Gloria Fuertes: கவிதைகள்

Gloria Fuertes உலகின் சிறந்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவர் என்பதில் சந்தேகமில்லை. நாங்கள் அவர்களுடன் வளர்ந்ததால் அவருடைய கவிதைகள் எப்போதும் நினைவில் வைக்கப்படுகின்றன. ஆனால் உண்மை என்னவெனில், அவர் ஒரு குழந்தைகள் கவிஞர் என்பதை விட அதிகமாக இருந்தார். வலுவான குளோரியா உருவம் மற்றும் அவரது கவிதைகள் இரண்டும் காலப்போக்கில் நிலைத்திருக்கும்.

ஆனால், குளோரியா ஃபுர்டெஸ் யார்? நீங்கள் எழுதிய கவிதைகளில் முக்கியமானவை என்ன? எப்படி இருந்தது?

யார் குளோரியா ஃபூர்டெஸ்

கமிலோ ஜோஸ் செலாவின் வார்த்தைகளில், Gloria Fuertes ஒரு 'பிச்சி ஏஞ்சல்' (மன்னிக்கவும்). அவளுக்கு எளிதான வாழ்க்கை இல்லை, அப்படியிருந்தும், குழந்தைகளுக்கான மிக அழகான கவிதைகளை அவள் எழுத முடிந்தது.

குளோரியா ஃபுர்டெஸ் 1917 இல் மாட்ரிட்டில் பிறந்தார். அவர் Lavapiés சுற்றுப்புறத்தில், ஒரு எளிய குடும்பத்தின் (தாய் தையல்காரர் மற்றும் தந்தை வீட்டுக்காரர்) மடியில் வளர்ந்தார். அவரது குழந்தைப் பருவம் பல்வேறு பள்ளிகளுக்கு இடையே கழிந்தது, அவற்றில் சிலவற்றை அவர் தனது கவிதைகளில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

14 வயதில், அவரது தாயார் அவரை பெண்களுக்கான தொழில்முறை கல்வி நிறுவனத்தில் சேர்த்தார், அங்கு அவர் இரண்டு டிப்ளோமாக்களைப் பெற்றார்: சுருக்கெழுத்து மற்றும் தட்டச்சு; மற்றும் சுகாதாரம் மற்றும் குழந்தை பராமரிப்பு. இருப்பினும், வேலைக்குச் செல்வதற்குப் பதிலாக, இலக்கணம் மற்றும் இலக்கியத்தில் சேர முடிவு செய்தார்.

உங்கள் இலக்கு, மற்றும் அவள் எப்போதும் என்னவாக இருக்க விரும்புகிறாள், அவள் ஒரு எழுத்தாளர். 1932 இல், 14 வயதில், அவரது முதல் கவிதைகளில் ஒன்றை வெளியிட்டபோது அவர் வெற்றி பெற்றார், "குழந்தை பருவம், இளமை, முதுமை ...".

அவரது முதல் வேலை ஒரு தொழிற்சாலையில் கணக்காளராக இருந்தது, அது அவருக்கு கவிதைகள் எழுத நேரம் கிடைத்தது. 1935 இல் அவர் அவற்றைப் பற்றிய ஒரு தொகுப்பை வெளியிட்டார். புறக்கணிக்கப்பட்ட தீவு, மற்றும் ரேடியோ மாட்ரிட்டில் கவிதை நிகழ்ச்சிகளை வழங்கத் தொடங்கினார். ஆனால், அவர் வேலையை விடவில்லை. 1938 முதல் 1958 வரை அவர் செயலாளராக இருந்து விலகும் வரை பணியாற்றினார். அந்த வேலையைத் தவிர, ஒரு குழந்தைகள் பத்திரிகையில் ஆசிரியராக இன்னொருவர் இருந்தார். அந்த வகைதான் 1970-ல் அவருக்கு புகழுக்கான கதவுகளைத் திறக்க முடிந்தது. ஸ்பானிஷ் தொலைக்காட்சி தனது குழந்தைகள் மற்றும் இளைஞர் நிகழ்ச்சிகளில் அவரைக் காட்டியது மேலும் அவரது கவிதைகளை உலகம் முழுவதும் அறியச் செய்தார்.

இறுதியாக, அவள் தன் வாழ்க்கையைப் பற்றி பேசும் கவிதைகளில் இதுவும் ஒன்று என்பதால், அவள் தன்னை முன்வைத்த விதத்தை நாங்கள் உங்களுக்கு விட்டு விடுகிறோம்.

