Kreskówka na klapie książki Głosy w Ruidera. Z Mingote i Cabañas.
W tym roku jest stulecie urodzin od pisarza tomellosero Francisco Garcia Pavon, a także 30 lat jego śmierci. Jestem czystą manchegą, moje wczesne dzieciństwo mieszkałem w Tomelloso, a García Pavón jest tutaj instytucją.
Mówiłem już kiedyś o jego najsłynniejszym dziele, szefie GMT (Straży Miejskiej Tomelloso), niezrównanym Manuel Gonzalez, Pliniusz dla znanego świata. Dziś upamiętniam te efemerydy za pomocą recenzja de Głosy w Ruidera, jedną z jego książek najbardziej szokujące, interesujące i kontrowersyjne które polecam odkryć.
Głosy w Ruidera
Komisarz Anselmo Peralesz Madryckiej Brygady Śledczej ds. Kryminalnych, kontakt z jego kolega i przyjaciel Manuel González alias Pliniusz dać ci prowizję. Musi idź incognito do lagun Ruidera do współpracy nad tajemnicza sprawa ogólnopolska związane z porwaniem.
Więc idzie Pliniusz, coś Zakłopotany za misję wielkiej tajemnicy, o której nie może mówić. To wymówka, którą robi wakacje z rodziną. Jest też inna wymówka: z zbadać kilka okropnych krzyków które słychać o północy obok lagun i które zrewolucjonizowały wszystkich wokół.
Czy powieść więcej cervantina sagi. Jest osadzony scenariusze którzy nadal podziwiają każdego, kto przechodzi przez ten płaski i suchy ląd. Zaskakuje w dodatku i przede wszystkim dla jednego bardzo wyraźny zarzut seksualny którego punkt kulminacyjny występuje w bardzo szokujące zakończenie który w swoim czasie zgorszył cenzorów.
A to, czego nie brakuje, to bogactwo języka przez García Pavón, mistrza w refleksji, opisywaniu i opowiadaniu o Dziwactwa La Mancha. Niezapomniany jest epizod o konsultacji (io co ich prosi) z Plinio i Don Lotario de Ignacio, nowożeńcem mającym problemy ze „spotkaniem” z żoną. Prostota, a nie prostota, humor, odosobnienie i bardzo lokalna ekspresja dla tych z nas z terroir. Tylko z tego powodu warto przeczytać ją dla siebie, a także dla tych, którzy znajdują się poza tym bardzo szczególnym wszechświatem.
Plinio i jego rodzina
To powieść, w której większość protagonizm ma jego żona Gregoria i jego córka Alfonsa, zazwyczaj drugorzędne w pozostałych tytułach. one towarzyszą wam w dobrym nastrojuchoć wiedzą, że są pretekstem do nowej sprawy. Ale są też pretekstem do niektórych z najlepszych akapitów w powieści, takich jak ten poniżej.
Więcej postaci
Nie brakuje takich zwykłych jak Don Lotariogotowy w każdej chwili na „zapytania” swego przyjaciela Plinio, lekarz Watson manchego i weterynarz. Tam też się pojawia Cape Weed, drugi po Pliniuszu i lFaraon Antonio i filozof Braulio zawsze kradną sceny, jedna z tych postaci, których interwencje są niepowtarzalne. Jest też Don Ricardo, nauczyciel w liceum. Wszyscy też udają się do Ruidery, aby zobaczyć, jak sobie radzi Plinio.
Postacie beton tej książki Gala prostytutki (decydujący czynnik w rozstrzygnięciu sprawy), Don Circumciso i jego pies Vida (którzy nie są tym, kim się wydają), bracia Zimna rzeka o García López (matka i syn mieszkający w okolicy, którzy zwykle od czasu do czasu spacerują).
Fragment
«Gdy kobiety szły naprzód, zaczął zauważać swoją córkę. Szła wsparta na ramieniu matki, opowiadając jej drobne rzeczy, od czasu do czasu śmiejąc się i rytmicznie poruszając bardzo mocnymi nogami. Jakie to dziwne mieć dziecko. Że z powodu bójki dwóch ciał podczas jednej nocy, świeżo zrobione i ciepłe małe ciałko, worek tak wielu mocy od rodziców, dziadków, penta-dziadków i stulatków wyszedł z matki między jej pachwiny , była bardzo rzadka. Tam go mieli, tak obcy i tak jednodniowi; tak o tak i tak o nasze; ale także innych ».