Szklany ogród
Szklany ogród (2018) —Grădina de sticlă, zgodnie z oryginalnym tytułem w języku rumuńskim — to praca napisana przez mołdawską dziennikarkę Tatianę Țîbuleac. Autorka znana jest z tego, że w 2019 roku zdobyła nagrodę Cálamo za swoją pierwszą powieść: Latem moja mama miała zielone oczy. Jego drugie spotkanie z gatunkiem ma miejsce z ręki książki, która zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej (2019).
Szklany ogród porusza prymitywne idee na temat miłości, niechcianego macierzyństwa, bólu, straty i mroczne uczucie, które spada na najgorsze chwile komunistycznej Mołdawii. Wszystkie te tragiczne podstawy są doprawione poetycką i delikatną prozą, która kontrastuje z okropnymi historiami, które opowiada.
Streszczenie Szklany ogród
Opuszczona córka, opuszczony kraj
Fabuła Szklany ogród koncentruje się w miejscowości Lastochka, sierota oferuje nasz konfigurator Nie wie, gdzie przebywają jego rodzice. Ona poprzez myśli, refleksje i wspomnienia opowiada ponurą historię, w której dochodzi do tragicznych wydarzeń.
Pewnego dnia bohater żegna się z sierocińca po „adopcji” przez Tamarę Pawłowną, ponura stara kobieta i mało skłonna do uczuć. Jednak za dobrymi czynami stara kobieta się ukrywa makabryczny zamiar: wyzysk pracowniczy dziewczyny.
podczas gdy rośnie, Tamara szkoli Lastochkę, aby nauczyła się zawodu kolekcjonowania i sprzedawania butelek i szkła. W ten sposób żyją w kraju, który również został osierocony.
Pomimo strachu i nienawiści, jakie czasami bohaterka czuje do Pawłownej, autor dba o to, aby czytelnik zdał sobie sprawę z dwoistości w każdej osobie. Tibuleac podkreśla, że ludzie nie są źli z wyboru i że każdy musi w pewnym momencie stawić czoła pustce i opuszczeniu, a to nas zmienia.
O strukturze pracy
Szklany ogród Nie jest to powieść opowiedziana chronologicznie. W rzeczywistości, jego małe rozdziały są zorganizowane jako myśli i historie, które pokazują jakąś część życia Lastochki. Te anegdoty mogą bez problemu przeskoczyć z dzieciństwa do dorosłości bohatera na kilku stronach. Mimo to sposób, w jaki Tatiana Tibuleac splata tę historię, czyni ją zrozumiałą.
W wielu przypadkach, gdy czytelnik myśli, że w końcu doszedł do wspólnego wątku, który otacza wszystko, rozdział się kończy. W tym czasie historia zaczyna się w momencie w przeszłości lub teraźniejszości, który najwyraźniej nie ma nic wspólnego z oryginalną historią. Niemniej jednak, wszystkie te uderzenia czasu mają bezpośredni lub pośredni związek z częścią życia bohatera. Można powiedzieć, że Szklany ogród to trudna i niemiła łamigłówka.
O ustawieniu
Przez fragmenty fabuła możliwe jest ułożenie emocjonalnej struktury Lastoczki i innych postaci obecnych w powieści, ale także miejsca, w którym są zmuszeni żyć. Akcja spektaklu rozgrywa się w byłej Socjalistycznej Republice Radzieckiej Mołdawii..
W tym kontekście, w którym dominuje nieustający niepokój, bohaterka zastanawia się, czy nie powinna uczęszczać do szkoły Moldaba i uczyć się ich języka, zapominając jednocześnie, że wszystko, co piękne w jej wspomnieniach, jest po rosyjsku. Ten konflikt mołdawsko-rosyjski to scenariusz, który naznacza Lastochkę na więcej niż jeden sposób, a to ujawnia jego najciemniejsze uczucia do teraźniejszości, przeszłości i przyszłości.
Na przykład: Kiedy bohaterka odkrywa, że Tamara jej nie adoptowała, ale kupiła, czuje jeszcze większą nienawiść i odrazę do swoich biologicznych rodziców. Jednocześnie jest w niej mała część, która boi się pokochać te nieznane postacie ojca.
Najsilniejsze więzi nigdy nie słabną
Jedno z najważniejszych pojęć, które Szklany ogród Chodzi o lojalność między kobietami.. Solidarność jest niezbędna do zbudowania głównej bohaterki i innych kobiet w fabule. Na przykład szczere uczucie, jakim bohaterka darzy przyjaciółki Maricicę i Olę, każe jej myśleć o swojej przyszłości — takiej, w której ze względu na dawne zwyczaje i tradycje musi być związana z wolą mężczyzny.
W ten sam sposób ten łuk służy do obramowania samej Tamary, który na zewnątrz wydaje się pozbawiony uczuć. Niemniej jednak, zagłębiając się w historię można znaleźć w niej dobro. Można to oznaczyć, gdy pozwala Lastochce wziąć dwa cukierki zamiast jednego, ponieważ czuje, że ona, ze wszystkich dzieci, musi osłodzić to, co wydaje się gorzką przyszłością.
O autorze, Tatiana Țîbuleac
Tatiana Tibouleac
Tatiana Țîbuleac urodziła się w 1978 roku w Kiszyniowie w Mołdawii. Jest tłumaczką, pisarką i dziennikarką z Moldaby, która zyskała wielkie uznanie dzięki subtelnemu pióru. W swoich tekstach odsłania straszne i prymitywne historie o postaciach, które przerastają samych siebie, przebaczają i godzą się z bólem. Țîbuleac jest absolwentem Państwowego Uniwersytetu Mołdawii na kierunku Literatura piękna i Dziennikarstwo.
Pisarka została zainspirowana do zrobienia kariery jako pisarka dzięki rodzicom, którzy byli redaktorami i dziennikarzami. Tatiana Țîbuleac dorastała otoczona gazetami i książkami. Z biegiem lat Țîbuleac został reporterem. Później była prezenterką telewizyjną. Autor zawsze interesował się niesławnymi, prawdziwymi ludźmi: biednymi, rannymi, sierotami itp.
Z biegiem czasu, Tatiana Țîbuleac poruszała w swoich książkach tematy, które zazwyczaj nie są częste w literaturze: surowość migracji, osobiste konsekwencje wojen i macierzyństwo bez miłości. Wiele z tego zniszczyło i zainspirowało jej czytelników, którzy nie robią nic innego, jak tylko chwalić prozę pisarza Moldaby.
Inne książki Tatiany Țîbuleac
- współczesne bajki (2014).
Nagrody
- Nagroda Związku Pisarzy Mołdawskich (2018);
- Nagroda Obserwatora Kultury (2018);
- Finalista: Księgarnie madryckie Książka roku (2019);
- Nagroda Liceum (2019);
- Nagroda Księgarnie polecają (2020);
- XV Europejska Nagroda Nominalna Casino de Santiago (2022).