Zniknięcie Stephanie Mailer

Uruchomiony w 2018 r., Zniknięcie Stephanie Mailer Była to najwybitniejsza książka autora Joëla Dickera. Młody szwajcarski pisarz po raz kolejny jasno określił swój własny styl, rozpoznawalny po przeczytaniu kilku akapitów. W pracy równie lub bardziej ekscytującej niż Prawda o sprawie Harry'ego Queberta, co po osiągnięciu spektakularnego sukcesu było dużym wyzwaniem.

W związku z tym, Zniknięcie Stephanie Mailer stanowi potwierdzenie Dickera jako najwybitniejszego frankofońskiego autora powieści kryminalnych nowego tysiąclecia. Jest to gatunek narracyjny obecny od czasów Sofoklesa i jego Edypa Rexa. Chociaż jego prawdziwy „boom” rozpoczął się w połowie XIX wieku za sprawą Edgara Allana Poe, a później Agathy Christie.

O autorze, Joëlu Dickerze

Urodzony w Genewie 16 czerwca 1985 roku, Joël Dicker Jest synem bibliotekarza i nauczyciela francuskiego. To - wraz z mieszkaniem we francuskojęzycznym skrzydle Szwajcarii - warunkowało jego preferencję dla „języka miłości”. Jego podejście do pisania zawdzięczał pasji do zwierząt.

Z 10 lat założył The Gazette des Animaux (Magazyn zwierząt); reżyserował ją przez siedem lat. Później wziął udział w konkursie z opowiadaniem pt El Tigre. Zdaniem sędziów konkursu niemożliwe było, aby tak dopracowany tekst był autorstwa kogoś w wieku zaledwie 19 lat. Ostatecznie tekst o kotku został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą dla Młodych Autorów Frankofońskich.

Ostatnie dni naszych ojców y Prawda o sprawie Harry'ego Queberta

W 2009 roku ukończył rękopis swojej pierwszej powieści, Ostatnie dni naszych ojców. Historia szpiegowska, z którą w 2010 roku zdobył Prix de Écrivains Genevois (Nagroda Pisarzy Genewskich). Tytuł trafił wreszcie do sprzedaży w 2012. Pod koniec tego samego roku opublikowano „przełom” w początkowej karierze Dickera: Prawda o sprawie Harry'ego Queberta.

Przetłumaczone na 33 języki, numer jeden na różnych rynkach. Debiut detektywistycznego opowiadania genewskiego pisarza wprowadził świeże powietrze do podgatunku, który przez długi czas był osierocony z niespodzianek. Był to również wpis nowego detektywa na listę z nazwiskami takimi jak Sherlock Holmes czy Auguste Dupin, Marcus Goldman.

Zniknięcie Stephanie Mailer, w skrócie

Książkę można kupić tutaj: Nie znaleziono produktów

Dwie nierozwiązane zbrodnie, 20 lat dystansu między nimi i jeden policjant, by wszystko wyjaśnić: Jesse Rosenberg. Jest znanym policjantem nowojorskim od 1994 roku, kiedy jako nowicjusz rozwiązał ze swoim partnerem Derekiem Scottem pojedynczą zbrodnię w The Hamptons na Long Island.

Kiedy masz zamiar przejść na emeryturę, Stephanie Hailer, roztropna dziennikarka, konfrontuje się z nim, mówiąc, że jego pierwsza sprawa nie została rozwiązana. Podobno popełniłby wiele błędów, które doprowadziłyby go do zamknięcia pliku bez znalezienia (prawdziwego) winowajcy. Chociaż detektywowi weteranowi nie przeszkadzają te uwagi, jakiś głos w nim zżera go.

Wyścig z czasem

Wreszcie, Rosenberg zmienia zdanie, postanawia zbadać sprawę. Ale gdy tylko podjął decyzję, jego oskarżyciel - który twierdzi, że ma w swoim posiadaniu dowody dotyczące prawdziwego sprawcy - znika bez śladu. Potem zaczyna się wyścig z czasem.

Policjant musi rozwiązać dwie zagadki, zanim odebrane zostaną mu referencje. Z tego powodu narracja przebiega równolegle w latach 1994–2014. Rosenberg chce spokojnie przejść na emeryturę ze swoim sumieniem. Odkup się, nieważne co ... jest już za późno.

Wiele tajemnic, przed i po (lub teraz)

Niewątpliwą cechą powieści kryminalnych Dickera są ich bohaterowie: wszyscy znają pewne istotne informacje. Szczegóły nieznane bohaterowi opowieści i publiczności. En Zniknięcie Stephanie Mailer drobiazgi i odsyłacze są częścią dwóch epok mają więcej wspólnego niż na pierwszy rzut oka.

Szalony wyścig, przed którym stoi Rosenberg, to ta sama trasa wytyczona dla czytelników, aby dotrzeć do końca wszystkich tajemnic. Dosłownie do ostatniej strony. Podobnie jak niczego nie podejrzewający policjant, „świadkowie” tego spisku muszą uważać, aby nie pomylić nazwisk, dat i miejsc. W przeciwnym razie niemożliwe będzie rozwiązanie wszystkich splotów i rozwikłanie tajemnicy.

opinie

Wysublimowana praca?

Sukces wyprodukowany przez Prawda o sprawie Harry'ego Queberta wpłynęło na lepsze i gorsze reakcje opinii publicznej Zniknięcie Stephanie Mailer. Z jednej strony wydawcy byli niezmiernie zadowoleni, bo biorąc pod uwagę wspomniane tło, powieść ta od razu stała się komercyjnym hitem. Jeszcze przed publikacją liczby były na zielono.

Albo drobna praca?

Jednak reakcja znacznej części opinii publicznej okazała się raczej negatywna. Fani Dickera dostrzegali cechy autora, który w równym stopniu może być ryzykowny i zabawny. Jednak, w samym „fandomie” było wiele głosów rozczarowania, co naznaczyło historię powolną, gęstą i nieprawdopodobną.

Wbrew opiniom niezadowolonych czytelników Zniknięcie Stephanie MailerMniej traumatyczne było to doświadczenie dla tych, którzy dzięki tej powieści odkryli modnego francuskojęzycznego pisarza. Jednak, imponujące lub bardzo entuzjastyczne recenzje powieści są rzadkością na forach literackich.

Dylemat (po prostu) rozrywki

To dylemat, który niepokoi zarówno pisarzy, jak i czytelników. Pytanie brzmi, czy jest coś nie tak z rozrywką? Czy należy gardzić autorami, którzy oferują rozrywkę tylko swoim odbiorcom? Jest to temat bez jednomyślnych reakcji, w którym wszystkie stanowiska są uprawnione. Jednak ogólnie rzecz biorąc, w sztuce zabawienie publiczności jest znacznie trudniejsze niż myślisz.

„Problem” w tym, że przejawy artystyczne są niezwykle pretensjonalne. „Po prostu baw się” z czasów Edypa Rexa wydaje się być sprawą zdyskredytowaną, błaznów. Ale wielu pisarzy czy artystów chciałoby już mieć taką możliwość. I tak jak w przypadku Dickera, sprzedając miliony kopii.