சுயசரிதை

Gloria Fuertes மாட்ரிட்டில் பிறந்தார்

இரண்டு நாட்களில்,

என் அம்மாவின் பிரசவம் மிகவும் சிரமமாக இருந்தது

புறக்கணிக்கப்பட்டால் எனக்காக வாழ்வதற்கு அது செத்துவிடும் என்று.

மூன்று வயதில், அவருக்கு ஏற்கனவே படிக்கத் தெரியும்

ஆறு மணிக்கு என் வேலை ஏற்கனவே தெரியும்.

நான் நன்றாகவும் ஒல்லியாகவும் இருந்தேன்

உயர் மற்றும் ஓரளவு நோய்வாய்ப்பட்ட.

ஒன்பது வயதில் நான் ஒரு காரில் சிக்கினேன்

ஏற்கனவே பதினான்கு வயதில் போர் என்னைப் பிடித்தது;

பதினைந்து வயதில் என் அம்மா இறந்துவிட்டார், எனக்கு மிகவும் தேவைப்படும்போது அவர் வெளியேறினார்.

கடைகளில் பேரம் பேசக் கற்றுக்கொண்டேன்

கேரட்டுக்காக ஊர்களுக்குப் போவதும்.

அதற்குள் நான் காதலுடன் ஆரம்பித்தேன்.

- நான் பெயர்களைச் சொல்லவில்லை -

அதற்கு நன்றி, என்னால் சமாளிக்க முடிந்தது

என் பக்கத்து இளைஞர்கள்.

நான் போருக்கு செல்ல விரும்பினேன், அதை நிறுத்த,

ஆனால் என்னை நடுவழியில் நிறுத்திவிட்டார்கள்

அப்போது எனக்காக ஒரு அலுவலகம் வந்தது.

நான் முட்டாள் போல் வேலை செய்யும் இடத்தில்

"ஆனால் நான் இல்லை என்று கடவுளுக்கும் பெல்பாய்க்கும் தெரியும்."

நான் இரவில் எழுதுகிறேன்

மற்றும் நான் வயலுக்கு நிறைய செல்கிறேன்.

என்னுடைய அனைத்தும் இறந்து பல வருடங்களாகின்றன

மேலும் நான் என்னை விட தனியாக இருக்கிறேன்.

நான் எல்லா காலண்டர்களிலும் வசனங்களை பதிவிட்டுள்ளேன்,

நான் குழந்தைகள் பத்திரிகையில் எழுதுகிறேன்.

மற்றும் நான் ஒரு இயற்கை பூவை தவணை முறையில் வாங்க விரும்புகிறேன்

அவர்கள் சில சமயங்களில் பெமான் கொடுப்பதைப் போல.

Gloria Fuertes இன் சிறந்த கவிதைகள்

கீழே தொகுத்துள்ளோம் Gloria Fuertes இன் சில கவிதைகள் அதனால், நீங்கள் அவர்களை அறியவில்லை என்றால், அவர் எப்படி எழுதினார் என்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம். மேலும், நீங்கள் அவர்களை அறிந்திருந்தால், நிச்சயமாக நீங்கள் அவற்றை மீண்டும் படிக்க விரும்புகிறீர்கள், ஏனென்றால் அவை கவிதைகளில் சிறந்தவை.

அவர்கள் உங்களுக்கு பெயரிடும்போது

அவர்கள் உங்களுக்கு பெயரிடும்போது,

என்னிடமிருந்து உங்கள் பெயரைக் கொஞ்சம் திருடுகிறார்கள்;

இது பொய் போல் தெரிகிறது

அரை டஜன் கடிதங்கள் இவ்வளவு சொல்கின்றன.

உன் பெயரால் சுவர்களை அவிழ்த்துவிடுவதே என் பைத்தியக்காரத்தனம்.

நான் எல்லா சுவர்களிலும் ஓவியம் தீட்டுவேன்,

கிணறு இருக்காது

நான் காட்டாமல்

உன் பெயரை சொல்ல,

கல் மலையும் இல்லை

எங்கே நான் கத்த மாட்டேன்

எதிரொலியை கற்பித்தல்

உங்கள் ஆறு வெவ்வேறு எழுத்துக்கள்.

