Maribel Medina: นวนิยายอาชญากรรมที่ประณามความชั่วร้ายของสังคม
เรามีสิทธิพิเศษที่จะมีวันนี้ในบล็อกของเราด้วย มาริเบล เมดินา, (Pamplona, 1969) ผู้สร้าง นวนิยายไตรภาค นักแสดงสีดำ Coroner Laura Terraux และ Interpol Agent Thomas Connors Maribel Medina เป็นผู้ก่อตั้งและประธานคนปัจจุบันของ เวลาของผู้หญิง NGO
«ปาโบลหน้าซีดและกำลังเช็ดน้ำตาด้วยผ้าเช็ดหน้าฉันดีใจที่เห็นเขาเศร้ามากฉันประหลาดใจกับท่าทางของมนุษย์ ฉันคิดผิดที่ตัดสินเขาคนโง่มีหัวใจ ถ้าเขาสามารถร้องไห้เพื่อสุนัขได้เขาจะปล่อยให้เราเป็นอิสระในวันหนึ่ง ฉันนึกภาพว่าน้ำตาเหล่านั้นมีไว้สำหรับเราสำหรับเด็กผู้หญิงทุกคนที่เขากดขี่ข่มเหง "
(เลือดในหญ้า Maribel Medina)
Actualidad Literatura: การใช้สารกระตุ้นในกีฬาเป็นการเปิดฉากไตรภาค ต่อด้วยการคอร์รัปชันในอุตสาหกรรมยาและการทดสอบในมนุษย์ในประเทศด้อยโอกาส และจบลงด้วยการค้ามนุษย์ ประเด็นสำคัญสามประการที่มีผลกระทบต่อสังคมอย่างมากซึ่งตั้งคำถามต่อการทำงานของระบบปัจจุบัน นวนิยายอาชญากรรมเป็นการบอกเลิกความชั่วร้ายของสังคมเรา?
Maribel Medina: นิยายอาชญากรรมมีเบื้องหลังของการบอกเลิกและในขณะนั้นมันคือสิ่งที่ฉันต้องการ งานเขียนของฉันคือโทรโข่งเพื่อตะโกนความอยุติธรรม สำหรับฉันมันไม่ได้ไปว่าความไม่รู้เป็นพรฉันไม่ชอบที่จะไม่รู้และฉันก็แสวงหาสิ่งเดียวกันที่เกิดขึ้นกับผู้อ่านที่ติดตามฉัน
อัล: สถานที่ที่แตกต่างกันสามแห่ง: จากเทือกเขา Swiss Alps ใน Sangre de Barro เราเดินทางไปอินเดียด้วย Untouchable Blood โดยเฉพาะไปยังเมือง Benares และจากที่นั่นไปยังเปรูใน Blood between the Grass ซึ่งเป็นภาคสุดท้ายของ Trilogy เหตุผลใดสำหรับสถานที่ที่แตกต่างกันเช่นนี้?
MM: ฉันต้องการให้ผู้อ่านเดินทางไปกับฉัน เขารู้จักสถานที่ที่ฉันตกหลุมรัก นอกจากจะเป็นอีกหนึ่งตัวเอกของนวนิยายเรื่องนี้แล้ว
อัล: ประธานองค์กรพัฒนาเอกชนช่วงเวลาที่ทำงานเพื่อการพัฒนาสตรีในอินเดียเนปาลสาธารณรัฐโดมินิกันและสเปน การอุทิศตนเพื่อพัฒนาสังคมดูเหมือนจะคงที่ในชีวิตของมาริเบล ประสบการณ์อันเข้มข้นที่เกิดขึ้นต่อหน้าองค์กรพัฒนาเอกชนมีอิทธิพลต่อเรื่องราวที่คุณจับได้ในหนังสือของคุณในภายหลังหรือไม่?
