Fotografia: Marta Huelves, profili në Facebook.
marta huelves, nga Madridi, është një shkrimtar dhe popullarizues i Historisë. Ai tashmë kishte publikuar tituj si talimani shqiptar dhe tani është lëshuar në romanin e zi me Kujtimi i yew. Faleminderit shumë për kohën dhe mirësinë tuaj për këtë intervistë ku ai na tregon për të dhe shumë më tepër.
Marta Huelves-Intervistë
- ACTUALIDAD LITERATURA: Romani juaj i ri titullohet Kujtimi i yewMe Çfarë na thoni në lidhje me të dhe nga lindi ideja?
MARTA HUELVES: Kujtimi i yew pjesë e një premise shqetësuese. Askush nuk mendon se diçka e keqe mund të ndodhë në një vend idilik, në një qytet të qetë në Asturias lindore si p.sh Kolombre; i rrethuar nga kullota, pranë plazhit dhe në mes të natyrës. Por rrëmbimi i një adoleshenteje e cila lirohet dyzet e tetë orë më vonë në Gijón, më shumë se njëqind kilometra larg shtëpisë së saj, ekspozon brishtësinë e jetës sonë. Në të gjak Gjej mbetjet e një derivati yew Përdoret për trajtimin e disa llojeve të kancerit. Nga këtu reagimet e personazheve të ndryshëm pasojnë njëri-tjetrin dhe besoj se nuk do të lënë askënd indiferent.
Kjo është një histori unike nga disa arsye. E para për statusin tim si historian. Zbulimi i së kaluarës, afrimi me trashëgiminë historike në një farë mënyre ose thjesht njohja e të parëve tanë dhe si kanë jetuar në kohë të tjera më motivon shumë. e dyta sepse Është përpjekja ime e parë në zhanrin e policisë., të misterit, nëse dëshironi. Shumica e veprave të mia konvergojnë në zhanrin historik, qoftë në formën e tregimeve apo artikujve. Dhe e treta sepse, sipas pyetjeve të atyre që e njohin romanin, mendoj se do të zgjojë kureshtjen për të gjetur se çfarë bën një madrilen duke shkruar një roman të vendosur në Asturias.
La ide u ngrit gjatë një vizitë në Quinta Guadalupe, e vendosur në qytetin asturian të Colombres, dhe që strehon Muzeun e Emigracionit dhe Arkivin Indianos. Është e vështirë për mua të mendoj për dikë që do të ngurronte të linte imagjinatën e tij të egër përpara kësaj ndërtese madhështore dhe të ruajtur mirë. Ka lindur një pjesë e kësaj historie.
- N THE:Mund të ktheheni te libri i parë që keni lexuar? Dhe historia e parë që keni shkruar?
MH: Në shtëpinë time e thonë këtë Mësova të lexoj shumë shpejt, falë metodës së bërë në shtëpi të babait tim, e cila përbëhej nga një karton mbi të cilin kishte vizatuar shkronjat e alfabetit. Me to zbulova rrokjet dhe fjalët e para. Dhe që atëherë nuk kam pushuar së lexuari. Në bibliotekën time të shkollës gëlltita të gjithë koleksionin e Hollistersnga Jerry West Pesë, nga Enid Blyton dhe vëllimet e para të Estera dhe bota e saj, Purita Campos. Por libri i parë që më shënoi në mënyrë të veçantë ishte Bota e humbur nga Conan Doyle.
Gjëja e parë që kam shkruar dhe ajo që guxova t'u tregoja të tjerëve ishte një poezi. U titullua paraqitjet dhe me të cilën fitova Cmimi i pare i konkursit të poezisë së institutit tim: një mijë e pesëqind peseta për të shpenzuar për libra. Shko figura! Madje arrita të fitoja çmimin e romanit të shkurtër të sponsorizuar nga Këshilli i Qytetit Alcorcón. Aktiv Lëkurë e bardhë, shpirt i zi Unë trajtova problemin e racizmit.
- AL: Një shkrimtar kryesor? Ju mund të zgjidhni më shumë se një dhe nga të gjitha epokat.