என் பைத்தியம் இருக்கும்,

பறவைகளுக்கு அதைப் பாடக் கற்றுக் கொடுங்கள்

மீனுக்கு அதை குடிக்க கற்றுக்கொடுங்கள்

எதுவும் இல்லை என்று மனிதர்களுக்குக் கற்றுக்கொடுங்கள்

பைத்தியம் பிடித்தது மற்றும் உங்கள் பெயரை மீண்டும் சொல்வது போல்.

எல்லாவற்றையும் மறந்துவிடுவது என் பைத்தியக்காரத்தனமாக இருக்கும்.

மீதமுள்ள 22 எழுத்துக்களில், எண்களில்,

படித்த புத்தகங்கள், உருவாக்கப்பட்ட வசனங்கள். உங்கள் பெயருடன் வாழ்த்துங்கள்.

உங்கள் பெயருடன் ரொட்டியைக் கேளுங்கள்.

- அவர் எப்போதும் அதையே கூறுகிறார் - அவர்கள் என் படியில் சொல்வார்கள், நான் மிகவும் பெருமையாக, மிகவும் மகிழ்ச்சியாக, மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன்.

உங்கள் பெயரை என் வாயில் வைத்துக்கொண்டு நான் வேறு உலகம் செல்வேன்,

எல்லா கேள்விகளுக்கும் நான் உங்கள் பெயருக்கு பதிலளிப்பேன்

- நீதிபதிகளும் புனிதர்களும் எதையும் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள்-

அதை எப்போதும் இடைவிடாது சொல்வதை கடவுள் கண்டிப்பார்.

என்ன முட்டாள்தனம் என்று நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்

என்ன முட்டாள்தனம் என்று நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்,

உங்கள் பெயரை எழுத விரும்புகிறேன்

உங்கள் பெயரைக் கொண்டு ஆவணங்களை நிரப்பவும்

உங்கள் பெயரால் காற்றை நிரப்பவும்;

உங்கள் பெயரை குழந்தைகளுக்கு சொல்லுங்கள்

இறந்த என் தந்தைக்கு எழுதுங்கள்

மற்றும் உங்கள் பெயர் அப்படி இருக்கிறது என்று அவரிடம் சொல்லுங்கள்.

நான் எப்போது சொன்னாலும், நீங்கள் சொல்வதைக் கேட்கிறீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்.

நல்ல அதிர்ஷ்டம் என்று நினைக்கிறேன்.

நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக தெருக்களில் செல்கிறேன்

உங்கள் பெயரைத் தவிர வேறு எதையும் நான் சுமக்கவில்லை.

ஆட்டோபயோ

நான் மிகவும் சிறிய வயதில் பிறந்தேன்.

நான் மூன்று வயதில் படிப்பறிவு இல்லாததை நிறுத்திவிட்டேன்.

கன்னி, பதினெட்டு வயதில்,

தியாகி, ஐம்பது வயதில்.

நான் சைக்கிள் ஓட்ட கற்றுக்கொண்டேன்,

அவர்கள் என்னை அடையாதபோது

பெடல்களில் கால்கள்,

முத்தமிட, அவர்கள் என்னை அடையவில்லை போது

மார்பகங்கள் வாய்க்கு.

மிக விரைவில் நான் முதிர்ச்சி அடைந்தேன்.

பள்ளியில்,

நகர்ப்புறத்தில் முதல்,

புனித வரலாறு மற்றும் பிரகடனம்.]

அல்ஜீப்ராவோ அல்லது சகோதரி மாரிபிலியோ எனக்குப் பொருந்தவில்லை.

என்னை பணிநீக்கம் செய்தனர்.

நான் பெசேட்டா இல்லாமல் பிறந்தேன். இப்போது,

ஐம்பது வருட வேலைக்குப் பிறகு,

என்னிடம் இரண்டு உள்ளன.

சேவல் வேக் அப்

கிகிரிகி,

நான் இங்கு இருக்கிறேன்,

சேவல் சொன்னது

ஹம்மிங்பேர்ட்

ஹம்மிங்பேர்ட் சேவல்

அவன் சிவந்திருந்தான்,

அது அவருடைய உடை

அழகான இறகுகள்.

கிகிரிகி.

எழுந்திரு விவசாயி,

சூரியன் ஏற்கனவே உள்ளது என்று

வரும் வழியில்.

-கிகிரிகி.