MM: ใช่แน่นอน ฉันอาศัยอยู่ในอินเดียและได้เห็นสิ่งที่ Big Pharma ทำกับคนยากจนที่สุดโดยตรง นี่คือวิธีการเกิด เลือดที่ไม่สามารถแตะต้องได้. ฉันพบว่ามันน่าสนใจที่จะแนะนำผู้อ่านให้รู้จักโลกที่ห่างไกลจากชีวิตประจำวันของฉัน เบนาเรสเป็นเมืองที่ความตายเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ คุณเห็นผู้สูงอายุกำลังรอความตายอยู่ในประตูระบายคุณดูควันจากเมรุเผาศพหลายแห่งที่มองเห็นแม่น้ำคงคาคุณรู้สึกไม่พอใจกับระบบวรรณะที่ยังคงควบคุมอยู่ ฉันคิดเกี่ยวกับวิธีที่คุณสามารถตามล่าฆาตกรต่อเนื่องในสถานที่ที่ไม่มีชื่อบนท้องถนนซึ่งมีผู้คนมากมายเสียชีวิตโดยไม่มีประวัติ มีความเป็นจริงยิ่งกว่านิยาย บริษัท ยาขนาดใหญ่มีร่างของ Eliminator ซึ่งเป็นคนที่รับผิดชอบในการปกปิดการปฏิบัติที่ไม่ดี และหนึ่งในตัวเอกทำงานในองค์กรพัฒนาเอกชน คุณจะเห็น ...
อัล: วัตถุประสงค์หลักของนวนิยายเรื่องที่สามนี้คืออะไร?
MM: Mabel Lozano พูดถึงแม่น้ำในเปรูที่พวกเขาทิ้งศพเด็กผู้หญิงฉันไปตรวจสอบในประเทศนั้นและพบ La Rinconada นรกบนดิน มันสมบูรณ์แบบสำหรับฉันในฐานะภาพสะท้อนของสิ่งที่ตัวละครของฉันได้สัมผัสที่นั่น Correo Puno ผู้อำนวยการหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่งให้เบาะแสแก่ฉันเช่นเดียวกับบล็อกเกอร์ชาวสเปนบางคนที่เคยเป็นส่วนที่เหลือเป็นงานของนักเขียนที่จะย้ายผู้อ่านไปยังสถานที่นั้นและหดตัวและตรึงหัวใจของเขา มันไม่ยากสำหรับฉัน
มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนเพื่อประณามการเป็นทาสของศตวรรษที่ XNUMX การค้ามนุษย์. เป็นเรื่องที่ทนไม่ได้ที่ประเทศอย่างสเปนไม่มีกฎหมายที่ห้ามการค้าประเวณีซึ่งทำให้ผู้หญิงสามารถซื้อขายเช่าได้โดยได้รับความเห็นชอบจากนักการเมือง ฉันเป็นตัวแทนแม่ไม่ได้ขายไตไม่ได้ แต่ให้เช่าได้ มันไร้สาระ
เลือดท่ามกลางหญ้าซึ่งเป็นภาคสุดท้ายของ Blood trilogy
AL: เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพและเจ้าหน้าที่ตำรวจสากลเป็นตัวละครเอกของไตรภาค มาถึงที่ Laura Terraux และ Thomas Connors สุดถนนกับงวดล่าสุด เลือดในหญ้า?
MM: สำหรับฉันมันเป็นเรื่องสำคัญที่ตัวละครเอกไม่ใช่ตำรวจฉันไม่ใช่และฉันไม่รู้ว่าจะสอบสวนอย่างไร ฉันต้องการให้หนังสือของฉันมีความซื่อสัตย์มากที่สุด ฉันชอบเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันรู้
โทมัสเป็นผู้ชายที่ทำให้ฉันมีเกมที่โหดร้ายเนื่องจากโทมัสในนวนิยายเรื่องแรกของฉัน: นักเลงหัวไม้, เห็นแก่ตัว, เห็นแก่ตัว, ที่เขย่งเท้าเหนือชีวิตของผู้อื่น, การเปลี่ยนแปลงอันเป็นผลมาจากความจริงที่ทำให้ชีวิตพลิกคว่ำมันสมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตามลอร่าเป็นนักนิติวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมกล้าหาญมุ่งมั่นที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการและต่อสู้โดยไม่มีไตรมาส หากเราเพิ่มแรงดึงดูดที่เกิดระหว่างกันก็จะทำให้คู่สามีภรรยาตัดสินใจเลือกสิ่งที่ถูกต้อง
และใช่มันคือจุดสิ้นสุดของถนน และฉันชอบที่จะทิ้งไว้ที่ด้านบนก่อนที่ผู้อ่านจะถอนตัวฉัน
อัล: เมื่อหัวข้อที่ร้อนแรงพอ ๆ กับในหนังสือของคุณถูกลบออกอักขระหรือตำแหน่งบางอย่างอาจแยกออกจากกันได้ เหนือสิ่งอื่นใดเมื่อเสร็จสิ้นด้วยความเข้มแข็งของข้อมูลที่คุณให้ไว้ในนวนิยาย มีการปฏิเสธหรือปฏิกิริยาเชิงลบในส่วนใด ๆ ของสังคมสเปนหรือไม่?
