Władimir Majakowski był jednym z najbardziej niezwykłych, kontrowersyjnych, nowatorskich i wyjątkowych poetów rosyjskiej poezji XX wieku. Urodził się w taki dzień jak dzisiaj w gruzińskiej wiosce Bagdadi w 1893 roku. Oto wybór niektórych jego wierszy do odkrycia lub zapamiętania.
Władimir Majakowski
Kiedy jego ojciec zmarł na początku XX wieku, Majakowski przeniósł swoją rodzinę do: Moskwa, gdzie porzucił studia, aby poświęcić się polityce.
Plus poeta, to też było świetne malarz i aktor kino. To też świeciło jak eseista w swoich tekstach zawsze wskazywał i bronił swojego rewolucyjnego ideału. Wielka miłość, a także niemożliwe, w jego życiu, było Lili Cegła, któremu poświęcił swoje najsłynniejsze dzieło. Podróżował także do Francji i Stanów Zjednoczonych, co miało ogromny wpływ na jego poezję. Ale ofiara poczucia klęski i opuszczenia, popełnił samobójstwo w 1930 r..
Wybór wierszy
Jako dziecko
Byłem pełen wdzięku w miłości, bez granic.
Ale jako dziecko
ludzie się martwili, pracowali.
I ja
uciekł nad brzegi rzeki Rion,
i wędrował nic nie robiąc.
Moja mama się zdenerwowała:
"Cholera dzieciak!"
Ojciec groził mi pasem.
Ale ja
Zarobiłem trzy fałszywe ruble
i bawił się z żołnierzami pod murami.
Bez ciężaru koszuli,
bez ciężaru butów,
spinning
i spłonąłem pod słońcem Kutaís,
Dopóki nie zszyli mojego serca
Słońce było zdumione:
«Trudno widzisz
i ma też serce
chłopiec nalega.
Jak to się mieści w tym kawałku?
metro,
rzeka,
serce,
Siema,
i kilometrowe szczyty? »
Nastolatek
Młodzież ma tysiąc zajęć.
Uczymy się gramatyki, dopóki nie zostaniemy oszołomieni.
Dla mnie
wyrzucili mnie z piątego roku
i poszedłem do moskiewskich więzień zjadanych przez mole.
W naszym małym rodzinnym świecie
Do łóżek pojawiają się poeci z kręconymi włosami.
Co wiedzą te anemiczne teksty?
Więc do mnie
nauczyli mnie kochać w więzieniu.
Ile to jest warte w porównaniu z tym
smutek lasu Boulogne?
Ile to jest warte w porównaniu z tym
westchnienia przed morskim krajobrazem?
Dlatego,
zakochałem się w okienku kamery 103,
z „biura przedsiębiorcy”.
Są ludzie, którzy codziennie patrzą w słońce
i jest dumny.
„Ich promienie nie są wiele warte”, mówią.
Ale ja,
następnie,
za mały żółty promień słońca,
odbite na mojej ścianie,
Oddałbym wszystko na świecie.
Często tak jest
Miłość jest dana każdemu
ale…
między zatrudnieniem,
pieniądze i tak dalej,
dzień po dniu,
utwardza podłoże serca.
Na sercu nosimy ciało,
na ciele koszula,
ale to niewiele.
Tylko idiota,
trzymaj pięści
a pierś pokrywa go skrobią.
Kiedy są starzy, żałują tego.
Kobieta robi makijaż.
Mężczyzna ćwiczy z systemem Müllera,
ale jest za późno
Skóra mnoży zmarszczki.
Miłość kwitnie
kwitnie,
a potem obdziera liście.
Verlaine i Cezánne
rozbijam się za każdym razem
z krawędzią stołu lub półki,
odmierzanie krokami, każdego dnia,
cztery metry mojego pokoju.
Wszystko to w hotelu Istria jest dla mnie wąskie,
na tym rogu, przy ulicy Campagne-Premiere.
Życie Paryża mnie dręczy.
rzucanie udręki przy bulwarach,
to nie dla nas.
Po prawej mam Boulevard Montparnesse,
po lewej stronie Boulevard Raspall.
chodzę i chodzę bez kłucia w podeszwy,
chodzę dzień i noc
jak zwykły poeta,
aż na moich oczach
duchy powstają (…)
Puerto
Arkusze wody pod brzuchem.
Rozdarty falami przez białe zęby.
To był jęk kominka – jakby szli
miłość i pożądanie do miedzianego kominka.
Łodzie zbliżyły się do wyjść z szopek
ssać żelazną matkę.
W uszach głuchych statków
paliły się kolczyki z kotwicami.