Иқтибосҳои адабӣ, ки рӯҳро навозиш мекунанд

Каме бештар аз ду моҳ қабл, алахусус рӯзи 7 июл, ман мақолае нашр кардам, ки ба шумораи 23.000 саҳмияҳои аз ҷониби ҳар як шабакаи иҷтимоии мо тақсимшуда расид ()Twitter, Facebook, Google+, ...). Мақолаи мавриди баррасӣ он буд "Яке аз иқтибосҳои адабӣ", ки шумо метавонед онро бо зеркунии дубора хонед ин ҷо. Дуруст аст, ки мақолаҳои зиёде буданд, ки ба қадри кофӣ ё бештар аз он писанд омадаанд, аммо ман миннатдор будан мехоҳам. Агар мо бо он навишта ба он рақам расидем, ин ба шарофати шумо, хонандагони мо буд, пас пеш аз ҳама, ба шумо ду чизро мегӯям:

• Ташаккур барои он ҷо будан, хондани мо, мубодилаи маълумоте, ки ба шумо пешниҳод менамоем, зеро бе шумо ин вебсайт ҳеҷ чиз нахоҳад буд.
• Ташаккур ба шумо барои суханоне, ки шумо дар шарҳҳо ва онҳо маро ташвиқ карданд, ки ин мақолаи дуввумро бо ҳамон мавзӯъ, аммо бо дигар иқтибосҳои адабӣ, ки рӯҳро навозиш мекунанд, анҷом диҳам.

Ман дигар ошуфта намешавам ва шуморо бо он ибораҳое тарк мекунам, ки дар китобҳо пинҳон шудаанд ва вақте ки мо онҳоро мехонем, вобаста ба вазъияте, ки мо дар он лаҳза дучор меоем, онҳо каму беш ба ҷони мо мерасанд.

Марворидҳои пинҳоншуда

• "Одами заъиф вақте тавоност, ки чизе надорад, зеро танҳо дар он сурат вай метавонад девонагии ноумедиро эҳсос кунад". ("Ширкати сафед" de Артур Конан Дой).

• "На ҳама онҳое, ки саргардонанд гум мешаванд". ("Хоббит" de JRR Tolkien).

• "Дуруст аст, ки шумо қариб ҳамеша чизеро меёбед, агар ба он назар кунед, аммо ин на ҳамеша он чизест, ки шумо меҷӯед". ("Хоббит" de JRR Толкиен).

• "То чӣ андоза аҷиб аст, ки ба ҳеҷ кас лозим нест, ки пеш аз оғози ободонии ҷаҳон як лаҳза интизор шавед!". ("Рӯзномаи Ана Фрэнк" de Анна Франк).

• Охир, фардо рӯзи нав аст.. ("Шамол рафт" de Маргарет Митчелл).

• Аз аввал оғоз кунед; ва он то ба охир расиданаш идома меёбад; дар он ҷо шумо истодед ». ("Алиса дар аҷоибот" de Люис Кэрролл).

• "Ман медонам, ки ман субҳи имрӯз ҳангоми хестан кӣ будам, аммо фикр мекунам, ки ман бояд аз он вақт инҷониб якчанд маротиба иваз шавам". ("Алиса дар аҷоибот" de Люис Кэрролл).

• "Бо гуруснагӣ озодӣ нест". ("Соборҳои баҳр" de Илдефонсо Фалконс)

• "Вақте ки шумо худро танқид кардани касе ҳис мекунед, дар хотир доред, ки на ҳама имкониятҳое доранд, ки шумо доштед". ("Гэтсбии бузург" de F. Скотт Фитзҷералд).

• «Хушбахтии олии зиндагӣ ин эътимод аст, ки моро барои худ дӯст медоранд, дӯст медоранд; балки бо вуҷуди мо дӯст медоштанд ». ("Бадбахтҳо" de Виктор Ҳуго).

• «Муҳаббат ва хоҳиш ду чизи дигаранд; ки на ҳама чизи дӯстдошта матлуб аст ва на ҳама чизи дилхоҳ дӯхта мешавад ». («Дон Кихот аз Ла Манча "  de Miguel de Cervantes).

• "Роҳро танг кунед, садамаи ногузир." ("Рифҳо" de Густаво Адольфо Беккер).

Агар ягон иборае бошад, ки ба шумо аз ҳама ибораҳои дигар бештар писанд аст ва он аз китобе гирифта шудааст, мо хеле мехоҳем бидонем, ки ин чӣ гуна аст. Ҳамин тариқ кашф карда мешавад, ки дар ҳар як инсон кадом эҳсосот бартарӣ дорад. Дар хотир доред, ки барои ин, шумо фасли шарҳҳои зеринро доред. Таъиноти бештар хоҳад буд!