எழுந்திரு விவசாயி,

மகிழ்ச்சியுடன் எழுந்திரு,

நாள் வருகிறது.

-கிகிரிகி.

கிராமத்துப் பிள்ளைகள்

ஓலையுடன் எழுந்திரு,

உங்களுக்காக "பள்ளியில்" காத்திருக்கிறேன்.

ஊருக்கு வாட்ச் தேவையில்லை

சேவல் எச்சரிக்கைக்கு மதிப்புள்ளது.

என் தோட்டத்தில்

புல்லில் மரங்கள் என்னிடம் பேசுகின்றன

மௌனத்தின் தெய்வீகக் கவிதை.

புன்னகை இல்லாமல் இரவு என்னை ஆச்சரியப்படுத்துகிறது,

என் உள்ளத்தில் நினைவுகளை கிளறுகிறது.

* * *

காற்று! கேட்கிறது!

காத்திருக்கிறது! போக கூடாது!

அது யார் பக்கம்? யார் அதை சொன்னது?

நான் காத்திருந்த முத்தங்கள், நீ என்னை விட்டு சென்றாய்

என் தலைமுடியின் தங்க இறக்கையில்

போக கூடாது! என் பூக்களை ஒளிரச் செய்!

மற்றும் எனக்கு தெரியும், நீங்கள், காற்று நண்பர் தூதுவர்;

நீங்கள் என்னைப் பார்த்தீர்கள் என்று அவருக்கு பதிலளிக்கவும்

உங்கள் விரல்களுக்கு இடையில் வழக்கமான புத்தகத்துடன்.

நீங்கள் வெளியேறும்போது, ​​​​நட்சத்திரங்களை ஒளிரச் செய்யுங்கள்,

அவர்கள் வெளிச்சத்தை எடுத்தார்கள், நான் பார்க்கவில்லை.

மற்றும் எனக்கு தெரியும், காற்று, என் ஆன்மா நோய்வாய்ப்பட்டது;

இந்த "தேதியை" அவருக்கு ஒரு விரைவான விமானத்தில் எடுத்துச் செல்லுங்கள்.

... மேலும் காற்று என்னை இனிமையாகத் தழுவுகிறது,

மற்றும் என் ஆசைக்கு உணர்ச்சியற்றதாக விட்டு விடுகிறது.

யூகிக்கவும், யூகிக்கவும் ...

யூகிக்கவும், யூகிக்கவும் ...

யூகிக்கவும், யூகிக்கவும் ...

யூகிக்கவும், யூகிக்கவும்:

அவர் கழுதையின் மீது சவாரி செய்கிறார்

அவர் குட்டையாகவும், பருமனாகவும், வயிற்றுடனும் இருக்கிறார்,

ஒரு மனிதனின் நண்பர்

கேடயம் மற்றும் ஈட்டி,

பழமொழிகள் தெரியும், புத்திசாலி.

யூகிக்கவும், யூகிக்கவும் ...

அவர் யார்? (சஞ்சோ பன்சா)

பிரார்த்தனை

நீங்கள் பூமியில் இருக்கிறீர்கள், எங்கள் தந்தை,

நான் உன்னை பைனின் கூர்முனையில் உணர்கிறேன்,

தொழிலாளியின் நீல நிற உடற்பகுதியில்,

வளைந்த எம்பிராய்டரி பெண்

பின்புறம், விரலில் நூல் கலந்து.

பூமியில் இருக்கும் எங்கள் தந்தையே,

பள்ளத்தில்

தோட்டத்தில்,

சுரங்கத்தில்,

துறைமுகத்தில்,

சினிமாவில்,

மதுவில்

மருத்துவரின் வீட்டில்.

பூமியில் இருக்கும் எங்கள் தந்தையே,

உன்னுடைய மகிமையும் உன் நரகமும் எங்கே இருக்கிறது

மற்றும் உங்கள் மூட்டு; நீங்கள் ஓட்டலில் இருக்கிறீர்கள் என்று

செல்வந்தர்கள் தங்கள் சோடாவை எங்கே குடிக்கிறார்கள்.

பூமியில் இருக்கும் எங்கள் தந்தையே,

பிராடோ வாசிப்பில் ஒரு பெஞ்சில்.

நடைப்பயணத்தில் பறவைகளுக்கு ரொட்டித் துண்டுகளைக் கொடுக்கும் அந்த முதியவர் நீங்கள்.

