Ivan Krylov. Portret nga Karl Briulov (1839) - Galeria Tetryakov. Moska
Ivan Krylov e kam zbuluar rastësisht vite më parë, në leximet e mia të dokumentacionit për një roman që po shkruante në Bashkimin Sovjetik në fund të Luftës së Dytë Botërore. Kam lexuar gjithçka atëherë: proza, poezia dhe tregimet, sepse çdo lloj teksti nga autorë rusë më tërhoqi vëmendjen, ose konsideroja se mund të ishte i dobishëm për një moment të caktuar. Gjithashtu, kam marrë hua mbiemrin e Krylov sepse më pëlqente për një nga personazhet e mi. Ai lindi në Moskë në një ditë si sot de 1768 dhe konsiderohet si fabulisti më i madh dhe më i famshëm rus. Kështu që unë e sjell atë këtu për të prezantojeni atë për ata që nuk e dinë dhe për të lexuar disa fabula të tij.
Ivan Andreyevich Krylov
Dy fabula
Mushkonja dhe bariu
Bariu flinte në hije, duke u besuar qenve të tij,
kur një gjarpër, duke e parë, doli nga shkurret
ajo u zvarrit pranë tij dhe gjuha e saj ishte e ngritur.
Dhe pastori nuk do të ishte më i kësaj bote
por një mushkonjë e tij me mëshirë,
dhe me forcë e godet gjumin.
Zgjohu bariu dhe vrit gjarprin;
por para se mushkonja ta arrijë mes ëndrrave
dhe nuk mbeti asnjë gjurmë nga njeriu i varfër.
-
Sa raste të tilla ekzistojnë:
për më shumë se të dobëtit, të lëvizur nga e mira,
përpiquni të tregoni të fortë për të fortë,
ju do të shihni se njëjtë si mushkonja
do t’i ndodhë.
***
Mjellma, mustaku dhe gaforrja
Kur nuk ka marrëveshje midis partnerëve
biznesi juaj nuk do të shkojë mirë,
dhe para se të vijë një vuajtje prej andej.
-
Një mjellmë, një mustak dhe një gaforre
për të tërhequr një makinë që morën
dhe të tre u bashkuan me të;
Ata mundohen dhe mundohen, por makina nuk shkon!
Barra për ta nuk do të ishte e rëndë:
por është se mjellma tërheq drejt reve,
gaforre mbrapa, dhe mustak për ujë.
Kush prej tyre është fajtor, kush nuk është, nuk na mbetet neve ta gjykojmë.
Vetëm makina është akoma atje.