Intervistë me Esteban Navarro: shkrimtar i romanit të krimit dhe oficer policie.

Esteban Navarro: shkrimtar dhe polic.

Esteban Navarro: shkrimtar dhe polic.

Ne jemi të kënaqur që kemi në blogun tonë sot Esteban Navarro, Murcia, 1965, shkrimtar dhe polic, numri një në shitje në Amazon.

Actualidad Literatura: Murciano de nacimiento y oscense de adopción, policía nacional y escritor, autor multigénero y apasionado del género negro, profesor en la Escuela Canaria de Creacción Literaria, Creador del Concurso Policía y Cultura, Colaborador del Festival Aragón negro y colaborador con dos diarios regionales de tu tierra adoptiva, Aragón.  Una persona difícil de encasillar, te mueves en diferentes mundos, ¿Cuales son tus pasiones, el motor de tu vida y de tus historias? ¿Cómo es el hombre detrás del escritor?

Stephen Navarro: Shkrimi është, mbi të gjitha, një domosdoshmëri. Ose një sëmundje, pasi kam nevojë për një ilaç ditor, i cili është duke shkruar. Mendoj se kam shumë gjëra për të treguar dhe duhet t’i tregoj. Ai që nuk shpik nuk jeton, tha Ana María Matute një herë, dhe unë ndiej që unë duhet të shpik, krijoj dhe transmetoj atë që është shpikur dhe krijuar përmes letërsisë.

AL: «Kliko, mirëmëngjesi. Kafe dhe shtyp. » Kjo është mënyra se si zgjoheni çdo mëngjes në llogarinë tuaj në Twitter @EstebanNavarroS . Më shumë se 5.000 ndjekës. Fenomeni i rrjeteve sociale krijon dy lloje shkrimtarësh, ata që i hedhin poshtë dhe ata që i adhurojnë. Duket se keni një marrëdhënie të shkëlqyeshme me ta. Tani për tani, pas largimit të tingëlluar të Lorenzo Silva nga Twitter, nuk mund të mos ju pyes, çfarë ju sjellin rrjetet sociale? Çfarë sjellin ato pozitive në jetën tuaj, në profesionin tuaj? A i tejkalojnë të metat?

EN: Rrjetet Sociale gjejnë motorin e zhgënjimit tim duke ndarë gjithçka që unë mendoj se është e mirë. Kjo është magjia e RRSS dhe gënjeshtra, sepse gjithçka në to është, ose ne besojmë se është e mirë. El Clic, mirëmëngjesi. Kafeja dhe shtypi janë një mënyrë për të filluar ditën. Të filloj dhe të them se kam filluar. E shkruaj që ta lexojnë të tjerët, por në të vërtetë është një mesazh që i them vetes time: Mirëmëngjesi, Esteban. Filloni ditën dhe vazhdoni me gjithçka. Ajo që kompenson RRSS është përdorimi që ju u jepni atyre. Ka shumë troll që kërkojnë të bëjnë dëm sikur të ishte një akrep që futet, thumbon dhe largohet duke lënë gjurmë të shqetësimit. Nëse dini si t’i shmangni (bllokoni) ato dhe të hiqni mendime të caktuara me qëllim të keq, RRSS është mbi të gjitha një mjet i dobishëm komunikimi.

AL: Shkrimtarët përziejnë dhe centrifugojnë kujtimet e tyre dhe historitë që kanë dëgjuar për të krijuar personazhe dhe situata. Ju keni deklaruar në media të ndryshme se shtypi ju jep ide, ju frymëzon me skenarë dhe ngjarje për romanet që shkruani. Kjo i bën romanet tuaja një pasqyrim të shoqërisë së sotme.Cila nga zhanret e ndryshme në të cilat inkuadrohen romanet ka më shumë një barometër shoqëror? Cilat janë temat që ju interesojnë përtej historisë që i mbulon ato?

EN: Unë zakonisht shkruaj romane krimi ose romane detektive. Dhe ky lloj romani është shumë kritik ndaj shoqërisë, sepse shoqëria duhet të kritikohet që ajo të përmirësohet. Ka shumë gjëra që janë të gabuara dhe në roman ato duhet të theksohen në mënyrë që shoqëria të reagojë dhe të dijë ta shohë veten të pasqyruar. Më pëlqen të shkruaj për policinë sepse vetë policia është një nga boshtet themelore mbi të cilat mbështetet shoqëria jonë dhe në dorë është zgjidhja e shumë të këqijave, prandaj është e rëndësishme dhe thelbësore që shoqëria të besojë në policinë e saj . Unë jam i interesuar për të keqen, por veçanërisht për të keqen që ne të gjithë kemi brenda, sepse kjo është e keqja më e keqe që ekziston. Njerëzit e këqij, nuk duhet të harrojmë, nuk janë ata që nuk i shohim, ata që janë larg nesh, të këqijtë jemi ne dhe ata janë mes nesh.