MM: ภาวะแทรกซ้อนที่ใหญ่ที่สุดคือ Blood of Mud. สามีของฉันเป็นนักกีฬาที่ยอดเยี่ยม วันหนึ่งเขาบอกฉันเกี่ยวกับราคาที่คุณต้องจ่ายเพื่อไปที่โพเดียม เขาพัดฉันไป ดูเหมือนเป็นการหลอกลวงครั้งใหญ่สำหรับฉัน พวกเขาขายขบวนการโอลิมปิกให้เราเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพและสมบูรณ์แบบ แต่มันเป็นเรื่องโกหก ด้านหลังมีแพทย์กำลังยุ่งอยู่กับการพานักกีฬาขึ้นไปด้านบน ไอดอลกีฬาทำในห้องปฏิบัติการ
มันลำบากและเต็มไปด้วยความยากลำบาก สำหรับผู้นำหลายคนยาสลบให้บารมีและเงินนั่นคือมันไม่ใช่ปัญหาทำไมพวกเขาถึงช่วยฉัน? โชคดีที่บางคนไม่คิดเช่นนั้นเช่นตำรวจสากลลียงและเอ็นริเกโกเมซบาสตีดาซึ่งเป็นผู้อำนวยการสำนักงานต่อต้านการใช้สารต้องห้ามของสเปนในขณะนั้น เป็นเรื่องเดียวที่ฉันถูกคุกคามด้วยการร้องเรียนและนักกีฬาจากสภาพแวดล้อมของสามีของฉันก็หยุดคุยกับเขา
อัล: ฉันไม่เคยขอให้นักเขียนเลือกระหว่างนวนิยายของเขา แต่เราชอบมัน พบคุณในฐานะผู้อ่าน. ที่ หนังสือเล่มนั้น คุณจำอะไรได้บ้าง พิเศษ ที่รักคุณรู้สึกสบายใจอะไรที่ได้เห็นบนหิ้งของคุณ? ¿สาหร่ายนักเขียนที่คุณหลงใหลที่คุณวิ่งไปที่ร้านหนังสือทันทีที่มีการตีพิมพ์?
MM: สิ่งที่ฉันอ่านในช่วงวัยรุ่น บทกวีของลอร์ดไบรอนขีดเส้นใต้วลี "ฉันมีโลกก่อนฉัน" ซึ่งดูดีมากสำหรับฉัน จากนั้นโบดแลร์และคอลเล็กชั่นบทกวีของเขาลาสฟลอเรสเดลมาลก็ทำให้ฉันหัวแตก: กลอน "ความทรงจำของคุณล้อมรอบด้วยขอบเขตอันไกลโพ้น" กลายเป็นจุดมุ่งหมายของชีวิต: ฉันต้องกัดกินโลกโดยไม่มีขีด จำกัด อื่นใดนอกจากของฉันเอง
แต่ผู้เขียนที่โดดเด่นที่สุดในแง่วรรณกรรมคือ Curzio Malaparte หนังสือของเขาวางเรียงรายข้างโต๊ะข้างเตียงของพ่อฉัน ฉันใช้เวลาหลายปีในการตรวจสอบความยอดเยี่ยมของการเล่าเรื่องแบบกวี - นักข่าวของเขา Malaparte เขียนเกี่ยวกับความทุกข์ยากของสงครามโลกครั้งที่สองด้วยเสียงที่เป็นเอกลักษณ์:
"ฉันอยากรู้ว่าฉันจะเจออะไรฉันกำลังมองหาสัตว์ประหลาด" สัตว์ประหลาดของเขาเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางของเขา
ปัจจุบันมีผู้เขียนเพียงสองคนที่ฉันมีสิ่งพิมพ์ทั้งหมด: John M. Coetzee และ Carlos Zanón
ฉันยังคงเป็นหนอนหนังสือและหนูห้องสมุดฉันชอบอ่านนิยายทุกประเภท แต่ฉันมีความต้องการมาก
