Javier Pellicer: „Wydawanie zawsze było bardzo skomplikowane”

Javiera Pellicera, autor powieści historycznych, ma nową powieść, Lerna, Dziedzictwo Minotaura, który ukazał się 8 października. Naprawdę doceniam czas, który na to poświęciłeś wywiad w którym opowiada o książkach, autorach, projektach i scenie wydawniczej.

WYWIAD Z JAVIEREM PELLICEREM

• ACTUALIDAD LITERATURA: Czy pamiętasz pierwszą książkę, którą przeczytałeś? A pierwsza historia, którą napisałeś?

JAVIER PELLICER: Moje pierwsze lektury nie były tak naprawdę książkami, były komiksy. Dzięki Asterix, Mortadelo i Filemón, Spiderman czy Batman. Nigdy nie przypisuje się tego rodzaju lekturom wystarczającego uznania, ale myślę, że jest to plik płeć co to może być niezbędne wprowadzić niños w świecie literatura.

Jeśli chodzi o pierwszą historię, którą napisałem, byłem ambitny (i dość naiwny) w odważeniu całości fantastyczna trylogia które, nawiasem mówiąc, związałem i nadal trzymam. Nie dlatego, że jestem dumny z tej groteski (nikt nie rodzi się uczony), ale właśnie po to, by przypomnieć mi, jak bardzo rozwinąłem się jako pisarz.

• AL: Jaka była pierwsza książka, która cię uderzyła i dlaczego?

JP: Nie sądzę, żeby odpowiedź była bardzo oryginalna: Władca pierścieni. W rzeczywistości byłem tak namiętny, że był to cyngiel decyzji o zostaniu pisarzem. Po raz kolejny, naiwny z mojej strony, chciałem naśladować sztukę Tolkiena (stąd trylogia, o której mówiłem wcześniej). Z biegiem czasu oczywiście znalazłem mój własny stylAle jestem przekonany, że bez wpływu, jaki wywarła na mnie praca Tolkiena, nigdy nie pomyślałbym o zostaniu pisarzem. A może tak.

• AL: Kto jest Twoim ulubionym pisarzem? Możesz wybrać więcej niż jedną ze wszystkich epok.

JP: Oprócz Tolkiena wymieniłbym inne klasyki jak Asimov, Arthur C. Clarke czy Stanisław Lem. Bardziej aktualne, zostałbym z Ted chiang, którego antologia historia twojego życia To najlepsza rzecz, jaką ostatnio czytałem. Plik fantastyka naukowa Mnie też wywarł na mnie duży wpływ. A jeśli chodzi o hiszpańskich pisarzy, bez wątpienia moim głównym wyborem jest Jordi Sierra w Fabra.

• AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?

JP: Bardzo chciałbym poznać tych, których osobiście uważam za najlepsza postać z gatunku fantasy (choć bardzo mało znany): Simon Bolthead (bohater sagi Tęsknoty i żale, autorstwa Tada Williamsa).

Jest bardzo dobrze zbudowana postać jeśli chodzi o jego ewolucję, i to lepiej niż ktokolwiek inny reprezentuje tę drogę wzrostu nie klasycznego bohatera, ale człowieka, w jego przejściu od młodego do dorosłego.

• AL: Masz jakieś hobby, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?

JP: cisza absolutny. Bez muzyki, bez rozrywki. Co najwyżej odgłos deszczu. Y kawadużo kawy.

• AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?

JP: Generalnie moje biuro, chociaż kiedy ja zamek Lubię wziąć notatnik i długopis i siadać na nim ogród. Zawsze wcześnie rano, kiedy w głowie wciąż zachowuje się trochę senności snów tak sprzyjających kreatywności.

• AL: Co mówi nam twoja nowa powieść, Lerna. Dziedzictwo minotaura?

lerna jest osobista adaptacja jednego z irlandzkich mitów założycielskich incluido en Księga najazdów Irlandii, ze szczególnym uwzględnieniem tego, że umieściłem go w kontekście historycznym, takim jak Epoka brązui połączyłem to z ekscytującą kulturą, minojską cywilizacją król minos i minotaur.

Historia zaczyna się, gdy Gwiazda, najmłodszy syn króla Minosa, wraca na Kretę i odkrywa, że ​​spokój, który zapamiętał, przygasł: rodzinne starcia i a proroctwo ogłoszenie końca domu Minosów zagraża jego przyszłości, a Starn będzie musiał zdecydować, czy stanie w obliczu tego zagrożenia, czy też rozstanie się ze swoim bratem Partolónem w poszukiwaniu nowego domu.

Czy Powieść przygodowa, z dużym obciążeniem epicki a nawet dotyka intryga pałacowy, ale przede wszystkim jest powieść z postaciami, ich emocji i ich ewolucji, bo to zawsze jest mój znak rozpoznawczy.

• AL: Inne gatunki, które lubisz?

JP: Może powinno być pytanie, jakie gatunki mi się nie podobają. Przeczytałem, a nawet napisałem prawie każdą płytę, czy to w formie powieści, czy opowiadań. Trochę w zależności od chwili: science fiction, fantasy, erotyczna, historyczna, współczesna… Myślę, że to bardziej niż kwestia gatunków, to raczej kwestia dobrych historii. Kontekst nie jest aż tak ważny.

• AL: Co teraz czytasz? I piszesz?

JP: Obecnie czytam Głos i miecz, bajeczna powieść historyczna Vic Echegoyen. A ja piszę, a raczej kontrola, co jest możliwe moja następna powieść. W tej chwili mogę tylko zdradzić, że dam skok do przodu w czasie. Ogromny skok.

• AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza dla tylu autorów, ilu jest lub chce publikować?

JP: Świat wydawniczy zawsze był podstępna gildia, z kryzysem lub bez. Ma pewne cechy, które sprawiają, że jest bardzo wymagający i gdzie trudno się wyróżnić, a nawet zostać. Jednak to prawda szansa to teraz daje nam Internet sprawia, że ​​znacznie więcej osób rozważa bycie pisarzem i publikowanie.

Być może doprowadziło to do powstania pliku zwiększona konkurencja i nawiasem mówiąc, do nadmiaru publikacji, ale nie oszukujmy się: publikowanie zawsze było bardzo skomplikowane. Jednak jeśli wierzysz w siebie, jest to możliwe. Dowodem na to jest ja i wielu innych kolegów.

• AL: Czy moment kryzysu, który przeżywamy, jest dla Ciebie trudny, czy będziesz w stanie zachować coś pozytywnego dla przyszłych powieści?

JP: Bardzo trudno jest wyciągnąć coś pozytywnego z tak dramatycznej sytuacji dla wielu, co dodatkowo stawia pod kontrolą nasz zwykły sposób życia. Na poziomie działalności wydawniczej tą pandemią związaliśmy poprzedni kryzys gospodarczy, co poważnie wpływa na cykl życia wielu powieści ze względu na brak możliwości przeprowadzenia odpowiedniej promocji. Ale może to możliwość odkrywania siebie na nowo, aby szukać nowych ścieżek i promować narzędzia takie jak Internet. Mam przynajmniej taką nadzieję.