Almudena de Arteaga. Intervistë me autorin e La virreina criolla

Ne folëm me Almudena de Arteaga për punën e saj të fundit.

Fotografia: Almudena de Arteaga. Me mirësjellje të zgjuarsisë së komunikimit.

Almudena de Arteaga Ajo është shkrimtare, pedagoge dhe kolumniste. E lindur në Madrid dhe e diplomuar për Drejtësi në UCM, në vitin 1997 ajo botoi romanin e saj të parë, Princesha e Ebolit, suksesi i së cilës e bëri atë t'i përkushtohej ekskluzivisht shkrimit. Më pas kanë vijuar edhe 20 punime të tjera. Kritikët e konsiderojnë atë një nga shkrimtaret më të shquara të romaneve historike aktuale. Romani i tij i fundit është Mëkëmbësi kreolFaleminderit shumë për kohën dhe mirësinë tuaj për këtë intervistë ku ai na tregon për të dhe shumë gjëra të tjera.

Almudena de Arteaga - Intervistë

  • ACTUALIDAD LITERATURA: Romani juaj i fundit titullohet Mëkëmbësi kreolMe Çfarë na thoni në lidhje me të dhe nga lindi ideja?

ALMUDENA E ARTEAGA: Urime, i lindur në New Orleans (Luiziana) dhe i vdekur në Aranjuez (Spanjë), është një shembull i qartë i një grua e pavarur, e guximshme dhe me përvojë. Njihuni nga dora e parë dy momente të rëndësishme në historinë e botës, pavarësia nga Shtetet e Bashkuara dhe Revolucioni Francez, dhe në të dyja është i përfshirë drejtpërdrejt ose tërthorazi. Përveç faktit se dikur e ve, ajo nuk ka frikë të vazhdojë të përparojë dhe në një botë ku shumë gra udhëtojnë nga kontinenti i vjetër në kontinentin e ri në kërkim të një jete më të mirë, ajo vendos të bëjë udhëtimin për të edukuar fëmijët e saj sipas premtimin që i bëri burrit të saj në shtratin e vdekjes 

fundi i shekullit të tetëmbëdhjetë jeta e një gruaje nuk mund të kuptohet pa ecur përkrah burrit të saj. Bernard është i vetmi spanjoll i njohur si hero i revolucionit amerikan dhe piktura e tij varet në muret e Kapitolit. Ai çliroi një bankë të tërë të Misisipit nga ngacmimet britanike, mori Florida dhe Pensacola, ndihmoi George Washington kur ai ishte gati të humbte luftën, ishte Guvernatori i Luizianës dhe Zëvendës Mbreti i Spanjës së Re dhe nuk e vazhdoj sepse me romanin tim do beja nje spoiler qe nuk e dua. Historia e tij është një histori e tregimeve të tregtisë së mallrave deri në Misisipi, miscegenation, piratët në Karaibe, mëkëmbësit në Meksikë, mbledhje letrare në oborrin e Madridit dhe mërgim. 

  • AL: A mund të ktheheni te libri i parë që lexoni? Dhe historia e parë që keni shkruar?

ADA: Të parat ishin tregime dhe komike për fëmijë, dhe kur arrita të lexoja koleksionin e Pesë y Hollisters, i cili jetoi aventura që ëndërronin të gjithë fëmijët që studionin në EGB.

  • AL: Një shkrimtar kryesor? Ju mund të zgjidhni më shumë se një dhe nga të gjitha epokat. 

ADA: Një pyetje e vështirë, pasi kam lexuar romane të pothuajse të gjitha gjinive të letërsisë së re angleze, të gjitha Agatha Christie, e cila më prezantoi me romanet e krimit deri tek komedianët e mëdhenj si Shtëpia e drurit a Tom mprehës për t'i dhënë fund satirës së pashoqe të Kuvedo apo bashkëkohësi ynë Imazhi i mbajtësit të vendit të Eduardo Mendoza

Romani historik është gjithmonë i ndërthurur me trillime të tjera të pastra. 

Në shkollë fillova, sipas nevojës, me Don Quijote të njollës e Don Miguel de Cervantes-it, edhe pse hera e parë që kaloi nga duart e mia, ndoshta isha shumë i ri për ta vlerësuar siç duhet. Më vonë, nga e tija Romane shembullore tonë Episodet Kombëtare i Benito Pérez Galdós duke kaluar Mbretërit e mallkuar, nga Maurice Drouon, Kujtimet e Hadrianit, nga Marguerite Yourcenar në Në kërkim të njëbrirëshit, nga Juan Eslava Galan. 