AL: อะไรคือ ช่วงเวลาพิเศษในอาชีพการงานของคุณเหรอ? พวกที่คุณจะบอกหลาน
MM: วันที่สำนักวรรณกรรมของฉันประมูลต้นฉบับ Blood of Mud ทางออนไลน์ เห็นประมูลแล้วไม่เชื่อ มันน่าตื่นเต้นมากไม่ใช่เพราะเงิน แต่เป็นเพราะการยืนยันว่าฉันมีอะไรจะบอกและทำได้ดี
อัล: ในช่วงเวลาที่เทคโนโลยีมีความคงที่ในชีวิตของเราเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถามเกี่ยวกับ เครือข่ายทางสังคมซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่แบ่งนักเขียนระหว่างผู้ที่ปฏิเสธพวกเขาในฐานะเครื่องมือระดับมืออาชีพและผู้ที่ชื่นชอบพวกเขา คุณใช้ชีวิตยังไง? โซเชียลเน็ตเวิร์กให้อะไรคุณบ้าง? พวกเขามีมากกว่าความไม่สะดวกหรือไม่?
MM: พวกเขาดูดีสำหรับฉันถ้าคุณควบคุมพวกเขา นั่นคือถ้าพวกเขาไม่ได้เป็นภาระผูกพัน ฉันไม่เคยเขียนคำถามส่วนตัวฉันไม่เปิดเผยชีวิตของฉัน หนังสือคือวัตถุไม่ใช่ฉัน
พวกเขาทำให้ฉันมีความใกล้ชิดกับผู้อ่านซึ่งมิฉะนั้นจะเป็นเรื่องยากมาก
อัล: หนังสือ ดิจิตอลหรือกระดาษ?
MM: กระดาษ
อัล: ทำ การละเมิดลิขสิทธิ์วรรณกรรม?
MM: ฉันไม่คิดเกี่ยวกับมัน ตราบใดที่เราอยู่ภายใต้การควบคุมของนักการเมืองที่ไม่รู้หนังสือในประเด็นทางวัฒนธรรมจะไม่มีเจตจำนงหรือกฎหมายใดที่จะลงโทษมันดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะเพิกเฉย นั่นอยู่ไกลเกินเอื้อม
อัล: เพื่อปิดเช่นเคยฉันจะถามคำถามที่ใกล้ชิดที่สุดที่คุณสามารถถามนักเขียน:ทำไมé ที่คุณเขียน?
MM: ฉันเป็นสายอาชีพ ฉันคิดว่างานเขียนของฉันเป็นผลมาจากการอ่านอย่างตะกละตะกลามของฉันเกือบจะมีพรมแดนติดกับความคลั่งไคล้ หลังจากสี่สิบฉันเริ่มเขียนและมันเป็นความโกรธมากกว่าต้องการ ฉันต้องการพูดคุยเกี่ยวกับความอยุติธรรมครั้งใหญ่และนวนิยายเรื่องนี้เป็นสื่อกลาง จากนั้นความสำเร็จก็บังคับให้ฉันทำต่อไป นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่คิดว่าตัวเองเป็นนักเขียนเป็นเพียงนักเล่าเรื่อง ฉันไม่จำเป็นต้องเสพติดขนาดนั้นที่จะเขียน
กราเซีย มาริเบล เมดินาขอให้คุณประสบความสำเร็จมากมายในทุกแง่มุมของมืออาชีพและส่วนบุคคลสตรีคไม่หยุดนิ่งและคุณยังคงทำให้เราประหลาดใจและกระตุ้นจิตสำนึกของเราด้วยนวนิยายใหม่แต่ละเรื่อง