่างมากมันเป็นเรื่องยากที่จะรักษามันไว้เพราะนั่นคือสิ่งที่ต้องรักษา การสร้างโครงการเป็นเรื่องง่ายสิ่งที่ยากคือการอยู่รอด สิ่งที่ดีเกี่ยวกับโครงการอิสระคือพวกเขาขึ้นอยู่กับตัวเองเท่านั้นนั่นคือความตั้งใจของผู้สร้างไม่ใช่องค์ประกอบอื่น ๆ นั่นคือเรื่องเงินสาธารณะการโกงอย่างไร้ยางอายและความจำยอมระหว่างเพื่อนร่วมงานวรรณกรรมกับเรื่องไร้สาระอื่น ๆ นั่นคือ กลั่นออกมามากมายในโลกวรรณกรรมนี้
อัล: และถ้าเราพูดถึง Ana Patricia Moya วรรณกรรมประเภทใดที่เธอรู้สึกสบายใจที่สุดหนังสือที่เธอชอบที่สุดสามเล่มคืออะไรและนักเขียนชื่อดังคนไหนที่คุณคิดว่าไม่ควรทุ่มเทให้กับการเขียน
เอพีเอ็ม: ฉันชอบการเล่าเรื่องที่ดีกว่า: มันเป็นความท้าทายในการเขียนเรื่องราวหรือเรื่องราวมากกว่าบทกวีซึ่งยังคงเป็นความรู้สึกที่แสดงออกมาเป็นคำพูด หนังสือโปรดของฉันสามเล่มคือ "Lolita" โดย Nabokov "La casa de los espíritus" โดย Isabel Allende และ "Romances de andar por casa" โดย Carlos Giménez (เล่มหลังเป็นการ์ตูน) คำถามสุดท้ายที่คุณถามฉันฟังดูเหมือนโกงดังนั้นฉันจะพูดต่อไปนี้: ปีนเขาน้อยลงและเขียนได้มากขึ้น นักเขียนที่มีชื่อเสียงจำนวนมากมีความกระตือรือร้นที่จะลุกขึ้นสู้มากกว่าการเขียนการเข้าสู่การเมืองหรือการเห็นอกเห็นใจกับบุคคลบางกลุ่มการถูไหล่กับบุคคลที่มีอิทธิพลในโลกวรรณกรรมสนใจที่จะติดต่อบรรณาธิการและนักเขียนคนอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้มีชื่อเสียงในด้านการทำงาน แต่สำหรับความสัมพันธ์ส่วนตัวและตำแหน่งของพวกเขา เพราะนั่นคือสิ่งสำคัญ: การเขียน ส่วนที่เหลือไม่ใช่วรรณกรรม
อัล: ขอขอบคุณ Ana Patricia เป็นอย่างมาก ในนามของทีมงานทั้งหมดที่ Actualidad Literaturaสำหรับการตอบคำถามคลังแสง เรารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มีคุณสำหรับความร่วมมือครั้งนี้
เอพีเอ็ม: ต้องขอบคุณคุณ.