Portret i William Blake nga Thomas Philips. Gdhendje: Krishti në Varrin e Mbajtur nga Engjëjt, nga William Blake
Sot ato janë përmbushur 261 vjet nga lindja e William Blake, poet, piktor dhe shtypshkronjë, dhe një nga eksponentët më të mëdhenj të artist me shkronja të mëdha që shquhej në të gjitha aspektet e tij. Ai gjithashtu shënoi fillimin e periudhe romantike angleze dhe ai konsiderohet si një pararendës i surrealizmit. zgjedh 7 poezi në kujtesën e tij. Sepse është më mirë ta lexoni.
William Blake
Ai lindi në lagjen e Soho në Londër, në një familje të klasës së mesme, të babai tregtar dhe nëna fetare. Ai ishte një shembull i zotërimit të të gjitha arteve të tij dhe i arritjes së suksesit të vonuar, por të përjetshëm kur e bëri.
Dhe gjëja më e mirë për të bërë me të është ta admirosh atë. Si piktor dhe gdhendës, për ato tipare unike të punës së tij. Çfarë Poeta, nga mënyra e kompozimit në lëndët e tij të tilla si natyra dhe, natyrisht, dashuria. Sidoqoftë, poezi e frymëzuar nga vizione mistike, dhe konsiderohet si një nga më origjinale dhe profetike të kohës dhe të gjuhës angleze në përgjithësi.
7 poezi
Këto 7 poezi janë vetëm një mostra minimale që ndaj në kujtesën e tij.
Përjetësia
Kush do t'i lidhë vetes një gëzim
do të prishë jetën me krahë.
Por kush do ta puthë gëzimin në përplasjen e saj
jeto në agimin e përjetësisë.
***
I semuri u ngrit
Je i sëmurë, o trëndafil!
Krimbi i padukshëm
që fluturon natën
në ulurimën e erës,
shtrati juaj zbuloi
nga gëzimi i kuq i ndezur,
dhe dashurinë e tij të errët dhe të fshehtë
konsumoni jetën tuaj.
***
Një ëndërr
Pasi një ëndërr endi një hije
në shtratin tim që mbrojti një engjëll:
ishte një milingonë që kishte humbur
Afër barit ku mendoja se isha
I hutuar, i hutuar dhe i dëshpëruar,
i errët, i rrethuar nga errësira, i rraskapitur,
Kam ngecur nëpër lëmshin e gjërë,
gjithë zemërthyer dhe e dëgjova duke thënë:
“O fëmijët e mi! A qajnë ata?
A do ta dëgjoni babanë tuaj duke psherëtirë?
A po varen përreth duke më kërkuar?
A po kthehen dhe më qajnë për mua? "
Të dhembshur, unë derdh një lot;
por aty afër pashë një firefly,
i cili u përgjigj: "Çfarë rënkimi njerëzor
thërret kujdestarin e natës?
Më takon mua të ndriçoj korije
ndërsa brumbulli bën xhiron e tij:
tani ndjek gumëzhitjen e brumbullit;
endacak i vogël, eja shpejt në shtëpi ".
***
hare
"Unë nuk kam një emër:
por unë kam lindur dy ditë më parë ".
Si do ju quaj
"Jam i lumtur.
Emri im është gëzim ".
Gëzimi i ëmbël qoftë me ty!
Gëzim i bukur!
Gëzim i ëmbël, mezi dy ditë i vjetër,
Unë ju quaj gëzim i ëmbël:
keshtu qe buzeqesh
ndërsa unë këndoj.
Gëzimi i ëmbël qoftë me ty!
***
Tek ylli i natës
Ti, engjëll flokëverdhë i natës,
Tani, ndërsa dielli pushon në male, ajo ndizet
çaji yt i ndritshëm i dashurisë! Vendosni kurorën rrezatuese
dhe buzëqesh në shtratin tonë të natës!
Buzëqeshni dashurive tona dhe, ndërsa ju vraponi
draperies blu të qiellit, mbillni vesën tuaj të argjendtë
mbi të gjitha lulet që mbyllin sytë e tyre të ëmbël
tek ëndrra oportune. Era juaj perëndimore le të flejë brenda
Liqeni. Thuaj heshtjen me shkëlqimin e syve
dhe lani pluhurin me argjend. Presto, presto,
ju lë; dhe pastaj ujku leh me inat kudo
dhe luani hedh zjarr nëpër sytë e tij në pyllin e errët.
Leshi i vathëve tona është mbuluar me të
vesa juaj e shenjtë; mbrojtur ata me favorin tuaj.
***
Engjulli
Një ëndërr që kam ëndërruar, domethënë?
Unë isha e virgjër me një mbretërim
Një engjëll i mirë më ruajti,
(Damn duke qarë askush nuk e donte atë!)
Kam qarë natën, kam qarë ditën,
Lotët e mi ai i mblodhi
Kam qarë ditën, kam qarë natën,
Dija ta fshehja kënaqësinë time prej tij.
Mëngjesi u skuq
Ai nxori krahët dhe fluturoi.
E thava fytyrën, e armatosa frikën:
Mburoja, shtiza, dhjetë mijë ose më shumë.
Së shpejti Engjëlli im u kthye:
Unë isha i armatosur, ai erdhi kot;
Epo koha e re u zhduk
Dhe kështu flokët e mi u thinjën.
***
Zanash
Eja, harabelat e mia,
shigjetat e mia.
Nëse një lot apo një buzëqeshje
ata joshin njeriun;
nëse një vonesë e dashur
mbulon ditën me diell;
nëse goditja e një hapi
ajo prek zemrën nga rrënjët,
këtu është unaza e martesës,
shndërroni çdo zanë në një mbret.
Kështu këndoi një zanë.
Nga degët u hodha
dhe ajo më shpëtoi,
duke u përpjekur të ikë.
Por i bllokuar në kapelën time
nuk do të vonojë shumë për të mësuar
kush mund te qesh, kush mund te qaje,
sepse është flutura ime:
Unë e kam hequr helmin
të unazës së martesës.