AL: Kryesisht gjini e zezë por edhe fantashkencë me Reaktori mbajtës dhe realizëm magjik me Gargoyle e Otín.

A ekziston një vijë lidhëse midis të gjithave? Me çfarë stili ju preferojnë lexuesit tuaj?

EN: E vërteta është se nuk mendoj për lexuesit kur shkruaj, sepse nëse do ta bëja nuk do të shkruaja. Marrëdhënia midis Reaktorit të Beringut, Gargoyle të Otín ose Një Histori Policie është se të gjitha janë histori, të vendosura vetëm në ambiente të ndryshme dhe me personazhe të ndryshëm.

AL: Shumica e autorëve të zhanrit të zi janë besnikë ndaj një protagonisti, një detektivi, një polici, një gjykatësi apo një gjykatësi, në rastin tuaj, ju jeni gjithashtu me shumë karakter, në stilin më të pastër të Agatha Christie. Ne i njohim Moisés Guzmán dhe Diana Dávila në romanet tuaja. A është më e lehtë për ju të sillni në jetë Moisiun ose Dianën?

EN: Personazhet janë mjete që i përdor për romanin. Përdorimi i një personazhi ose një tjetri është një situatë që sugjeron vetë komploti. Personazhet janë aty kur janë të nevojshëm dhe ata përmbushin rolin e tyre. Më vonë, nëse ato nuk janë më të nevojshme ose nuk futen në një roman tjetër, atëherë ato shpërndahen. "Performanca" e Moisés Guzmán dhe Diana Dávila është zgjatur, sepse ato ishin të rëndësishme për historitë që duhej të tregoheshin. Pa ata nuk do të ishte e mundur, por duke iu përgjigjur pyetjes, me Moisés jam ndjerë shumë rehat, mbase sepse jemi në të njëjtën moshë dhe mendojmë në një mënyrë të ngjashme.

Esteban Navarro: Shkrimtar me shumë zhanre me pasion për trillimet kriminale.

Esteban Navarro: Shkrimtar me shumë zhanre me pasion për trillimet kriminale.

AL: Cilat janë momentet e veçanta të karrierës suaj profesionale si shkrimtar dhe si polic? Ato që do u tregoni nipërve dhe mbesave tuaja.

EN: Fatkeqësisht kam kujtime më të mira si shkrimtar sesa si polic. Në lidhje me policinë unë kam qenë i zhgënjyer, dhe shumë, pas ngjarjeve që nuk duhet të kishin ndodhur kurrë, por kanë shërbyer për të parë të keqen dhe zilinë nga afër. Lidhur me kujtimet letrare, unë preferoj javën që mësova se kisha qenë një finalist për Çmimin Nadal. Ishin orë magjike në të cilat unë prekja qiellin dhe e dija që ishte e pamundur për mua ta fitoja atë çmim, ndër të tjera sepse nuk ishte nga ai botues. Por fakti i të qenit atje ishte tashmë një çmim.

AL: Libri juaj i fundit, Marka e Pentagonit, sapo u botua, a ka tashmë një projekt tjetër? A jeni nga ata që fillojnë romanin tjetër sapo mbaron ai i mëparshmi, apo ju duhet një kohë për rigjenerimin krijues?

EN: Në fillim thashë se isha i sëmurë me shkrim dhe se kisha nevojë të shkruaja vazhdimisht. Unë jam gjithmonë duke shkruar dhe gjithmonë kam në mendje projekte dhe ndonjëherë madje shkruaj disa romane në të njëjtën kohë. Tani për tani, posa ta përfundoj këtë intervistë, do të filloj të shkruaj menjëherë.

AL: Ndonjë hobi apo shprehi kur shkruani? Kur vendosni që një roman është gati për botim? A keni njerëz të cilëve u jepni romanet tuaja përpara se të bëni një korrigjim përfundimtar me sugjerimet e tyre?

EN: Hobi im i vetëm është që të mos filloj një roman derisa të kem titullin. Nuk jam në gjendje të shkruaj në një faqe të zbrazët pa titullin e romanit. Lexuesi im i parë, lexuesi im më i mirë, është gruaja ime; Ai gjithmonë lexon dorëshkrimet e mia dhe kontribuon me grurin e tij të rërës.

