Adhurimi i Magjive, nga Rubens.
Po po, ata janë këtu. Edhe një vit njerëz të urtë Dhe shpresoj se ata ju kanë sjellë gjithçka që keni kërkuar, varësisht nga sa mirë apo më pak mirë jeni sjellë, natyrisht. Ata më kanë lënë këto 5 poezi e 5 shkrimtarëve klasikë si Lope de Vega, Rubén Darío, Santa Teresa de Jesús, GK Chesterton ose Luis Rosales. Për të ngrënë roskonin e shijshëm me çokollatë dhe vargje të bukura.
Ardhja e Magi - Lope de Vega
Mbretërit që vijnë për ta,
mos kërkoni më yje,
sepse atje ku është dielli
yjet nuk kane drite.
Mbretërit që vijnë nga Lindja
vetëm në lindje të diellit,
që më i bukur se Apollo,
Agimi lë shkëlqyeshëm.
Duke parë dritat e saj të bukura,
mos e ndiqni tuajën më,
sepse atje ku është dielli
yjet nuk kane drite.
Mos e kërkoni yllin tani
që drita e tij është errësuar
ky diell i porsalindur,
në këtë Aurora të Virgjër.
Ju nuk do të gjeni më dritë në to,
fëmija tashmë ju ndriçon,
sepse atje ku është dielli
yjet nuk kane drite.
Edhe pse ai bën sikur eklipson veten,
mos e vini re duke qarë,
sepse kurrë nuk bie shi aq shumë
si kur bie dielli.
Ato lotë të bukur
ylli tashmë po errësohet,
sepse atje ku është dielli
yjet nuk kane drite.
Tre burrat e mençur - Ruben Dario
-Unë jam Gaspar. Këtu sjell temjanin.
Unë vij të them: Jeta është e pastër dhe e bukur.
Zoti ekziston. Dashuria është e pamasë.
Unë di gjithçka nga Ylli hyjnor!
*
-Unë jam Melchior. Mirra ime erë gjithçka.
Zoti ekziston. Ai është drita e ditës.
Lulja e bardhë i ka këmbët në baltë.
Dhe në kënaqësi ka melankoli!
*
-Unë jam Baltasar. Unë sjell arin. E siguroj
se Zoti ekziston. Ai është i madh dhe i fortë.
Unë di gjithçka nga ylli i pastër
që shkëlqen në diademën e Vdekjes.
*
-Gaspar, Melchor dhe Baltasar, hesht.
Dashuria triumfon, dhe festa e tij ju fton.
Krishti ngrihet, bën dritën e kaosit
dhe ka kurorën e Jetës!
sonet - Luis Rosales
Me madhështi të zjarrtë dhe të ëmbël,
ndërsa fshesa digjet duke kënduar,
mbretërit mbërrijnë kur dielli derdhet
vajza e tij lashtësi e pafajshme ari.
Me gojën dhe buzën e një blete që qesh
ku mjalti fluturon nga dega në degë
ata puthën Zotin, i cili i përqafon
zemra besimtare e myrtles se gezuar.
Me prekjen dhe dorën e shkumës lumore,
ata i ofruan arin e pafuqishëm
dhe temjani i ngadaltë i ngritjes brune:
Gjithçka në ajër është zog dhe pendë,
është parajsa në rivendosjen
dhe në mishin e pambrojtur ëndrrat e kohës!
Tre burrat e mençur - GK Chesterton
Ne ecim shumë ngadalë, shi ose dëborë,
në kërkim të vendit ku luten burrat.
Rruga është aq e sheshtë sa nuk është e lehtë
ndiqe pa humbur.
Ne e mësuam kur ishim të rinj
për të zgjidhur enigmat e errëta
dhe ne të tre e dimë
tradita antike e labirintit.
Ne jemi njerëzit e mençur të kohërave të tjera
dhe përveç të vërtetës ne dimë gjithçka.
Ne shkuam rreth e rrotull malit,
dhe ne e humbëm shikimin e pyllit midis pemëve,
dhe për secilën të keqe kemi mësuar një emër
i pafund Ne nderojmë perënditë e çmendura;
ne i quajtëm Fury Eumenides.
Perënditë e forcës i zbuluan ato
te imagjinata dhe filozofia.
Gjarpri që i solli kaq shumë fatkeqësi njeriut
kafshon bishtin e vet të përdredhur
dhe e quan veten Përjetësi.
Shkojmë me përulësi ... Nën dëborë dhe breshër ...
Zërat e mbytur dhe feneri i ndezur.
Kaq e thjeshtë është rruga që mundemi
humbin orientimin.
Bota po bëhet e bardhë dhe e tmerrshme
dhe e bardhë dhe verbuese ditën që agon.
Të rrethuar nga drita ecim, të verbuar
për diçka që është aq e madhe sa nuk mund të shihet
dhe aq e thjeshtë sa nuk mund të thuhet.
Fëmija që ekzistonte
para se të fillonin botët
(… Thjesht duhet të ecim edhe pak,
ne vetëm duhet të hapim bllokimin),
djali që luante me hënën dhe diellin
luaj me sanë tani.
Vendbanimi në të cilin ushqehen qiejt
- ajo vendbanim i vjetër dhe i çuditshëm që është i yni -
ku nuk thuhen fjalë mashtruese
dhe Mëshira është e thjeshtë si buka
dhe Nderi aq i fortë sa guri.
Le të shkojmë me përulësi, të përulur janë qiejtë,
Dhe ylli shkëlqen shkëlqyeshëm, i ulët, i madh,
dhe grazhdi qëndron aq afër nesh
se do të duhet të udhëtojmë shumë larg për ta gjetur.
Dëgjo! E qeshura zgjohet si një luan,
gjëmimi i saj tingëllon në fushë
dhe tërë qielli bërtet dhe dridhet
sepse Zoti ka lindur përsëri,
dhe ne jemi thjesht fëmijë të vegjël
që nën shi dhe dëborë të vazhdojnë rrugën e tyre.
Në festën e Mbretërve të Shenjtë - Shën Tereza e Jezusit
Paj ylli
tashmë është mbërritja,
shko me mbretërit
tufa ime
Ne të gjithë shkojmë së bashku
për të parë Mesinë,
mire e shohim te plotesuar
dhe te profecitë.
Në ditët tona,
tashmë është mbërritja,
shko me mbretërit
tufa ime
Le t’i sjellim dhurata
me vlera të mëdha,
Epo, Mbretërit po vijnë
me një çiban kaq të madh.
Gëzohuni sot
Zagala jonë e madhe,
shko me mbretërit
tufa ime
Mos shëro, Llorente,
për të kërkuar arsyen,
për të parë se çfarë është Zoti
garzón i shquar.
Jepja zemrën tënde
dhe jam i vendosur:
shko me mbretërit
tufa ime