Dhe kështu mund të vazhdoj pafundësisht, sepse kam pasur fatin e madh të ndeshem me qindra histori emocionuese që më kanë shuar etjen si lexues.

  • AL: Cilin personazh të një libri do të donit të takonit dhe të krijonit? 

ADA: Kryesorja e çdo romani që po më josh në momentin që më kalon nga duart. Unë kam një skedar kompjuteri të quajtur sirtari i ideve të mia, plot me Gratë historike të zhytura në ostracizmin apo harresën më absolute me jetë që ia vlen të rikuperohen të cilët presin mundësinë e tyre që një ditë, nëse Zoti më jep jetë, ata të shohin dritën. Shpresoj vetëm t'i plotësoj ashtu siç e meritojnë, pasi shkrimi për dikë mbart një përgjegjësi të madhe, edhe nëse është varrosur me shekuj.

  • AL: Ndonjë zakon ose zakon i veçantë kur bëhet fjalë për shkrim ose lexim? 

ADA: ndonjë. Duke qenë e bija e një familjeje të madhe dhe një nënë shumë e re që ende studionte në universitet, mësova të fokusohesha në vendet më të papritura dhe ndoshta kjo më ndihmoi të mos isha një ngrënëse e zgjedhur. 

  • AL: Dhe vendi dhe koha juaj e preferuar për ta bërë atë? 

ADA: Shtëpia ime, një aeroport, treni, plazhi, mali... Do vend ku mund të ulet është e mirë për të lexuar. Për të shkruar, zakonisht Shtepia ime përveç nëse afatet e dorëzimit të një romani më pushtojnë. 

  • AL: A ka zhanre të tjera që ju pëlqejnë? 

ADA: Përderisa puna është e mirë dhe e lavdërueshme. edhe pse gjithmonë Unë anoj drejt romanit historik

  • AL: Çfarë po lexon tani? Dhe shkrimi?

ADA: lexim shumë dosjet nga arkiva të ndryshme historike kombëtare. Është e vështirë të më mbash gjurmët tani.

Unë jam duke dokumentuarJeta e një gruaje Gipuzkoan në shekullin e XNUMX-të që vështirë se e di kush, i martuar me një marinar të madh dhe shembull kulture dhe vetëpërmirësimi. Më shumë nuk them që më vonë, për befasi dhe për një rastësi të madhe, shfaqen shkrimtarë të tjerë duke e kujtuar në të njëjtën kohë. Nuk do të ishte hera e parë që më ndodh.  

  • AL: Si mendoni se është skena botuese dhe çfarë ju vendosi të përpiqeni të botoni?

ADA: Botuesit e mirë kanë një punë titanike përpara sepse tani, përveç kërkimit të një suksesi botues të vërtetë dhe roman, për të shitur duhet të luftojnë me konkurrencën e ofertës që teknologjitë e reja në fushën e argëtimit ofrojnë për të rinjtë. 

Që nga suksesi i Princesha e Ebolit, që ishte romani im i parë nga njëzet e dy që kam botuar, nuk e kam shkruar kurrë pa e botuar. 

  • AL: A është i vështirë për ju momenti i krizës që po përjetojmë apo do të jeni në gjendje të mbani diçka pozitive për historitë e ardhshme?

ADA: Momentet e vështira për mua janë jashtëzakonisht emocionuese për të stimuluar talentin. Thjesht duhet uluni për të punuar dhe krijuar dhe idetë priren të rrjedhin shumë më lehtë sesa në kohë më të qeta. 


Bëhu i pari që komenton

Lini komentin tuaj

Adresa juaj e emailit nuk do të publikohet. Fusha e kërkuar janë shënuar me *

*

*

  1. Përgjegjës për të dhënat: Miguel Ángel Gatón
  2. Qëllimi i të dhënave: Kontrolloni SPAM, menaxhimin e komenteve.
  3. Legjitimimi: Pëlqimi juaj
  4. Komunikimi i të dhënave: Të dhënat nuk do t'u komunikohen palëve të treta përveç me detyrim ligjor.
  5. Ruajtja e të dhënave: Baza e të dhënave e organizuar nga Occentus Networks (BE)
  6. Të drejtat: Në çdo kohë mund të kufizoni, rikuperoni dhe fshini informacionin tuaj.