AL: Kishte një rrëmujë të mirë me romanin tuaj Një histori policie, e cila ju fitoi një ankesë nga kolegët tuaj në Stacionin Policor. Në fund të fundit, mbizotëroi mendja e shëndoshë dhe nuk erdhi në ndonjë gjë serioze. 24 vjet në forcën e policisë, nga të cilat 15 në Huesca, një jetë e tërë kushtuar trupit dhe një nderim i vazhdueshëm që i bën asaj përmes romaneve të tua. A ka ndonjë para dhe pas në jetën tuaj si oficer policie për këtë ngjarje të pafat?

EN: Ajo ngjarje fatkeqe, siç thoni ju, ka ndryshuar gjithçka. Asgjë nuk është e njëjtë, dhe as nuk do të jetë. Herakliti tha se askush nuk lahet dy herë në të njëjtin lumë, dhe me atë zemërim lumi ka ndryshuar, por ai që lahet gjithashtu ka ndryshuar. Jam zhgënjyer dhe kam kuptuar se sa larg mund të shkojë zilia. Në fund të një shkeljeje shumë të rëndë që ata kërkuan, gjithçka ka qenë një paralajmërim, i cili është diçka si një shuplakë në dore. Dhe është se unë gjithmonë kam pohuar se nuk kam bërë asgjë të keqe. As unë nuk do të

AL: Unë kurrë nuk kërkoj nga një shkrimtar të zgjedhë midis romaneve të tij, por kërkoj të të njoh si lexues. Cili ishte libri i parë që mban mend, ai që të ndikoi ose të shtyu të mendosh se mbase, një ditë, do të te jesh shkrimtar? Ndonjë autor për të cilin jeni të apasionuar, llojin që bleni të vetmit që botohen?

EN: Një nga librat që më keni shënuar ishte, pa dyshim, "Pamja e Dorian Gray". Dhe libri im i fëmijërisë ishte "Vrapimi i Loganit", mendoj se e lexova gjysmë duzinë herë.

AL: Me 14 romane të botuara, numri një në shitje në Amazon, shkrimtar i shenjtëruar i romanit të krimit, duke fërkuar supet me të mëdhenjtë, çmime të shumta dhe mirënjohje për kredinë tuaj, ju keni botuar me botues të ndryshëm dhe keni zgjedhur botimin në tryezë, në një mënyrë e ndërprerë decision Vendim vetanak apo është kaq e vështirë për një botues të madh të vërë bast për një shkrimtar, edhe nëse dikush është tashmë aq i konsoliduar sa Esteban Navarro?

EN: Çështja e editorialeve është katastrofike. Në fakt, unë nuk kam një botues tani sepse Penguin Random House, që Ediciones B ka fituar, nuk më boton më. Ediciones B nuk më ka botuar që nga viti 2015, kështu që mund të thuhet se nuk kam botues. Por nëse duhet të jem i sinqertë, nuk më intereson, sepse ajo që më pëlqen është të shkruaj dhe vazhdoj ta shkruaj. Po grumbulloj romane dhe fillova të botoj vetë dhe do të vazhdoj atje.

AL: A është e mundur, në këto kohë, të sigurosh jetesën duke shkruar?

EN: Jo.

AL: Njihet nga Amazon si një nga themeluesit e brezit Kindle,

Si e shihni të ardhmen e librit në letër? A mund të bashkëjetojë me formatin dixhital?

EN: Mund dhe do të duhet të bashkëjetojë, megjithëse roli do të humbasë gjithnjë e më shumë rëndësinë.

AL: A ju dëmton pirateria letrare? A mendon se do t’i japim fund një ditë?

EN: Ne nuk do ta përfundojmë, dhe mendoj se do të shkojë më tej. A i mbani mend dyqanet e videove?

AL: Për ta mbyllur, si gjithmonë, do t'ju bëj pyetjen më intime që një shkrimtar mund të bëjë: Pse shkruani?

EN: Sepse kam nevojë për të.

Faleminderit Esteban Navarro, ju uroj shumë suksese, që rreshti të mos ndalet, dhe që ju të vazhdoni të na befasoni me çdo roman të ri.


Bëhu i pari që komenton

Lini komentin tuaj

Adresa juaj e emailit nuk do të publikohet. Fusha e kërkuar janë shënuar me *

*

*

  1. Përgjegjës për të dhënat: Miguel Ángel Gatón
  2. Qëllimi i të dhënave: Kontrolloni SPAM, menaxhimin e komenteve.
  3. Legjitimimi: Pëlqimi juaj
  4. Komunikimi i të dhënave: Të dhënat nuk do t'u komunikohen palëve të treta përveç me detyrim ligjor.
  5. Ruajtja e të dhënave: Baza e të dhënave e organizuar nga Occentus Networks (BE)
  6. Të drejtat: Në çdo kohë mund të kufizoni, rikuperoni dhe fshini informacionin tuaj.