பூமியில் இருக்கும் எங்கள் தந்தையே,

சிக்காடாவில், முத்தத்தில்,

ஸ்பைக்கில், மார்பில்

நல்லவர்கள் அனைவரிலும்.

எங்கும் வாழும் தந்தை,

எந்த துவாரத்தையும் ஊடுருவும் கடவுள்,

மனவேதனைகளை நீக்குபவர், பூமியில் இருப்பவர்களே,

எங்கள் தந்தையே நாங்கள் உங்களைக் காண்கிறோம்

நாம் பின்னர் பார்க்க வேண்டியவை,

எங்கும், அல்லது அங்கே வானத்தில்.

எங்கே போகிறாய், தச்சரே? (கரோல்)

- நீங்கள் எங்கே போகிறீர்கள் தச்சர்

பனிப்பொழிவுடன்?

- நான் விறகுக்காக மலைகளுக்குச் செல்கிறேன்

இரண்டு அட்டவணைகளுக்கு.

- நீங்கள் எங்கே போகிறீர்கள் தச்சர்

இந்த உறைபனியுடன்?

- நான் விறகுக்காக மலைகளுக்குச் செல்கிறேன்,

என் தந்தை காத்திருக்கிறார்.

- உங்கள் அன்புடன் நீங்கள் எங்கே போகிறீர்கள்

விடியலின் குழந்தையா?

- நான் அனைவரையும் காப்பாற்றுவேன்

என்னை நேசிக்காதவர்கள்.

- நீங்கள் எங்கே போகிறீர்கள் தச்சர்

அதிகாலையில்?

- நான் போருக்குச் செல்கிறேன்

அதை நிறுத்த.

விளிம்பில்

நான் உயரமானவன்;

போரில்

நான் நாற்பது கிலோ எடை கொண்டேன்.

நான் காசநோயின் விளிம்பில் இருந்தேன்

சிறையின் விளிம்பில்,

நட்பின் விளிம்பில்,

கலையின் விளிம்பில்,

தற்கொலையின் விளிம்பில்,

கருணையின் விளிம்பில்,

பொறாமையின் விளிம்பில்,

புகழின் விளிம்பில்,

அன்பின் விளிம்பில்,

கடற்கரை ஓரத்தில்,

மேலும், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக, அது என்னை தூங்கச் செய்தது,

இங்கே நான் விளிம்பில் தூங்குகிறேன்,

விழித்தெழும் தருவாயில்.

ஜோடிகளுக்கு

ஒவ்வொரு தேனீயும் அதன் துணையுடன்.

ஒவ்வொரு வாத்தும் அதன் பாதத்துடன்.

ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் தீம்.

ஒவ்வொரு தொகுதியும் அதன் அட்டையுடன்.

ஒவ்வொரு பையனும் அவரவர் வகையுடன்.

ஒவ்வொரு விசில் தன் புல்லாங்குழலுடன்.

ஒவ்வொன்றும் அதன் முத்திரையுடன் கவனம் செலுத்துகிறது.

ஒவ்வொரு தட்டும் அதன் கோப்பையுடன்.

ஒவ்வொரு நதியும் அதன் கழிமுகத்துடன்.

ஒவ்வொரு பூனையும் தன் பூனையுடன்.

ஒவ்வொரு மழையும் அதன் மேகத்துடன்.

ஒவ்வொரு மேகமும் அதன் தண்ணீருடன்.

ஒவ்வொரு பையனும் தன் பெண்ணுடன்.

ஒவ்வொரு அன்னாசிப்பழமும் அதன் அன்னாசிப்பழத்துடன்.

ஒவ்வொரு இரவும் அதன் விடியலுடன்.

குட்டி ஒட்டகம்

ஒட்டகம் குத்தப்பட்டது

ஒரு சாலை திஸ்ட்டில்

மற்றும் மெக்கானிக் மெல்ச்சோர்

அவருக்கு மது கொடுத்தார்.

Balthazar

எரிபொருள் நிரப்ப சென்றார்

ஐந்தாவது பைனுக்கு அப்பால்...

மற்றும் பெரிய Melchior அமைதியற்ற இருந்தது

அவர் தனது "லாங்கினஸை" ஆலோசனை செய்தார்.

- நாங்கள் வரவில்லை,

நாங்கள் வரவில்லை,

மற்றும் புனித பிரசவம் வந்துவிட்டது!