MH: Padyshim: Isabel Allende. Mendoj se ajo është shkrimtarja më e rëndësishme e gjallë në skenën aktuale letrare. Dhe pak pas: Carlos Ruiz Zafon. E kam admiruar gjithmonë pasurinë e gjuhës dhe nivelet e plasticitetit që ai arrinte në çdo fjali. një kënaqësi Gjithashtu Rosa Montero dhe Javier Cercas. Secili me stilin e tij të veçantë, por të dy janë mjeshtër të mëdhenj.
Nga klasikët preferoj Oscar Wilde, Lovecraft dhe Edgar Allan Poe. Dhe unë jam i apasionuar pas tragjedive dhe komedive të teatrit klasik grek, veçanërisht atyre të Sofokliu tek Euripidi. E pranoj që jam një lexues kompulsiv.
- AL: Cilin personazh të një libri do të donit të takonit dhe të krijonit?
MH: Fermin Romero de Torres. Ai është personazhi kryesor i Loja e engjëllit nga Carlos Ruiz Zafon; i këstit të tretë të tetralogjisë: Varrezat e librave të harruar. Është një karakter të rrumbullakët. Një burrë i thjeshtë, me një humor të hollë e të paturpshëm, disi shkopiku dhe jashtëzakonisht i kulturuar. Ai e vuajti me dinjitet të madh shtypjen e të mundurve pas Luftës Civile. Mënyra se si ai përballet me jetën ju bën të dëshironi ta imitoni ndonjëherë dhe të tjerët ju shkakton një butësi të madhe. Do të kisha dashur ta takoja personalisht.
- AL: Ndonjë zakon ose zakon i veçantë kur bëhet fjalë për shkrim ose lexim?
MH: gjithmonë Shkruaj me dore, në fletore të vogla që mbledh dhe me tre stilolapsa me ngjyra: blu, të kuqe dhe jeshile. Unë përdor jeshile për të theksuar gjëra të rëndësishme.
- AL: Dhe vendi dhe koha juaj e preferuar për ta bërë atë?
MH: Më pëlqen të shkruaj për mëngjes, Unë përqendrohem më mirë. Por nuk është e pazakontë që në çdo kohë të ditës ta gjej veten me një fletore në duar. Për sa i përket vendit, përshtatem lehtësisht me të gjithë skenarët.
- AL: A ka zhanre të tjera që ju pëlqejnë?
MH: Përveç romanit të zi, më pëlqen shumë roman historik, por siç e kam thënë tashmë që jam një lexues i detyrueshëm, ende lexoj romane fantastike, provë, udhëtoj o romantike.
- Cfare po lexon tani? Dhe shkrimi?
MH: Independencia shënuar nga Javier Cercas kur kemi informacionin.
Tani jam duke përgatitur skicat e para të një romani të dytë që do të jetë vazhdimi i Kujtimi i yew. Unë kam disa rishikime librash në pritje dhe po aq artikuj të tjerë.
- AL: Si mendoni se është skena botuese dhe çfarë ju vendosi të përpiqeni të botoni?
MH: mendoj se eshte e komplikuar si kurrë më parë. Është e vërtetë që sot ka shumë më tepër mundësi për të botuar, dua të them mundësinë e publikimit vetë, në platforma gjigante të shitjeve online apo në faqet e internetit, që promovojnë autorë të rinj. Por aksesi në një shtëpi botuese klasike, një nga ato seriozet, është jashtëzakonisht e ndërlikuar. Numri i dorëshkrimeve me të cilat konkurroni është shumë i lartë dhe, përveç kësaj, ju e keni kundër të qenit një autor i panjohur. Le të mos harrojmë faktin se ky është një biznes dhe se botuesit duhet të sigurojnë përpara se të rrezikojnë.
Në rastin tim unë kërkoja një mendim profesional dhe të kualifikuar për cilësinë e punës sime. Normalisht, ai lexues zero është një mik ose anëtar i familjes që vlerëson atë që keni shkruar dhe, natyrisht, nuk është i paanshëm. Unë e kërkoja atë paanshmëri. Dhe e gjeta në përgjigjen pozitive të një shtëpie botuese me prestigj si Ediciones Maeva.
- AL: A është i vështirë për ju momenti i krizës që po përjetojmë apo do të jeni në gjendje të mbani diçka pozitive për historitë e ardhshme?
MH: Unë jam një nga ata që besojnë në përshtatshmëria njerëzore dhe, megjithëse kjo krizë është shumë e vështirë, njohja se do të ndodhë më ndihmon të besoj në të ardhmen. Është e gjitha për kohën.