- பன்னிரண்டை கடந்த மூன்று நிமிடம்

மேலும் மூன்று அரசர்கள் தொலைந்துவிட்டனர்.

நொண்டி ஒட்டகம்

உயிருடன் இருப்பதை விட பாதி இறந்தவர்கள்

அதன் பட்டு தவழும்

ஒலிவ் மரங்களின் டிரங்குகளுக்கு மத்தியில்.

காஸ்பரை நெருங்குகிறது,

மெல்ச்சியர் காதில் கிசுகிசுத்தார்:

-நல்ல ஒட்டகம் பிரியா

கிழக்கில் அவர்கள் உங்களை விற்றுவிட்டார்கள் என்று.

பெத்லகேமின் நுழைவாயிலில்

ஒட்டகம் விக்கல்.

ஆஹா எவ்வளவு பெரிய சோகம்

அவரது பெல்ஃபோவிலும் அவரது வகையிலும்!

மிர்ரா விழுந்து கொண்டிருந்தது

பாதையில்,

பால்தாசர் மார்புகளை சுமக்கிறார்,

மெல்சியர் பிழையைத் தள்ளிக்கொண்டிருந்தார்.

மற்றும் ஏற்கனவே விடியற்காலையில்

பறவைகள் ஏற்கனவே பாடிக்கொண்டிருந்தன -

மூன்று அரசர்களும் தங்கினர்

திறந்த வாய் மற்றும் முடிவெடுக்காத,

ஒரு மனிதனைப் போல பேச்சைக் கேட்கிறது

புதிதாகப் பிறந்த குழந்தைக்கு.

-எனக்கு தங்கமோ தூபமோ வேண்டாம்

அல்லது அந்த பொக்கிஷங்கள் அவ்வளவு குளிராக இல்லை

நான் ஒட்டகத்தை விரும்புகிறேன், நான் அவரை விரும்புகிறேன்.

நான் அவரை நேசிக்கிறேன், - குழந்தை மீண்டும்.

மூன்று ராஜாக்களும் நடந்தே திரும்பி வருகிறார்கள்

க்ரெஸ்ட்ஃபாலன் மற்றும் பாதிக்கப்பட்ட.

ஒட்டகம் படுத்திருக்கும் போது

குழந்தையை கூச்சப்படுத்துகிறது.

என் வட்ட முகத்தில்

என் வட்ட முகத்தில்

எனக்கு கண் மற்றும் மூக்கு உள்ளது

மேலும் ஒரு சிறிய வாய்

பேசவும் சிரிக்கவும்.

என் கண்களால் நான் எல்லாவற்றையும் பார்க்கிறேன்

என் மூக்கால் நான் ஆச்சிஸ் செய்கிறேன்,

எப்படி என் வாயால்

பாப்கார்ன்.

பாவம் கழுதை!

கழுதை கழுதையாக இருப்பதை நிறுத்தாது.

ஏனெனில் கழுதை பள்ளிக்கு செல்வதில்லை.

கழுதை ஒரு போதும் குதிரை ஆகாது.

கழுதை பந்தயங்களில் வெற்றி பெறாது.

கழுதையாக இருப்பதில் கழுதையின் தவறு என்ன?

கழுதை ஊரில் பள்ளிக்கூடம் இல்லை.

கழுதை தன் வாழ்நாளை வேலையில் கழிக்கிறது

ஒரு காரை இழுத்து,

வலி அல்லது பெருமை இல்லாமல்,

மற்றும் வார இறுதி நாட்கள்

பெர்ரிஸ் சக்கரத்துடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.

கழுதையால் படிக்க முடியாது

ஆனால் அதற்கு நினைவாற்றல் உள்ளது.

கழுதை கடைசியாக இறுதிக் கோட்டை அடைகிறது,

ஆனால் கவிஞர்கள் அவரைப் பாடுகிறார்கள்!

கழுதை ஒரு கேன்வாஸ் குடிசையில் தூங்குகிறது.

கழுதையை கழுதை என்று சொல்லாதே,

அவரை "மனிதனின் உதவியாளர்" என்று அழைக்கவும்

அல்லது அவரை ஒரு நபர் என்று அழைக்கவும்

Gloria Fuertes இன் நினைவில் கொள்ளத் தகுந்த பல கவிதைகள் உங்களுக்குத் தெரியுமா?